De afgelopen weken heb weer eens mogen genieten van vlinders. Prachtige lichtblauwe juweeltjes met een lieflijk klein formaat, heerlijk blauw en een mooie dwarrelende vlucht. En dat zowel op 10 minuten rijden van huis als op een uur of 3. Ik mocht genieten van het algemene icarusblauwtje en het massaal vliegende bleke blauwtje. Twee broertjes met ieder hun eigen charme.
Het begon vlak bij huis met een icarusblauwtje. Algemeen en vreemd genoeg loop je ze dus met gemak voorbij als je op zoek bent naar andere soorten. Terwijl ze, als je ze goed bekijkt werkelijkwaar prachtig zijn. De heren helder blauw, de vrouwtjes minder spannend bruin, maar soms heeft zo'n dame dan weer blauwe bestuiving in het bruin wat een weergaloze combinatie blijkt. Kort gezegd, ik zou er vaker werk van moeten maken, overbekend maakt soms ook onbemind.
Bloeiende grassen, tegenlicht en dauw zijn mijn favoriete combinatie, dus toen ik tijdens een ochtendje bandheides fotograferen een icarusje tegenkwam in bloeiend gras heb ik er dankbaar gebruik van gemaakt. De mooie helderblauw kleur staat er niet op (het was een dame), maar het vlindertje springt er wel mooi uit in de lichte, bedauwde setting. Even wachten tot ze zich opent om de warmte van de zon op te vangen en je hebt helemaal een feestje!
Maar soms lokt het toch om iets verder van huis te fotograferen. Andere soorten die je niet ieder jaar ziet, grotere aantallen vlinders (In Nederland is het allemaal toch wel wat schraal qua veelzeidigheid en concrete aantallen). Dus snel plannen maken. Een overnachting in de Eifel om met zonsopkomst dan het nauw verwante broertje van het icarusblauwtje te fotograferen: het fotogenieke bleek blauwtje. Zo gezegd zo gedaan. Last minute een hotelletje geboekt toen de weersvoorspellingen geweldig waren. De middag ervoor die kant op zodat we met het laatste licht al konden verkennen en natuurlijk al een eerste sessie kunnen fotograferen.
Het was even zoeken voor ik op een prachtig veldje in het laatste licht mijn eerste vlindertje zag en op de foto zette. Het beestje had een prachtig behaard plantje uitgekozen als zitplek en sprong er uit in het laatste tegenlicht. Even inzoomen op lifeview om precies scherp te stellen en wat denk je? Een icarusblauwtje. Niet heel vreemd als je bedenkt dat die van Spanje tot in Scadinavië voorkomen, maar niet helemaal waar ik voor naar de Eifel was gereden. Gelukkig zouden we nog meer dan genoeg bleek blauwtje fotograferen, maar dit icarusje zat er mooi bij in grandioos licht, dus dan moet je er gewoon even werk van maken!
Maar ja, icarusblauwtjes kan ik de hele zomer thuis nog vastleggen, dus gauw door in het laatste licht om te zoeken en ja hoor, op de plek waar het allerlaatste licht scheen bleken de bleke blauwtjes zich verzameld te hebben. Alsof ze zo lang mogelijk van de warmte van de zon wilden genieten. Goede kans dat dat daadwerkelijk de reden is en dat ik daarom in de rest van het veld met moeite een paar vlinders kon vinden. In het laatste licht hadden tientallen vlinders zich verzameld en dit was hem dan: het prachtige bleek blauwtje. De heren een mooi licht grijsbruin van onderen met een heerlijke witte franje rand. Het leuke van het gezamenlijk slapen is dat je meerdere vlinders in 1 foto kan combineren, iets wat in Nederland zeldzaam is, behalve misschien bij heideblauwtjes en af en toe weer het bekende icarusblauwtje. 2 in beeld is leuk, 3 is leuker... maar 5 stuks had ik ook niet durven hopen toen ik een nachtje Eifel plande. En als er dan ook nog een dambordje met gespreide vleugels het laatste zonlicht opvangt komt je erg tevreden aan in je hotel.
Gauw douchen en naar bed is het dan na aankomst bij het hotel want de volgende ochtend gaat de wekker weer om kwart over vijf. Het doet even pijn, maar tjonge, het was het waard. Een prachtige oranje zonsopkomst met mist tussen de heuvels, veel dauw, relatief weinig wind en genoeg vlinders. 100% genieten en eerlijk gezegd ook best een beetje stressen want het liefst ben je op 4 plekken tegelijk verschillende situaties aan het fotograferen. En hetgeen dat daar het dichtste bij komt is continu afwegen waar je het liefste wil zijn en snel heen en weer rennen over het kalkgrasland. En dan kom je nog niet eens aan landschapsfoto's toe die ook niet zouden misstaan. Hieronder een set foto's van de eerste locatie.
Het panorama shot is op dit formaat een beetje een zoekplaatje, maar het is niet anders. Ik ben benieuwd hoe veel vlinders je in dit bloemenveldje terug kan vinden.
Tja, en niet veel later begint alles te vliegen. Al die dwarrelende vlinders zijn een feestje voor de natuurbeleving, maar qua fotograferen is het klaar. De buit is binnen. Kortom: tijd om de stress los te laten, nog rustig even te genieten en te bewonderen alvorens relaxt terug te wandelen naar de auto en het hotel om daar te genieten van een heerlijke kop koffie en een Duits ontbijt met kaiserbroodjes, ei, ham en kaas. Uiteraard met de camera bij de hand om al etend alvast na te genieten. Mjam! Dat was weer een heerlijke fotosessie!