Johannes Klapwijk - Natuurfotografie http://www.johannesklapwijk.com Johannes Klapwijk - Natuurfotografie http://www.johannesklapwijk.com http://www.johannesklapwijk.com/img/logo.jpg Zoektocht naar een betere statiefkop http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-467/Zoektocht-naar-een-betere-statiefkop.htm Tue, 14 Apr 2020 00:00:00 +0200 Ruim tien jaar doe ik nu aan macrofotografie. En ruim tien jaar fotografeer ik daarbij met een balhoofd. Toen ik ooit mijn eerste 2e hands manfrotto statief aanschafte via marktplaats werd die geleverd met een 3 weg statiefkop. Groot, lomp, 3 forse hendels die je net iets te stevig aan moest draaien voor ze echt vast zaten en meerdere keren zakte hij er dan toch nog door en klapte mijn camera naar beneden... je hoort het misschien al, ik was er vrij snel klaar mee. Een balhoofdje is lekker compact, licht, je hoeft eigenlijk maar 1 en maximaal 2 knoppen te bedienen. Het werkt snel en ik ben tevreden.

1 groot nadeel heb ik wel altijd al last van gehad bij een balhoofd: je maakt je compositie: draait hem vast, laat je camera los om trilling te voorkomen tijdens de opname en daarmee zakt je camera wat omlaag door het gewicht. Hoeveel je camera door zakt hangt af van het gewicht natuurlijk en van je balhoofd zelf, maar elk balhoofd dat ik in de loop van de tijd gebruikt had (toegegeven, ik was altijd te gierig om een budget van 500+ euro beschikbaar te stellen) dit probleem. Je leert er mee leven en op anticiperen, je maakt een inschatting van hoeveel je camera zakt, compenseert dat door hem iets te hoog vast te zetten en hij zakt vervolgens (ongeveer) naar de gewenste hoek door.. beland je te laag of te hoog? Losdraaien en iets hoger of lager vastzetten. Op die manier heb ik tot nog toe prima kunnen werken en het is nog steeds vele malen beter dan een lomp 3-weg hoofd die ook doorzakt en nog veel trager in de bediening is en die bovendien vooral laag bij de grond ook gewoon echt in de weg gaat zitten.

En toen kwam de laowa 25mm 2,5-5x vergroting in de tas terecht. En merkte ik dat ik de abstractie van een extreme vergroting ontzettend leuk vind om mee te spelen. En dat die lens wel erg vaak op de camera zat. En dat het doorzak probleem van een balhoofdje 5x uitvergroot word. En nog steeds werkt de compensatie techniek wel, maar de pijn werd toch wat beter voelbaar doordat een beetje verzakken ongeveer je volledige onderwerp weer totaal uit beeld laat verdwijnen, in plaats van dat de ruimte tussen je onderwerp en de rand ietsjes verkleind of vergroot. Dus ben ik me eens in gaan lezen in grotere, zwaardere balhoofden. Je zou toch zeggen dat een balhoofd van 500 of meer euro dit probleem zou moeten kunnen tackelen door de grotere bal. Ik kwam via een geweldige review op de induro bhl3 uit. Volgens het artikel zakt dit balhoofd echt bijna niet meer door als je hem volledig vast zet, mits de kop al praktisch vast staat. En zoekend naar dit balhoofd kwam ik terecht bij FotoVideoRetail, omdat dit balhoofd niet zo maar in de winkels ligt. Hij blijkt niet leverbaar, maar dankzij een mooi aanbod mocht ik eens een vergelijking doen tussen het balhoofd en datgene wt mij aangeraden werd als nog beter alternatief. Een geared head. En ik moet zeggen dat sinds ik ooit een 3-weg kopje heb gehad en daarna overgestapt was op een balhoofd ik niet bepaald de behoefte had om terug te gaan naar 3 knoppen. Maar dat was jaren geleden en een 3-weg kop is toch wat anders dan een geared head, dus het werd hoog tijd dit concept dan toch maar eens aan de tand te proeven, nu ook mijn eisen aan een statiefkop verschoven waren door de extreme macro.

Benro GD3WH head.
De Benro GD3WH, een 3-weg kop, maar dan anders.

Eigenwijs als ik was begon ik direct enthousiast met het testen van het zware balhoofd. Eerst maar eens flink wat gewicht er op. Scherpstelslede, fullframe body en maar even mijn sigma 150mm macro, niet de lichtste lens. Middenkolom even horizontaal en schuin naar beneden fotograferen, de ideale omstandigheden waarin mijn oude balhoofdje het gewicht echt niet hield. Zoals verwacht had het balhoofd geen enkele moeite met het gewicht en ik geloof direct dat je er een 500mm 4.0 op zou kunnen houden. Dus de robuustheid van een stevige kogel is een absolute pro ten opzichte van goedkopere balhoofden. Door naar de kern: het doorzakken. Het idee is dat je hem bijna vast draait, dan je compositie maakt en hem dan echt locked. Bij het locken treed bij de induro dan amper meer verandering op in je compositie. Het ligt vast aan mij en hoe ik hem bedien, maar voor mij werkte de praktijk zo... of ik had hem nog te los bij het bepalen van mijn compositie en bij vastdraaien veranderd de compositie nog steeds... of ik had hem al zo vast zitten dat ik mijn compositie niet meer kon wijzigen. Er moet dus een stand zijn waarin je nog wel je compositie aan kan passen en hij niet meer veel veranderd bij het echt vast zitten, maar ik kon hem niet vinden, tenzij je echt veel kracht moet zetten om nog je compositie aan te passen. Voor mijn gevoel ging ik er concreet eigenlijk maar op 1 vlak vooruit, het zwaardere balhoofd geeft absoluut meer draagkracht en robuustheid dan mijn goedkope balhoofdje, maar ik had niet het idee dat de nauwkeurigheid en het bedieningsgemak nou ongelofelijk veel beter was.

En zo moest ik dan toch echt een geared head eens een serieuze kans geven. Het concept werkt echt anders. Je hebt niet de vrije hand waarin je je compisitie bepaald en vervolgens schroef je iets vast, nee, hij staat standaard vast en door aan een knop te draaien verander je langzaam je compositie. Dit betekent dat het hele doorzak probleem simpelweg niet bestaat. Door te draaien verander je subtiel je compositie. Wil je toch een grote stap maken en niet een knop 10x ronddraaien dan kun je met een extra knop hem wel helemaal ontgrendelen en dan kun je gewoon een grote stap maken. Toch had ik op veel fora gelezen over de verschillen en maar weinig mensen lieten zich positief uit over het hele concept. Het merendeel van de macrofotografen lijkt toch echt bij een balhoofd te zweren en de aanhangers van een geared head vind je vooral in de landschaps- en architectuurfotografie hoek. Waar ik het meest sceptisch over was is hoe de kop zich in horizontale stand gedraagd, want ik werk bijna altijd vlak boven de grond met een horizontale middenzuil en de kop ik logischerwijs ontworpen om in een verticale stand gebruikt te worden. Maar wat bleek? Met wat oefenen en wennen bleek voor mij de kop prima bruikbaar in horizontale stand en ik kon 1 van de 3 assen perfect gebruiken om de hoogte van mijn camera nauwkeurig bij te stellen en een van de assen was goed bruikbaar om van links naar rechts te draaien, al is daarin de draaihoek dan beperkt. Moet je echt helemaal van links naar rechts draaien dan komt er een moment dat je je poten moet verzetten. Maar een alternatief voor macrofotografie dicht bij de grond met een geared head is er ook, door simpelweg je middenkolom op de kop te hangen in plaats van horizontaal. Dan zijn de assen van de driewegkop weer zoals ze ontworpen zijn en kun je goed van links naar rechts draaien, de horizon kantelen en omhoog en omlaag heb je een ruim bereik. De enige kanttekening hierbij is dat de poten van je statief wel in de weg gaan zitten en de knoppen niet altijd optimaal bereikbaar zijn.

Benro GD3WH head.
De Benro GD3WH kop blijkt ook met een horizontale middenzuil laag bij de grond prima te kunnen functioneren.

Is een geared head daarmee de perfecte oplossing? Ook daarbij zal ik wel wat kanttekeningen moeten plaatsen. De eerste belangrijke kanttekening bij dit hele verhaal is dat ik zowel bij mijn macrolens als bij mijn laowa 25mm een statiefgondel heb, dit is een absoluut vereiste als je ontspannen met de driewegkop wilt werken. Gelukkig heeft bijna elke (langere) macrolens de mogelijkheid om een statiefgondel er bij te gebruiken. Daarnaast merk je dat als je met een fors gewicht op de kop zo wilt draaien dat je het hele gewicht optilt dat het dan wel ietsje schokkerig word. Niet dat dat een groot probleem is, want als je iets te ver naar boven bent geschokt kun je hem prima weer heel gecontroleerd naar beneden draaien. De grote uitdaging van deze kop is natuurlijk dat je veel knoppen moet bedienen en dat kost gewoon wat meer tijd. Daarnaast vind ik de knop waarmee je hem volledig los zet op 1 as niet heel fijn werken, dat gaat best zwaar en het knopje is niet heel prettig aan je vingers, gelukkig heb ik die weinig nodig.

Conclusie

Voor extreme nauwkeurigheid in de compositie, voornamelijk op 5x vergroting blijkt voor mij ook een zwaar balhoofd niet echt aan mijn verwachtingen te voldoen. Het doorzakken nadat je je compositie hebt bepaald blijft een dingetje. Dit doorzak probleem is echt een issue dat echt is opgelost in een geared head. Voor dit doorzak probleem krijg je wel terug dat je meer knoppen hebt, dus je bediening word absoluut trager en minder handig. Wil je dus gebruikersgemak en is nauwkeurigheid niet echt een belangrijk punt? Dan is een balhoofd je beste keuze. Is nauwkeurigheid key en ben je bereidt daarvoor wat snelheid en gebruikersgemak op te offeren? Dan is een geared head een absolute aanrader. Voor extreme macro zou ik zeggen, je werkt toch al met een scherpstelslede en het gaat je toch al niet lukken om snel te werken, op 5x vergroting is maar 1 ding sleutel en dat is nauwkeurigheid. Daar past wat mij betreft de Benro GD3WH perfect bij. En ik gebruik hem nu ook standaard voor al mijn macro fotografie en merk daarin ook echt een voordeel in het nauwkeurig samenstellen van je compositie. Wat mij betreft is het een echte aanrader!

]]>
Dewdrops are a nature photographers best friend http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-466/Dewdrops-are-a-nature-photographers-best-friend.htm Fri, 07 Jun 2019 00:00:00 +0200 Ik mag graag fotograferen in de vroege ochtend. Toegegeven: de wekker om half 5 zetten is niet perse leuk, maar de verstilling, de zingende vogels, het licht en inactieve insecten vanwege de lage temperatuur zijn geweldig. Maar 1 ding maakt het sowieso de pijn van het vroege opstaan meer dan waard: dauwdruppels!

Dauw is geweldig. Een veld vol van dauwdruppels kan een letterlijk schitterende foto opleveren. Persoonlijke favorieten zijn dan ook bloeiende grassen die vol hangen met druppels, spinnenwebben of in deze tijd volop te vinden: glinsterende libellenvleugels die behangen zijn met deze tijdelijke diamantjes. En dat word helemaal leuk met een redelijk recente aanschaf: de laowa 25mm ultra macrolens met een vergroting van 2,5-5x. Extreme close-ups die vervreemdend werken: je ziet niet meer wat er gefotografeerd is, maar de dauwdruppels breng je er des te beter mee in kaart. En 1 libellensoort of beter gezegd de vleugels van 1 libellensoort zijn dan mijn absolute favoriet: de viervlek.

De viervlek heeft aan de vleugelbasis een mooie constructie van zwarte cellen en een fijne amberkleur. Daarnaast houd hij meestal in rust zijn vleugels redelijk gespreid met vaak net even een andere hoek in de ene dan de andere vleugel. Dat geeft in extreme close-up een laag die scherp en een laag die onscherp is. Ingrediënten genoeg om heerlijk meet kunnen spelen en variëren. De uitdaging is wel om een keuze te maken tussen alle variaties, maar ik ga mijn best doen!

Allereerst een foto waarbij een pas uitgeslopen libel de vleugels nog naar achter gevouwen had en er net wat ruimte ontstond tussen de vleugels. Ik heb toen door de eerste vleugel heen op de achterste vleugel scherpgesteld. Hierdoor geeft de dauw en het licht op de eerste vleugel een boeiende onscherpte, maar ook schittering in het beeld. De mix van onscherpe bokeh cirkels en scherpe brekingen van licht vind ik persoonlijk erg boeiend. Alsof je naar een soort sterrenstelsel zit te kijken waarin allerlei lichtvlekjes zichtbaar zijn, maar er ook grotere patronen te spotten zijn. Misschien wat hoogdravend om het zo te zien, maar ik ben zelf in ieder geval erg blij met het resultaat.

Viervlek (Libellula quadrimaculata) abstracte close-up van de vleugel met dauwdruppels.

Andere foto's doen mij weer denken aan bijvoorbeeld oude iconen afbeeldingen op hout. Een eenvoudig schilderij van een persoon met een aura om zijn hoofd moest ik aan denken toen dit beeld in de zoeker verscheen. Verouderd geel-bruin, een ronde lichtcirkel, licht en donker contrast. Ook hoe het licht nog net breekt in de donkere partijen vind ik boeiend. Wat een andere manier van kijken geeft zo'n abstract beeld toch! En in het tweede beeld spreekt persoonlijk mij de structuur in de onscherpte dan weer erg aan, zeker in combinatie met de blauwe lucht, die in de dauwdruppels weerspiegelt. Kleur, structuur en lijnen vormen een simpel, maar voor mij krachtig beeld.

Viervlek (Libellula quadrimaculata) abstracte close-up van de vleugel met dauwdruppels.
Viervlek (Libellula quadrimaculata) abstracte close-up van de vleugel met dauwdruppels.

Ik heb er vele tientallen gemaakt, maar zal jullie proberen niet te vervelen. Nog eentje om het af te leren dan, waar de dauwdruppels in combinatie met de onscherpte in ieder geval een mooi contrast in patronen en onscherpte opleveren. Genomen met het mooiste licht, vlak na zonsopkomst.

Viervlek (Libellula quadrimaculata) abstracte close-up van de vleugel met dauwdruppels.

Niet alleen de bedauwde vleugels van een libel kunnen boeiend beelden opleveren, een bedauwde libel zelf bevat ook weer prima ingrediënten om een beeld mee te creëren. Zo is de glassnijder een nogal behaarde libel die in het Engels niet voor niets hairy hawker heet. Deze haren kunnen zeker ook de nodige dauwdruppels opvangen en in dit geval leek het me boeiend om daar eens een helemaal abstracte foto van te maken zodat je je misschien af gaat vragen wat het is of je gewoon eens rustig alle details in laat werken zonder de behoefte hebben om te snappen waar je naar kijkt. Wie weet prikkelt het onderstaande beeld de fantasie? Ik vind het in ieder geval erg leuk om zo schilderijtjes te maken waarbij het niet zozeer een registratie van het onderwerp is.

Glassnijder (Brachytron pratense) abstract met dauwdruppels.
]]>
Op zoek naar... waardplanten http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-465/Op-zoek-naar...-waardplanten.htm Wed, 29 May 2019 00:00:00 +0200 Veelal fotografeer ik lekker dicht bij huis, maar zo in het voorjaar, in de mooiste maanden van het jaar kriebelt het altijd. Een veelkleurigheid aan bloemen komt in bloei, allerlei leuke vlindersoorten beginnen weer te vliegen en alles is afwisselend groen. Een prachtig moment om naar een van mijn favoriete gebieden te gaan: de Eifel. De meeste bekende en veelbezochte plekken ken ik al, maar ik vind het ook leuk om weer nieuwe hoekjes te bezoeken. Zo ook dit jaar en net 2 weken eerder dan ik meestal een tripje plan.

Eigenlijk had ik 2 doelsoorten deze trip. En wel 2 hele leuke, maar ook zeldzame. Ik hoopte de moerasparelmoervlinder te vinden en de zilvervlek. Beiden erg zeldzame soorten in onze contreien en beide zouden in theorie voor kunnen komen in een voor mij onbekend gebiedje. Altijd spannend dus, want je weet grofweg waar je moet zijn, maar niet wat je aan gaat treffen. Zoals meestal rijd ik na de spits richting het zuiden. We rijden langs Maastricht richting het zuiden, zodat we Thier de Lanaye onderweg nog kunnen bezoeken. Ik had op facebook al gezien dat de eerste soldaatjes in bloei stonden en de veldparelmoervlinder vliegt daar ook altijd rond half mei. Het lag er minder netjes bij dan ik gewend was, overal stond nog opslag van sleedoorn en helaas waren er maar een paar soldaatjes mooi in bloei en moest het merendeel toch nog komen. Ik had al wat signalen gelezen, maar blijkbaar liep de natuur fors achter in het zuiden.

En dan gaan we door naar een gebiedje waar de prachtige moerasparelmoervlinder zou moeten vliegen. Het plekje is snel gevonden en er staat redelijk wat pinksterbloem wat een prima nectarplant is. Al gauw zien we een klein oranje vlindertje vliegen en even maakt mijn hart een sprongetje, maar bij nadere inspectie blijkt het een hooibeestje... iets verderop nog een hooibeestje. Maar die kan ik bij huis ook fotograferen. We lopen een uur rond en 1 keer komt er met een forse windvlaag een grotere oranjerode vlinder langs geblazen, maar die is in een paar seconden 100 meter verderop en niet terug te vinden. Geen moerasparelmoervlinder, mogelijk ben ik net een weekje te vroeg vanwege de achterlopende natuur, of misschien is de soort er verdwenen. En tja, wat doe je dan? Er staat wel overal moerasviooltje. Een lievelijk, maar lastig te fotograferen bloempje van slechts enkele centimeters groot. Ik weet dat het de waardplant is van de zilveren maan, een mooie parelmoervlindersoort. En die stond ook op het wensenlijstje. Ik neem zelfs aan dat aangezien viooltjes bijna altijd de waardplant voor parelmoervlinders is dat de moerasparelmoer hier vast ook snoept van het moerasviooltje. Dus dan zet ik de waardplant van mijn doelsoort er maar op, dan heb ik in ieder geval iets. Ze staan hier leuk tussen de nattigheid wat me de mogelijkheid geeft om met wat bokeh te spelen.

Moerasviooltje (Viola palustris) in tegenlicht.
Het tere moerasviooltje in zijn vochtige biotoop

Thuis blijkt dat in vochtige gebieden de waardplant blauwe knoop is in plaats van het moerasviooltje. Dus zelfs de waardplant heb ik niet kunnen fotograferen: weer een illusie armer. Maar voor mijn soortenlijst heb ik in ieder geval nu het moerasviooltje, de waardplant van de prachtige zilveren maan. En die moet er dit jaar ook maar weer eens op bedenk ik me. Zo krijg je bij wat lezen en googelen weer frisse ideeën.

Dit betekend dat de planning gaat schuiven, want het idee was om bij het eerste licht terug te gaan naar deze plek om een mooie, stil zittende moerasparelmoervlinder te portretteren in het eerste licht. Gelukkig had ik al rekening gehouden met deze mogelijkheid en stond er nog een mooie kalkheuvel als back-up op het programma. In deze tijd staat overal mannetjesorchis in bloei op de kalkgraslanden en doorgaans zijn die net uitgebloeid als ik de Eifel bezoek. Dus een ideaal moment om me dan maar met dit kleurrijke orchideetje bezig te houden.

Mannetjesorchis (Orchis mascula) in het laatste licht.
Het laatste subtiele zonlicht voor er een wolk voor de zon schoof.

En dan is de keuze voor de volgende ochtend al gauw gemaakt. De ochtendstond heeft goud in de mond en voor zonsopkomst verkennen is niet echt realistisch, dus met het eerste licht dan maar weer met dit mooie bloempje bezig. Ik kijk even in welke hoek de zon precies opkomt en zie dat hij mooi achter een bomenrijtje op zou komen die mogelijk een fijne achtergrond kunnen verzorgen. En ja hoor, de volgende ochtend is de lucht egaal zachtblauw en geloof het of niet, maar aan de grond is het zelfs subtiel wittig berijpt. Goede omstandigheden om met het eerste roze zonlicht en diep-paarse orchideetjes te spelen.

Mannetjesorchis (Orchis mascula) onder de dauw.
Mannetjesorchis (Orchis mascula) in het vroege licht.
De ochtend geeft toch echt het mooiste licht.

Een paar orchideetjes staan onder een wel heel fotogenieke wilg die uit meerdere stammen bestaat en fris groen in zijn blad staat. Een mooie gelegenheid om de groothoek macro van Laowa weer eens tevoorschijn te pakken. Ik spel wat met verschillende scherptediepte's, maar kom toch uit op een onscherpe achtergrond voor wat rust in het beeld.

Mannetjesorchis (Orchis mascula) in groothoek.
Laowa 15mm groothoek macro.

En dan rijden we een stuk verder om eens een nieuwe locatie te verkennen. Mijn oog was gevallen op Schonecker sweiz, vanwege de lovende woorden over de vlinderfauna. Vooral de genoemde zilvervlek is een prachtige en zeldzame soort die ik nog maar 1 keer in mijn leven heb gezien en kunnen fotograferen. In de beschrijving word gesproken over de bospaden met veel viooltjes. Dus houd je de ogen open voor de waardplant van de zilvervlek. En we hoeven nog geen 100 meter te wandelen of de eerste viooltjes zijn gespot. Mooie blauwe viooltjes die ik voor bosviooltje houd. Ik weet dat er een donkersporig en een lichtsporig bosviooltje bestaat, maar hoe ik die onderscheid... geen idee eigenlijk. Dat zoek ik thuis wel uit. Viooltjes in het bos, dat moet goed zijn. Niet heel zeldzaam het bloempje zelf, maar wel erg mooi! Maar goed, het gaat er om dat je de vlinder die van dit plantje snoept spot, dus niet direct voor de bloempjes gaan liggen Johannes: focus. Je wilt een zilvervlek vinden...

10km en 2,5 uur later heb ik met volle teugen mogen genieten van dwarrelende oranjetipjes in grote getale, heb ik duizenden viooltjes gespot (overal even veel), heb ik een groot geaderd witje, een citroenvlinder en een oranjetipje om elkaar zien wervelen en zijn er de nodige andere leuke plantjes gespot, maar geen zilvervlek. Wel tweemaal een halve hartverzakking als je een landkaartje in zomervorm ziet, maar nee. Geen zilvervlek. Dan kruipen we toch maar tussen de viooltjes en gaan een mooie foto van de waardplant van de zilvervlek maken. Met een paraplutje en volle zon kan ik lekker spelen met mijn favoriete high-key beelden en dat levert toch fijne plaatjes op.

Wonderviooltje (Viola mirabilis) in high-key.
High-key wonderviooltje.

En, nerd die ik ben, wil ik nu toch wel weten welk viooltje ik heb: de donkersporige of het lichtsporig bosviooltje. Hmm, de spoor blijkt een lobje aan de achterkant te zijn en die is niet licht en niet donker. Toch even weer de pagina van eifel-natur erbij. Bijzonder is het voorkomen van het wonderviooltje. Oké, dus blijkbaar is dat viooltje ook nog eens een zeldzame soort, altijd leuk natuurlijk. En dan die naam: viola mirabilis, oftewel wonderviooltje. Elke bloem is een wondertje zou ik zeggen, maar het klinkt toch wel stukken boeiender dan grootbladig viooltje. Blijkbaar had degene die hem zijn latijnse naam toedichtte wat meer gevoel in zijn naamgeving gelegd dan menig droge soortnaam in het Nederlands. En zo word ik toch weer vrolijk van enkele bloemenfoto's.

En als het dan allemaal niet loopt zoals verwacht dan is het natuurlijk ook goed om even je verwachtingen los te laten en op de creatieve toer te gaan. En het frisse groen van de beuken, gecombineerd met de blauwe lucht waren goede ingrediënten om eens even naar boven te kijken. En met een meervoudige belichting kun je dan een fijne voorjaarsimpressie maken.

Voorjaarsimpressie met meervoudige belichting in fris groen beukenbos.

Dus voor iedereen die graag weer eens wat insectenbeelden van mijn hand zou willen zien. Excuus, ik heb mijn best gedaan, maar het mocht even niet zo zijn. Gelukkig kan ik melden dat ik inmiddels weer heerlijk heb lopen spelen met abstractie van viervlek vleugels. Dus in het volgende blogje schittert een libel in volle glorie! Al zullen weinigen er een viervlek van kunnen maken gok ik ;)

]]>
Vele tinten paars! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-464/Vele-tinten-paars! .htm Fri, 10 May 2019 00:00:00 +0200 Het voorjaar kent vele kleuren: heldergeel van speenkruid, teer wit van bosanemoontjes, salomonszegel en lelietjes van dalen. Maar ik geloof dat alle varianten op paars, blauw en roze mij dit voorjaar het meeste aanspraken. Van de blauw-paarse wilde hyacintjes uit het Hallerbos tot de roze-paarse krokusjes. Maar die heb ik al gedeeld in een blogje, maar hier dan nog 3 andere fotogenieke vroege bloeiers: de holwortel, de wilde kievitsbloem en de Brede orchis.

Te beginnen met de holwortel. Die bloeit in maart, dus de foto's staan al weer een poosje op de harde schijf. Soms best leuk om weer even in rust een fotoserie van een paar maanden terug door te kijken, dan heb je toch weer een frisse blik. In maart heb ik tijdens een prachtig, mistig ochtendje met een gefilterd zonnetje even kunnen spelen met de holwortel en dat leverde de onderstaande resultaten op.

Holwortel (Corydalis cava) in high-key met een dubbele belichting.
Dubbele belichting in high-key voor een dromerig effect
Holwortel (Corydalis cava) in tegenlicht.
Een gefilterd tegenlichtje geeft mooie highlights en subtiel licht.

En dat licht en omstandigheden zoals vochtgehalte in de lucht een enorm verschil maken kun je mooi zien in het onderstaande drieluik. Normaal gesproken kies ik altijd mijn eigen favoriet, maar in dit geval kon ik niet kiezen. Appels en peren zou ik zeggen. 3 foto's die met 10 minuten tijdverschil genomen zijn. Precies dezelfde bloem en setting, maar het licht maakt een fors verschil.

Drieluik van kievitsbloemen (Fritillaria meleagris) met verschillend licht.
Van in de schaduw tot in het vroege zonnetje

En nog een paar minuten later is de zon zo stevig dat ik normaal gesproken al stop met fotograferen of de schaduw opzoek, maar soms valt wat harder licht best wel mooi. In het onderstaande geval vond ik het zeker nog de moeite waard.

Wilde kievitsbloem (Fritillaria meleagris) in tegenlicht.
De zon knalt er 20 minuten na zonsopkomst hard overheen

Maar goed, dan verdwijnt al het vocht uit de lucht en word het wel erg contrastrijk in tegenlicht. Tijd om alsnog de schaduwen op te zoeken van wat bomen. Bijkomend voordeel is gelijk een mooie achtergrond. In dit geval is het plekje in de schaduw wel erg ruig qua grassen en vegetatie, maar al met al houd ik wel van een beetje chaos en wat meer om te bekijken. Het knalt er misschien niet direct uit, maar als ik er wat langer naar kijk wordt ik er toch wel blij van.

Wilde kievitsbloemen (Fritillaria meleagris) en bokeh.

Maar 1 sessie is natuurlijk niet voldoende voor een mooie serie. Bij elkaar heb ik dit jaar weer 4 ochtenden tussen deze fotogenieke Zwolse tulp gelegen en 1 ochtend waren de omstandigheden erg goed met vorst aan de grond. Dat levert al gauw mooie plaatjes op met rijpkristallen.

Wilde kievitsbloem (Fritillaria meleagris) close-up met rijp.
Close-up met een vergroting van 3 op 1
Wilde kievitsbloem (Fritillaria meleagris) close-up met rijp.
IJzig wit exemplaar

En dan zijn we alweer zo'n 5 weken verder en gaat het qua licht nog veel harder. De holwortel is al weer verdord en ook van de kievitsbloemen is al amper meer een spoor te vinden. Maar de brede- of meiorchis staat alweer in bloei. Dat is het leuke van het voorjaar als je et mij vraagt: in rap tempo wisselen de onderwerpen zich af en je weet af en toe van gekkigheid niet wat je moet fotograferen, want elk fotogeniek bloeiend plantje portretteren is niet echt haalbaar. De brede orchis was dan ook al weer even geleden. Wederom lukt het om een mooie ochtend met mistige condities, dauw en een zonnetje mee te pakken, al duurt de charme maar even. 30 minuten na zonsopkomst trekken er wolken voor de zon en is het feestje voorbij.

Brede orchis (Dactylorhiza majalis) met dauw bij zonsopkomst.
Nog voor de zon echt doorbreekt krijg je heerlijk zacht tegenlicht
Brede orchis (Dactylorhiza majalis) met dauw bij zonsopkomst.
Al gauw word het licht hard en creëer ik wat schaduw

Zo maar een greep uit wat recente beelden, ik hoop dat ze in de smaak vallen!

]]>
24 uur gekkigheid in het Hallerbos http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-463/24-uur-gekkigheid-in-het-Hallerbos.htm Sat, 27 Apr 2019 00:00:00 +0200 Het was al weer 7 jaar geleden dat ik in het Hallerbos was. Een waanzinnig mooi sprookjesbos, maar wel een beetje erg druk. Fotografisch was ik toen al best wel met macro fotografie bezig, maar totaal overweldigd door de schoonheid daar heb ik alleen maar landschapjes geschoten. En toen was ik best tevreden. In de afgelopen 7 jaar is mijn stijl en aanpak in ieder geval echt fors veranderd, want afgelopen week was ik er voor de 2e keer. En dat was een intense belevenis in alle aspecten van het woord.

Eigenlijk staat het Hallerbos al 7 jaar lang op de agenda. "Volgend jaar ga ik die kant op" roep ik dan tegen mijzelf. Maar ja, een thuisfront, kleine kinderen, agenda, werk, toch wel een eind rijden. Maar dit jaar kreeg ik zowel het thuisfront als mijn fotomaatje mee in mijn enthousiasme en zijn we last minute, op basis van goede weersvoorspellingen die kant op gereden. Het was de laatste dag van de Belgische vakantie en prachtig weer. Om 3 uur 's middags stapten we in de auto en rond etenstijd waren we ter plekke. Dat wil zeggen: zo'n halve kilometer voor het bos begon de auto rij al in de berm, de parkeerplaats was nog 700 meter volgens de navigatie. Pfff.. oke, er zijn 10 parkeerplaatsen als ik de nummering volg en er staat een halve km auto's bij 1 van de parkeerplaatsen die dus vol zal zijn. Eehhhm... omkeren maar?

Gelukkig ging een groot deel van de mensen juist weer terug en ontstonden er overal plekjes in de file. We konden de auto netjes kwijt aan de rand van het bos. Alle dagjesmensen en gezinnen gingen huiswaarts en maakten blijkbaar ruimte voor de fotografen. Het licht begon ten slotte net mooi te worden. Nog steeds genoeg mensen met honden en een enkele fotograaf, maar eenmaal wat dieper het bos in gelopen viel het best mee. Wat opviel was dat er echt een heerlijke geur hangt in het bos. De enorme hoeveelheid bloeiende bloemen deden hun werk en het genieten kon beginnen. Wat wellicht wel iets tegenviel was de hoeveelheid blad aan de bomen. Die waren al zo ver uitgelopen dat ruim 2 uur voor zonsondergang de zon al amper de bodem meer raakte. We waren dus eigenlijk net een weekje te laat blijkbaar. Staat genoteerd! Maar niet getreurd, bij geen licht op de bosbodem kunnen we mooi verkennen en gevoel krijgen bij de beste hoekjes. Dus de hele hyacintenroute gevolgd, tot we vlak voor zonsondergang in een rustig hoekje belanden waar de zon wel nog mooi naar binnen viel. Yes, nog even genieten van het laatste licht en in de flow komen!

Nu is mijn stijl de laatste tijd nogal experimenteel en een tikje rommelig met vooral veel ruimte voor onscherpte en patronen. En dan kun je je geluk niet op in een bos vol bloemen, varens, jonge beukjes met een bladerdek in de achtergrond die ook weer structuur en licht/donker contrasten meebrengt. Wederom werd ik eigenlijk weer overdonderd door de mogelijkheden. Ik was al gauw een foto of 60 verder, maar het merendeel kon zo de prullenbak in. Te gehaast, te overdonderd. Even niet weten waar je beginnen moet. Op zich een goed teken want dat betekent dat er heel veel potentie is. Maar het is maar goed dat ik even kon oefenen en kon wennen. 's Avonds in een heerlijk Bed & Breakfast de foto's natuurlijk even aandachtig geanalyseerd en tot de conclusie gekomen dat ik alle rust miste om tot goede resultaten te komen. Ook was het licht op de een of andere manier niet helemaal wat ik zocht. Desalniettemin kan ik een eerste plaatje delen waar ik wel over te spreken ben, die ik maakte toen het licht al weer was verdwenen. Gelukkig hadden we nog even.

Wilde hyacinten (
Hyacinthoides non-scripta) in het Hallerbos bij het laatste licht.
Ik geloof dat ik pas tot resultaten kwam toen het licht al bijna op was...

Op de terugweg naar de auto wilden we nog wat laatste verkenning uitvoeren en kan ik het niet laten om met weinig licht nog wat cliché bewogen landschapjes te schieten. Voor we het doorhebben is de schemer ingevallen en in het donker komen we uiteindelijk bij de auto aan. Een kilometer of 10 hebben we wel gewandeld, dus hoogste tijd om uit te rusten van een intensieve reis en eerste ontmoeting.

En dan merk je opeens hoe waanzinnig veel indrukken je opdoet op zo'n mooie plek, waar je iets te graag wilt presteren (tjonge jonge, is dit nou een hobby voor de ontspanning en de rust in mijn hoofd?). Ik doe mijn ogen dicht en zie letterlijk patronen. Boogjes met liefelijke belletjes er aan, bokeh cirkels, onscherpe varenbladen... en dat niet eventjes, ik zit nog zeker een half uur ideale patronen te creëren in mijn hoofd. En om 4 uur word ik wakker. Dorst, trek en een hoofd vol hyacinten. Gekkenwerk dit, wat doe ik mijzelf aan? Een uur later val ik met moeite weer in slaap en voor mijn gevoel 1 seconde later (het was kwart voor 6, een heeeel schappelijke tijd) werd ik ruw uit diepe dromen getrokken door de wekker. Gelukkig, ik ben in ieder geval 1 uurtje echt diep weg geweest!

Broek aan, shirt aan, 15kg aan apparatuur op de rug en gaan. Stap je naar buiten... een grote zee van wolken boven je, terwijl er de hele dag zon voorspeld was. Hmmmm... oke. Tja... gelukkig was er aan de horizon in ieder geval nog een band open, dus in het donker richting het bos terwijl die open band oranje begint te kleuren. Prachtige kleuren. Op de parkeerplaats staat een tweetal mannen een grasland met wat huizen en een oranje band te fotograferen. Je staat aan de rand van een bos vol hyacinten en dan fotografeer je een grasland? Interessante keuze, maar ik en mijn vriend rennen snel het bos in. Wel stikdonker, staan hier eigenlijk wel hyacinten al zo aan de open rand? Het is nog zo donker dat we met moeite een paar hyacinten kunnen vinden, maar de kleuren in de lucht zijn juist nu grandioos en dat zal snel over zijn. En ja hoor, je valt dus weer in dezelfde valkuil. Haast, stress, nu nog even van dat ene momentje licht gebruiken. Wat een kleuren... oei oei oei... Terwijl we zeker 20 minuten hebben verpruts ik het grootste deel weer, wat een amateur. Maar met onderstaande beeld ben ik toch wel erg blij.

Wilde hyacinten (
Hyacinthoides non-scripta) in het Hallerbos bij zonsopkomst.
Waanzinnige kleuren en de fijne bokeh van een oud Helios lensje

Toen de mooie kleuren min of meer verdwenen langs de rand van het bos doken wij ook wat dieper het bos in, op zoek naar iets grotere concentraties hyacinten en vooral op zoek naar bloemen die niet net over de top waren. De exemplaren langs de rand van het bos konden prima als silhouet dienst doen, maar begonnen al zwart te kleuren en uit te bloeien, die hadden duidelijk al een hoop zon op kunnen vangen zo in de open gedeelten. Iets verder het bos in waren de bloemen precies op hun hoogtepunt en konden we met wat laatste subtiele kleuren in de lucht nog net een mooie combinatie maken van paars en zacht oranje.

Wilde hyacinten (
Hyacinthoides non-scripta) in het Hallerbos in warm zonlicht.

Het mooie licht is al gauw op en we gaan op zoek naar hoogteverschil. Dat is er genoeg en dat betekent dat je mooi onder de bloemen kan kruipen onderaan een helling en naar het brekende bladerdak toe kan fotograferen. We pakken een eerste hellinkje en gaan nog even een half uurtje stoeien met deze nieuwe ingrediënten. Ik merk dat ik nu de lichtomstandigheden niet dwingen tot snel werken ik eigenlijk voor het eerst een beetje in de flow kom en ook eens rustig de tijd neem om wat 'macro panorama landschapjes' te schieten. Er hangt al iets van 4 jaar dezelfde foto tegenover de bank in een formaat van 3-op-1 en die moet maar eens overtroffen worden tijdens deze trip. Langzaam maar zeker worden de resultaten beter.

Wilde hyacinten (
Hyacinthoides non-scripta) en varens panorama.
Een panorama van 4 foto's gestitched
Wilde hyacinten (
Hyacinthoides non-scripta) in het Hallerbos.

Tegen 9 uur is alles nog steeds zwaar bewolkt en besluiten we maar eens even goed te gaan ontbijten. Het fijnste moment van elke fototrip: met een verse bak goede koffie, een verse jus 'd orange, een stevig bolletje met kaas en ei en je camera op schoot vol met beelden is het altijd even een heerlijk rustmoment.Uiteraard nemen we ook weer niet heel uitgebreid de tijd, want we willen nog een paar uur fotograferen. Dus als de maag weer gevuld is en de nek en schouders weer even hebben kunnen ontspannen duiken we opnieuw het bos in. Het is gelukkig duidelijk rustiger dan gister, dus we kunnen nog parkeren en zowaar breekt de zon even door de wolken en bestrijkt de boshyacinten. Dus wederom op de knietjes. Je zou verwachten dat nu de rust en de flow weer terug moet komen, maar er zijn wat hinderende factoren.

Vanuit de verte horen we al een kleuterklas aankomen. Oké, Johannes, die lopen wel voorbij, gewoon afsluiten en lekker fotograferen. Maar nee hoor, de kids laten op 20 meter bij ons vandaan de rugtasjes van de rug glijden en aan uitgebreid zitten brunchen. Ik weet niet wat me meer uit mijn flow haalde: de schreeuwende kinderen of het continue ge-sssssssst van de juf. Het duurt even, maar dan kunnen ik en mijn prikkelgevoelige vriend de humor van de situatie wel inzien en oefenen we ons in fotograferen met vele prikkels als input. Misschien niet helemaal waarom je natuurfotograaf word. Zeker niet als je macrofotograaf wordt met een sterke voorkeur voor stille zonsopkomsten. Ergens verlang ik wel naar mijn eigen plekjes bij Zwolle waar je in alle stilte alleen door zingende vogels word lastig gevallen. Dat ene plekje waarbij blauwborsten en rietzangers uitbundig zitten te zingen bijvoorbeeld, terwijl je kievitsbloemen voor de lens hebt. Ik schiet uiteindelijk maar wat in experimentele fase, en dat levert op zich wel weer iets origineels op.

Wilde hyacinten (
Hyacinthoides non-scripta) in het bos.
Dubbele belichting met voor- en achtergrond scherp.
Wilde hyacinten (
Hyacinthoides non-scripta) in het Hallerbos.
Bijzonder licht levert bijzondere resultaten.

Het licht valt weer weg en we verkassen een paar tientallen meters naar een volgende hellinkje met een heerlijke afwisseling van varens en hyacinten. Die fris groene varens spreken mij altijd erg aan vanwege de bladstructuur en de heerlijk fris-groene kleur. Met nog zo'n 2 uur tijd blijkt dat nu, met een witte lucht die soms gefiltert wat zon doorlaat, ik wel tot rust kom. Gewoon zonder tijdsdruk in relatieve rust je ding kunnen doen; genieten! En dan merk ik dat alles uiteindelijk toch begint te klikken. Ik ben blij met wat bewolking en filtering waardoor de contrasten een beetje binnen de perken blijven en ik heerlijk met high-key kan spelen. Het levert beelden op waar ik erg tevreden mee ben.

Wilde hyacinten (
Hyacinthoides non-scripta) in het bos.
Sorry jongens, ik houd van onscherp, kan het ook niet helpen.
Wilde hyacinten (
Hyacinthoides non-scripta) in het bos.
Wilde hyacinten (
Hyacinthoides non-scripta) in het bos.
Nog even spelen met de Laowa 15mm groothoek.

Uiteindelijk ga ik ook hier weer spelen met panorama's. De setting leent zich er uitstekend voor en dat beeld voor boven de bank zit nog steeds in mijn achterhoofd. En 3 breed op 2 hoog is gewoon niet weid genoeg. Welke kant ik ook op draai, overal zie ik een fijn mix van varens en hyacinten en heerlijke bokeh en onscherpe patronen terug. Toen ik ze nam wist ik dat het er goed uitzag, maar toen ik thuis onderstaande panorama uit 4 beelden aan elkaar stitchte, de witbalans iets koeler afstelde en het resultaat in zwart groot op het scherm zette, kon ik niet anders dan een vreugdedansje doen.

Ik ben steeds meer op zoek naar onscherpte, in een mix met scherpte, met fijne kleuren en patronen. Een mix van herkenbaarheid en veel om eens rustig naar de kijken en dat allemaal in een goede compositie met diagonalen en een mooie opbouw. En dan een beeld dat gewoon woeste schoonheid laat zien, het liefst in bijna aquarel stijl. En ik zeg het zelden, maar deze foto is voor mij geloof ik 100% raak. Ik kan niets ontdekken waar ik niet vrolijk van word en de komende 5 jaar kan ik weer genieten van een nieuw beeld. Velen zullen het niet met me eens zijn, maar naar mijn eigen smaak en zoektocht heb ik mijn beste foto ooit gemaakt. En toen ik hem rustig liet doordringen dacht ik bij mijzelf: Johannes, je bent echt wel een kunstenaar, dit is gewoon echt goed! Misschien zijn wij niet echt gewend om onszelf veren in het achterwerk te steken, maar ik doe het gewoon een keer. Ik ben er superblij mee en trots op! Een heuse aquarel, geproduceerd met een camera. Vanwege de brede hoek en de vele details moet je hem misschien wel iets groter bekijken.

Wilde hyacinten (
Hyacinthoides non-scripta) in een panorama tussen de varens aquarel.

En dan is het tijd om weer in de auto te stappen. 24 uur nadat we richting Brussel vertrokken kom ik thuis met 500 foto's en de opgebouwde kennis dat ik toch echt meerdere sessies, heel veel tijd en vooral rust nodig heb om tot echt goede resultaten te komen. Met de kennis dat ik absoluut niet van drukte houd en dat ik graag weer in de stilte fotografeer, maar dat sommige plekjes van ongekende schoonheid de drukte wel compenseren en dat je toch af en toe ook even uit je comfort zone en je favoriete plekjes moet stappen. Met een enorme dosis geluk schiet je je mooiste foto ooit!

]]>
Voorjaarskriebels http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-462/Voorjaarskriebels.htm Sun, 24 Feb 2019 00:00:00 +0100 Zooo, daar ben ik weer. Terug van weggeweest zou je haast kunnen zeggen. De afgelopen periode heb ik vanwege verschillende redenen weinig materiaal gedeeld. Deels had dit te maken met gebrek aan energie, deels met het feit dat ik aan een project werk waarbij ik niet alle resultaten direct deel, maar deels is het ook te wijten aan een gebrek aan inspiratie. Vooral nu ik meer in de experimenterende fase zit merk ik dat het me ergens een beetje tegen staat. Dubbele belichting, onscherpte, high-key en low-key: alles begint al een trucje te voelen en dat is niet echt inspirerend.

Maar gelukkig kwam met het waanzinnig lekkere voorjaarsweer de behoefte om gewoon lekker op mijn knietjes achter het statief te zitten weer boven borrelen. Ik moet toegeven, het blijft soms zoeken, maar ik probeer nu alle technieken en methodes weer als middelen te zien die mij helpen mijn doel te bereiken: een beeld neerzetten waarin ik iets van mijzelf gelegd heb. Ik voel niet echt de behoefte om een verhaal te vertellen of maatschappelijk verantwoord bezig te zijn met mijn beelden, ik wil gewoon iets creëren waarin ik mijzelf uit en waarin mensen iets kunnen zien van wat mij raakt en aanspreekt. En de uitdaging is dan om datgene wat ik persoonlijk zo mooi vind te laten schitteren.

En als ik blij word van 1 seizoen dan is het toch echt wel het voorjaar. Ik ken veel fotografen die kiezen voor de winter of de herfst, maar mijn bloed gaat weer bruisen bij het eerste voorjaarszonnetje. Meestal vind ik de sneeuwklokjes na een grauwe winter een gepaste overgang naar het voorjaar, maar dit jaar kwam de tere, kwetsbare en tegelijk kleurrijke schoonheid van de krokusjes meer binnen. En ere wie ere toekomt: toen ik een waanzinnig high-key beeld van krokusjes van Nel Talen langs zag komen had ik er helemaal weer zin in. Misschien is high-key en dubbele belichting net zo goed een trucje, maar als het prachtige beelden oplevert dan hoef ik niet meer origineel te zijn, dan kan ik gewoon genieten van fijne plaatjes.

Dus beginnen we maar eens in alle eenvoud: de elegante krokus recht toe geportretteerd.

Krokus (Crocus tommasinianus) in al haar schoonheid.
Recht voor zijn raap, maar daarom niet minder mooi toch?

Soms zie ik misschien toch wel een stuk symboliek in een situatie. In het geval van krokussen ben ik altijd weer onder de indruk dat ze 's ochtends stijf dicht zitten, maar als de warme zon even de tijd krijgt gaan ze open om dat prachtige binnenwerk te laten zien. Een beeld van een hart dat open gaat en een stukje warmte en vrolijkheid ontvangt? Misschien ga je over je nek bij deze omschrijving, misschien spreekt het je aan. Dat is aan jou, maar het is in ieder geval wat er door mij een ging bij het maken van het onderstaande beeld.

Krokussen (Crocus tommasinianus).
Een koppeltje. Gespreide handen om het zonlicht te ontvangen?

En tot slot vind ik het toch altijd heerlijk dat je tegenwoordig zo eenvoudig meervoudige belichtingen kan maken. Een ideale tool om zowel een stukje zachtheid te krijgen al om een schilderachtig effect te produceren. Wanneer het eindresultaat echt dicht bij een aquarel komt ben ik doorgaans erg tevreden met de uitstraling. Uitgebeten wit is daarin eerder een doel dan iets wat je vooral moet voorkomen.

Krokussen (Crocus tommasinianus).
Pastelschilderen met een dubbele belichting
Krokussen (Crocus tommasinianus).
Aquarelleren met de camera

Ik hoop dat deze fijne start van het seizoen een voorbode is van veel inspiratie en vooral veel genieten van heerlijk buiten zijn. Er borrelen weer van allerlei plannen op, maar de praktijk wijst uit dat je standaard veel te weinig tijd hebt, dus we gaan weer zien wat het nieuwe seizoen gaat brengen.

Krokussen (Crocus tommasinianus).
Nog een soft afsluitertje.
]]>
Een bezoek aan het mooie la Brenne. http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-461/Een-bezoek-aan-het-mooie-la-Brenne..htm Wed, 06 Jun 2018 00:00:00 +0200 Jaren geleden kocht ik een crossbill guide voor de loire vallei en la Brenne in midden Frankrijk. Toen vooral vanwege bijzondere libellensoorten als sierlijke witsnuit en tweevlek. En vogels natuurlijk. Nu 5 jaar later is het dan eindelijk eens gelukt om een paar dagen die kant op te gaan. En wonderlijk genoeg was het hoofddoel orchideeën en het bijdoel vlinders. Het kan verkeren! Bij deze een reisverslagje van een prachtig, kort tripje naar het zuiden.

De grote ellende als je orchideeën wilt fotograferen is dat ze allemaal net even in een andere periode bloeien. Gelukkig zit er wel een piek in en met wat puzzelwerk kwam ik op midden mei uit. Gecombineerd met hemelvaart gaf dat een mooie gelegenheid om die kant op te gaan. Daarnaast zaten we dan in theorie precies midden in de vliegtijd van een grote wenssoort: de moerasparelmoervlinder. Nog zo'n soort die al jaren op de verlanglijst staat en die me keer op keer ontloopt. Goed: ik stapte dus op donderdag ochtend in de auto met een goede vriend en we reden naar het zuiden. De eerste tussenstop was butte du blumonts. Een plekje die nog wat noordelijk ligt (in de sologne), op de route naar la Brenne en die aangeprezen werd in de crossbill guide.

De Butte du Blumonts is niet zo heel groot en al snel waren we er achter dat de meeste orchideeën zich concentreerden op enkele vierkante meters. Een stuk of 5 purperorchissen, tientallen spinnenorchissen (een nieuwe soort voor mij) en een groepje aangebrande orchissen standen mooi te zijn vlak bij elkaar. Ik hoopte hier vooral op een andere soort die benoemd werd in de crossbill guide, het bloemenblauwtje. Een van de onderkant grijzig vlindertje met prachtige blauwe bestuiving aan de vleugelbasis. We vonden er 2, maar helaas stond er best wat wind waardoor ze alleen maar op de grond gingen zitten. Dat leverde geen geweldige beelden op, en dus moest het vlindertje even wat hulp hebben om mooi vrij te komen ;) Het vlindertje leek de warme van een menselijke vinger wel prettig vinden om op te zitten. Helaas blijft een natuurlijk beeld van deze soort dus op de wensenlijst staan.

Bloemenblauwjte (Glaucopsyche alexis)
Het prachtige bloemenblauwtje op een minder natuurlijke setting

Na dit uitstapje hebben we snel onze tassen gedropt bij het charmante Bed & Breakfast Brenne & Berry van Dirk en Marleen. Vriendelijke mensen met hart voor de natuur en een goede smaak van tuinieren en eten. Een aanrader wat mij betreft! Geen tijd helaas om van hun kookkunsten te genieten (het was wel tijd voor diner), want het was zonnig en de wind ging wat liggen, dus er moest gefotografeerd worden. We rijden snel door naar een van de mooiste hotspots van la Brenne: les Communeaux. Een gebiedje dat bekend staat om zijn tongorchissen. Nou, die waren niet te missen. Er stonden er letterlijk duizenden te bloeien, in totaal ongetwijfeld meer dan 10.000. De tongorchis is een subtiel en klein plantje, maar op sommige plekken vormde het een zacht roze-paarse gloed over het veld. Combineer dat met honderden harlekijntjes en her en der een statige, donkerpaarse ijle moerasorchis en je hebt een waar macro paradijsje. Nog niet gesproken over de parelmoervlinders die er rondvlogen. Een dingetje viel wel tegen: er zouden hier ook moerasparelmoertjes moeten rondvliegen, maar door wat koud weer heb ik die prachtige droomsoort helaas moeten missen. En laat nou net de moerasparelmoer de soort zijn die me het hardste deze kant op trok...

De voorspellingen lieten zien dat we deze avond en de komende ochtend zon zouden hebben. De rest van de trip zag er minder goed uit. Dat was voor mij wel even een uitdaging: je hebt een dag in de auto gezeten, bent moe en overweldigd door een prachtig stukje schoonheid en dan moet je onder druk presteren. Maar korte tijd heb je mooi licht en vermoedelijk zijn de kansen na een avond en ochtend ook verkeken. Ik schoot aan alle kanten in de stress wat de kwaliteit van de foto's niet ten goede komt. Dan heb je ook nog eens dat het hoogteverschil je soms tegenwerkt. Eerst staat de zon nog boven de heuvel en is het licht te hard, een paar minuten laten verdwijnt hij achter de heuvel en heb je helemaal geen licht meer en moet je rennen om een nieuw plekje te vinden die nog wel licht vangt. Een uitdaging en de resultaten zijn ook niet helemaal naar wens, maar dat houd het allemaal een beetje spannend toch? Hieronder een panorama die samengevoegd is uit 2 focusstacks en 3 beelden in de breedte. De focus-stacks hielpen me om de meest markante orchideeën allemaal in focus te krijgen en een panorama heb ik graag op zo veel mogelijk megapixels omdat ik een Xpozer boven een kastje heb hengen van 150x50cm.

IJle moerasorchis (laxiflora), tongorchis (Serapias lingua) en harlekijn (orchis morio)
Panorama met ijle moerasorchis, tongorchis en harlekijn

Die nacht was het nog helder en koelde het af naar 4 graden. Ideaal weer voor dauwvorming en mist boven de velden. Dus nogmaals terug naar dit mooie veld om nu hopelijk iets meer vanuit rust aan de slag te kunnen. De mooie omstandigheden hielpen niet mee voor de rest, maar een tweede keer op een plek zijn helpt gelukkig wel, dus opnieuw met de macrolens tussen de orchissen gelegen. Het eerste licht leverde een mooi beeld op van de fotogenieke tongorchissen.

Gewone tongorchis (Serapias lingua) bedauwd in het eerste licht
Bedauwde tongorchissen in het eerste licht

Al gauw word het licht harder, maar minder warm en oranje betekend niet altijd dat het ook onbruikbaar is. Zolang er nog een hoop dauw is kun je bij wat witter, harder licht nog heerlijk spelen met tegenlicht. Hieronder dus een paar beelden waarin ik het wat hardere licht heb proberen uit te buiten. Daarnaast nog een vlindertje die gefotografeerd is tijdens deze sessie.

Harlekijn (Anacamptis morio) bedauwd in het tegenlicht
Harlekijn
Gewone tongorchis (Serapias lingua) aquarel met dauw en tegenlicht
Tongorchis aquarel
Veldparelmoervlinder (Melitaea cinxia) warmt op in het eerste zonlicht
Een veldparelmoertje liet zich ook het zonlicht welgevallen

Die middag stond een andere hoek van de Brenne met wederom veel orchideeën als doel: we zijn 2 gebieden langs gegaan in de omgeving van Merigny. Kalkhoudende grond die uitermate geschikt is voor orchideeën. Op een eerste locatie vonden we direct al een van de meest zeldzame soorten van de trip: de paarse aspergeorchis. Helaas bleek deze soort eigenlijk nog net niet toe aan echt bloeien. We vonden iets van 15 exemplaren, maar allemaal stonden ze nog in knop. En hoe mooi ze zijn als de bloemen open staan, hoe onaantrekkelijk ze ogen als ze in knop staan. Een donkerpaarse steel met wat knoppen zet je dan als orchieëenliefhebber plichtsgetrouw op de foto, maar als fotograaf moet je gewoon snel doorlopen naar een volgend onderwerp als je het mij vraagt. En dat onderwerp deed zich snel voor: een prachtige, kakelverse blauwe ijsvogelvlinder vloog in de berm rond tussen 3 knoeperts van bokkenorchissen in knop. Een prachtig beestje, maar stil zitten op een mooi vrij plekje: ho maar. Voor mij was het wel voor het eerst in mijn leven dat ik dit vlindertje mocht bewonderen, dus ik heb geprobeerd met wat geduld een acceptabel beeld te krijgen, om toch even te kunnen laten zien hoe mooi ze zijn.

Blauwe ijsvogelvlinder (Limenitis reducta)
Blauwe ijsvogelvlinder (Limenitis reducta)
Blauwe ijsvogelvlinder

Na deze ontmoeting zijn we doorgereden naar een andere hotspot in het gebied: de bermen langs de Anglin rivier, vlak bij Rives. Bermen die vol staan met tientallen aapjesorchissen, honderden wit bosvogeltje, poppenorchis, bijenorchis, aangebrande orchis, paarse aspergeorchis en bergnachtorchis. Maar liefst zeven soorten tegelijk in bloei, wat een feestje voor een liefhebber! We hadden nog een beetje zon, en omdat die inmiddels flink hoog stond was het een uitgelezen moment om in het bos wat met contrasten te spelen. Het wit bosvogeltje komt bij ons praktisch niet voor en was voor mij even de eerste prioriteit om dit elegante plantje eens goed vast te leggen. Het lichtspel in het bos geeft bij mij vaak een wat mysterieuzere sfeer, dus probeer je die ook in je foto te krijgen. Misschien niet een voor de hand liggende keuze voor een teer, licht plantje, maar ik vond het toch de mooiste resultaten geven. Voor de liefhebbers zal ik een wat zahter en dromeriger beeld toevoegen die wel scherp is.

Wit bosvogeltje (Cephalanthera longifolia)
Wit bosvogeltje op mysterieuze wijze vastgelegd

De paarse aspergeorchissen stonden helaas ook hier niet in bloei wat betekende dat ik er niet echt iets mee kon. Uiteraard moesten de mooie aapjesorchissen wel vastgelegd, maar daarbij voegde het harde licht minder toe en dat was een reden om eens even wat schaduw te produceren voor lekker soft licht dat goed past bij de elegante lijnen en krullen van deze orchidee. Ik heb ook geprobeerd om eens een studio sfeertje te creëeren door de plant in double exposure om te zetten naar zwart/wit. Zo lijkt het not een portret van een elegante dame toch?

Aapjesorchis (Orchis simia)
De zachte krullen van de fotogenieke aapjesorchis
Aapjesorchis (Orchis simia)
Aapjesorchis

Het mooie licht leek de volgende dag op, het was grijs, maar droog, dus besloten we nogmaals een bezoekje te brengen aan les Communeaux. In de hoop een kakelvers uit de pop gekropen moerasparelmoertje te vinden, maar helaas, deze soort blijft mij ontglippen en liet zich ook dit keer niet vinden. Daarentegen kregen we wel een andere mooie kans. Een koppeltje knoopkruidparelmoertjes zat nog aan elkaar vast, bovenop een ijle moerasorchis. Het was niet bepaald vliegweer, dus blijkbaar hebben ze de hele nacht aan elkaar gezeten. Je zou zeggen dat de eitjes dan toch wel bevrucht moeten zijn ;). Hoe dan ook, een mooie kans om dit koppeltje in alle rust te fotograferen, nu het te koud was voor ze om weg te vliegen.

Knoopkruidparelmoervlinder (Melitaea phoebe)
Parende knoopkruidparelmoervlinders op ijle moerasorchis

Na het ontbijt was het mooie weer echt helemaal op. De hele dag heeft het gestroomd van de regen en hebben we even pas op de plaats gemaakt. We hebben de energie gespaard voor een laatste ochtend mooi licht en uiteraard een best wel lange terugweg. En dat is een prima keuze geweest want de volgende ochtend hadden we opnieuw een zonnetje en konden we een laatste moment genieten van de mooie omgeving. Omdat we nog niet uitgefotografeerd waren bij de orchideeën langs de Anglin rivier en we hier niet het beste licht hadden gehad zijn we terug gegaan. Voornamelijk in de hoop dat de paarse aspergeorchis die al een beetje open stond nu een mooie volle bloem had. Dit laatste was nog niet niet het geval, maar je moet het doen met wat je hebt, dus die eerste voorzichtige bloem moest er toch op komen te staan. De kans dat ik deze zeldzame orchidee binnen enkele jaren opnieuw kan fotograferen is ten slotte nihil. Met wat zonlicht kon ik nu opeens met bokeh werken en samen met een dromerige dubbele belichting vind ik deze plant er nog best mooi op staan. Tegeliik hoop ik deze schoonheid ooit nog eens vol in bloei te fotograferen!

Paarse aspergeorchis (Limodorum abortivum)
Paarse aspergeorchis

En nu we licht hadden door het bladerdek konden we opeens ook weer heel andere beelden maken van de aapjesorchissen. Omgeving en achtergrond konden nu veel beter gebruikt worden om mijn eigen stijl toe te passen. En zo sluit ik af met een laatste beeld van deze schoonheid, mijn persoonlijke favoriet van de trip. En zo is de orchideeënlijst weer gegroeid met een aantal soorten, nieuwe beelden en kunnen we tevreden huiswaards keren. Terwijl de 3 tekenbeten en 30 muggenbulten gauw weer vergeten zullen zijn.

Aapjesorchis (Orchis simia)
Aapjesorchis
]]>
Portfolio met tips in Roots magazine! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-460/Portfolio-met-tips-in-Roots-magazine!.htm Tue, 24 Apr 2018 00:00:00 +0200 Yes! Erg gaaf als je foto's gewaardeerd worden. En wat is er nou meer waardering voor je werk dan een portfolio en publicatie in een prachtig tijdschrift? Ik ben dan ook apetrots op een mooie publicatie van maar liefst 8 pagina's in Roots magazine. Heel erg gaaf om je eigen foto's paginagroot geprint te zien staan.

Portfolio publicatie in Roots magazine
Mijn portfolio en 10 macro tips in Roots
]]>
Trotse leraar http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-459/Trotse-leraar.htm Sat, 14 Apr 2018 00:00:00 +0200 Soms vallen de omstandigheden echt perfect uit. Zo ook tijdens mijn laatste workshop voorjaarsbloeiers. Mist en een gefiltert zonnetje met sluierbewolking gaf ruim een uur lang grandioos licht. Perfect natuurlijk voor tijdens een workshop. Met de talenten van de deelnemers en toch ook wel dankzij mijn begeleiding hoop ik zijn er prachtige beelden gemaakt.

Deelnemers in actie.
De deelnemers in actie.

Door het koude weer waren de bosanemonen nog niet helemaal volop in bloei, maar stond juist de holwortel (wat mij betreft een zwaar ondergewaardeerde voorjaarsbloeier) er juist weer prachtig bij. En aangezien die niet open hoeft te gaan en zon nodig heeft zoals de bosanemoon was de holwortel een geweldig onderwerp tijdens het eerste licht. Ik zou zeggen, beslis zelf eens of dit variabele plantje van paars en wit de moeite waard is.

Alexandra bijl

Holwortel vastgelegd door Alexandra Bijl.
Holwortel vastgelegd door Janneke van der Pol.

De positieve reacties van de deelnemers, zowel tijdens de workshop als daarna op het web waren ontzettend leuk om te lezen.

Afgelopen zaterdag een hele gave workshop gehad van Johannes Klapwijk, veel geleerd! O.a. dat de holwortel eigenlijk wel een heel charmant plantje is ;-)
Johannes en medecursisten bedankt voor een superleuke dag.

~ Alexandra Bijl

Bianca Blonk

Holwortel vastgelegd door Bianca Blonk.
Holwortel vastgelegd door Bianca Blonk.

Bianca schreef ook een blogje op haar eigen website over deze workshop.

Janneke van der Pol

Speenkruid vastgelegd door Janneke van der Pol.
Holwortel vastgelegd door Janneke van der Pol.

Meer foto's van Janneke zijn terug te vinden op haar eigen blogje, ik moest kiezen, maar ze had nog veel meer mooie resultaten!

Vandaag heb ik een geweldige workshop bijgewoond van Johannes Klapwijk. Ik heb veel geleerd over compositie, werken met een laag standpunt en vooral om geduld op te brengen... "Ga met deze bloem maar eens een half uurtje experimenteren". Voor mij - als tikkie ongeduldige fotograaf - een hele opgave!
Waarom het zo belangrijk is om echt goed naar de compositie te kijken in het veld, leerden we later bij de nabespreking van onze foto's. Toen viel het kwartje! Voor iedereen die van macrofotografie houdt en ooit de kans krijgt een workshop van @johannes.klapwijk bij te wonen: doen!!

~ Janneke van der Pol

Sjoerd de Groot

Holwortel vastgelegd door Sjoerd de Groot.
Holwortel vastgelegd door Sjoerd de Groot.

Jacobine Eijgenraam

Holwortel vastgelegd door Jacobine Eijgenraam.
Holwortel vastgelegd door Jacobine Eijgenraam.
]]>
Ruig haarmos http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-457/Ruig-haarmos.htm Tue, 20 Mar 2018 00:00:00 +0100 Heel veel kom ik helaas niet aan fotograferen toe, maar gelukkig heb ik er af en toe toch een mooie ochtend tussen zitten. Zo ook laatst, op het Kootwijkerzand tussen het haarmos. Sneeuwklokjes leverden eigenlijk bijna geen resultaten op waar ik over te spreken was en eigenlijk verwachtte ik ook weinig van een ochtendje haarmos. Waarom? Normaal gesproken ga ik op zonnige ochtenden met rijp.

Zoals bijvoorbeeld twee jaar geleden. Rijp en zon betekend mooie kristalletjes die in de zon gaan smelten en prachtige bokeh opleveren. Goede foto omstandigheden dus. Deze bewuste ochtend was het anders. Het was weliswaar dik onder nul en zonnig, maar dat was het al dagen. En dat betekend gortdroge lucht. Combineer dat met een stevige wind en dan maakt rijp geen schijn van kans. Dor en doods voelt zo'n zandverstuiving aan onder dit soort omstandigheden. Het mos zelf was op vele plekken ook bijna zwart in plaats van fris groen. En die combinatie van zwart, rode bloeistengels en vroeg licht gaven me (ongepland) interessante mogelijkheden die ik niet zozeer had voorzien, maar die eigenlijk uitermate goed uitvielen. Zo zie je maar weer, het is ook goed om te variëren en niet alleen bij de zogenaamd ideale omstandigheden op pad te gaan.

Met de zon nog achter de horizon, maar de eerste gloed in de lucht vond ik het kleurenpalet van donkere, koele tinten en de rode hints van het bloeiende mos al boeiend. Ik begin met wat onderbelichten vanwege de lucht en schiet wat belichtingstrappetjes om het dynamisch bereik thuis in de computer te kunnen handelen. De witbalans gaat op lekker koel, het rode mos blijft toch wel rood en zo krijg je fijne kleurcontrasten in warme en koude kleuren. De hoogteverschillen van de zandverstuiving zorgen vanuit een juiste positie voor een mooie diagonaal.

Ruig haarmos (Polytrichum piliferum) bij zonsopkomst
Ruig haarmos vlak voor zonsopkomst.

En dan is het zoeken naar een onderwerp. Een setje? Of een mosje met een mooie curve? Het word het laatste. Terwijl het allereerste zonlicht over het mos strijkt maak ik een compositie met 1 bloeiaartje in de hoofdrol en een bijrol voor wat onscherpe aartjes in de achtergrond. Het eerste strijklicht is echt waanzinnig. Maar nu komt ook de uitdaging weer om de hoek kijken: met de snijdende wind en flinke kou kan ik mijn handschoenen niet uit doen zonder mijn vingertoppen flink te martelen en met mijn handschoenen aan kan ik live-view niet echt eenvoudig bedienen. De dikke worstevingers van mijn handschoenen maken dat scherpstellen bakken met tijd kost en die heb ik niet. Ik probeer dus wat meer scherp te stellen op het kleine beeld op mijn klapschermpje en daar krijg ik toch wel spijt van. Thuis heb ik helaas een paar mooie beelden weg moeten gooien omdat er te weinig scherpte in zat. Maar deze kon er gelukkig nog mee door.

Ruig haarmos (Polytrichum piliferum) bij zonsopkomst
Spooky kleuren door een koele witbalans.

Niet veel later schiet ik mijn persoonlijke favoriet, het strijklicht is nog steeds grandioos. Ik heb wel iets in de kleuren geboost specifiek voor het rood, dus helemaal 'netjes' is de nabewerking dit keer niet, maar het gaat mij uiteindelijk toch om het eindresultaat. Deze zou ik graag groot aan de muur hangen, ware het niet dat de kleurtjes echt niet in ons interieur passen. Maar ik ben erg blij met de patronen in de onscherpte, de kleurcontrasten en de sfeer in de foto. Hier kan ik echt wel langer naar kijken, maar eigenlijk moet je hem nog wat groter bekijken om hem echt tot zijn recht te laten komen.

Ruig haarmos (Polytrichum piliferum) miniatuur landschap
Miniatuurlandschapje van ruig haarmos.

Opnieuw niet veel later is het licht toch echt al wel wat meer aan het knallen en word alles vurig rood en oranje.

Vorig rood oranje bloeiend ruig haarmos (Polytrichum piliferum)
Vurige kleuren van bloeiend ruig haarmos.

Niks mis met deze vurige tinten, maar de koude kleuren van het eerste strijklicht deden me toch meer. En de snijdende kou begint nu zelfs door mijn handschoenen heen serieus pijn te doen aan mijn vingertoppen, dus ik keer de wind mijn rug toe en haast mij naar het comfort van een warme auto en vooral een plekje uit de wind. Ergens is het afzien en ergens is het genieten, natuurfotografie. Maar als ik moet kiezen zit ik denk ik toch liever in de zomer tussen dwarrelende weidebeekjes in een lekker zonnetje, al ben ik niet minder blij met deze winterse sfeerbeelden.

]]>
Experimentjes met een flitser http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-458/Experimentjes-met-een-flitser.htm Tue, 27 Feb 2018 00:00:00 +0100 De winter is voor mij niet altijd het beste fotografie seizoen: er zijn geen bloemen en insecten (mijn favoriete onderwerpen), je kan door de korte dagen niet voor of na werktijd fotograferen en doorgaans heb je veel grauw en grijs weer. Maar toch is het af en toe even nodig om op een knopje te drukken om de fotografieverslaving een beetje onder controle te houden. En dan is het wel leuk om daar wat zinvols mee te doen. Tijd om eens lekker te experimenteren met flitsers dus. En waar kan dat beter dan bij een vogelhut waar de vogels continu af en aan vliegen. Tijd om vogelhut Drunen eens met een bezoekje te vereren.

Vogelhut Drunen is een prachtig opgezette hut met een heerlijk lange vijver en interessante rode struikjes in de achtergrond. De hut staat dan ook garant voor mooie kleuren en fijne reflecties. Tegelijk is dit ook weer een nadeel, want de hut is populair en de foto's die er genomen zijn direct herkenbaar. Ik wilde dus wel graag wat met reflecties doen, maar de kenmerkende roodgele kleur hoefde niet persé nadrukkelijk aanwezig te zijn. Het grijze weer met weinig licht dat we hadden gaf toch niet echt fijne volle kleuren. En dus heb ik mijn flitser eens wat achteraan geparkeerd en richting mijzelf laten wijzen voor een interessant tegenlicht. Het ultieme doel? Een vogel met gespreide vleugels waarbij het flitslicht de slagpennen mooi tekent. Uiteraard is dat een enorme uitdaging qua timing en scherpstelling aangezien je een vogel op precies het juiste moment in vlucht moet zien te vangen.

We beginnen dus maar met iets simpelers: een staande vogel die wel lekker actief is. Een zwart mereltje is natuurlijk wel leuk om in een low-key beeld te combineren. Dus mijn eerste experiment is de flitskracht flink oppeppen, zodat het daglicht helemaal wegvalt en alleen het flitslicht overblijft. Dat levert leuke beelden op.

Merel (Turdus merula) man in low-key.
Merel in low-key.

Tegelijk is wat kleur soms ook wel leuk, dus je kunt ook een wat langere sluitertijd en wat subtieler flitslicht combineren met het bestaande daglicht. Het doel is ten slotte ook een beetje gevoel krijgen bij het bedienen van de flits. Dit vooral aangezien ik ook in mijn macrofotografie toch iets vaker met flitslicht wil gaan werken, zodat ik zelf nog meer invloed heb op het eindresultaat. Een badderend mereltje was een leuk onderwerp. De flits heb ik gebruikt om de spetters extra highlights te geven, verder wilde ik juist gewoon een natuurlijke look.

Wassende merel (Turdus merula) man in in frisse kleuren.
Spetterend mereltje met wat extra highlights

Tja, als er dan continu eekhoortnjes rondlopen dan kan ik het toch niet laten een redelijk cliché plaatje te maken. Een eekhoorntje die een hazelnoot oppeuzelt, uiteraard mooi opgelicht in de flitser.

Etende eekhoorn in tegenlicht.
Eekhoornsilhouet in tegenlicht

Maar goed, hoe is het nu gelopen met die geweldige beelden die je vooraf in je hoofd had. Tja, helaas is het niet gelukt precies dat voor elkaar te krijgen. Al zat ik er toch verhipte dichtbij. Toen onderstaande beeld verscheen op de display deed ik bijna een rondedansje, maar toen ik inzoomde bleek de focus er toch naast te zitten. Potentie? Bakken wat mij betreft, maar scherpte vind ik toch cruciaal. Ik moet nog een keertje terug!

Koolmees (Parus major) met gespreide vleugels en licht door de slagpennen.
Koolmees met gespreide vleugels en licht door de slagpennen.
]]>
Heidelibellen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-456/Heidelibellen.htm Thu, 12 Oct 2017 00:00:00 +0200 Tja, de herfst is al aangebroken en iedereen zit in de paddenstoelen, maar ik loop wat achter vanwege een drukke agenda. Tijd voor wat mosterd na de maaltijd: heidelibellen. De ultieme (na)zomer soorten waar ik als liefhebber altijd enorm van kan genieten.

Dus iedereen die met zijn hoofd alleen maar aan paddenstoelen, herfstbladeren, regen en mist kan denken, sla dit blogje maar even over. Voor diegenen die nog even met heimwee terug willen kijken naar de nazomer toen er nog libellen rondvlogen: geniet ervan!

De zwarte heidelibel komt veel voor in zure vennetjes in heidegebieden. Vaak lekker open terrein en dus een vroege opkomende zon en dat gecombineerd met bloeiende heide. Wat wil je nog meer als fotograaf zijnde?

Zwarte heidelibel (Sympetrum danea) in de bloeiende heide
Zwarte heidelibel bij zonsopkomst.

En welke libel is er nu mooier dan de bandheidelibel? Geliefd bij menig macrofotograaf vanwege zijn markante vleugels kan ik ook elk jaar weer genieten van deze schoonheid. De uitdaging is dan om ieder jaar er toch weer wat anders van te maken en niet steeds dezelfde beelden te blijven produceren. Twee benaderingen heb ik hier geprobeerd waar ik uiteindelijk wel over te spreken was: lekker in zijn omgeving en lekker close-up. Alles of niets met totaal ander licht levert het in ieder geval twee totaal verschillende beelden op. De eerste is genomen toen de zon al wat hoger stond en toen het 's nachts flink geregend had. De vegetatie hing vol dikke druppels en met het harde licht kon ik lekker onderbelichten voor hoge contrasten tussen licht en donker. Je zou van al die reflecterende regendruppels bijna een sterrenhemel kunnen maken.

Mannetje bandheidelibel (Sympetrum pedemontanum) in pittig tegenlicht
Een bandheide aan de donkere hemel?

Zachter, warmer en lieflijk. Dat doet het bij mij altijd goed. Ik houd van warme tinten en zachte effecten. De suggesties van het onderwerp in de onscherpte laten nog net zien waar je naar kijkt.

Mannetje bandheidelibel (Sympetrum pedemontanum) in pittig tegenlicht
Abstracte benadering met warme tinten, ik blijf het mooi vinden...

Als liefhebber van libellen is het altijd een mooie verrassing als je een leuke soort tegen komt op je vertrouwde stekje. In dit geval vond ik tijdens een van de vele ochtendjes de (vrij) zeldzame en vooral erg fotogenieke zwervende heidelibel. Net even anders van kleur en bouw dan de andere heidelibellen heb je dan al gauw wat leuks te pakken. Ook hier heb ik weer dezelfde aanpak toegepast: lekker dichtbij en lekker veraf. Omgeving of details. Om te beginnen met een eigenwijze focus: niet op de kop, maar op die ingenieuze haakjes aan de poten waarmee een relatief zwaar gebouwd beestje zich aan een dun stengeltje vast kan grijpen.

Zwervende heidelibel (Sympetrum foncolombii) close-up
Frontale benadering met de focus op de 'voetjes'

En dan sluit ik dit korte blogje maar af met een plaatje van dit beestje in zijn omgeving: een veldje met heerlijke grassen en kleuren in een gefilterd zonnetje.

Zwervende heidelibel (Sympetrum foncolombii) in zijn grassige habitat
Zwervende heidelibel in een zacht grassen pallet met fijne kleuren.
]]>
Mijmeringen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-455/Mijmeringen.htm Sun, 20 Aug 2017 00:00:00 +0200 Steeds meer word voor mij fotografie echt een persoonlijke uitingsvorm. Wat boeit mij en vooral, hoe wil ik die dingen die me boeien vastleggen. Laatst werd ik getriggered door een gesprek met een kunstenaar. Woorden van hem bleven hangen en maakten mij bewust van wat er bij mij in het veld gebeurt als ik achter mijn statiefje aan het werk ben. Toen ik wat deelde over mijn zoektocht in het veld naar het ultieme beeld en hoe je een scene induikt verwoordde hij het zo: "Het is een geheim".

Het is een geheim...

Ja, zo voelt het soms ook echt. Er zit een beeld in de scene voor je, maar het is een geheim wat ik er uit moet zien te halen. Ik probeer de natuur zijn geheimen ontfutselen. Niet altijd voelt het z, en het klinkt misschien wel erg hoogdravend en zweverig. Toch geeft het voor mij weer een heerlijke impuls om met zo'n zienswijze in het veld te staan. Is abstract, onscherp of bewogen dan per definitie boeiend en creatief? Absoluut niet! Sterker nog, bijna al mijn experimentele foto's verdwijnen of in de prullenbak of in een duister diep archief zonder ooit op mijn website te verschijnen. Persoonlijk vind ik een mooie impressionistische foto maken vele malen moeilijker dan een mooi scherp beeld.

Maar soms heb ik het gevoel dat ik wel de essentie van een beestje beter heb weten te vangen in onscherpte dan in al mijn scherpe beelden. De onderstaande impressie is voor mij hierin een positieve uitzondering.

Impressionistische benadering van een mannetje vuurlibel (Crocothemis erythraea)
Impressie van een vuurlibel

Direct kenmerken bij het mannetje vuurlibel is voor mij niet alleen de rode kleur van het lijf, maar vooral de amberkleurige vleugelbasis. Voor mij komen die eigenschappen hier heel mooi boven drijven en elke libellen kenner zal er in 1 oogopslag een vuurlibel van maken, zonder dat er iets scherp is. Het schilderachtige effect waarmee dauw, schitteringen en bokeh versmelten in de onscherpte maken voor mij het beeld af.

Tegelijk besef ik dat dit ook heel veel mensen totaal niet kan bekoren en dat is prima. Ergens ben ik zelf bij vlagen toch echt een nuchter typje (zou je niet zeggen he ;)) en het leek me dan ook goed dit blogje een tegenhanger te geven met een wat meer recht-toe-recht-aan content. Ik ben en blijf iemand die van soorten en van zeldzaamheden houd. En libellen in het bijzonder. En niet altijd kun je daar iets creatiefs en grafisch van maken, maar dat weerhoud me er niet van om enorm te genieten van een mooie registratie van een bijzondere libellensoort. En laat ik nou toevallig een prachtige ontmoeting gehad hebben in de weerribben met een paringswiel van de zeldzame groene glazenmaker. Geen creatieve benadering, gewoon registreren. Maar wel een bijzonder en zeldzaam moment! En wat is vooral het mannetje toch waanzinnig mooi met zijn helderblauwe ogen! Ik krijg gelijk weer zin om achter waarnemingen aan te rijden van de zeldzame zuidelijke glazenmaker.

Paringswiel van groene glazenmakers (Aeshna viridis)
Paringswiel van groene glazenmakers

Tja, als ik dan toch een ode aan libellen aan het schrijven ben: neem dan eens de kempense heidelibel. Ze worden geel geboren, maar mannetje kleuren in enkele dagen van geel uit naar rood. En halverwege dat proces hebben ze zo'n intens oranje kleur dat ze weer oogstrelend mooi zijn. Een prachtig paar zwarte pootjes en een setje druppels op het achterlijf en ik ben verkocht.

Half uitgekleurd mannetje van de kempense heidelibel (Sympetrum depressiusculum)
Half uitgekleurd mannetje van de kempense heidelibel

Conclusie: of je nu abstract en creatief jezelf probeert te uiten of je geniet gewoon met volle teugen van de schoonheid die de natuur je biedt. Het maakt niet uit, als je maar geniet van het moment in het veld. Verandering van spijs doet eten!

]]>
Zwarte vlindergies kiek’n http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-454/Zwarte-vlindergies-kiek’n.htm Sun, 11 Jun 2017 00:00:00 +0200 Soms heb je van die opmerkingen die blijven hangen. Stel, je staat met een lekker zonnetje bij 20 graden in je zwembroek in een mooie beek tussen de plompebladeren. Camera op statief voor je neus met weidebeekjes die in tientallen om je heen dwarrelen. Er is maar 1 nadeel aan dit mooie plekje: er zijn meer mensen die hier recreëren, er loopt een fietspad langs de beek.

En dat levert nog wel eens vreemde blikken op, maar tegelijk ook wel weer komische momenten. En niet te vergeten een leuke titel voor een blogje. Na een aantal vreemde blikken bleef vooral deze dialoog tussen een voorbij fietsend stel hangen. Ik geloof dat ze uit de buurt kwamen.

"Heuh, wa's die noe weer an 't doen daaan?"

"Ik sol t nie weeet'n, denk dat ie die zwarte vlindergies an 't kiek'n is"

Ik heb er even over na gedacht of ik het nou grappig moest vinden of een beetje triest. Een weidebeekjuffer... Zwart? Mwoah, kijk nog eens extra goed zou ik ze na willen willen roepen. Een vlinder? Zullen we er een juffer van maken? Aan de andere kant, een libel die door zijn donkere vleugels en dwarrelende vlucht voor vlinder kan doorgaan is misschien ook wel weer een onbedoeld compliment.

Weidebeekjuffer (Caloptery splendens) close-up van de vleugel
Toegegeven, er zit zwart in de vleugel...

Maar ik moet niet zo zeuren. Want ook al zijn weidebeekjuffers niet zwart, je kan ze altijd zwart maken toch? (letterlijk uiteraard, want wie wil deze schoonheden nou negatief neerzetten!) En laat ik nou toevallig net een paar contrastrijke shots hebben geschoten die ik tijdens het fotograferen al als zwart-wit in mijn hoofd had. Dus bij deze presenteer ik met trots: kiekjes van zwarte vlindergies!

Weidebeekjuffer (Caloptery splendens) met schitteringen
Weidebeekjuffer in zwart-wit

Dit soort foto's kun je nemen door stromend en bubbelend water te fotograferen met keihard tegenlicht. Lekker dwars door de vegetatie heen schieten voor interessante structuren. Het leuke van weidebeekjes is dat ze nogal territoriaal zijn, dus dat de mannetjes nog al eens elkaar in de haren zitten om het beste stukje oever. Met veel geluk kun je daardoor meerdere beekjuffers in 1 beeld vangen. Voor degene die het onderstaande beeld goed bekijkt zijn er 3 stuks te vinden!

Territoriale mannetjes weidebeekjuffer (Caloptery splendens)
Territoriale mannetjes weidebeekjuffer

Je moet er een paar uur je ogen en hersenen voor pijnigen (continu geschitter op het water word eigenlijk best heel vervelend na een poosje), maar ik ben toch wel weer heel tevreden met deze beelden.

]]>
Prachtig mannetje bruine vuurvlinder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-453/Prachtig-mannetje-bruine-vuurvlinder.htm Sun, 28 May 2017 00:00:00 +0200 Normaal gesproken probeer ik net als iedereen vooral mijn successen te delen op mijn website. Niemand zit te wachten op slechte foto's ten slotte. Maar ja, ergens is het ook wel mooi om eens de mindere verhalen te horen toch? Voorkomt weer dat mensen denken dat het alleen maar rozengeur en maneschijn is ;)

Neem nou afgelopen fotografie poging. De wekker ging om 4:00 uur. Auch! Een eindje rijden voor een goed plekje, dus vroeg er uit, maar de voorspellingen zijn geweldig, dus dat is het vroege opstaan waard. Overal onderweg een mooie laag grondmist boven de velden. Tot tien minuten voor tijd, dan ontstaat er een tweede laag mist op een paar meter hoogte, ziet er supergaaf uit. Maar tien minuten later zit het gewoon potdicht. Grijs en grauw. En een uur na zonsopkomst? Nog steeds grijs en grauw. De beestjes werken niet mee en ik had net zo goed 1,5 uur later op kunnen staan. Tja... dat hoort er ook bij, het kan niet altijd feest zijn. Daarnaast zit ik ook nog eens in een experimentele fase waarin ik lekker aan het spelen ben, maar doorgaans zijn de resultaten niet bepaald toonbaar, het helpt allemaal niet mee.

Maar ja, een blog zonder foto's is natuurlijk ook niet wat op een fotografie website, dus deel ik maar een tweetal beelden van een eerdere sessie. Ik werk graag aan series en projecten, maar soms schiet je tussendoor zo'n los beeld waar je toch echt erg blij mee bent, maar die ongepland was en dus ook niet in het verhaal past. Dus bij deze, twee foto's van een prachtig vers mannetje bruine vuurvlinder die ik onverwachts tegen kwam.

Vers mannetje bruine vuurvlinder (Lycaena tityrus) op fluitenkruid
Vers mannetje bruine vuurvlinder (Lycaena tityrus) op fluitenkruid
Vers mannetje bruine vuurvlinder op fluitenkruid
]]>
Op zoek naar bloeiende zuurstokken http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-452/Op-zoek-naar-bloeiende-zuurstokken.htm Mon, 15 May 2017 00:00:00 +0200 Dankzij een goede tip van Bob Luijks op natuurfotografie.nl had ik gelezen over het Hohnbachtal bij Kelmis. Als beginnend orchideëen enthousiast sprak de omschrijving van vele mannetjesorchissen in het bos me erg aan. De mannetjesorchis is een vroege bloeier, dus meestal is hij uitgebloeid als ik in de Eifel kom. En bos geeft altijd interessante mogelijkheden tot bokeh, dus die ingrediënten samen waren voor mij een goede reden om eens een keer naar het zuiden te rijden. En als ik daar dan toch ben dan lonkt de Eifel met zijn kalkgraslanden natuurlijk. Zeker als je nog een vroeg bloeiende orchidee op je verlanglijstje hebt staan: de Harlekijn.

Dag 1 - Het Hohnbachtal

Gezien mijn slaapgebrek (kleine kinderen en natuurfotografie is een killing combinatie, zelfs voor een ochtendmens) leek het me verstandig om rustig te beginnen. Lekker uitslapen tot half 7 (dan worden de kinderen wakker), rustig en uitgebreid ontbijten en dan na de spits naar het zuiden rijden. Alles in het kader van energiebesparing zodat ik de 2e dag hopelijk zonder hoofdpijn of migraine naar huis kan rijden. Het is dus even geduld oefenen, maar dan zit ik ook in de auto. Op weg naar grote aantallen mannetjesorchis.

Vlak voor aankomst maak ik nog even een tussenstop bij Plombières. Een prachtig zinkreservaat met veel zinkviooltje en kans op de mooie kleine parelmoervlinder en uitsluipende bosbeekjuffers. Altijd leuk om er even rond te kijken, maar ik kon met moeite 2 kleine parelmoertjes vinden en de bosbeekjuffers dwarrelden al weer weg omdat het inmiddels al tegen het einde van de ochtend was. Even lekker genieten van een mooie omgeving en fijne soorten dus, maar dan gauw door naar het hoofddoel. Het Hohnbachtal in noordoost België.

En ik moet zeggen, het is echt een sprookjesachtige omgeving. Je loopt eerst over een zinkweide die minder mooi begroeid is als de velden bij Plombières, maar daarna kun je de Hohnbach oversteken en loop je langs een heerlijk kabbelende beek door een prachtig bos. Daslook bloeit volop en geeft een indringende, maar naar mijn mening wel lekkere geur af. Er bloeien nog meer planten die ik zo niet herken, maar het ziet er vrolijk uit.

Bij een mooi bruggetje met een middeleeuws uitziende boog ervoor klimt een pad het hellingbos in. Overal daslook en bloeiende planten, witjes en bonte zandoogjes dwarrelen door de lucht en het ruikt er gewoon naar voorjaar met een hint van knoflook waarvan het daslook de schuldige is. Ik zie salomonszegel en al gauw kom ik ook een paar eenbes planten tegen. Een markante plant met zijn enkele bes op een kroontje van stampers. Ik wil eigenlijk eerst de orchideëen vinden, maar de planten hier houden me toch even vast en de cameratas komt van de rug. Terwijl ik lekker in de flow kom zingen er overal vogels en in 2 uur tijd kom ik geen andere wandelaars of natuurliefhebbers tegen. Genieten met een hoofdletter G!

Eenbes (Paris quadrifolia)
De markante eenbes. De vormen komen het best uit in zwart-wit.
Salomonszegel (Polygonatum multiflorum)
De elegante salomonszegel.

Maar goed, na een uurtje wandelen (je kan alleen aan de noordkant je auto kwijt) begin ik me af te vragen of ik de mannetjesorchissen wel ga vinden. Hoe ver zuidelijk moet ik eigenlijk zijn? Ik pak er op de telefoon nog even het artikeltje van natuurfotografie.nl bij. Op de zuidhelling dus, okè, nog maar verder wandelen dus. Een pad rechtdoor en een pad omlaag, tja, welke zal ik kiezen? Misschien groeien ze dicht bij de beek, ik kies maar voor naar beneden. Onderweg land er een citroenvlinder op dagkoekoeksbloem. Tja, citroen-geel en helder paars-roze, daar kan ik als fotograaf natuurlijk geen nee tegen zeggen!

Citroenvlinder (Genopteryx rhamni) op dagkoekoeksbloem
Citroenvlinder drinkt nectar uit een dagkoekoeksbloem.

Na 1,5 uur wandelen spot ik dan opeens de eerste mannetjeorchissen. Ze staan er prachtig bij, maar wel op een onhandig steile helling. Met moeite weet ik een koppeltje te bereiken, maar al glijdend fotograferen is niet helemaal optimaal. Maar ik heb geluk, er komt een dame langs die 2 honden uitlaat, altijd een goed signaal dat het mensen zijn die uit de buurt komen en de omgeving kennen. Vol enthousiasme verteld deze dame dat er bovenaan veel meer staan. En als jonge man moet ik toch zo even die steile helling met flinke rotspartijen kunnen beklimmen? Na een uitgebreide babbel waarin ik voorzichtig door laat schemeren dat ik niet zo veel zin heb om dwars door de bush-bush een helling te beklimmen in de hoop dat ik precies in het juiste stukje bos terecht kom besluit ze me even via de paden de weg te wijzen.

Ze verteld voluit over wat er allemaal te zien en te beleven is in het bos, ze komt er elke dag en heeft ook nog verstand van wat er groeit en rondvliegt. Erg leuk, zo'n behulpzame en enthousiaste dame. Soms is het jammer dat ik veelal alleen Nederlandse en soms latijnse namen uit mijn hoofd weet, de helft van de Duitse plantennamen laat ik het ene oor in en het andere weer uit gaan. Maar een flinke klim naar boven levert me dan uiteindelijk het juiste hoekje op. En niet overdreven, er staan er op zijn minst honderden! Een gevlekt bladrozet, een zuurstok in het midden met een kleurverloop van groen naar intens paars en ook nog een mooie bloemtros. Het zijn toch echt wel hele mooie plantjes!

Mannetjesorchis (Orchis mascula)
Een groepje mannetjesorchissen staat mooi te zijn.

Het leuke aan grote aantallen orchideëen is dat er dan een goede kans is op de nodige variatie. Vaak hebben leden van deze mooie familie een breed verloop in kleur en zo ook de doorgaans diep-paarse mannetjesorchis. Sommige exemplaren hebben een even donkere stengel, maar veel lichtere bloemen. Ze trekken eigenlijk direct mijn aandacht door het mooie licht-donker contrast. Ik kan dan eigenlijk ook niks anders dan mijn lens er op richten, een portie overbelichten om het lichte te benadrukken en dan kom je met een diafragma van 2.8 tot de volgende foto.

Mannetjesorchis (Orchis mascula)
Een mooi licht exemplaar van de mannetjesorchis

Een beetje experimenteren met double exposures, oftewel een meervoudige belichting, levert in combinatie met wat schaduw- en lichtspel de onderstaande aquarel op. Altijd leuk als je een schilderachtig beeld weet te creëren met de camera. In dit geval bestaat het eindresultaat uit 2 belichtingen, die beide 2 stops overbelicht zijn. Het gevolg is een foto die in het totaal 4 stops overbelicht is en dan ook flink uitbijt in de lichte partijen.Misschien wel eerlijk om te delen dat ik gewoon even vergeten was mijn overbelichting wat terug te schroeven voor de double exposure. Zo zie je maar weer, soms krijg je per ongeluk onverwachte resultaten die je niet te snel weg moet gooien.

Mannetjesorchis (Orchis mascula)
Mannetjesorchis aquarel

Maar uiteindelijk moet ik niet vergeten waarom ik juist op reis ben gegaan naar dit plekje: de combinatie van bos en bloemen levert mogelijkheden op om te spelen met bokeh en patronen. Als ik een jong beukje en nog een 2e struikje vlak bij elkaar vind waartussen een mooi licht exemplaar bloeit heb ik mijn ultieme plekje gevonden. Hier kan ik het beeld maken dat ik in mijn hoofd heb. Ik kom dan ook in de loop van enkele uren steeds weer hier uit en probeer met de constant veranderende lichtomstandigheden foto na foto te maken. Ik wil dolgraag ook een liggende variant maken, maar dat lukte gewoon niet, de situatie leende zich er niet voor. Dan maar staand. Het leverde mijn persoonlijke favoriet van dit tripje op. Let vooral ook op het verloop van kleur in de stengel!

Mannetjesorchis (Orchis mascula)
Mannetjesorchis en fijne bokeh

Maar dan zit ik een beetje met een probleem. Voor ik de wandeling begon heb ik een ijsthee op een terrasje gedronken en mijn liter veldfles tot de rand gevuld. Alleen na een paar uur wandelen en fotograferen is het water al lange tijd op en als ik niet genoeg drink heb ik grote kans op hoofdpijn. Terug en opnieuw heen wandelen kost waarschijnlijk wel twee uur en dan ga ik niet meer op tijd zijn voor het laatste licht. Wachten tot het laatste licht zou betekenen dat ik met mogelijk flinke hoofdpijn in de schemer terug moet wandelen. Ik besluit met gemengde gevoelens terug te gaan om weer bij te tanken. Aan de andere kant draait de zon precies haaks op de helling in het laatste licht waardoor echt mooi tegenlicht bij zonsondergang toch niet tot de mogelijkheden gebeurt. Note to self: koop een 2e veldfles voor grotere wandelingen en ga niet midden overdag, maar iets later het gebied in. Nu zat ik van het allerlaatste zonnetje te genieten op een terrasje met een schnitzel voor mijn neus. Voelt als vakantie, maar ik heb toch liever een bloempje voor mijn neus bij zonsondergang...

Dag 2 - Een rondje langs de kalkgraslanden

De weersvoorspellingen voor de 2e ochtend zijn wat twijfelachtig. Grote kans op bewolking. Maar ja, stel je voor dat het meevalt. Dus ik zet de wekker toch maar gewoon om kwart voor 5. De overnachting in een B&B bevalt goed, het ontbijt word ’s avonds voor me klaar gezet zodat ik op elke gewenste tijd kan ontbijten. Als ik naar buiten kijk zie ik sterren. Geen wolkje aan de lucht, dus snel aan het ontbijt. Snel een kop koffie naar binnen werken om mijn cafeïne verslaving tegemoet te komen, een croissantje naar binnen schrokken. Dan gauw de rest van de broodjes smeren, want er ligt een boterhamzakje klaar. Ideaal! Bedankt Aux Deux Coins Rond.

Op naar de Eifel! Ik hoop vooral op de Harlekijn. Deze orchidee bloeit zo vroeg dat je hem niet gemakkelijk 'mee kan pakken' op een tripje Eifel. Daarnaast is hij in de Eifel ook vrij zeldzaam, want het is geen typische kalkgraslandsoort. In Zeeland en op Texel komt de plant massaal voor, maar ja, daar kom ik ook nooit in april. Dus hopelijk kan ik hem nu meepakken. Ik ga het plantje zoeken in een gebied waarvan ik weet dat ze er mogelijk staan. Het artikel dat ik vond is al meer dan tien jaar oud en het is een redelijk groot gebied, maar na een korte rondwandeling voor zonsopkomst valt mijn oog op een groepje. Geen tijd voor een rondedansje, die komt achteraf wel. Eerst snel werken, want de zon komt al bijna over de bomen. Het allereerste licht levert het onderstaande beeld op van een robuust exemplaar. Zo is mijn soorten verzamelwoede weer een beetje tevreden gesteld en hoef ik volgend jaar april niet helemaal naar Zeeland te rijden.

Harlekijn (Anacamptis morio)
Een harlekijn in het eerste zonlicht
Harlekijn (Anacamptis morio)
Een ribbel in het landschap zorgt voor wat schaduw

Het mooie licht word gauw te hard en daarmee zijn de echt goede fotomomenten van dit tripje ten einde. Maar goed, ik ben hier nu en heb tijdens mijn online research weer de nodige nieuwe plekjes ontdekt die ik nog niet eerder bezocht heb. Dus gebruik ik de rest van de dag om nieuwe veldjes en plekjes te verkennen voor een eventuele volgende trip. Een van de kalkgraslanden blijkt redelijk vol te staan met purperorchis, maar de mooiste ontmoeting is toch wel die met een van mijn favorieten: de schattige, superkleine aangebrande orchis. Deze dotjes zijn nog geen tien centimeter groot! Het dorre gras en het gebrek aan mooi licht maakt het lastig om er wat bijzonders van te maken, maar ik kan het niet laten toch even een close-up te maken van deze schoonheden. Verder zal ik jullie niet vermoeien met registratiebeelden van de bloeiende purperorchissen, liefhebbers kunnen even een kijkje nemen op de soortenpagina.

Aangebrande orchis (Neotinea ustulata)
Een prachtig koppeltje van de aangebrande orchis
]]>
Kievitsbloemen, een uitdagend onderwerp http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-451/Kievitsbloemen,-een-uitdagend-onderwerp.htm Tue, 25 Apr 2017 00:00:00 +0200 De kievitsbloem is een interessant en tegelijk uitdagend foto onderwerp wat mij betreft. Ze groeien op veel plakken langs het Zwarte water tussen Zwolle en Hasselt, dus voor mij is het een thuiswedstrijd. Gelukkig maar, want ik heb heel wat mooie ochtendjes nodig gehad om een beetje in de flow te komen.

De ene ochtend is het te mistig en blijven de foto's te kleurloos, de volgende ochtend heb je helemaal geen grondmist en knalt de zon er weer zo snel door dat je de foto's eigenlijk in 5 minuten moet maken. Het feit dat ze zo massaal kunnen bloeien is een geweldige kans, maar in de praktijk kom ik er niet helemaal uit om dat eer aan te doen. Zo houden we weer motivatie om volgend jaar opnieuw een poging te wagen!

Zoals altijd probeer ik na te denken over hoe ik mooie, grafische beelden kan maken die spannender zijn dan een pure registratie. En zoals zo vaak is bokeh dan mijn belangrijkste hulpmiddel. Gelukkig heb ik een plekje gevonden waar ze groeien en waar je een paar wilgen in de achtergrond hebt. Het perfecte plekje om te spelen met bokeh en achtergrond structuren. Als je dan ook nog eens door wit berijpt gras heen fotografeert en een beetje overbelicht kun je het onderstaande beeld maken.

Halve kievitsbloem (Fritillaria meleagris)
Bokeh bommetje met halve kievitsbloem

Op een andere ochtend is de zon direct al een stuk krachtiger en krijg je weer totaal andere kleuren en mogelijkheden. Hier laat de bloem wat meewarig zijn hoofd hangen vanwege de rijp en koude waar hij mee geconfronteerd word?

Kievitsbloem (Fritillaria meleagris)
Een tikje neerslachtig?

Subtiele bewolking geeft wederom weer totaal andere mogelijkheden. Een goed voorbeeld wat mij betreft van de impact van het licht en de omstandigheden op je mogelijkheden en de eindresultaten. Wat spelen met je witbalans heeft uiteraard ook de nodige impact!

Kievitsbloem (Fritillaria meleagris)
Een wat frissere en energiekere uitstraling

Op weer een andere ochtend was het licht even geniaal en heerlijk warm, waardoor de klokjes prachtig werden opgelicht. In frontaal tegenlicht verloor de foto elke kleur, maar met een kleine hoek ten opzichte van de zon kwam het veld met kievitsbloemen en pinksterbloem prachtig tot zijn recht. Heerlijke kleuren toch?

Kievitsbloem (Fritillaria meleagris)
Veld van kievitsbloemen en pinksterbloem
Kievitsbloem (Fritillaria meleagris)

Het was ook koud die ochtend, dus als er dan zelfs rijp op de bloemen zit dan moet je natuurlijk ook niet te moeilijk doen. Gewoon laten zien hoe mooi het paarse blokjespatroon is en hoe mooi het tulpje oplicht in tegenlicht.

Kievitsbloem (Fritillaria meleagris)
Berijpt lampenkapje licht op in het eerste licht

Tja... en na lange tijd twijfelen, een nog langere periode denken dat ik het gewoon niks vind heb ik me toch laten verleiden om de Laowa 15mm groothoek macrolens aan te schaffen. Niet dat ik ooit de 1-op-1 denk te halen, maar het blijft een boeiend brandpunt op een full-frame body. En soms ben ik na jaren macrofotografie toch vooral ook weer eens op zoek naar nieuwe invalshoeken en originele beelden. De kievitsbloem is uiteraard een prima onderwerp om eens mee te beginnen en de lucht werkte perfect mee, dus dan kun je onderstaande beelden maken. Tot nog toe heb ik geen spijt van mijn aanschaf als ik de eerste resultaten bekijk.

Kievitsbloem (Fritillaria meleagris)
Het eerste licht
Kievitsbloem (Fritillaria meleagris)
Schapenwolkjes

En als je het dan toch hebt over jezelf uitdagen om af en toe eens wat anders te proberen kan ik het niet laten om wat experimentjes te laten zien. Zijn ze anders, de eerste hieronder in ieder geval. Zijn ze mooi? Dat is nogal smaak gevoelig en helemaal eerlijk? Ik weet zelf niet wat ik er van vind. Hoe langer ik er naar kijk hoe meer ze mij gaan charmeren. Dat zal ongetwijfeld niet bij iedereen zo zijn, maar ik kan vrij eigenwijs zijn (oké, dat is zacht uitgedrukt), dus ik sluit er gewoon lekker mee af. Uiteraard ben ik erg benieuwd naar de meningen!

Kievitsbloem (Fritillaria meleagris)
Abstracte benadering
Kievitsbloem (Fritillaria meleagris)
Druppel
]]>
Holwortel geportreteerd http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-450/Holwortel-geportreteerd.htm Tue, 04 Apr 2017 00:00:00 +0200 "Dat lijkt wel een orchidee". Dat was de reactie van mijn vrouw toen ik foto's liet zien van een sessie in het veld tussen de holwortel. Toegegeven, er zijn mensen met meer botanische kennis dan Margreet, maar het zette mij weer even voor de spiegel. Al 6 jaar fotografeer ik bosanemonen. En al 6 jaar loop ik de holwortel die in hetzelfde park groeit straal voorbij zonder oog te hebben voor de schoonheid van dit kleurrijke plantje. Kortom, de hoogste tijd voor een ode aan deze minder populaire voorjaarsbloeier.

Met zijn bijzondere bloembouw vormt de holwortel een interessant beeld en profil. En de kleuren zijn heerlijk variabel: van roodpaars tot lila en dan natuurlijk nog de witte variant. Variatie levert altijd interessante mogelijkheden op. Doordat de plant massaal hommels trekt in het voorjaar kun je ook nog eens bezig met 'actie' macrofotografie. Wat wil je nog meer?

Holwortel met een hommel als bestuiver
Vliegende hommel, maar let ook op de interessante profielen in de achtergrond.
Holwortel met een hommel als bestuiver
Vliegende hommel in een omlijsting van zachtpaars

Dan bloeit de holwortel doorgaans ook nog eens in grote groepen bij elkaar waardoor je heerlijk kunt spelen met scherpte, onscherpte en bokeh.De uitdaging is uiteraard een exemplaar vinden die er in de massa bovenuit steekt en die precies op zijn top is.

Holwortel met een omlijsting van onscherpe holwortel
Exemplaar van holwortel omlijst door zijn broertjes
Holwortel abstracte benadering, patronen
Heerlijke kleuren en patronen. Meer heb ik niet nodig om het voorjaarsgevoel vast te leggen!
Holwortel abstracte benadering, patronen
Bokeh powerrrrr

Tot slot nog een enkel beeld van dichtbij in het allerlaatste licht. Een prachtig plantje toch? Laat het macro- en bloemenseizoen maar komen zeg ik!

Holwortel abstracte benadering, patronen
]]>
Geslaagde Pixperience NXT LVL! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-449/Geslaagde-Pixperience-NXT-LVL!.htm Tue, 21 Mar 2017 00:00:00 +0100 Afgelopen zaterdag was het zo ver: een mooie dag in Nijkerk bij de Pixperience NXT LVL. Een mooi evenement rondom natuurfotografie. Het was voor mij een grote eer om een lezing te mogen verzorgen aan de start. Daarna kon ik heerlijk genieten van de sfeer, goede gesprekken en boeiende lezingen van andere sprekers. Alles bij elkaar was het een dag vol inspiratie die bij mijzelf weer de nodige creatieve denkprocessen en ideeën heeft doen opborrelen.

De dag begon voor mij goed: ik mocht een lezing verzorgen en de zaal zat heerlijk vol, dus over interesse had ik niet te klagen. Mijn beelden werden geprojecteerd op een 6 meter groot scherm en de geluidsapparatuur in hart van Holland was erg professioneel, dus het voelt toch wel erg stoer om met een headset op voor meer dan 400 man te mogen spreken. De reacties die ik terug kreeg waren allemaal erg enthousiast, dus in ieder geval een deel van het publiek heeft mijn lezing interessant gevonden. En dat geeft een heerlijk gevoel!

Een volle zaal bij de Pixperience NXT LVL
Een volle zaal in hart van Holland

Na een intensieve start kon ik heerlijk onderuit zakken en bij verschillende lezingen eens kijken hoe anderen het invullen en wat ze te melden hebben. En zoals altijd komt er met wat goede input toch weer het nodige op gang in de bovenkamer. Bart Heirweg praatte over visie, Theo over cliches vermijden en over het feit dat goede fotografie heel veel tijd en investeren vraagt. Een lange termijn planning en pre-visualisatie om het maar even zo samen te vatten. Ik heb mijn eigen projectplannen, wensenlijstjes en concepten weer eens doorgelezen (18 pagina's aan aantekeningen) en kwam tot de conclusie dat sommige dingen er wel uit kunnen en al brainstormend kwamen er direct weer nieuwe en frisse ideeën boven. Genieten als die creatieve sappen weer gaan stromen.

Dat werd nog eens extra geprikkeld door het slot van de dag: de uitreiking van de groene camera. Ik behoorde tot de finalisten, maar moest mijn meerdere erkennen in enkele jonge en getalenteerde fotografen. Na de nodige reflectie kwam ik tot de conclusie dat ik me vooral zal moeten focussen. Want met een gezin, een baan en vooral 2 kleine kinderen die veel slaap, aandacht en energie vragen is mijn ruimte en tijd beperkt. Eens kijken in hoeverre ik komend jaar tot het uitwerken van originele beelden kan komen en wat een kritische keuze in hoe ik mijn tijd besteed op kan leveren. en voorlopig mag ik toch gewoon prima tevreden zijn met een eervolle vermelding met het onderstaande beeld.

Eervolle vermelding bij de groene camera
Een eervolle vermelding voor mijn bandheide in zonnedauw bij de groene camera
]]>
Sneeuw-klokjes http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-448/Sneeuw-klokjes.htm Tue, 14 Feb 2017 00:00:00 +0100 Sneeuwklokjes zijn prachtige elegante bloempjes. En een heerlijke start van het macroseizoen omdat ze al in de tweede helft van de winter bloeien. De perfecte manier om in februari al weer lekker op je knietjes achter je macrolens te zitten. Maar als er dan ook nog eens sneeuw valt als ze al bloeien dan kan ik als fotograaf mijn geluk niet op. Een verslagje van een heel setje sessies in het veld.

Sneeuwklokjes doen hun naam eer aan. Ik vermoed dat ze vooral zo heten vanwege de witte kleur van de bloem, maar het feit dat ze soms in de sneeuw bloeien telde vast ook mee bij de naamgeving. Hoe de naam ook verzonnen is, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de blauwe reiger (voornamelijk grijs) en de zilverreiger (wit) is de naam van het sneeuwklokje uitstekend gekozen. De sneeuwklokjes zijn nog amper in bloei half februari, maar toen er 's nachts een mooi dek sneeuw viel ben ik toch gaan zoeken naar de eerste bloeiende exemplaren. En na de nodige groepen die allemaal in knop stonden vond ik een prachtig groepje klokjes die een mooie waaier van bloeiende bloempjes vormden.

De sneeuw geeft een heerlijk zachte belichting en met ruim 2 stops overbelichten krijg je dan het onderstaande tere beeld. Kwetsbaarheid en stoerheid in 1 beeld.

Sneeuwklokjes (Galanthus nivalis) in de sneeuw
Sneeuwklokjes in de sneeuw

De uitdagingen van natuurfotografie en de bijbehorende planning

Dat fotograferen soms een uitdagende en teleurstellende hobby kan zijn hoop ik met mijn verdere ervaringen een beetje te verwoorden. Ik had op buienradar een forse sneeuwbui aan zien komen die volgens de verwachtingen rond 10 uur bij Zwolle aan zou komen. En als er een ding mooier is dan een verse laag sneeuw dan is het vallende sneeuw. Maar ja, om 10 uur 's avonds is het donker. Geen probleem, beperkingen moet je als kansen zien, dus ik met zaklampje, remote te triggeren flits en mijn hele macro uitzet om negen uur weer er op uit om sneeuwklokjes tijdens een sneeuwbui in het donker te fotograferen. Het idee van een zwarte achtergrond sprak me wel aan en eens wat anders proberen buiten je comfortzone is ook weer leerzaam.

Ik heb even de tijd en die heb ik wel nodig: compositie bepalen, flitser er schuin achter of toch recht er achter? Hoe zit het met de achtergrond. Hoe lang houd ik mijn sluitertijd en in hoeverre wil ik mijn flitslicht nog wel of niet met bestaand licht combineren. Na een half uur stoeien ben ik er helemaal klaar voor: een mooie achtergrond, een sluitertijd van 2,5 seconde met een licht overbelichte flits geeft voor mijn gevoel het mooiste resultaat. Ik ben helemaal klaar voor die sneeuwbui!

Een snelle blik op buienradar laat vervolgens zien dat de sneeuwbui zo'n 5 kilometer ten zuiden van Zwolle zo ongeveer opgelost is en met een paar mini spettertjes sneeuw maak je ook geen geweldige platen. Kortom: onverrichter zake terug naar huis.

Een dag later ligt de sneeuw er nog en word er overdag een heerlijke sneeuwbui beloofd. De bui zou om kwart over 2 over Zwolle komen. Ik had de zorg voor mijn twee (te ziek om mee te nemen naar buiten) zoons, dus kon niet weg. Maar Margreet zou om 2 uur thuis zijn uit het werk. Kortom: ik heb mijn snowboots aan, mijn regenbroek aan, volle accu, leeg kaartje, de middenkolom van mijn statief alvast horizontaal. In de startblokken, want ik wil geen minuut missen en het liefst lag ik een uurtje te vroeg tussen de sneeuwklokjes. Elke minuut houd ik buienradar in de gaten. Maar het liep wat uit op het werk. Grmlblmlmlmlmmmggr ggrr.... ggrml... Met lede ogen zie ik de sneeuw naar beneden dwarrelen.

Om half 3 is Margreet dan toch thuis en race ik naar de sneeuwklokjes. Ik pak nog net het staartje van de sneeuwbui mee en kan welgeteld 3 foto's maken voor de sneeuwbui is vertrokken. Toch blij dat ik nog net het onderstaande beeld mee kon pakken en dat ik 's avonds al het nodige had geëxperimenteerd met mijn flits.

Sneeuwklokjes (Galanthus nivalis) in een sneeuwbui
Sneeuwklokjes in een sneeuwbui.

De bui is snel voorbij, maar dat betekend natuurlijk niet dat ik uitgefotografeerd ben. De verse sneeuw ligt nu nog op de kopjes van de sneeuwklokjes, terwijl die door de wind al weer snel op de grond zal liggen. Tijd dus om eens wat close-ups te maken. Onder het mom van less-is-more fotografeer ik een tweetal bloempjes in al hun eenvoud.

Sneeuwklokje (Galanthus nivalis) met een hoedje van sneeuw
Sneeuwklokje met een hoedje van sneeuw
Sneeuwklokje

De aanhouder wint

Die avond zou er weer een sneeuwbui komen, dus ik met goede moed wederom op tijd ter plekke in het donker om mijn opstelling te organiseren. Wat denk je? De sneeuwbui die om half 11 langs zou komen mist Zwolle op een haar! De volgende bui is ook onderweg, maar die kom om 1 uur 's nachts aan. Ik zie mijzelf al wachten tot 1 uur om er achter te komen dat de bui uiteindelijk oplost. Kortom, ik ben er klaar mee, ik heb twee jonge zoons en een fors slaapgebrek. Er zijn grenzen! En ja hoor, de volgende ochtend ligt er zeker 1.5 centimeter extra, dus het moet om 1 uur 's nachts toch erg mooi zijn geweest.

Niet getreurd, er komt nog een interessante fase aan want na al de vallende sneeuw stijgt de temperatuur en nog fijner: komt het zonnetje er door. Geen geklier meer met flits instellingen, maar weer lekker genieten van een laag winterzonnetje die in de smeltende sneeuw heerlijke bokeh patronen heeft. In een uurtje tijd geniet ik met volle teugen van de heerlijke omstandigheden en kom ik met een erg fijn setje beelden thuis. Toch nog een fijn gevoel overgehouden aan deze sneeuwperiode, zeker als ik in alle rust de resultaten nog eens bekijk.

Sneeuwklokjes (Galanthus nivalis), bokeh en tegenlicht
Sneeuwklokjes, sneeuw en een zonnetje: goud!
Sneeuwklokjes (Galanthus nivalis) met aquarel achtige bokeh
Aquarel bokeh
]]>
3e prijs in de International Garden Photographer of the Year! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-447/3e-prijs-in-de-International-Garden-Photographer-of-the-Year!.htm Sat, 04 Feb 2017 00:00:00 +0100 Begin januari kwam er een spannend mailtje binnen van de International Garden Photographer of the Year. De boodschap? Je bent in de prijzen gevallen, begin februari word bekend gemaakt wat je precies gewonnen hebt. Erg spannend, want binnen de prijswinnaars zitten nog best wel wat niveau's. Van de overall winnaar tot "commended". Een soort van "aanbevolen door deze competitie" label. Vorig jaar had ik met twee beelden prijs: als finalist en als commended. Dat betekend de nodige eer, maar net niet op het podium. Dit jaar heb ik de 3e prijs binnen de categorie "Wildlife in the garden", dus een podium plekje. Ik ben dan ook super trots en vereerd!

Winnende beeld in de igpoty competitie
3e prijs in the IGPOTY competitie

Met dit beeld van een weidebeekjuffer was ik zelf al erg blij, maar als je er dan ook nog concreet een internationale prijs mee wint is dat natuurlijk helemaal geweldig. Daarnaast is dezelfde foto ook door de OPOTY beloond met een publicatie in het jaarboek, geen officiele award, maar je bent wel 1 van de weinigen die een publicatie halen. Kortom, weer een tweetal hele mooie successen voor mij als natuurfotograaf. Ik ben er blij mee!

]]>
Koning winter deeltje 2: rijp http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-446/Koning-winter-deeltje-2:-rijp.htm Mon, 30 Jan 2017 00:00:00 +0100 Helaas is de winter weer voorbij zo lijkt het, dus tijd om maar eens even terug te dromen naar die magische woensdag. Die dag waarin de rijp letterlijk 5 centimeter lange spikes vormde. Zo'n dag die wel 2 weken mag duren omdat je gewoon niet uitgefotografeerd raakt. Maar ook al eerder hadden we prachtige rijp, dus bij deze een kleine selectie.

En ik moet opnieuw toeggeven dat ik, zeker onder mistige omstandigheden, een volledig witte wereld heel erg lastig vind om vast te leggen: in het veld ziet alles er absoluut dromerig en magisch uit. Maar alleen 2 stops overbelichten is niet voldoende, want alle foto's komen er door de mist toch flets uit. Te veel contrast en een te koele witbalans geven een onnatuurlijk blauwe gloed, maar versterkt wel weer het winterse gevoel. Kortom: best lastig.

Om toch maar weer te beginnen met een voor mij voor de hand liggend onderwerp: de noordse winterjuffer. Ik hoop al jaren een winterjuffer te fotograferen bedekt met lange spikes van rijp. Het probleem: te veel rijp laat het hele beestje wegvallen, dus de rijp moet wel langwerpig aangroeien, maar niet te dik bedekkend zijn. Dat laatste was niet helemaal het geval, maar toch laat het onderstaande beeld opnieuw zien wat een bikkel zo'n winterjuffer is. Zo klein en teer en toch in staat om deze omstandigheden te overleven. Moet je je als warmbloedig persoon eens voorstellen, de hele winter lang bedekt raken met sneeuw, ijs, regen en kou en dan gewoon maanden lang volhouden. Wat een wondertje toch?

Noordse winterjuffer onder een dikke laag rijp
Noordse winterjuffer onder een dikke laag rijp.

Maar goed, tijd om eens uit mijn comfort zone (lees: macrofotografie) te stappen en over te gaan op het grotere geheel. Iets wat mij het meeste boeit als ik al die berijping zie is de patronen die opeens ontstaan in takken. En voornamelijk berken zijn echt werkelijk waar gradioos mooi wanneer hun hangende, fijne takken bedekt zijn met rijp.

Treurberk bedekt met rijp
Treurberk bedekt met rijp

Mijn advies bij het volgende beeld: zoek eens dat ene stipje oranje-geel op van het laatst hangende herfstblad, persoonlijk vind ik de foto steeds mooier worden, hoe langer ik er naar kijk.

Patroon van berijpte berken
Vind het laatste herfst blaadje...

Naast patronen van takken vind ik het altijd geweldig om een eenzaam vogeltje in een grafisch witte wereld af te beelden. Deze roek zat wel in een heel grafisch mooie boom en maakte mij dan ook echt blij met het eindresultaat. Het lijkt wel een mooie potloodschets, nietwaar?

berijpte-berken-1

Als afsluiter een torenvalkje die een wel heel mooi uitkijkplekje uitgekozen had in nationaal park de Wieden.

berijpte-berken-1
Torenvalkje in berijpt sprookjeslandschap

Het was absoluut genieten van de winter tot nog toe en de magisch witte wereld heeft me geboeid. Maar nu de temperatuur weer naar de tien graden steigt krijg ik toch ook wel weer heel veel zin in het voorjaar en wat kleurrijkere onderwerpen. Of zou er nog een tweede winterse fase komen?

]]>
Koning winter deeltje 1: sneeuw http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-445/Koning-winter-deeltje-1:-sneeuw.htm Sun, 22 Jan 2017 00:00:00 +0100 Niet elk jaar is de winter geweldig (meestal niet), maar dit jaar worden we best wel verwend. En dan loop je weer tegen jezelf aan: best moeilijk in een wereld die prachtig is vanwege al dat wit dit ook nog mooi tot zijn recht te doen komen in platen. Deeltje 1 gaat over sneeuw, in deel 2 hoop ik foto's met rijp te delen.

Ik vind de witte wereld waar we soms op getrakteerd worden echt magisch mooi. In deze blog wil ik stilstaan bij het fotograferen in de sneeuw. Erg mooi, maar sneeuw levert ook altijd moeite op. Zo is er bij ons thuis wel eens wat discussie over wel of niet er met de auto op uit gaan als er een mooi pak sneeuw ligt: het is ten slotte meestal code oranje, het KNMI raadt iedereen die niet per se weg moet aan om thuis te blijven. In de praktijk kun je me dan ook wel eens bij de lokale parkvijver vinden als er sneeuw ligt omdat die te voet prima bereikbaar is. Toegegeven, kokmeeuwtjes en stormmeeuwen in een maagdelijk wit decor doen het zo slecht nog niet, maar volgend jaar toch maar eens een keer wel in de auto stappen op weg naar een mooie besneeuwde beukenlaan of willekeurig ander doel.

De truc met sneeuw en meeuwen is om het in 1 keer goed te doen: gooi 2 hele boterhammen tegelijk op het maagdelijk witte doek, want na 1 actie zit de sneeuw vol sporen, restjes en prutjes. Ik houd van wat bewegingsonscherpte in al die vleugels om de dynamiek mooi vast te leggen, dus ratelen op 1/80e van een seconde en als de sneeuw er nog een beetje uitziet ook eens wat variëren met nog langzamer of sneller.

Hongerige meeuwen als gieren op het brood
Hongerige meeuwen duiken als gieren op het brood

Af en toe is het dan ook leuk om niet de 70-200, maar de 500mm te gebruiken om wat meer van die prachtige vleugelslag in onscherpte vast te leggen. Met een wat langzame sluitertijd is het een beetje prijs schieten en gaat er heel veel weg, maar soms komt er een mooi abstract resultaat uit. In onderstaande geval moest ik wel enorm fors croppen om die essentie uit de foto te halen, maar persoonlijk heb ik daar niet zo'n problemen mee en omdat er toch niks acht scherp is levert het ook geen problemen op in het eindresultaat. Onderstaande foto doet mij een beetje aan zo'n snelle aquarel van Erik van Ommen denken.

Meeuwenvleugels abstract
Aquarel van bewogen meeuwenvleugels

Bij het fotograferen van groepjes is het altijd goed kijken hoe de meeuwen landen. En zitten zie niet mooi verspreid dan wacht je gewoon tot er weer iemand brood komt brengen, in no-time krijg je weer andere composities aangeboden waar je mee kunt werken.

Compositie van kokmeeuwen op een besneeuwde parkvijver
Compositie van kokmeeuwen
Meeuwen in vast stramien
Alle neuzen dezelfde richting in?
High-key shot van meeuwen op besneeuwd ijs
High-key benadering

Tja, en wat doe je dan als de sneeuw weer gaat smelten en het zonnetje er zowaar door komt? Dan loop je naar het afscheidingsmuurtje van de parkeerplaats en legt je macrolens met een tussenring er achter in de sneeuw. De prachtige sporenkapsels van het gewoon muursterretje komen er mooi door heen en geven nog wat kleur in de witte wereld. De zon, smeltende sneeuw en resulterende bokeh doen de rest.

Sporenkapsel van het gewoon muursterretje
Sporenkapsel van het gewoon muursterretje
]]>
Over winterjuffers en poedersuiker http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-444/Over-winterjuffers-en-poedersuiker.htm Wed, 21 Dec 2016 00:00:00 +0100 Elk jaar als de eerste rijp zich aandient krijg ik zin om te gaan zoeken naar een bijzondere speld in de hooiberg. Ook de afgelopen week ben ik op zoek gegaan naar kleine, bruine stokjes die zich midden tussen de vegetatie, strak tegen jonge twijgjes aan of diep in een pol pijpenstro ophouden. De kenner weet vast al waar ik op doel: winterjuffers! Kleine wondertjes in de natuur die met hun afmeting van enkele centimeters toch stoer genoeg zijn om een lange winter te overleven dankzij anti-vries in hun lichaam.

Berijpt of ondergesneeuwd, ze kunnen het allemaal hebben, al haalt lang niet elk beestje het voorjaar. Sommigen beschimmelen, anderen worden door muizen gevonden, maar een deel hangt de hele winter min of meer op dezelfde plek stil en zal in het voorjaar de vruchten kunnen plukken van deze extreme strategie: ze kunnen zich voortplanten in de periode waarin hun concurrenten nog als larve in de sloot leven en langzaam weer op stoom komen.

Toegegeven: puur fotografisch zou het vermoedelijk slimmer zijn om op prachtig berijpte ochtenden bezig te gaan met landschappen: mist, opkomend zonnetje, een witte wereld... maar je moet doen waar je van geniet en voor mij is het wondertje van een overwinterende winterjuffer en de uitdaging van het vinden van de speld in een hooiberg absoluut genieten. Zeker als je dan twee exemplaren bij elkaar vind, iets wat me nog niet eerder gelukt was. Hieronder de resultaten van 2 ochtenden speuren en genieten tussen de winterjuffers.

In de schemer kom ik aan op locatie: het zoeken kost tijd en met het eerste licht wil je natuurlijk fotograferen. Altijd spannend: had ik niet beter voor landschapjes kunnen gaan? Wat als ik geen beestje vind? En dan spot ik twee stuks. Supergaaf, maar wel echt typisch weggestopt in hun natuurlijke omgeving. Tja, dan zou ik mijzelf niet zijn als ik ze niet ook half verstop in de foto. Een close-up is prachtig natuurlijk, maar als ze zo wegvallen in de rommelige vegetatie wil ik dat ook weer tonen. En een leuk detail is dat ik ze gevonden heb voor de zon er is, dus ik kan beelden maken met koele tinten die passen bij de berijpte setting. De warme gele tinten van de grassen maken het voor mij persoonlijk een mooi zoekplaatje.

Berijpte noordse winterjuffers in hun bevroren omgeving
Zoekplaatje van een koppeltje winterjuffers in besuikerde sprookjeswereld

Voor mij laat het bovenstaande plaatje goed zien hoe de beestjes overwinteren: in welk habitat, hoe goed ze zijn gecamoufleerd. Maar ik kan me voorstellen dat er ook nog fotografen kijken en niet alleen biologen. Mensen die meer geven om licht gebruik, mooie onscherpte en dat soort zaken. Gelukkig kwam de zon ook prachtig door en zijn rijp en tegenlicht een gouden combinatie: onder de juiste omstandigheden krijg je prachtige kleuren, schitteringen in de rijp en bokeh. Maak dat af met een mooie pol pijpenstro die bewoond is en je hebt het onderstaande beeld.

Berijpte noordse winterjuffers in hun bevroren omgeving
Winterjuffer in berijpte bokeh setting

Nog dichter bij om al die prachtige details te bekijken? Een terechte wens natuurlijk, die rijpkristallen maken het ten slotte zo bijzonder. Een ander exemplaar zat prachtig onder de rijp en zal op zijn zachts gezegd niet heel goed om zich heen hebben kunnen kijken toen ik er met mijn macrolens bovenop kroop. Op de minimale scherpstelafstand van mijn macrolens en met een 1.6 cropfactor kom je tot voorbij 1-op-1. Vanwege gebrek aan licht is het onderstaande plaatje een focus stack van 11 beelden.

Berijpte noordse winterjuffers in hun bevroren omgeving
Close-up van een noordse winterjuffer met berijpte ogen

Rest mij nog om iedereen fantastische feestdagen en een prachtig 2017 toe te wensen!

]]>
Twee blauwtjes, dicht bij huis en iets minder dicht bij huis http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-443/Twee-blauwtjes,-dicht-bij-huis-en-iets-minder-dicht-bij-huis.htm Tue, 09 Aug 2016 00:00:00 +0200 De afgelopen weken heb weer eens mogen genieten van vlinders. Prachtige lichtblauwe juweeltjes met een lieflijk klein formaat, heerlijk blauw en een mooie dwarrelende vlucht. En dat zowel op 10 minuten rijden van huis als op een uur of 3. Ik mocht genieten van het algemene icarusblauwtje en het massaal vliegende bleke blauwtje. Twee broertjes met ieder hun eigen charme.

Het begon vlak bij huis met een icarusblauwtje. Algemeen en vreemd genoeg loop je ze dus met gemak voorbij als je op zoek bent naar andere soorten. Terwijl ze, als je ze goed bekijkt werkelijkwaar prachtig zijn. De heren helder blauw, de vrouwtjes minder spannend bruin, maar soms heeft zo'n dame dan weer blauwe bestuiving in het bruin wat een weergaloze combinatie blijkt. Kort gezegd, ik zou er vaker werk van moeten maken, overbekend maakt soms ook onbemind.

Bloeiende grassen, tegenlicht en dauw zijn mijn favoriete combinatie, dus toen ik tijdens een ochtendje bandheides fotograferen een icarusje tegenkwam in bloeiend gras heb ik er dankbaar gebruik van gemaakt. De mooie helderblauw kleur staat er niet op (het was een dame), maar het vlindertje springt er wel mooi uit in de lichte, bedauwde setting. Even wachten tot ze zich opent om de warmte van de zon op te vangen en je hebt helemaal een feestje!

Icarusblauwtje in bedauwde grassen
Icarusblauwtje warmt op in de zon
Icarusblauwtje opwarmend in prachtig bedauwde grassen

Maar soms lokt het toch om iets verder van huis te fotograferen. Andere soorten die je niet ieder jaar ziet, grotere aantallen vlinders (In Nederland is het allemaal toch wel wat schraal qua veelzeidigheid en concrete aantallen). Dus snel plannen maken. Een overnachting in de Eifel om met zonsopkomst dan het nauw verwante broertje van het icarusblauwtje te fotograferen: het fotogenieke bleek blauwtje. Zo gezegd zo gedaan. Last minute een hotelletje geboekt toen de weersvoorspellingen geweldig waren. De middag ervoor die kant op zodat we met het laatste licht al konden verkennen en natuurlijk al een eerste sessie kunnen fotograferen.

Het was even zoeken voor ik op een prachtig veldje in het laatste licht mijn eerste vlindertje zag en op de foto zette. Het beestje had een prachtig behaard plantje uitgekozen als zitplek en sprong er uit in het laatste tegenlicht. Even inzoomen op lifeview om precies scherp te stellen en wat denk je? Een icarusblauwtje. Niet heel vreemd als je bedenkt dat die van Spanje tot in Scadinavië voorkomen, maar niet helemaal waar ik voor naar de Eifel was gereden. Gelukkig zouden we nog meer dan genoeg bleek blauwtje fotograferen, maar dit icarusje zat er mooi bij in grandioos licht, dus dan moet je er gewoon even werk van maken!

Icarusblauwtje licht op in tegenlicht
Icarusblauwtje op uitgebloeid duifkruid
Icarusblauwtje op uitgebloeid duifkruid

Maar ja, icarusblauwtjes kan ik de hele zomer thuis nog vastleggen, dus gauw door in het laatste licht om te zoeken en ja hoor, op de plek waar het allerlaatste licht scheen bleken de bleke blauwtjes zich verzameld te hebben. Alsof ze zo lang mogelijk van de warmte van de zon wilden genieten. Goede kans dat dat daadwerkelijk de reden is en dat ik daarom in de rest van het veld met moeite een paar vlinders kon vinden. In het laatste licht hadden tientallen vlinders zich verzameld en dit was hem dan: het prachtige bleek blauwtje. De heren een mooi licht grijsbruin van onderen met een heerlijke witte franje rand. Het leuke van het gezamenlijk slapen is dat je meerdere vlinders in 1 foto kan combineren, iets wat in Nederland zeldzaam is, behalve misschien bij heideblauwtjes en af en toe weer het bekende icarusblauwtje. 2 in beeld is leuk, 3 is leuker... maar 5 stuks had ik ook niet durven hopen toen ik een nachtje Eifel plande. En als er dan ook nog een dambordje met gespreide vleugels het laatste zonlicht opvangt komt je erg tevreden aan in je hotel.

Dambordje in het allerlaatste strijklicht
Dambordje licht op in het allerlaatste strijklicht
Bleek blauwtje in gouden setting
Op de grens van zon en schaduw ontstaan bijzondere gouden tinten
Bleke blauwtjes in het allerlaatste licht
In het allerlaatste licht kruipen de bleke blauwtjes bij elkaar
Bleke blauwtjes in de schaduw
En toen was de zon echt verdwenen...

Gauw douchen en naar bed is het dan na aankomst bij het hotel want de volgende ochtend gaat de wekker weer om kwart over vijf. Het doet even pijn, maar tjonge, het was het waard. Een prachtige oranje zonsopkomst met mist tussen de heuvels, veel dauw, relatief weinig wind en genoeg vlinders. 100% genieten en eerlijk gezegd ook best een beetje stressen want het liefst ben je op 4 plekken tegelijk verschillende situaties aan het fotograferen. En hetgeen dat daar het dichtste bij komt is continu afwegen waar je het liefste wil zijn en snel heen en weer rennen over het kalkgrasland. En dan kom je nog niet eens aan landschapsfoto's toe die ook niet zouden misstaan. Hieronder een set foto's van de eerste locatie.

3 bleke blauwtjes op 1 knop
De dag begint met een oranje bol

Het panorama shot is op dit formaat een beetje een zoekplaatje, maar het is niet anders. Ik ben benieuwd hoe veel vlinders je in dit bloemenveldje terug kan vinden.

Kalkgrasland met bleke blauwtjes panorama
Kalkgrasland op zijn best in een heerlijk subtiel zonnetje
Kalkgrasland met bleke blauwtjes panorama
Een lager standpunt en 10 minuten later
Drie bleke blauwtjes in het aller vroegste ochtendlicht
Oké, iets dichterbij dan
Bleek blauwtje op duifkruid
En op naar de volgende (wat veranderd het licht razend snel!)
Bleke blauwtjes op duifkruid knop
Een focus stackje met wat schaduw dan
Bleek blauwtje warmt op in het eerste zonlicht
En dan gaan ze open, wat een prachtige kleur!

Tja, en niet veel later begint alles te vliegen. Al die dwarrelende vlinders zijn een feestje voor de natuurbeleving, maar qua fotograferen is het klaar. De buit is binnen. Kortom: tijd om de stress los te laten, nog rustig even te genieten en te bewonderen alvorens relaxt terug te wandelen naar de auto en het hotel om daar te genieten van een heerlijke kop koffie en een Duits ontbijt met kaiserbroodjes, ei, ham en kaas. Uiteraard met de camera bij de hand om al etend alvast na te genieten. Mjam! Dat was weer een heerlijke fotosessie!

]]>
Publicatie in Roots magazine http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-442/Publicatie-in-Roots-magazine.htm Mon, 25 Jul 2016 00:00:00 +0200 Het is altijd gaaf om je foto's gepubliceerd te zien en het is me gelukt weer een mooie pagespread te krijgen in Roots magazine. Mijn uitsluipserie van een smaragdlibel is mooi opgenomen als serie beelden in het tijdschrift. En al zeg ik het zelf, het ziet er strak uit!

Vorig voorjaar maakte ik een timelapse van een uitsluipende smaragdlibel. Ruim 800 foto's, gemaakt in 2,5 uur tijd laten het volledige proces prachtig zien en ik was dan ook erg blij dat het resultaat uiteindelijk in een publicatie is beland. Wel jammer dat er een foutje in is geslopen, het artikel spreekt van een bronlibel, maar dat is het helaas niet. Misschien een mooie uitdaging voor in de toekomst: een uitsluipserie van een bronlibel. Smaragdlibellen sluipen uit in het voorjaar, maar niet getreurd, momenteel heb je prima kansen op een heidelibel, dus ik zou zeggen, naar buiten met die camera!

De timelapse
Uitsluipserie van een smaragdslibel gepubliceerd in Roots
Het artikel met mijn uitsluipserie
]]>
Nachtorchissen: de bruid onder de orchideeën http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-441/Nachtorchissen:-de-bruid-onder-de-orchideeën.htm Mon, 20 Jun 2016 00:00:00 +0200 Een paar jaar geleden had ik nog amper oog voor orchideeën. Tijdens mijn zoektochten naar vlinders kwam ik wel eens wat tegen en soms nam ik snel een foto, maar veel werk maakte ik er niet van. Tot mijn schaamte was mijn eerste gedachte bij de nachtorchissen: 'hmmm, wat een kleurloos ding, daar valt ook geen eer aan te behalen.' Een typisch voorbeeld van 'beauty is in the eye of the beholder'. Gelukkig kun je altijd nog beter leren kijken en kan waardering groeien. Want nachtorchissen zijn misschien wel de meest elegante wilde bloemen die ik ken.

Ze hebben dan misschien niet de meest uitbundige kleuren, maar met hun ingetogen wit en hint van zachtgroen doen ze me denken aan een bruid. Elegant, subtiel en vrouwelijk. Die elegantie komt voornamelijk door de bouw van de bloemen met lange curves. Zowel de bloem heeft lange, licht gebogen bloembladen, de lange sporen (de buisjes met nectar aan de basis van elk bloempje) vormen mooie lijnen en de gedraaide basis van elke bloem maakt het af. Maar goed, een beeld zegt met dan 1000 woorden, dus waarom laat ik hem niet gewoon zien? Om het lijnenspel alle aandacht te geven begin ik maar direct met een zwart-wit variant die alle aandacht op het lijnenspel legt.

Welriekende nachtorchis (Platanthera bivolia) elegant lijnenspel in zwart-wit
Elegant lijnenspel in zwart-wit

Om precies te zijn gaat het hier om de welriekende nachtorchis. Een plant die zelfs in Nederland nog redelijk verspreid over het land gevonden kan worden. Ze zijn niet bepaald algemeen, dus je zult wel in de beter beheerde natuurgebieden moeten zoeken en uiteraard in het juiste habitat. De duinen en zuid Limburg zijn de logische (en doorgaans meest orchideeënrijke plekken) plekken om te zoeken, maar ook in de Weerribben en in enkele losse gebieden zijn ze te vinden.

Dit jaar heb ik voor het eerst een tweetal fotosessies aan de soort geweid. Tijdens een prachtige ochtend met enorm veel dauw, mist en een zacht doorkomend zonnetje kon ik onderstaande beelden maken.

Welriekende nachtorchis (Platanthera bivolia) bij zonsopkomst
Het profiel komt mooi uit tegen de mistige achtergrond
Welriekende nachtorchis (Platanthera bivolia) bij zonsopkomst
Bedauwd en licht afgewerkt

Een prachtig, zachtroze exemplaar van de gevlekte orchis stond zo ongelofelijk mooi te pronken dat ik die natuurlijk niet links kon laten liggen. Misschien zijn ze niet donkerblauw en ivoorwit, maar ik vind het een prima bruidegom met zijn viere, recht rug!

Zachtroze gevlekte orchis (Dactylorhiza maculata) bij zonsopkomst
Gevlekte orchis in zacht tegenlicht

Dauw en zacht licht bij zonsopkomst zijn mijn ding. De sfeer van de vroege ochtend is voor mij iedere keer weer onovertroffen. Maar dat neemt niet weg dat met gebroken nachten de wekker om kwart over 4 niet echt prettig is en dat het ook goed is om af en toe eens onder andere omstandigheden te gaan fotograferen. En de nachtorchis is uitermate geschikt om op een grijze dag te fotograferen. Gewoon flink overbelichten en je komt terug met prachtige, zachte, high-key opnamen.

Het leuke van overdag fotograferen tijdens een grijze dag is dat er met wat geluk ook insecten actief zijn. In mijn geval kon ik een half uur lang een miertje volgen die van bloem tot bloem liep en als volleerd klimmer de hele plant doorkroop. Wel een uitdaging, want zo'n beestje is opvallend vlug, bewegelijk, maar vooral ontzettend klein. Dus zie hem maar eens scherp te krijgen. Er zijn dan ook een flinke lading foto's in de prullenbak beland, maar onderstaande beelden bleven tot mijn vreugde over.

Welriekende nachtorchis (Platanthera bivolia) word bezocht door een mier
Welriekende nachtorchis (Platanthera bivolia) word bezocht door een mier
Welriekende nachtorchis met bezoekende mier

Ik kan er niet gauw genoeg van krijgen, dit mooie bruidje. Dus om echt af te sluiten een laatste beeld in stijl. High-key, zacht, elegant en een tikje mysterieus. Is ze geen ongekende schoonheid?

Welriekende nachtorchis (Platanthera bivolia) word bezocht door een mier
High-key elegantie
]]>
Weidebeekjuffer genot http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-440/Weidebeekjuffer-genot.htm Sun, 12 Jun 2016 00:00:00 +0200 Graag stel ik een naamsverandering voor voor de weidebeekjuffer. Ja, het beestje komt voornamelijk voor in beken die niet beschaduwd zijn, dus het biotoop wordt prima beschreven in de huidige naam. Maar laten we wel wezen, het doet geen recht aan de schoonheid van dit prachtige beestje. Ik twijfel zelf nog een beetje tussen een paar alternatieven: een wat behoudende wijziging naar 'blije beekjuffer'(je kan toch niet anders dan blij worden van deze beestjes?), een wat erg vrije naam waar ik aan denk is 'puur geluk'. Misschien de gulden middenweg: 'dwarrelend schitterfeestje'.

Je had het vast al begrepen, maar ik ben voor de zoveelste keer onder de indruk gekomen van de schoonheid van Nederlands' allermooiste libel. En dat is niet alleen vanwege de donkere vlekken in de vleugels en de metallic blauwe glans, eigenlijk niet eens zozeer van hun uiterlijk, maar meer zijn gedrag. Afgelopen week heb ik mij een dag ondergedompeld in het habitat van de weidebeekjuffer, om te genieten van het gedrag en uiteraard om dit zo mooi mogelijk vast te leggen.

Johannes Klapwijk ondergedompeld in het habitat van de weidebeekjuffer (Calopteryx splendens)
Onderdompelen in het habitat heb ik maar eens heel letterlijk genomen.
Ultieme natuurbeleving!

Ik zal proberen iets te omschrijven van het betoverende gedrag van de weidebeekjuffer mannetjes. Deze blauwglanzende dartelaars doen weinig anders dan hun territorium bewaken als het een beetje zonnig en warm is. Alles voor een kans op voortplanting. Hoe groter de dichtheden, hoe mooier het territoriale gedrag bij mannetjes zichtbaar wordt. Het habitat wordt doorgaans vanaf een uitkijkpunt op de oever of boven het water in de gaten gehouden. Zodra een ander mannetje te dichtbij komt wordt de achtervolging ingezet en ontstaat een luchtgevecht waarin de mannetjes om elkaar heen dwarrelen om te laten zien hoe sterk ze zijn. Soms wervelen 5 of 6 mannetjes vlak boven de beek om elkaar heen in de hoop de vrouwtjes te imponeren. Deze fladderende vlucht veranderd opvallend zodra er een vrouwtje langskomt: in een straaljagervlucht vliegen de heren op grote snelheid in een strakke lijn achter de dame aan, de JSF is er niets bij. Doorgaans zie ik door de snelheid niet eens dat de voorste juffer een vrouwtje is, maar de rechte vlucht is onmiskenbaar een achtervolging. De vrouwtjes die gepaard hebben worden dan ook gedwongen om onder water eitjes af te zetten (ze kruipen helemaal de diepte in en je ziet ze niet eens meer boven komen), omdat dat de enige plek is waar ze met rust gelaten worden door de mannetjes. Als je dit gedrag uren van dichtbij mag observeren en je daarbij soms als uitkijkpunt gebruikt word ben je een bevoorrecht mens!

Tja, en hoe leg je dit prachtige gedrag nu vast? De eerlijkheid gebied me te zeggen dat de ervaring niet in foto's vast te leggen is. Om het echt recht te doen moet je het gewoon zien gebeuren, zelfs in film lijkt het me haast niet te vangen. Maar goed, je kunt natuurlijk nog steeds je best doen dit gedrag recht te doen. En de ultieme foto? Een weidebeekjuffer man frontaal in vlucht met gespreide vleugels en reflectie waardoor je de 4 vleugelvlekken in tweevoud in beeld krijgt. En dan nog een tweede mannetje er bij in de onscherpte, en eventueel een derde... in theorie is het mogelijk, in de praktijk is 10 dagen in het water zitten vermoedelijk nog niet genoeg. Het is dan helaas ook niet gelukt. Maar toch hoor je mij niet klagen over de resultaten na een dagje ratelen op 8 frames per seconde.

Misschien wel leuk om eens een compilatie te laten zien van alles wat uiteindelijk in de prullenbak beland. Ik heb in het veld al het nodige verwijderd, maar schat in dat ik na een dag fotograferen zeker 200 lege foto's had met enkel en alleen een blaadje met een rustige voor- en achtergrond. Dan heb je er nog 400 met totaal onscherpe juffers in beeld, 200 foto's waarin de juffer net niet scherp is, 50 waarbij 1/1600 niet voldoende was om de grote snelheid van de vlucht voldoende te bevriezen.

Weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) bijna in vlucht vastgelegd
Bijna!

Maar gelukkig houd je na het weggooien van honderden foto's er nog een paar over die wel gelukt zijn. En dat zijn dan weer beelden die je niet even in een paar minuten maakt en waar ik persoonlijk erg over te spreken ben. Leuk is ook dat de weidebeekjuffer zijn habitat deelt met blauwe breedscheenjuffers, een leuke bijvangst.

Mannetje weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) in vlucht vastgelegd
Raak! Mannetje weidebeekjuffer in tweevoud
Twee mannetjes weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) in vlucht vastgelegd
Twee heren in vlucht
Mannetje weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) land op uitkijkplek
Touchdown!
Mannetje weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) mannetje dreighouding
Mannetje in territoriale dreighouding

En als toegift dan nog het voortplantingsgedrag van de blauwe breedscheenjuffer, waar ei-afzet altijd bewaakt wordt door het mannetje dat meelift op de nek van het vrouwtje.

Meerdere tandems blauwe breedscheenjuffer (Platycnemis pennipes)
Tandem blauwe breedscheenjuffer (Platycnemis pennipes)
Ei-afzet in tandem bij de blauwe breedscheenjuffer
]]>
Een beetje gek moet je wel zijn http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-439/Een-beetje-gek-moet-je-wel-zijn.htm Mon, 30 May 2016 00:00:00 +0200 Mei: de maand waarin je als natuurfotograaf op mooie ochtenden het liefst op tien plekken tegelijk bent. De eerste orchideeën bloeien, de velden staan vol met zuring en boterbloem, de libellen komen massaal het water uit en er vliegen al redelijk wat vlindersoorten. Kortom, een van de meest productieve maanden van het seizoen normaal gesproken. Maar mei kan ook een andere kant hebben...

Een deel van de lezers zal het vast weten, een deel ook niet. Eind april ben ik voor de tweede keer vader geworden en dat betekend dat ik in mijn favoriete macro maand nou niet echt barst van de tijd of de mogelijkheden. En wanneer je dan ook nog twee workshops voor een fotoclub verzorgd word de tijd in het veld nog beperkter. Netto heb ik slechts twee ochtenden in het veld doorgebracht en doordat de weersvoorspellingen nogal grillig zijn (net als het weer zelf), had ik ook nog eens op een verkeerde ochtend gegokt.

Daar sta je dan: gebroken nachten, een fors slaapgebrek en toch heeft je innerlijke verlangen naar heerlijk buiten lopen met zonsopkomst het gewonnen: de wekker ging met pijn en voorpret tegelijk op half 5. Twee uurtjes na je nachtelijke moment van luiers verschonen en net weer iets te wakker zijn om snel weer in te slapen.

Je kijkt naar buiten en de maan staat helder aan de hemel, dus het licht-bewolkte valt goed uit lijkt het. De autoruiten zijn bedauwd en er staat amper wind. Dit gaat het ochtendje worden! Alleen naarmate de autorit vordert trekt het dicht. Geen prachtig licht met zonsopkomst dus. En dan lukt het amper om een mooi onderwerp te vinden op een plek waar het moet barsten van de beesten. En als je uiteindelijk door de knieën gaat voor een van de weinige gevonden libellen komt er een wolk van vliegjes uit de vegetatie. Tientallen ellendige, kleine, mini, stekende rotvliegjes! Je maakt een paar foto's en moet het vervolgens op een lopen te zetten omdat je helemaal gek wordt van al het gekriebel waarvan je uit ervaring weet dat de jeuk een paar dagen aanhoud...

Het gebeurt niet vaak, maar op dit soort momenten begin ik iets te snappen van mensen die zich afvragen wat mij bezielt om vrijwillig te kiezen voor natuurfotografie. Een beetje gek moet je inderdaad wel zijn. Want ik weet nu al dat ik het toch niet laten kan, bij leven en welzijn strijk ik komend jaar met even veel plezier opnieuw neer tussen wolken stekende vliegjes! Note to self: vraag een imkermasker voor je verjaardag!

Goed, genoeg geklaagd en gezeurd! Ondanks dat het soms niet helemaal verloopt zoals je hoopt, lukt het meestal toch met wat doorzetten wel om met resultaten thuis te komen. En soms kan het zelfs onverwachts tijdens een kort moment zijn. Na 1 van mijn workshops zag ik nog een uitsluiper wel erg fotogeniek hangen. Veel energie had ik niet, maar in een paar minuten kon ik toch het onderstaande beeld binnen tikken en ik ben er erg blij mee. Ik vind het een van mijn beste foto's van een uitsluipende libel tot nog toe. De structuren in de onscherpe vegetatie en het harde tegenlicht in de achtergrond maakt het voor mij een erg geslaagde plaat.

Smaragdlibel (Cordulia aenea sluipt uit)
Uitsluipende smaragdlibel

De beste ochtend was wel zoals ik ze het liefst heb: strak blauwe lucht, dauw en zon. Helaas bleek de zon net achter een boom te zitten waardoor het te lang duurde voor mijn onderwerp echt zonlicht opving. Zodra de libel in het licht stond was het licht al te contrastrijk. Daarom maar een plaatje vlak voor zonsopkomst. En een close-up waarin ik mijn onderwerp in de schaduw houd met een diffuserschermpje. Dankzij bijna perfect windstil weer kon ik een mooie focus-stack maken.

Bruine korenbout (Libellula fulva) in prachtig bloemenveld
Bruine korenbout in grandioos mooie omgeving
Close-up van een bruine korenbout (Libellula fulva)
Close-up van een bedauwde bruine korenbout, wat een schoonheid!

De laatste sessie was het licht dus niet helemaal om over naar huis te schrijven. En viel het niet mee een onderwerp te vinden. Dan kun je onverrichter zake naar huis gaan, maar je kan ook wat langer speuren en als je dan een uitsluipende gewone oeverlibel tegenkomt eens experimenteren. Bij gebrek aan zon is high-key een prima optie en de glanzende vleugels van een verse uitsluiper lenen zich ook wel voor wat abstract werk. Het is best goed voor de creatieve sappen om weer eens gedwongen te worden wat anders te doen.

Gewone oeverlibel (Orthetrum cancellatum) in high-key abstract
High-key abstract van een gewone oeverlibel
]]>
Kievitsbloemen vastgelegd na meerdere mislukte sessies http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-438/Kievitsbloemen-vastgelegd-na-meerdere-mislukte-sessies.htm Mon, 02 May 2016 00:00:00 +0200 Waar ik bij de bosanemonen nog een paar mooie zonsondergangen had gehad bleken de eerste sessies met kievitsbloemen nog minder succesvol: de bloemen bleken later te bloeien dan gepland, de wind voorkwam mooie dauwvorming en een andere sessie trokken er wolken voor de zon net op het moment suprême. Rond zonsopkomst was ik al weer teleurgesteld op weg naar huis. Maar de aanhouder wint, bij de vierde keer vroeg opstaan kon ik een paar mooie beelden maken en alle beelden uit dit blog zijn dan ook van die ene sessie. Hopelijk kan ik volgend jaar na vier sessies een grotere selectie laten zien!

Een veld vol met kievitsbloemen is een prachtig gezicht. Maar zie dat maar eens goed in beeld te krijgen als fotograaf. Al snel is het rommelig en weet je niet waar je kijken moet en de open weilanden waar de bloemen groeien geven ook een uitdaging. De uitdaging is rust te creëren en een duidelijk onderwerp waar het oog naar toegetrokken word. En dat lukt beter als het licht nog rustig is, oftewel, voor zonsopkomst. En de kleuren van de kievitsbloemen komen ook best mooi uit in een mistige wereld met een koele witbalans. Ik ben dan ook best tevreden met het onderstaande resultaat.

Een veld met kievitsbloemen voor zonsopkomst: mistig en koele tinten
De koele kleuren van een nog mistig veld doen het niet eens zo gek

Zodra de zon over het veld strijkt is het licht binnen enkele minuten hard en worden de contrasten te hoog. Ik houd aan deze mooie minuten eigenlijk geen goede beelden over als ik achteraf thuis de resultaten bekijk. Gelukkig besluit ik snel een hoekje te zoeken waar enkele bomen de zon een beetje blokkeren en boeiende bokeh opleveren. De planten staan hier in de schaduw, maar opnieuw geniet ik van de koele tinten van een fris bedauwd veld. De bloemen zijn zelfs subtiel berijpt op deze koude ochtend. Als de zon even tussen een gaatje door piept en een bloem in de spotlight zet kan ik onderstaande foto maken.

Berijpte kievitsbloem (Fritillaria meleagris) in koele tinten met bokeh
Berijpte kievitsbloem in koele tinten

Nog even krijg ik kans om te spelen met de bokeh van een vroege zon die door de bomen heen breekt. Het geeft warme kleuren en het schaduwspel veranderd continu, waarbij af en toe een kievitsbloem even wat licht vangt. Als een tweede bloem in de achtergrond een mooie herhaling geeft en alles op zijn plek valt heb ik mijn persoonlijke favoriet van die ochtend te pakken.

Kievitsbloem (Fritillaria meleagris) met herhaling en bokeh
Kievitsbloem vangt subtiel licht en herhaalt zich in de achtergrond

Verandering van spijs doet eten en als het licht en het contrast harder wordt ga ik over op een grafischere aanpak. Uitermate geschikt voor zwart-wit omzettingen omdat dan echt alleen de lijnen en patronen overblijven. Kievitsbloemen komen pas tot bloem na meerdere jaren en tot die tijd zijn het erg onopvallende bloemen die zo tussen het gras wegvallen. Toch is het ook leuk van deze sprietjes eens met een grafische benadering vast te leggen.

Kievitsbloem (Fritillaria meleagris) zonder bloemen
Kievitsbloemen die nog niet tot bloei komen omarmen elkaar
Kievitsbloem (Fritillaria meleagris) zonder bloemen
De onscherpe klokjes van kievitsbloemen geven een mooie patroon in de onscherpte
]]>
Soms zit het mee, soms zit het tegen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-437/Soms-zit-het-mee,-soms-zit-het-tegen.htm Mon, 25 Apr 2016 00:00:00 +0200 Zo wisselvallig als het weer soms in het voorjaar kan zijn, zo wisselvallig waren mijn succesvolle fotomomenten in de afgelopen twee maanden. De ene ochtend valt alles op zijn plek en kom je in een fijne flow terecht, de meeste ochtenden niet. Dit voorjaar ben ik redelijk wat op stap geweest, heb ik grandioze ochtenden overgeslagen omdat ik ze niet aan zag komen en heb ik met moeite een paar mooie resultaten neer kunnen zetten. Ik wil in een paar blogjes wat van het proces van de laatste maanden beschrijven.

Ieder voorjaar vind ik het toch weer een uitdaging: je komt uit een grauwe winter met weinig inspiratie en de macrolens zit onder een dun laagje stof. Gelukkig kun je even rustig inkomen met de vroege sneeuwklokjes, maar dit jaar had ik geen enkele inspiratie dus heb ik ze eens een keertje links laten liggen. Gelukkig worden de sneeuwklokjes gevolgt door een van de meest elegante bloemen van Nederland: de bosanemoon. Prachtige geveerde blaadjes, tere, breekbare witte bloempjes met vrolijke gele stampers. Het nadeel? Ze staan het mooist open midden overdag, als het licht kneiterhard is en high-key opnamen eigenlijk een van de weinige mogelijkheden zijn. En die heb ik vorig jaar al best naar wens weten vast te leggen. Kortom, om weer los te komen als macrofotograaf, maar eens een keertje spelen met een reflectieschermpje.

Waar ik doorgaans lekker mijn lens midden in een groep bosanemonen druk voor herhaling en een interessante scherptediepte heb ik me dit keer ook een gefocust op een plant die meer aan de rand stond. Zo komt de ranke bloeiwijze en de geveerde bladeren wat beter tot hun recht. Helemaal alleen is wel erg kaal, maar dit exemplaar stond mooi tussen twee andere exemplaren in en liet zich zo mooi omlijsten. De bosanemonen die onscherp de achtergrond vullen geven nog een extra laagje.

Bosanemoon in de schaduw gezet met een diffuser
Bosanemoon in de schaduw gezet met een diffuser

Een diffuserscherm en het spel met schaduw en een belichte achtergrond is leuk, maar toch blijf ik het lastig vinden. Doe mij maar warm licht, daar heb ik als liefhebber van sfeer toch het meeste mee. Fijne kleuren en contrasten ontstaan het meeste aan de start en het slot van de dag. En de start van de dag weet je zeker dat de bosanemonen zich gesloten houden en dus heb ik me nog maar twee avonden richting het Engelse werk begeven om met het laatste zonlicht te spelen met warme kleuren. Het merendeel van de bloemen heeft zich al ruim voor tijd weer dicht gevouwen, maar soms blijft er eentje nog een beetje open staan. Dat maakt de keuze wel direct een stuk gemakkelijker, zeker als de bloem mooi uitsteekt boven het maaiveld. Een serietje van drie, genomen in de tijdspan van zo'n twintig minuten:

Bosanemoon in het laatste licht
De zon begint te zakken en de pasteltinten beginnen te tonen.
Bosanemoon tijdens zonsondergang
Bijna onder...
Bosanemoon vlak na zonsondergang
De zon is vertrokken en door wat onderbelichten worden de kleuren nog intenser.

De volgende avond is het wederom een mooie zonsondergang en kom ik op precies hetzelfde bloempje uit, aangezien hij mooi vrij staat, subtiel geopend is en goed te fotograferen is met de zonsondergang er achter. Om weer tot andere beelden te komen heb ik dit keer veel meer afstand genomen en geprobeerd de bokeh nog beter onderdeel te maken van de foto.

Een tapijtje van bosanemoon in het laatste licht
Een tapijt van bosanemonen bij zonsondergang.

Langzaamaan kom ik weer helemaal in de stemming voor macrofotografie en een momentje dat de zon even door de sluierbewolking heen prikt, geeft een mooie kans om een silhouetje te schieten. Met wat onderbelichten ontstaat weer eens een ander beeld. Ik hoop dat een weekje later de bloemen wat langer open blijven als het wat warmer is, maar helaas, het blijkt kouder te worden en de zon verdwijnt weer structureel achter de wolken voor een iets te lange periode. Mijn eerste 3 sessies met bosanemonen blijken ook direct alweer mijn laatsten te zijn, mede omdat andere onderwerpen zich alweer aandienen. Waaronder de mooie kievitsbloem, daarover binnenkort meer!

Silhouet van een gesloten bosanemoon
Silhouet van een gesloten bosanemoon.
]]>
Muskusossen in een sprookjeswereld van sneeuw http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-436/Muskusossen-in-een-sprookjeswereld-van-sneeuw.htm Thu, 25 Feb 2016 00:00:00 +0100 Verandering van spijs doet eten. Als natuurfotograaf die zich vooral met macrofotografie bezig houdt heb ik soms wel eens zin in iets anders. Iets groters. Iets groots! En dus maak je plannen en dit jaar was het zo ver. Ik heb muskusossen gefotografeerd in een witte sprookjeswereld. Wat een stoere beesten! Maar bovenal: wat een geweldige ervaring! Kamperen in een verstilde sneeuwwereld, wakker worden met noorderlicht boven je tent of uitgestrekte bergen die roze kleuren in het eerste licht. Dat is niet in woorden te vatten. Toch ga ik mijn best doen en ik hoop dat je de moeite wilt nemen om niet alleen plaatjes te kijken, maar ook het verslag te lezen. Omdat de beelden nog meer gaan spreken als ik mijn ervaringen en gevoelens tijdens het fotograferen ook kan delen.

De muskusos is een arctisch dier en de meest noordelijk voorkomende hoefdrager. Met hun massieve voorkomen (ze kunnen de 400 kg halen!), dikke vacht en lange haren zijn ze goed uitgerust voor extreme omstandigheden. En daarmee komen ze absoluut imposant over. Een geweldig doel dus om deze stoere beesten in winterse condities te fotograferen en het arctische karakter tot zijn recht te laten komen.

Ik heb contact gezocht met Floris Smeets, een natuurkenner en fotograaf die geëmigreerd is naar Noorwegen en daar onder andere reizen voor fotografen organiseert en gidst. Hij kende het gebied, de dieren en heeft ervaring met kamperen onder extreme winterse omstandigheden. En dat is nodig, want bij -20 en kansen op forse wind is kamperen nou niet bepaald een ommetje door het park. Hij had de nodige spullen beschikbaar, van sneeuwschoenen tot een betrouwbare tent. Onder zijn leiding ben ik samen met Kevin Morgans het avontuur aangegaan.

Dag 1

En een avontuur was het! Het begon al met de manier om het gebied in te gaan: de ossen zijn doorgaans te vinden op de toppen in het gebied, omdat de wind daar de sneeuw wegblaast en de dieren dus gemakkelijker bij hun voedsel kunnen komen. En energiebesparing is van levensbelang in de koude, Noorse winters. Om met het nodige gewicht van kampeerapparatuur en fotoapparatuur dieper het gebied in te trekken heeft Floris een sledehondentocht geboekt. We mogen zelf helpen met het optuigen van de slede en het aandoen van de harnassen van de honden. Na deze intensieve ervaring (wat zijn die sledehonden krachtig!) gaan we bij een strak blauwe lucht het gebied in. Een bijzondere eerste kennismaking met het gebied, zo staand achterop een hondenslede!

Dovrefjell in met sledehonden
We trekken Dovrefjell in met sledehonden

En als je dan midden tussen de met sneeuw bedekte bergen bent gekomen is het eerste wat je doet je basekamp opzetten: in feite niet meer dan een goede tent en een gat in de sneeuw waarin je water kunt koken zonder dat de wind je gaspitje uitblaast. Als de tent goed verankert is in de sneeuw en met een laag sneeuw is geïsoleerd aan de onderkant is de dag al een heel eind gevorderd, maar we hebben al muskusossen gespot op de toppen. We trekken onze sneeuwschoenen aan, hijsen ruim 15 kilo aan fotoapparatuur op onze rug en beginnen de klim naar de top. Naar boven klimmen is pittig. Je bent meer dan een uur onderweg en op sneeuwschoenen loop je toch niet echt ontspannen. Kortom, concentreren op waar en hoe je je voeten neerzet, het gewicht op je schouders proberen te negeren en gestaag doorstappen.

Met lede ogen zien we aan hoe de kudde die we op de toppen zagen tijdens onze klim uit het zicht verdwijnt. Ze trekken met zo'n stevig tempo verder dat we ze met geen mogelijkheid meer in gaan halen. Het lukt dus niet om met het laatste licht onze eerste beelden te maken. Ontzettend jammer, want met een afwisseling van wolken en zon is het licht echt grandioos. Frustrerend, maar gelukkig is de trip pas net begonnen. Het is hopen dat we op onze eerste volle dag meer geluk hebben en onze 'prooi' kunnen vinden.

In het blauwe uurtje lopen we weer naar beneden en daar aangekomen is het inmiddels donker geworden. Tijdens het koken valt het duister echt in en onder een ongelofelijke heldere sterrenhemel, zonder enig vals licht eten we ons diner: voedsel dat je aan moet maken met gekookte sneeuw. In feite niet veel meer dan een uit zijn krachten gegroeid portie cup-a-soup, met een flinke hoeveelheid calorieën. We zullen nog wel eens verlangen naar een goede maaltijd van verse ingrediënten, maar wat maakt de maaltijd nou uit als je tussen de bergen, in stilte, onder een indrukwekkende sterrenhemel met onhandige wanten aan je handen probeert je eten zonder morsen naar binnen te krijgen?

Kamperen in een besneeuwd Dovrefjell
Ons basekamp onder de sterrenhemel

Dag 2

Onze eerste volle dag startte grandioos met heerlijke kleuren tijdens zonsopkomst. Je opent de tent, kijkt om je heen en kan niet anders dan direct de camera tevoorschijn te halen. Voor een mooi beeld hoef je niet meer te doen dan tien meter weglopen bij de tent om een sneeuwpakket zonder voetsporen te krijgen. En dan maak je het onderstaande landschapsbeeld. Ongelofelijk toch?

Zonsopkomst in een besneeuwd Dovrefjell
Prachtige kleuren rond zonsopkomst

Na het ontbijt hijsen we opnieuw onze 15 kg op de rug en beklimmen de top. We weten niet zeker waar we de ossen kunnen vinden, maar we weten wel waar ze niet zitten en dus weten we in welke hoek we nu willen gaan zoeken. Na een forse klim komen we op een andere top uit. En zodra ik vrij uitzicht krijg begint het genieten. Wat een panorama, wat een uitzicht! Ik zie de Snøhetta voor het eerst. Dit is de hoogste top in Dovrefjell en dankzij de sneeuw en de elegant vloeiende bergen er omheen werkelijk waar adembenemend. En in deze sprookjessetting zien we onze eerste muskusossen van dichterbij: een kudde van dames en wat jongere dieren.

Besneeuwde Snøhetta in de winter
Snøhetta, wat een elegante aanblik in de winter!
Kudde muskusossen in een witte sprookjeswereld
Kudde muskusossen in een besneeuwd sprookjeslandschap

We volgen de kudde dames een poos en proberen zo goed en zo kwaad als het gaat in deze grote, zwart-bruine groep met behulp van een juiste compositie enkelingen te isoleren in een goed beeld. Ook proberen we de achtergrond te selecteren zodat de omgeving ook zijn rol mag spelen in het beeld. Maar echt wat bijzonders schieten lukt niet. Gelukkig krijgen we niet al veel later bezoek van een ranger die ons verteld dat er een groepje van 5 stieren een stukje terug op de helling ligt. De heren zijn beter benaderbaar, imposanter met hun massieve, gehoornde voorhoofd en een klein groepje maakt het fotografisch iets gemakkelijker. Kortom: we gaan direct op zoek naar de heren. Dit groepje zou ons belangrijkste onderwerp worden de komende dagen.

Na een poos zoeken vinden we de stieren die rustig liggen te chillen op een steile helling. Het is inmiddels al vrij grauw aan het worden dankzij bewolking, dus na een poosje gaan we terug richting tent. We hopen dit groepje de volgende dag terug te kunnen vinden.

Dag 3

De derde ochtend start onverwacht een stuk later dan gepland. We worden wakker van de roep van het moerassneeuwhoen. Een prachtige wekker, maar we hadden gepland door de telefoon gewekt te worden. Helaas bleek de batterij leeg en dus hebben we een heerlijk lange nacht gemaakt. Na het ontbijt klimmen we wederom omhoog, op zoek naar het groepje van de vorige dag. Bijna boven aangekomen na een pittige klim kijken we over een richel naar beneden en zien in de diepte een paartje muskusossen staan. Je zou zeggen dat de hele klim voor niks was, nu moeten we weer naar beneden. Maar het mooie van dit hoge standpunt is dat je de rivier die in het dal stroomde (en nu uiteraard bevroren is) in de achtergrond ziet en dat alle wilgjes die er groeien een mooie achtergrond vormen voor het fotograferen. Ik besluit dan ook om met de 70-200mm aan de slag te gaan in plaats van met de telelens. Dit levert het onderstaande beeld op.

Paartje muskusossen in hun natuurlijke omgeving
Paartje muskusossen in hun natuurlijke omgeving

Het paartje vertrok op een gegeven moment de berg weer op, dus voor de tweede keer konden we weer omhoog ploegen door de sneeuw. Alles bij elkaar moet het gek zijn als ik niet ben afgevallen tijdens deze intensieve trip, maar mooi was het wel dat het paartje de groep stieren wist te vinden en de dieren als groep samen verder gingen. Boven op de heuvel hebben we meerdere uren met de groep ossen door kunnen brengen en mooie beelden kunnen maken van de individuen, die zich goed lieten benaderen en regelmatig gingen liggen, iets dat laat zien dat ze ons geaccepteerd hadden. Ik heb een aantal beelden in een slideshow gezet: let ook eens op de oude stier die een hoorn is kwijtgeraakt en een extra ruige vacht heeft. Wat een karakter was dat!

  • Muskusos dame op een richel
  • Besneeuwde muskusos stier
  • Oude muskusos stier in winters Dovrefjell
  • Muskusossen in winters Dovrefjell

Ik kan het niet laten om ook gewoon nog even een flinke crop te maken. De details in de horens, de lange haren met sneeuw: zo'n stoer dier moet gewoon eens flink vol in beeld staan. Dus om de serie van dit moment af te sluiten nog een portretje van deze geweldenaar.

Portret van een besneeuwde muskusos stier
Portretje

Tijdens een korte pauze waarin de ossen liggen uit te rusten en wij even wat sneeuw smelten op een brandertje voor een lekkere kop hete thee neem ik wat tijd om het prachtige palet op de grond vast te leggen. Doordat de sneeuw grotendeels weg geblazen wordt door de wind ontstaan er prachtige patronen van sneeuw en ijs, waarbij stenen en korstmossen hier voorzichtig doorheen prikken. Het lijkt wel of je continu over een abstract schilderij heen loopt en het is toch zonde om dat links te laten liggen!

  • Sneeuw en abstract patroon
  • Sneeuw en abstract patroon
  • Sneeuw en abstract patroon
  • Sneeuw en abstract patroon

Dag 4

De vierde dag startte met een geweldige ervaring. De avond ervoor trokken de wolken weg, dus hadden we de wekker om half vijf gezet zodat we de barre tocht naar boven in het donker konden maken. Dit alles omdat we met het eerste licht al boven wilden zijn en ook de ossen alweer gevonden wilden hebben. Floris had de zware taak om bij -19 uit zijn warme slaapzak te kruipen om te kijken of het helder was. Anders zouden we een uurtje langer blijven liggen. Toen hij (na enige gezonde aarzeling) buiten stond was bij mij alle aarzeling wel verdwenen. Er waren slechts een paar woorden nodig om mij in sneltreinvaart uit mijn comfortabele, warme slaapzak te krijgen: "dudes, get out of the tent: northern lights!".

En ja hoor, ondanks dat we nog erg zuidelijk zitten is er een intense noorderlicht storm te zien met hele snelle beweging in de lucht. Helaas was de concentratie van stof wel heel laag, dus leek het noorderlicht met het blote oog grijs en gaf het niet heel veel licht af. Het leek er bij een sluitertijd van 15 seconden wel goed uit te zien, maar thuis bleken helaas alle foto's net niet scherp. Scherpstellen op oneindig was blijkbaar toch niet helemaal goed. Een gave ervaring dus om de tent uit te sprinten voor noorderlicht, maar helaas geen geslaagde foto's. Misschien ooit toch nog eens een flink stuk verder naar het noorden voor goede beelden van noorderlicht.

Maar deze gemiste kans was gelukkig niet bepaald maatgevend voor de dag. We ontbijten snel en vertrekken met onze koplampjes op het hoofd in het donker weer naar boven. De wolkeloze lucht en weinig wind leken mooi licht te beloven, maar ergens had ik wel graag flink veel wind in combinatie met verse sneeuw gewenst. Nu hadden we vooral genoeg licht en dat bleek maar goed ook, een beetje sluitertijd had je wel nodig tijdens het beste foto moment van de trip: we hadden zoals gehoopt (met enige moeite) 'ons' groepje terug gevonden, verstopt achter een van de vele richels die je het zicht ontnemen in dit golvende landschap. Helaas niet echt het eerste licht er op dus, maar dat mocht de pret niet drukken. Toen we de ossen rustig benaderd hadden en de tele uit de tas was gehaald en op statief geplaatst, besloten de heren al gauw dat het gras er onderaan de heuvel toch duidelijk groener uit zag.

Hun uitdaging was de helling die ze dan moesten afdalen en waar op sommige plekken de sneeuw tot zeker een halve meter diep lag. En in plaats van voorzichtig naar beneden te schuifelen (zoals mensen met een stel sneeuwschoenen aan dat doen) deden de heren het geheel in muskusos-stijl: ze storten zich om de beurt met 50 kilometer per uur naar beneden. En dat levert gave plaatjes op! Wederom kan ik moeilijk kiezen en laat ik enkele beelden in een slideshow zien.

  • Muskusos stier sprint over de sneeuw
  • Muskusos stier sprint over de sneeuw
  • Muskusos stier sprint over de sneeuw
  • Muskusos stier sprint over de sneeuw
  • Muskusos stier sprint over de sneeuw

Onderaan de heuvel stonden de stieren even prachtig in het decor en kwam de 70-200 weer tevoorschijn om het dier tegen de achtergrond van de Snøhetta te fotograferen. Het blijft een sprookjeslandschap, waar je niet snel op uitgekeken raakt!

Muskusos met de Snøhetta als achtergrond
Muskusos met de Snøhetta als achtergrond

Na dit moment vast te hebben gelegd leek de trip gewoon klaar. Beter dan dit wordt het niet toch? Het licht werd al weer harder, de fotokansen leken op. Terug naar de tent dan maar vast, om de boel weer in te pakken? Nee, tuurlijk niet! Pas gaan als de tijd echt helemaal op is. En dan nog een tikkie later. En maar goed dat we hiervoor kozen! Terwijl de zon aan een wolkeloze hemel stond en het licht steeds harder werd stak er een wind op die precies in de goede richting stond en flinke porties sneeuw van de toppen oppakte en het dal in blies waar de ossen naar waren afgedaald. Toch nog een soort van sneeuwstorm (het weer waar ik het meeste op had gehoopt toen ik plannen aan het maken was voor deze trip)! En dan in combinatie met tegenlicht waardoor je bijzondere omstandigheden krijgt.

Muskusossen in een sneeuwstorm
Het begint subtiel...
Muskusossen in een sneeuwstorm
Word heftiger...
Muskusossen in een sneeuwstorm
Klaart even weer op...
Muskusossen in een sneeuwstorm
En gaat weer even hard verder.

Dankzij de wind en de stuifsneeuw veranderde het landschap continu. De bergen verdwenen regelmatig helemaal uit het zicht door de stuifsneeuw en de hele wereld vervaagt, maar juist dat gaf weer geweldige fotokansen: dichtbij zie je nog details, in de verte ontstaat een misteffect alles wat een mooie diepte geeft in de foto's. En dan nog de stuifsneeuw die door de takjes heen waaide. Alles was opeens magisch mooi en continu veranderend.

Sneeuw patroon in winters Dovrefjell
In het dal verschijnen zijde-zachte patronen
Stuifsneeuw in winters Dovrefjell
De stuivende sneeuw maakt alles mooi
Stuifsneeuw in winters Dovrefjell
En bergtoppen verdwijnen uit het zicht

Graag had ik nog uren door gefotografeerd, maar gelukkig luwde de wind wat, zodat ik me met moeite vrijwillig los kon scheuren van deze fotoreis. De terugreis is niet zo boeiend voor jou als lezer natuurlijk. Het enige wat zeker nog de moeite van het delen is is mijn gevoel tijdens de terugreis. Eén ding was voor mij zeker, of de foto's nou gelukt waren of niet, dit was met stip mijn meest bijzondere ervaring tijdens een fototrip: actief, intens en bijzonder. Met gebarsten lippen en ietwat beurse vingers van alle kou, fors vermoeid en toe aan een fatsoenlijk maal die niet binnen enkele minuten bevriest, maar boven alles helemaal vol van verwondering en intens gelukkig kwam er een eind aan dit mooie avontuur.

]]>
Knallende kleuren in een grauw seizoen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-435/Knallende-kleuren-in-een-grauw-seizoen.htm Fri, 12 Feb 2016 00:00:00 +0100 De winter is in Nederland de laatste tijd helaas een grauw seizoen. Veel regen en bewolking, terwijl een witte wereld helaas steeds meer een zeldzaamheid is. Maar gelukkig is de winter ook het seizoen van intense kleuren: dankzij de vuurrode sporenkapsels van het ruig haarmos. Zeker met tegenlicht in de vroege ochtend is het genieten van de intense kleuren die ontstaan, maar dat maakt het nog niet eenvoudig om in de wirwar van lijnen een mooie foto te maken.

De kleuren zijn ongelofelijk sterk afhankelijk van het licht. Ik werk altijd in de vroege ochtend en toch heb ik in meerdere sessies iedere keer weer hele verschillende resultaten. Een goede reden om vaker voor hetzelfde onderwerp op pad te gaan! In dit artikel deel ik foto's van twee ochtenden. In de laatste ochtend duurde het iets langer voor ik in de flow kwam en zag ik thuis dat eigenlijk alleen de laatste beelden een stukje rust in zich hadden die nodig was om het beeld aantrekkelijk te maken. De zon stond al wat hoger en de intensiteit van de kleuren nam al af, maar persoonlijk vind ik de relatieve rust in de beelden wel aanspreken.

Sporenkapsels van het ruig haarmos in tegenlicht
Bokeh van dauwdruppels geven een relatief zacht beeld
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/125e @ F3.2
  • iso 100
Sporenkapsels van het ruig haarmos in tegenlicht
Staand geeft nog meer onscherpte en zachtheid
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/160e @ F3.2
  • iso 100

Een andere ochtend was het licht nog iets warmer toen de beelden gemaakt werden en hoewel ik van deze sessies altijd veel weg gooi kwamen er twee close-ups redelijk naar tevredenheid uit. De kleuren zijn hier nog vuriger en de rijp die aan het smelten is geeft de mooie bokeh en het aquarel-achtige patroon in de foto's. Al met al kun je toch heerlijk liggen zoeken naar beelden, zo op je knieën op het berijpte zand en met je neus tussen de sporenkapsels.

Sporenkapsels van het ruig haarmos in tegenlicht
Vuurwerk boeketje van ruig haarmos in tegenlicht
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/30e @ F2.8
  • iso 100
Sporenkapsels van het ruig haarmos in tegenlicht
Uitgebloeid sporenkapsel van vorig jaar
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/30e @ F2.8
  • iso 100
]]>
Twee ereplaatsjes in de IGPOTY competitie! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-434/Twee-ereplaatsjes-in-de-IGPOTY-competitie!.htm Fri, 05 Feb 2016 00:00:00 +0100 Sinds een tijdje stuur ik bij sommige internationale competities foto's in. Altijd spannend, maar de concurrentie is enorm. De aantallen ingezonden foto's loopt altijd in de duizenden en zie dan maar eens bij de besten te belanden. Dit jaar had ik voor het eerst ingezonden in the International Garden Photographer of the Year competitie. Deze competitie richt zich op planten en tuin fotografie, maar ook voor dieren die je in tuinen aan kan treffen is een categorie.

Met trots kan ik vertellen dat twee van mijn beelden een ere plaatsje hebben ontvangen in de categorie wildlife in the garden. Mijn beeld van een berijpt klein geaderd witje was finalist en mijn heikikker in tegenlicht werd als 'commended' aangemerkt.

Finalist IGPOTY - Frozen
Finalist: 'frozen'
Commended IGPOTY - Frog prince
Commended: 'frog prince'

Al met al toch een prachtig resultaat, twee ere plekjes in een internationale fotografie competitie! Misschien nog wel het leukste detail is dat met deze ereplaatsjes een van mijn twee beelden op de website van de bbc terug te vinden is met een mooie reactie:

Clare Foggett, Editor, The English Garden

"Johannes Klapwijk's 'Frozen' with both bloom and butterfly delicately rimed with ice crystals captures a moment in time so well, I can only imagine the incredible stroke of luck, or feat of patience, required for this photo."

]]>
Noordse winterjuffer en rijp http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-433/Noordse-winterjuffer-en-rijp.htm Fri, 22 Jan 2016 00:00:00 +0100 Door heel veel triest weer, weinig tijd en energie is het erg rustig op het fotografisch vlak, maar gelukkig hebben we even kort een opleving gehad met wat mooi winterweer. Ik heb mijn best gedaan om weer eens een een paar beelden te maken en ben best tevreden met onderstaande foto's. Dus bij deze weer eens een blogje!

Iedere winter is het weer een grote uitdaging: de extreem goed verstopte noordse winterjuffers vinden en fotograferen onder winterse omstandigheden. Een unicum, omdat slechts twee (vrij zeldzame) waterjuffersoorten er voor kiezen om als volwassen dier overwinteren.

De beestjes nemen de laatste jaren toe in aantal, dus ze worden steeds minder zeldzaam, maar dat neemt niet weg dat zeker als er een pak sneeuw ligt (en juist dan zijn foto's zo gaaf) ze niet bepaald eenvoudig te vinden zijn. Soms betekend dit uren zoeken voor het raak is. In dit geval had ik geluk: een vriend van mij had er al eentje gevonden, dus de eer van het vinden gaat naar hem dit keer. Ideaal als je zo even kan aanschuiven op een mooie winterochtend met rijp en zonlicht! Vooral het kleurcontrast tussen het warme, oranje licht en het blauw spreekt mijzelf erg aan.

Noordse winterjuffer in het vroege winterzonnetje
De noordse winterjuffer in het vroege winterzonnetje
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/320e @ F3.2
  • iso 100

Met rijp en ijskristallen is het natuurlijk altijd spannend om een close-up te maken. In dit geval heb ik een 8-tal beelden samengevoegd met Zerene stacker voor voldoende scherptediepte. Dankzij windstil weer en een stevig takje kon ik scherpe foto's maken met sluitertijden van 1,5 seconde!

Noordse winterjuffer close-up met rijpkristallen
Close-up met rijpkristallen
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1,5 seconde @ F5 (x 8)
  • iso 100
]]>
Kleurrijk oplichtende zwammetjes http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-431/Kleurrijk-oplichtende-zwammetjes.htm Fri, 13 Nov 2015 00:00:00 +0100 Het heeft eventjes geduurd, maar hier is dan het laatste blogje voor dit jaar rondom het fotograferen van paddenstoelen. In dit artikeltje een tweetal kleurrijke, half transparante paddenstoeltjes die goed tot hun recht komen in tegenlicht. De groene glibberzwam (sommige exemplaren zijn wel groen ;)) en het kleverig koraalzwammetje.

De reden waarom ze zo prachtig uitkomen in tegenlicht is het feit dat het licht dat door de paddenstoel valt de paddenstoel duidelijk lichter maakt dan zijn minder doorschijnende omgeving. Hierdoor moet je flink onderbelichten als het paddenstoeltje rechtstreeks licht vangt, wat weer resulteert in een donkere omgeving en daarmee voor een prachtig contrast.

Kleverig koraalzwammetje in tegenlicht
Het kleverig koraalzwammetje in tegenlicht
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/250e @ F2.8
  • iso 100
Groene glibberzwam in tegenlicht
De 'groene' glibberzwam in tegenlicht
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/160e @ F5
  • iso 500
]]>
Bokeh powerrrrrr http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-432/Bokeh-powerrrrrr.htm Tue, 27 Oct 2015 00:00:00 +0100 Paddenstoelen gaan voor mij erg goed samen met bokeh. De contrasten in een bos waar af en toe wat zon doorheen piept geeft mooie mogelijkheden om met licht en donker te spelen. In combinatie met een mooie ondergroei die niet te massief is geeft dat geweldige foto kansen! Bij deze een derde blogje in het thema: verschillende benaderingen van een paddenstoel.

De eerste twee blogjes:

Ik heb lekker dicht bij huis in het Engelse werk een mooi plekje gevonden waar de zon er relatief vroeg op de bosgrond valt. De bomen in de achtergrond geven een mooie kleur en basis bokeh, de planten die op de bosbodem groeien werpen prachtige schaduwen in de lichtcirkels in de achtergrond. Het geheel levert dan een mooi dynamisch patroon op in de onscherpte die wat te raden over laat. Hieronder een staande variant, waarin de bokeh het allermooiste binnen het kader viel. Het paddenstoeltje trekt denk ik voldoende aandacht doordat hij min of meer in het licht gezet wordt.

Paddenstoeltje tussen bokeh van planten
Paddenstoeltje tussen bokeh van planten
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/15e @ F2.8
  • iso 100

Hoe grafischer een beeld wordt, hoe boeiender het wordt om een beeld naar zwart-wit om te toveren. Kleuren verdwijnen, dus het enige wat er over blijft is lijnen en vormen. En dat is toch waar een beeld als deze uiteindelijk om draait!

Paddenstoeltje tussen bokeh van planten
Paddenstoeltje tussen bokeh van planten
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/15e @ F2.8
  • iso 100
]]>
High-key close-ups in zwart-wit http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-430/High-key-close-ups-in-zwart-wit.htm Wed, 14 Oct 2015 00:00:00 +0200 Normaal gesproken ben ik niet echt een zwart-wit fotograaf: in de natuur vind ik juist de enorme kleurenrijkdom en de kwaliteit van het juiste licht zo aantrekkelijk. Maar soms loont het de moeite om de nadruk echt op het lijnenspel te leggen. Vooral bij plaatjeszwammen kunnen de lamellen een prachtig lijnenspel vormen die het goed doen in high-key zwart-wit.

Een van de klassieke paddenstoelen die prachtig te fotograferen zijn van onderen is de porseleinzwam. De hoed van dit geelwitte paddenstoeltje is grotendeels transparant waardoor het licht door de hoed heen schijnt en een prachtig licht-donker patroon geeft bij de lamellen van de paddenstoel die net even wat extra schaduw genereren. Bij dit soort beelden kies ik vaak nog steeds voor beperkte scherptediepte: hierdoor lopen de lamellen onscherp weg en ontstaat er een interessant diepteverloop in de foto.

Close-up van een porseleinzwam
De hoed van een porseleinzwam van onderen

Nog leuker wordt het als er leven in de paddenstoel rondloopt in de vorm van kleine insectjes, spinnetjes of vliegjes. Tijdens het fotograferen van een groepje porseleinzwammetjes zag ik een klein zilvervis-achtig beestje lopen en dan moet je snel handelen. De beestjes zijn niet alleen doorgaans weer erg snel vertrokken, maar ze zijn ook bewegelijk wat betekend dat je snel moet kunnen scherp stellen en snel moet kunnen afdrukken. Normaal gesproken fotografeer ik dit soort beelden met een lange sluitertijd omdat het donker is in het bos en ik ook nog eens onder een paddenstoel lig en fors overbelicht voor een high-key opname. Sluitertijden van enkele seconden zijn geen uitzondering op iso 100, maar dat gaat natuurlijk niet werken met rondkruipende beestjes. Kortom: iso fors omhoog, camera van de 2 seconden timer over gezet op burst en kijken of het lukt.

Close-up van een porseleinzwam
Porseleinzwam met insectje

Maar hoewel de porseleinzwam met recht bekend staat als een van de meest fotogenieke paddenstoelen (de vliegenzwam wint het nog van hem in bekendheid) is deze soort zeker niet de enige paddenstoel die mooi kan zijn in close-ups. Bijna iedere plaatjeszwam kan prachtig fotogeniek worden, voornamelijk als het wat grotere exemplaren zijn die eigenlijk net over hun top heen zijn. Als de hoed een beetje om gaat krullen of gaat golven worden de lamellen ook van de zijkant zichtbaar en ontstaat er karakter. Onderstaande twee beelden van een honingzwam (volgens mij, ik ben geen expert in paddenstoelen determineren) zijn daar een mooi voorbeeld van.

Honingzwam in high-key gefotografeerd
High-key opname van een honingzwam
Close-up van een honginzwam
Close-up van een mooie curve
]]>
Mysterieuze paddenstoelenwereld http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-429/Mysterieuze-paddenstoelenwereld.htm Thu, 01 Oct 2015 00:00:00 +0200 Paddenstoelen zijn een geweldig boeiend onderwerp voor de natuurfotograaf in deze tijd van het jaar. Maar hoe doe je nou recht aan deze bijzonder gevormde schepseltjes? Voor mij verschilt dat per paddenstoel: een porseleinzwam vraagt om een hele andere aanpak dan een koraalzwammetje. En sowieso is iedere setting uniek en vraagt om elke keer een benadering met open ogen. Maar soms vraagt een setting en een moment gewoon om een bepaalde aanpak. Ik ervaar vooral vroeg in de herfst, als het blad nog aan de bomen zit en het tussen de bomen nog echt donker is dat de kleine wereld op de bosgrond een spannend en mysterieus biotoop is. En die wereld vraagt voor mij toch om een bepaalde aanpak.

Ik ervaar die sfeer vooral als ik eenmaal plat op mijn buik tussen de paddenstoeltjes lig. Pas als je de tijd neemt en je dicht bij de grond zit ontdek je wat een bijzonder biotoop een laag van rotte bladeren eigenlijk is. Je vindt niet alleen ongelofelijke aantallen paddenstoelen, er lopen ook continu spinnetjes, pissenbedjes en weet ik wat niet al voor beestjes rond in deze donkere miniatuurwereld. Niet per definitie prettig als je soms de teken over je hand ziet lopen, maar het bied wel mooie kansen voor mij als natuurfotograaf. Als je maar lang genoeg tussen de paddenstoelen ligt krijg je vanzelf kansen om dat vast te leggen als je in staat bent om snel te reageren op een langslopend beestje.

Paddenstoeltje die als uitvalsbasis en als snelweg fungeert
Paddenstoeltje die als uitvalsbasis en als snelweg fungeert.

Ik wil proberen de komende weken een paar blogjes te schrijven met wat verschillende paddenstoelen beelden in verschillende sfeer en stijl. Te beginnen dus met een poging om het mysterie van een donkere miniatuurwereld vol beestjes en leven recht te doen. Een tool die je in handen hebt om de sfeer nog wat mysterieuzer te maken is werken met je belichting: je camera zal altijd naar een neutraal gemiddelde zoeken qua belichting. Dus is het donker, dan maakt je camera dit weer neutraal. Onderbelichten is voor mij de oplossing waarmee ik de sfeer terug krijg die er daadwerkelijk hangt. In de onderstaande gevallen zit ik dan ook meestal op een compensatie van ongeveer een stop in de min. Soms ook gewoon meer, een foto hoeft bij niet per definitie zo dicht mogelijk bij de waarheid te komen.

Een ander hulpmiddel wat mij helpt om deze sfeer vast te leggen is werken met structuren in de onscherpte, de welbekende bokeh. In dit geval (zeker als alles nog groen is) werk ik graag met mos: het is groen, de zachte 'palmboompjes' en herhaling van vorm geeft mooie patronen en zeker in tegenlicht geeft het structuurtjes die mysterieus aandoen. In het bos heb je wanneer de zon schijnt soms grote contrasten tussen oplichtende bladeren en donkere partijen. Deze lichtvlekken in het bos wisselen continu en vormen een mooie kans (en een enorme uitdaging, het licht veranderd razend snel!) om spannende beelden te maken en bijvoorbeeld ook eens te kiezen voor een silhouet.

Silhouet van een spinnetje in een paddenstoelenwereld
Silhouet van een spinnetje in een paddenstoelenwereld

Alle foto's uit dit artikel komen van ongeveer een vierkante meter bosgrond vandaan en zijn genomen in een tijdsbestek van ongeveer 3 uur. Dat geeft wel een mooie eenheid. Om nog even mooi af te sluiten nog twee beelden van dezelfde sessie. Het laatste paddenstoeltje kan zelfs bekend voorkomen, een goed voorbeeld van wat de veranderende lichtcondities voor impact kunnen hebben op de look van een paddenstoelenhoed.

Paddenstoeltje met een bokeh van mos
Bokeh van mos geeft een heerlijke sfeer.
Paddenstoeltje en vliegjes
Paddenstoeltje met vliegjes.
]]>
Heerlijke pasteltinten dankzij een diffuser http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-428/Heerlijke-pasteltinten-dankzij-een-diffuser.htm Tue, 15 Sep 2015 00:00:00 +0200 Het is de hoogste tijd om weer eens een keer een fototip expliciet in de vorm van een fototip te schrijven, in plaats van ze te vermengen in mijn uitgebreide blogartikeltjes. Bij deze een goede tip voor als je weer eens met iets anders dan tegenlicht wilt spelen. De ingrediënten? Een stevig licht in de rug, waarbij je je onderwerp in de schaduw zet met behulp van een diffuser. En dan stevig overbelichten, soms wel tot 2 stops.

Het is een veel beproefde methode de laatste tijd en in feite is het simpel: door je onderwerp in de schaduw te zetten wordt die van nature donker. Door flink te overbelichten word je onderwerp weer neutraal belicht, maar de achtergrond, die nog wel het licht vangt wordt heel licht. Afhankelijk van de kleur inde achtergrond krijg je verschillende pasteltinten van heel licht, goud-geel tot groen. Het gefilterde onderwerp in de schaduw mist logischerwijs schaduwwerking en wordt daardoor ook heel zacht van belichting en kleur.

Persoonlijk werk ik graag bij zonsopkomst met nog koude insecten, maar er zijn veel meer toepassingen mogelijk: ook bij bloemen of een willekeurig ander onderwerp in de natuur waarbij een halve vierkante meter voldoende is om je onderwerp in de schaduw te zetten kan je het toepassen. Ook bij portretfotografie wordt het toegepast, maar voor een volwassen persoon heb je logischerwijs wel een veel grotere diffuser nodig.

Voor macrofotografie gebruik ik een relatief handzame diffuser die onderdeel is van een multifunctioneel reflectieschermen setje. Google maar eens op 'reflectiescherm 5 in 1' en je krijgt tig websites en variaties met verschillende diameter. Het middelste frame hiervan is vaak een diffuser, die heel subtiel licht doorlaat. Deze gebruik je om je onderwerp in de schaduw te zetten. Bij gebrek aan een scherm kan je ook met je eigen lichaam schaduw creëren natuurlijk, maar dan zijn de contrasten wel wat heftiger.

Het onderstaande beeld van een zwarte heidelibel laat goed zien hoe mooi de roze tinten van de bloeiende heide en de gele tinten van (overbelichte) pollen pijpenstrootje een mooi zacht geheel vormen van subtiele pasteltinten.

Zwarte heidelibel in bloeiende heide
Zwarte heidelibel in de schaduw
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/60e @ F3.5
  • iso 100
]]>
Plaatsje veroverd in de roots agenda http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-427/Plaatsje-veroverd-in-de-roots-agenda.htm Sat, 05 Sep 2015 00:00:00 +0200 Elke keer als je meedoet aan een fotowedstrijd is het spannend. Doorgaans ligt het niveau hoog en er komt alleen maar meer concurentie bij. Maar het is dit jaar weer gelukt om een mooi plekje in de roots agenda te veroveren. Het is dit jaar een foto van een opwarmend dambordje tussen de grassen. Altijd leuk om een foto van jezelf weer in een agenda te zien!

Publicatie in de Roots agenda
De agenda
Dambordje opwarmen in de zon - geplaatst in de Roots agenda
Het winnende beeld
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/1250e @ F4.0
  • iso 125
]]>
Schrijven met licht http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-425/Schrijven-met-licht.htm Tue, 25 Aug 2015 00:00:00 +0200 Fotograferen is een creatief proces. En voor mij is macrofotografie in de ochtend een echte zoektocht die lang niet altijd slaagt. Meerdere ochtend ben ik op zoek geweest naar heidelibellen onder verschillende omstandigheden en meerdere ochtenden ben ik zonder noemenswaardige resultaten thuis gekomen. Maar soms viel het licht goed uit, kon ik een onderwerp vinden en genieten van kleuren en licht. Een verslagje van pogingen om te schrijven met licht.

Ik ben een enorme fan van grassen geworden in mijn laatste jaren macro fotografie. Hoe langer ik tussen de grassen op zoek ben geweest naar insecten: hoe meer de bloeiwijze en de losse manier waarop grassen groeien voor mij een elementair onderdeel van de foto is worden. Of dit nu de mooie waaiervorm van het pijpenstrootje of de elegante, losse bloeiwijze met vele losse aartjes van bochtige smele is: grassen zijn mooi! En waarom niet, laat ik dit blog eens beginnen met een foto van grassen zonder dat een heidelibel het focuspunt vormt. Een pol pijpenstrootje met het juiste licht, dauw en een getraind oog veranderd wat mij betreft in een visueel feestje!

Pijpenstrootje met dauwdruppels en tegenlicht
Pijpenstrootje, dauwdruppels en magisch licht
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/320e @ F2.8
  • iso 100

Wanneer je bovenstaande foto ziet dan is voor mij zelfs het pijpenstrootje zelf niet meer het onderwerp. De bokeh is bepalend, maar wat me pas echt ontzettend blij maakt met deze foto is de kleur. Licht is cruciaal en ik merk de laatste tijd dat warm en vroeg licht, hoe mooi ook, soms een trucje aan het worden is. En dan is het een feestje om in het veld te zitten wachten op het mooie licht en dan de schaduwtinten langzaam te zien mengen met de warme zon die de achtergrond begint te raken. Deze mix van warme, gelere tinten, die zich mengen met groene en blauwe tinten uit de schaduw zorgen voor een uniek kleurenpallet.

Iets wat in feite gewoon moet gebeuren en op zijn plek moet vallen, want dit is me op min of meer dezelfde locatie op andere ochtenden niet nogmaals gelukt. Gelukkig kon ik tijdens dit prachtige moment ook nog een tweetal beelden maken van een steenrode heidelibel onder de dauw. Boeiend om te merken dat een moment van het juiste licht een prachtig kleurenpallet oplevert zonder dat het zo maar te reproduceren is. Fotografie blijft boeiend, spannend en deels van geluk afhankelijk. Een staand of liggend formaat is in feite slechts een detail: beide hebben hun charme, dus ik ga niet kiezen.

Steenrode heidelibel (Sympetrum vulgatum) in pijpenstrootje
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/320e @ F2.8
  • iso 100
Steenrode heidelibel (Sympetrum vulgatum) in pijpenstrootje
Heidelibel in sfeervolle schaduwtinten
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/200e @ F2.8
  • iso 100

Een andere manier om niet alleen met het eerste warme licht over het veld te werken, maar breder bezig te zijn is te werken voor zonsopkomst. Of na zonsopkomst, maar op een plek waar het licht nog gefilterd wordt door de bomen. Zonlicht dat de lucht warme tinten geeft, maar dat half door de bomen heen komt geeft prachtige patronen van licht en donker in de achtergrond. Combineer dat met een van mijn favoriete grassoorten, namelijk bochtige smele, mijn favoriete onderwerp, een libel, en je krijgt het onderstaande beeld. Opnieuw een mix van warme en koelere tinten die voor mij de foto een fijne sfeer meegeeft.

Steenrode heidelibel (Sympetrum vulgatum) hangend in bochtig smele
Heidelibel tussen elegante grassen
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/200e @ F2.8
  • iso 100

Ook tegenlicht kan een trucje worden. En hoewel ik een enorm groot fan ben van tegenlicht, één ding is toch wel jammer en dat is dat je onderwerp eigenlijk altijd donker wordt, op de randen na. Dit betekend weer dat je de kleuren van een libel amper ziet en hoewel dit doorgaans steeds minder belangrijk voor mij is is het soms toch een feestje om met zacht licht in de rug te werken. Deze frisse, gele dame met een licht knikje in haar achterlijf hing mooi te zijn op een mistige ochtend waarin de zon gefilterd werd door sluierbewolking. Dit zachter, gefilterde licht geeft zulke heerlijke tinten en de sluierbewolking had gezorgd voor heel subtiele en gelijkmatige dauwvorming op de vleugels. De subtiliteit van licht, onderwerp en dauw moest gewoon zacht vast gelegd worden met het licht in de rug.

Steenrode heidelibel (Sympetrum vulgatum) hangend in grassen
Heidelibel in zachte, gefilterde tinten
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/40e @ F2.8
  • iso 100
  • Focus-stack van 5 beelden

Maar ja, waarom mag het warme licht niet over een veld van grassen knallen? Het is niet voor niet steeds meer mijn favoriete manier van fotograferen geworden. Uiteraard moet het onderwerp en de vegetatie dan wel een boeiend geheel vormen, want warm tegenlicht alleen is al lang niet meer genoeg. Een absolute tegenhanger van het vorige, zachte licht is het licht in het onderstaande beeld, dat al weer drie kwartier na zonsopkomst werd genomen: de contrasten werden al harder, maar doen hier de rommelige structuur van enkele grote pollen pijpenstro door elkaar heen wel weer heel mooi tot zijn recht komen. De zoektocht is dan een goede compositie waarom de grassen het vlak mooi vullen en al gauw kon ik niet anders dan een lekker ruime opname maken waarin het zwarte heidelibelletje slechts een bonus was.

Zwarte heidelibel (Sympetrum danae) in bloeiend pijpenstrootje
Zwarte heidelibel in bloeiend pijpenstrootje
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/1000e @ F3.5
  • iso 100

Laat ik afsluiten met een andere favoriet van mij: bloeiende struikheide. Een feestje voor de landschapsfotograaf, maar uiteraard ook prima te gebruiken door een macro fotograaf: heidelibellen mogen dan doorgaans zich totaal niet aan hun familienaam houden (je vind ze in de meest uiteenlopende biotopen en doorgaans zelfs in je tuin midden in de stad), met wat geluk is er in de bloeiende heide wel een heidelibel te vinden als er vennetjes aanwezig zijn. Hoewel het me dit jaar erg tegen viel om onderwerpen in de heide te vinden kon ik toch het onderstaande beestje fotograferen tegen een achtergrond van bloeiende heide. De dauwdruppels had dit jonge mannetje al van zijn vleugels af geschud, maar in dit geval vormen de paar overgebleven druppels wel weer een mooi bokeh patroon in de achterste twee vleugels.

Steenrode heidelibel (Sympetrum vulgatum) tussen de bloeiende heide
Heidelibel tussen de bloeiende heide
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/50e @ F2.8
  • iso 100

Met moeite is het gelukt een foto in de heide te maken, ik hoop dat ik daar volgend jaar verbetering in aan kan brengen want op veel plekken bij mij thuis is de heide toch al weer op zijn retour.

]]>
Verandering van spijs doet eten http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-426/Verandering-van-spijs-doet-eten.htm Tue, 18 Aug 2015 00:00:00 +0200 Als natuurfotograaf probeer ik steeds opnieuw mijzelf te prikkelen om in eerste instantie fotograaf te zijn: dat betekent dat het beeld, de grafische kwaliteit en de creativiteit de eerste prioriteit is en dat het onderwerp in feite van secundair belang is. Of het nu een bloem, een libel of een landschap is: het beeld moet aantrekkelijk zijn en sfeer over brengen. Maar ja, mijn fotografie werd geboren uit liefde voor de natuur en als persoon die geboeid is door de natuur in al zijn veelzijdigheid wil ook het soorten jagen blijven trekken: zelfs als ik weet dat bepaalde soorten erg lastig 'mooi' te fotograferen zijn. Dus na heel wat ochtenden vlak bij huis op jacht te zijn geweest naar sfeervolle beelden was het de hoogste tijd voor iets nieuws: weer eens ouderwets op soortenjacht. Verandering van spijs doet eten!

Al enkele jaren probeer ik de zeldzame, en bovendien prachtig gekleurde zuidelijke glazenmaker vast te leggen. Tot nog toe ving ik achter het net, het beestje was niet ter plaatse waar hij door anderen gezien was of het lukte niet vanwege praktische redenen om op jacht te gaan. Na meerdere mislukte pogingen was ik dit jaar vastberaden om de soort in beeld te vangen. En als dat betekend dat ik naar Zeeland moet dan ga ik naar Zeeland, ook al is dat echt de meest verre uithoek van ons kikkerlandje vanuit Zwolle gezien. En laat er nou net in Zeeland, tegen de Belgische grens aan, een territoriaal mannetje zuidelijke glazenmaker zijn gespot.

Enigszins gespannen was het afgelopen week dan zo ver: samen met een goede vriend stap ik in de auto, zo'n lang eind rijd je liever niet alleen. Zou het lukken? Zou hij er nog zitten? Onderweg zitten we lekker te dagdromen over het beestje en krijgt mijn soortenjaag instinct weer een leuke boost: in Zeeland zien we in een klaverblad van de snelweg bij een poeltje al 6 kleine zilverreigers: een soort die typisch is voor de kust en ik in de omgeving van Zwolle eigenlijk nooit tegenkom. Uiteindelijk komen we ter plekke aan bij de locatie waar het beestje gespot was. Het poeltje dat op de satellietbeelden goed te zien was blijkt volledig droog te staan, dat maakt het gelijk tot perfect habitat voor de wenssoort. En eigenlijk kunnen we direct een rondedansje doen: een kleine, helderblauwe glazenmaker vliegt trouw heen en weer in een felle vlucht, precies op de locatie waar hij eerder ook gemeld was.

*klik* *klik* *klik*

Eerst even 100% zeker zijn: inzoomen op de min of meer scherpe beelden. En ja hoor, onmiskenbaar! Het is m! Wohooooo!

Maar dan komt het harde werken: het wordt deze dag 35 graden en er is hoog op wat sluierbewolking om de zon een beetje te dimmen. En hoewel de soort bekend staat als rustige vlieger die soms lange tijd stil hangt in de lucht vliegt ons exemplaar onrustig en doorgaans erg snel heen en weer. De camera gaat op burst modus, de lens blijft op handmatig scherpstellen staan en ik probeer alvast scherp te stellen op de afstand die meestal tussen mij en mijn onderwerp zit. Op zo'n 3 meter afstand patrouilleert het mannetje onafgebroken heen en weer. 100 foto's en een uur verder heb ik nog niet echt iets bruikbaars: ondanks de 150mm macro met een 1.4 converter hebben de scherpe beelden een (te) forse crop nodig en is de achtergrond van riet storend omdat het beestje langs de rietkraag vliegt. Waarom heb ik geen 300mm telelens die een beetje bruikbaar is uit de hand vraag ik me af. De 500 is weer te zwaar en groot voor dit werk.

Dan zijn we hem opeens kwijt: in een felle vlucht dook hij omhoog om in een oogwenk verdwenen te zijn. 'Dat was het dan', gaat even door me heen, maar nee, opeens zie ik hem hangen. In een paringswiel!! Wow, wat een kans! Met een adrenaline rush proberen we langzaam te benaderen, maar het wiel breekt al binnen enkele seconden op en een minuut later vliegt het mannetje weer heen en weer als voorheen. Arrrgggg! Alleen een paar foto's van veel te ver af, nog steeds niks bruikbaars. Maar wel gaaf, een paringswiel van deze geweldige soort.

Twee uur na aankomst is de situatie nog niet veel beter. Het beestje vliegt nog steeds onafgebroken fel heen en weer en hoewel ik inmiddels scherpe vluchtbeelden heb is het nog niet waar ik op gehoopt had. Het constant scherp zijn voor vliegbeelden begint zijn tol te eisen en zo langzamerhand begint het door te dringen dat we voor goede foto's misschien moeten wachten op de namiddag / avond, in de hoop dat het beestje dan iets rustiger wordt. We besluiten in de buurt een poeltje te bezoeken waar de specialiteit van Zeeland vliegt: de gaffelwaterjuffer. Een zuidelijke soort die pas sinds enkele jaren in Nederland gezien wordt en wel in Zeeland, dus een leuke bijvangst voor de soortenjager. Zeker aangezien ik alleen nog maar een saaie registratie heb van een mannetje die al weer jaren geleden op Sardinië genomen is. Ik rijd niet voor een juffertje naar Zeeland, maar als ik er dan toch ben...

De gaffelwaterjuffertjes waren door het warme weer heerlijk actief en meerdere tandems waren eitjes aan het afzetten. Dus plat op de buik in de stinkende Zeeuwse zeeklei en met de hand onder de camera precies aan het wateroppervlak bezig. Na heel wat klikwerk lukte het om een tandem mooi haaks op de camera te krijgen en zo zowel vrouwtje als mannetje mooi scherp vast te leggen. En zo kon ik onderstaande beeld maken van dit zeldzame waterjuffertje.

Ei-afzet in tandem bij de gaffelwaterjuffer (Coenagrion scitulum)
Gaffelwaterjuffertjes in tandem tijdens de ei afzet
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 + 1.4 converter
  • 1/1600e @ F4.0
  • iso 100

Na een uurtje gaan we terug naar de zuidelijke glazenmaker. Maar bij aankomst zien we hem niet heen en weer vliegen. De spanning stijgt al weer, is hij vertrokken? Maar dan zie ik hem hangen, yes! Langzaam, langzaam bewegen om hem niet op te schrikken lukt het om dicht bij te komen en na meerdere uren dan uiteindelijk de buit binnen te halen. Een strakke registratie van deze prachtige soort. Fotografisch niet de meest spannende plaat, maar voor mij als libellen liefhebber en gezien het gedrag van dit exemplaar ben ik ontzettend blij met het eindelijk vast kunnen leggen van deze hemelsblauwe schoonheid. Bekijk vooral eens die prachtig gekleurde ogen en het subtiel blauw-gele borststuk. Wat een schoonheid!

Mannetje van de zuidelijke glazenmaker (Aeshna affinis)
Het mannetje van de zuidelijke glazenmaker in volle glorie
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 + 1.4 converter
  • 1/1600e @ F4.0
  • iso 100

In de loop van de middag leek de patrouillevlucht wel iets langzamer te worden en het licht werd zachter, dus het leek er op dat er nog betere kansen gingen komen. Ook ging hij nog een paar keer hangen, maar liet zich niet meer zo goed benaderen als de eerste keer. De net iets tragere vlucht gaf betere kansen en soms bleef hij even iets verder van het riet af vliegen. De beste foto die ik in deze fase kon maken was het onderstaande beeld, waarin de blauwe ogen mooi afsteken tegen de opvallend witte neus van het dier.

Mannetje van de zuidelijke glazenmaker (Aeshna affinis)  in vlucht
Zuidelijke glazenmaker in vlucht
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 + 1.4 converter
  • 1/1600e @ F4.0
  • iso 100

Niet veel later schoven er wolken voor de zon en waren de kansen verkeken: het licht nam af en direct veranderde het gedrag: het mannetje verliet zijn vaste patrouilleroute, vloog in grote snelheid het veld op en was met moeite nog enkele seconden al jagend boven het veld te volgen. Binnen een minuut was hij uit het zicht en was de dag toen echt ten einde. 5 uur rijden en 5 uur ter plaatse had ik nodig om twee foto's te kunnen produceren. We bezochten nog een ander plekje om wat leuke heidelibellen te spotten, maar het werd al gauw te donker en er kwamen zelfs donkere onweerswolken aandrijven om de warme, benauwde dag af te sluiten. De hoogste tijd om supertevreden huiswaarts te keren.

]]>
Bandheides rondom zonsopkomst http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-424/Bandheides-rondom-zonsopkomst.htm Wed, 05 Aug 2015 00:00:00 +0200 Veel natuurfotografen hebben niet zo veel met de zomer: het licht is overdag knoepers hard, je mist het frisse groen en ontspruitende leven van het voorjaar of de warme kleuren en de sfeer van de herfst. Maar voor mij als macrofotograaf is de zomer (mits er af en toe een koude, heldere nacht langs komt) een feestje: libellen en vlinders vliegen volop en rond zonsopkomst krijg je intense kleuren en mooie dauwvorming. De afgelopen weken heb ik met volle teugen mogen genieten van een paar prachtige ochtenden. Ik wil hier twee blogjes aan weiden en dit is de eerste, toegespitst op mijn favoriete onderwerp: libellen. Heidelibellen om precies te zijn.

Heidelibellen laten zich doorgaans goed slapend vinden: ze verstoppen zich niet diep in de vegetatie of laag bij de grond, dus zeker als hun vleugels mooi bedauwd zijn kun je ze op tientallen meters afstand al als witte plukjes in het veld spotten. Ik heb me een paar ochtenden gefocust op een prachtige soort: de bandheidelibel en heb hier een zo afwisselend mogelijke serie van gemaakt.

Verschillende locaties geven verschillende mogelijkheden: langs het water vind je vaak vegetaties van biezen en pitrus die wel typisch zijn voor libellen, maar niet per definitie fotogeniek. Gemaaide veldjes langs een sloot met libellen geven soms mooie grassen vegetaties en heidegebieden met (door kwel gevoede) vennen leveren weer andere grafische mogelijkheden op.

Allereerst een aantal opnames van èèn mannetje, genomen in een verloop van nog geen tien minuten. Zodra de zon boven de horizon komt kies ik een laag standpunt om de bandheidelibel als silhouet vast te leggen voor de opkomende zon. Door het lage standpunt fotografeer ik door de grassen heen en deze geven een mooi patroon voor het allereerste oranje. Door wat onderbelichten worden de structuren nog wat contrastrijker.

Bandheidelibel (Sympetrum pedemontanum) met de opkomende zon
Bandheidelibel met de opkomende zon
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/200e @ F2.8
  • iso 100

Zodra de zon iets hoger komt wordt die veel te vel en krik ik mijn statief iets op en schuif naar achteren: graag neem ik de vegetatie van mooie grassen en de bokeh van dauwdruppels mee in mijn beeld. Onderbelichten en in klassiek formaat, of juist wat overbelichten en een panorama. Er is geen goed of slecht hier, alleen een kwestie van smaak. Ik kan niet kiezen, dus deel ze allebei. Maar ook in volle glorie het beestje beeldvullend fotograferen met een klein diafragma voor voldoende scherpte is natuurlijk mooi, verandering van spijs doet eten!

Bedauwde bandheidelibel (Sympetrum pedemontanum) tussen grassen in tegenlicht
Bedauwde bandheidelibel (Sympetrum pedemontanum) tussen grassen in tegenlicht
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/250e @ F2.8
  • iso 100
Bandheidelibel (Sympetrum pedemontanum) voor de opkomende zon
Close-up in tegenlicht
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/25e @ F11
  • iso 100

Het leuke van meerdere mooie ochtenden op rij is dat je geprikkeld wordt om creatief te gaan spelen: het mooie beeld dat ik wilde maken was gelukt en ik wilde in een nieuwe sessie uiteraard weer een ander beeld proberen te creëren. Zo heb ik gespeeld met close-ups rondzonsopkomst in het eerste (tegen)licht. Allereerst een close-up die me om de een of andere reden doet denken aan de stijl van oude Marvel strips. Dus bij deze een nieuwe superheld: dragonfly-man!

Close-up van de vleugeltoppen van de Bandheidelibel (Sympetrum pedemontanum)
Close-up van de vleugel voor de opkomende zon
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/8000e @ F7.1
  • iso 100

En nog een andere crea-bea benadering: camera een beetje schuin voor extra drama en dynamiek, scherpstellen op misschien wel het meest boeiende (en zonder twijfel felst gekleurde) detail van dit prachtige beestje, lekker onderbelichten en niet te veel scherptediepte voor een boeiende bokeh. Et voilà, je hebt een sfeerimpressie van dit beestje die nog wat te raden overhoud.

Abstract beeld van een bandheidelibel (Sympetrum pedemontanum)
Abstracte benadering
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/100e @ F4.5
  • iso 100

Tijdens een andere sessie op een heideterrein vond ik een vrouwtje bandheidelibel die vastgeplakt zat aan een plantje van de kleine zonnedauw. Ik vind zelden slachtoffers in dit kleine en bijzondere plantje, dus hoewel het niet bepaald een pretje zal zijn geweest voor het slachtoffer was ik ontzettend blij met de vondst. De zonnedauw groeide langs de waterkant en stond met zijn voetjes net in het water, wat mij de mogelijkheid gaf om met een laag standpunt een heerlijke zachte voorgrond te krijgen. De camera onder het zand is niet zo prettig, maar je moet er wat voor over hebben zeg ik altijd maar. De libel zat in de schaduw en door fors overbelichten ontstond een heerlijk zacht kleurenpallet van pasteltinten.

Bandheidelibel (Sympetrum pedemontanum) vrouwtje gevangen in zonnedauw
Bandheidelibel gevangen in zonnedauw
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/40e @ F2.8
  • iso 100

De heide van deze nieuwe locatie gaf me ook de mogelijkheid om een mannetje in struikheide te fotograferen. Zowel grassen als biezen hebben hun eigen karakter, maar de vertakte bouw van struikheide met zijn bijzondere blad vind ik altijd prachtig meewerken aan een fijne onscherpte. Zo ook in het onderstaande beeld met warm licht, stemmige kleuren en een hele fijne bokeh.

Bandheidelibel (Sympetrum pedemontanum) in struikheide en warm, stemmig licht
Bandheidelibel in struikheide
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/250e @ F2.8
  • iso 100

Graag sluit ik dit blogje af met een laatste beeld van deze mooie soort. Een zomerse plaat in een grasveldje dat vol stond met grasklokjes. Heerlijk zomers, en de klokjes staan garant voor mooie kleuren, maar wel rommelig, dus een flinke uitdaging om de mooie situatie tot zijn recht te doen komen. Door een laag standpunt te kiezen ben ik erg blij met zowel de zachtheid in de onscherpte als de dynamiek van de drukke vegetatie. Voor mij is hij zo goed in balans en maakt het warme licht het af.

Bandheidelibel (Sympetrum pedemontanum) in zomerse setting van grassen en grasklokjes
Bandheidelibel in zomerse setting van grassen en grasklokjes
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/160e @ F2.8
  • iso 100

Alles bij elkaar heb ik ongelofelijk mogen genieten vaneen paar prachtige ochtenden tussen de libellen. Ik heb nog meer mooi materiaal verzameld deze ochtenden, dus binnenkort nog een blogje met andere heidelibellen.

]]>
De grote vuurvlinder gespot en vastgelegd http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-423/De-grote-vuurvlinder-gespot-en-vastgelegd.htm Sun, 19 Jul 2015 00:00:00 +0200 De laatste weken vallen de ochtenden steeds in het water qua weer: steeds wat wind of bewolking, terwijl het overdag regelmatig zonnig word. Dus ben ik maar eens een avond op zoek gegaan naar een van Nederlands meest zeldzame vlinders: de grote vuurvlinder. Al twee jaar heb ik zonder succes gezocht, dus veel hoop had ik niet, maar ik wilde er weer eens lekker uit. Ik kon mijn geluk niet op toen ik daadwerkelijk een mannetje van deze ongelofelijk mooie soort tegenkwam!

Normaal gesproken ben ik van het vroege licht, maar nu ik zo lang al geen geschikte ochtend had gehad ben ik maar eens op zoek gegaan in de avond. Ik hoopte de vlinders te vinden omdat ze nog actief waren en rondvliegend natuurlijk opvallender zijn dan slapend. Maar het bleek dat ik zelfs bij ruim 20 graden en 2 uur voor zonsopkomst geen rondfladderende beesten meer kon vinden. Maar al speurend vond ik wel een dier in rust. Na een sprongetje in de lucht en een flinke adrenalinerush dacht ik het rustende dier mooi te kunnen fotograferen, maar door de warmte vloog hij toch op. Geen probleem bleek, want het was een mannetje en de helder oranje-rode bovenkant is verreweg het meest boeiend. En nadat hij opnieuw een rustplekje gezocht had ging hij nog even met de vleugels open zitten om de laatste zonnewarmte op te vangen. Een gouden moment en daarmee direct de mooiste foto die ik kon maken.

Grote vuurvlinder (Lycaena dispar) warmt zich in het laatste zonlicht
Het mannetje van de grote vuurvlinder vangt het laatste zonlicht op
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/640e @ F2.8
  • iso 100

Maar ja, als je zo'n prachtig beest gevonden hebt dan loop je natuurlijk niet direct weg. Ik heb me heel rustig gedragen en de vlinder klapte al snel zijn vleugels weer dicht om zo op zijn nieuwe plekje de nacht door te brengen. Heel kort staken de voorvleugels nog wat uit en toonde de vlinder de prachtige oranje onderkant van de voorvleugels. Het zachte licht op het riet maakt het plaatje af.

Grote vuurvlinder (Lycaena dispar) in het laatste zonlicht
De vleugels klappen dicht
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/400e @ F2.8
  • iso 100

Wanneer ik een close-up probeer te maken van heel dichtbij blijk ik toch weer iets te enthousiast en vliegt het beest opnieuw op. Hij land op een nieuwe plek, maar het licht word gauw minder en dus besluit ik om hem met rust te laten. Niet omdat ik uitgefotografeerd ben, maar ik weet nu waar hij slaapt en wil morgen ochtend terug. De voorspellingen zijn niet heel goed, maar wie weet koelt het toch nog af en kan ik morgen ochtend met zonsopkomst terug komen voor een bedauwde vlinder.

De volgende ochtend was het helaas door bewolking 's nachts erg warm gebleven en ook kwam de zon pas erg laat door de wolken heen. Maar de nieuwe locatie waar hij was neergestreken was wel in een heel mooi stukje riet met wat biezen er door. De setting vond ik zo typisch voor deze zeldzame moerasvlinder dat ik hem graag klein in beeld zet en de omgeving meeneem in het plaatje.

Grote vuurvlinder (Lycaena dispar) in zijn natuurlijke habitat
Grote vuurvlinder in zijn natuurlijke habitat
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/200e @ F3.2
  • iso 800
]]>
Zomervakantie tussen orchideeën en vlinders in de Eifel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-422/Zomervakantie-tussen-orchideeën-en-vlinders-in-de-Eifel.htm Fri, 26 Jun 2015 00:00:00 +0200 De afgelopen twee weken heb ik mogen genieten van een heerlijke zomervakantie met het gezin. We hebben gekozen voor een van mijn favoriete gebieden lekker dicht bij huis: de Eifel. Voor de afwisseling hebben we gekozen voor een weekje in het Wirfttal en daarna een weekje bij Cochem. De eerste week was een week van rust, prachtige natuur en goed weer. De tweede week was er ook prachtige natuur, maar is er iets minder succes geweest op fotografisch gebied.

Dé manier om fotografie te kunnen combineren met een gezinsvakantie is voor mij om af en toe mijn moment te pakken: rond zonsopkomst als de rest nog in diepe rust is. Het moment waarop je niet wordt gemist. Ideaal, aangezien ik toch al het liefste werkt met het allereerste, warme zonlicht. Uiteraard moeten de weersvoorspellingen dan wel veelbelovend zijn, aangezien ik ook echt niet voor mijn lol de wekker om half 5 zet. Maar goed weer kregen we, met twee grandioos mooie ochtenden met heerlijk licht. Een derde ochtend gooiden wolken roet in het eten, maar had ik daardoor wel langer de tijd om te zoeken naar onderwerpen.

Voor het eerst sinds jaren kon de libellengids thuis blijven omdat die niet heel dik gezaaid zijn in de Eifel. Ik hoopte nog op een bronlibel of bosbeekjuffer, maar daarvoor kun je het beste overdag op pad en dat is wat lastiger op vakantie. Helaas bleken de aantallen vlinders ook tegen te vallen. De voorjaarssoorten waren al weer verdwenen en door het late seizoen was ik wat vroeg voor de echte zomersoorten. Maar gelukkig was dit jaar voor het eerste de orchideeëngids mee en die kwam absoluut van pas. Op elk kalkgrasland stonden grote aantallen bloeiende planten en ik kon een paar fotogenieke soorten vinden. Genieten dus!

In dit verslag wil ik wat mooie momenten delen. Geen uitgebreid reisverslag dus, omdat ik er slechts een paar keer op uit ben gegaan. Naast onderstaande beelden heb ik nog wel een uitgebreidere selectie aan beelden en soorten toegevoegd aan de soortenlijst:

Zonsopkomst tussen de orchideeën

De eerste ochtend heb ik mijn tijd besteed op een prachtige kalkheuvel die helemaal vol stond met de grote muggenorchis en een redelijk aantal bergnachtorchissen. Met het allereerste licht op de flank op het oosten krijg je ongekende kleuren bij zonsopkomst. Ik heb geprobeerd met deze intense kleuren te spelen door een forse, bloeiende muggenorchis vlak voor de lens te plaatsen en scherp te stellen op een tweede orchis die er vlak bij stond. Zo ontstaat een mooi verloop van warm roze naar de warme oranje gloed van een grasland in het eerste licht.

Grote muggenorchis (Gymnadenia conopsea) bij zonsopkomst
Intense kleuren bij zonsopkomst
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/100e @ F2.8
  • iso 400

Het eerste licht is grandioos, maar duurt maar kort. Binnen enkele minuten worden de contrasten harder en verdwijnt de warme kleur. Tijd om me om te draaien en de orchideeën in de schaduw te zetten met een filterend reflectiescherm. De plant is dan een stuk donkerder dan de door de zon beschenen achtergrond, dus compenseer ik dat door flink te overbelichten. Het gevolg is dan een mooie, lichtgele achtergrond. Gecombineerd met een groot diafragma ontstaan er ook nog prachtige structuren in de onscherpe bloemen.

Grote muggenorchis (Gymnadenia conopsea) close-up
Close-up van de grote muggenorchis
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/15e @ F3.2
  • iso 400

Als het licht nog wat sterker wordt zoek ik naar onderwerpen die tussen de jeneverbessen in de schaduw groeien. Het fotograferen wordt uitdagender vanwege hardere contrasten en meer structuur in de achtergrond, maar de schaduw geeft mogelijkheden om langer door te fotograferen. Zo wordt een mooie wilde akelei subtiel uitgelicht in tegenlicht en geven de struiken in de achtergrond een interessant licht-donker patroon. De beharing van de plant komt prachtig tot zijn recht in het tegenlicht.

Wilde akelei
Wilde akelei
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/80e @ F2.8
  • iso 100

Maar de mooiste soort van deze ochtend was toch wel de elegante bergnachtorchis. Deze orchidee heeft een bleke, witgroene bloemkleur en ik moet tot mijn schande bekennen dat ik ze vorig jaar simpelweg voorbij gelopen ben omdat ik er niet heel veel potentie in zag met die bleke kleuren. Nu ik er even goed voor ben gaan zitten blijken het juist ontzettend elegante planten met prachtige, lange en gebogen vormen die een mooi geheel vormen. Dit geeft de mogelijkheid om te spelen met close-ups waarin de onscherpe bloemen en lijnen even belangrijk zijn als het scherpe gedeelte. Twee beelden: eentje wat verder af met fris groene tinten in de schaduw, een volgende waarin de zon subtiel gefilterd op de bloem begint te vallen en wat warmere tinten geeft.

Bergnachtorchis (Platanthera chlorantha)
Bergnachtorchis
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/40e @ F2.8
  • iso 100
Bergnachtorchis (Platanthera chlorantha)
Wat zie jij in de mooie vorm van de bloem?
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/125e @ F2.8
  • iso 100

Een bewolkte vroege ochtend

Op de tweede ochtend trok het helaas net rond zonsopkomst een beetje dicht, dus heb ik het eerste uur uitgebreid de tijd gehad om te zoeken naar een geschikt onderwerp. Ik was op zoek naar hondskruid: een prachtig orchideetje die hele mooie kleuren heeft, maar wel zo massief is van bloeiwijze dat het erg lastig is om er een creatief beeld van te maken. Ze groeiden tussen hoog gras en staan vrij hoog op de poten waardoor ik niet zo goed wist hoe ik er een mooie plaat van kon maken. Tot ik een mooi groepje bij elkaar vond tussen een groepje margrieten in. Het wit en roze vormt een mooi geheel en gaf mij de kans het onderstaande beeld te maken.

Hondskruid (Anacamptis pyramidalis) tussen de margrieten
Hondskruid tussen de margrieten
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/15e @ F2.8
  • iso 100

Toen de zon eenmaal doorkwam was het licht al veel te hard om zonder schaduw te fotograferen. Maar ik vond een mooi exemplaar van de gevlekte orchis die onderaan al in bloei, maar bovenaan nog in de knop stond. De mooiste fase van deze plant als je het mij vraagt. Met het reflectiescherm kon ik er de onderstaande beelden van maken.

Gevlekte orchis (Dactylorhiza maculata)
Gevlekte orchis
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/160e @ F2.8
  • iso 250
Gevlekte orchis (Dactylorhiza maculata) close-up
Close-up van de bloemen
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/50e @ F2.8
  • iso 100

Tussen honderden gevlekte orchissen

Onderweg als gezin waren we een natuurgebiedje langs de weg tegengekomen. Dit gebied stond helemaal vol met gevlekte orchissen, een prachtig gezicht. De orchissen werden afgewisseld met margrieten, scherpe boterbloem en prachtig bloeiende grassen. Een grandioos gezicht, met maar 1 groot nadeel. Rondom het veld staan nogal wat bomen waardoor het lang duurt voor het veld in de zon ligt. En als dat dan gebeurd is het licht eigenlijk binnen een minuut al weer zo hard dat een mooi beeld maken al weer een flinke uitdaging is. Het liefste zette ik de tijd even een uur stil, zodat ik in alle rust nauwkeurig kan werken en kan zoeken naar mijn beeld. Mijn plannen waren om ook groothoekopnames te maken, maar door gebrek aan grondmist zijn die niet echt mooi geworden helaas.

Op momenten dat het licht heel kort mooi is is het voor mij eerlijk gezegd gewoon stressen achter mijn statief om het maximale er uit te halen. Als ik lekker tot rust wil komen in de natuur zou voor mij vissen geloof ik toch een betere hobby zijn. Gelukkig draaide de zon langzaam over het veld waardoor de grens tussen zon en schaduw langzaam verschoof. Al meedraaiend met de zon had ik toch nog ruim een uur de tijd om meer dan tweehonderd beelden te maken. En thuis begint dan eigenlijk pas het echte genieten, als ik in alle rust de resultaten kan selecteren en beoordelen. Een beetje Japanner voel ik me dus soms wel als natuurfotograaf.

Bij zo veel beelden is het altijd moeilijk kiezen. Bij deze dus maar gewoon een kleine serie van deze ochtend. Met als wel heel leuke bonus een groot geaderd witje die een orchidee als slaapplaats had uitgekozen.

Gevlekte orchis (Dactylorhiza maculata) bij zonsopkomst
Gevlekte orchis (Dactylorhiza maculata) bij zonsopkomst
Gevlekte orchis (Dactylorhiza maculata) bij zonsopkomst
Gevlekte orchis (Dactylorhiza maculata) bij zonsopkomst
Gevlekte orchis (Dactylorhiza maculata) bij zonsopkomst
Groot geaderd witje op gevlekte orchis (Dactylorhiza maculata) bij zonsopkomst

Overdag in het Dortebachtal

De tweede week ben ik weinig succesvol geweest. Ik hoopte in de buurt van Cochem op mooie mist boven de Moezel voor landschapjes en uiteraard vooral op de (Moezel) apollo die moeilijk slapend te vinden is. Ik heb deze prachtige grote page wel meerdere keren langs zien vliegen, maar ze wilden helaas niet stil blijven zitten. De kleine sleedoornpage liet zich wel goed fotograferen en zorgde zo voor een nieuwe soort in de soortenlijst. Maar uiteindelijk was fotografisch vooral de kleine ijsvogelvlinder erg geslaagd. Een mannetje van deze prachtige soort was erg territoriaal en poseerde regelmatig in een mooie setting wat de onderstaande beelden opleverde.

Kleine ijsvogelvlinder (Limenitis camilla)
Kleine ijsvogelvlinder met gespreide vleugels
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/400e @ F5
  • iso 250
Kleine ijsvogelvlinder (Limenitis camilla)
Frisse kleuren en een natuurlijke omlijsting
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 + 1.4 converter
  • 1/640e @ F4
  • iso 160

En zo mag ik terugkijken op een heerlijke tijd. We hebben het als gezin goed gehad en ik ben dankbaar voor de mooie fotografiemomenten die ik kon nemen! En het voordeel van zo lekker vroeg zomervakantie vieren is dat je na de vakantie nog een heel siezoen thuis voor de boeg hebt. Tijd om weer lekker bezig te gaan met natuurfotografie nog dichter bij huis, dat er nog maar een mooie zomer mag volgen!

]]>
Nederlands mooiste libel: de weidebeekjuffer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-421/Nederlands-mooiste-libel:-de-weidebeekjuffer.htm Wed, 10 Jun 2015 00:00:00 +0200 De weidebeekjuffer is bij menig natuurfotograaf een favoriet onderwerp. En dat uiteraard volledig terecht aangezien deze prachtige juffer de mooie metallic kleuren heeft die met prachtige, blauw gepigmenteerde vleugels helemaal afgemaakt worden. Ook ik heb er dit jaar al weer enkele ochtenden aan besteed.

Een van mijn belangrijkste doelen bij het fotograferen van deze prachtige juffer was het vastleggen van het silhouette. De juffer is natuurlijk prachtig van kleur met zijn blauw-groene glans, maar de vleugels en de lange, spinachtige poten met hun lange stekels om vliegjes in te vangen lenen zich perfect voor een silhouet opname tegen de opkomende zon. Toen ik een weidebeekjuffer in het riet vond met ve vleugels gespreid had ik de uitgelezen kandidaat gevonden. De gespreide vleugels laten 4 gepigmenteerde vleugels zien in plaats van dat de samengevouwen vleugels samen 1 vleugelvlek laten zien.

Weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) silhouet met gespreide vleugels bij zonsopkomst
Weidebeekjuffer silhouet met gespreide vleugels
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 + 1.4 converter
  • 1/3200e @ F4.5
  • iso 400

Het risico van een close-up vind ik altijd dat je creatieve mogelijkheden beperkt zijn: de compositie heeft weinig ruimte voor variatie en je hebt geen vegetatie die je vlakverdeling en balans kan beinvloeden. Op een andere ochtend heb ik me daarom meer gericht op een silhouet in de natuurlijke omgeving, in dit geval een prachtige vegatatie van grassen. De vegetatie was veel spannender, maar doorgaans slapen weidebeekjuffers met hun vleugels gesloten en op deze locatie kwam de zon wat later boven de horizon: iets minder mooie kleuren dus. Zo blijft er altijd iets te wensen over en dat houd fotografie voor mij zo leuk en uitdagend: het kan altijd beter!

Weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) silhouet bij zonsopkomst
Weidebeekjuffer silhouet bij zonsopkomst
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/8000e @ F2.8
  • iso 100

En misschien niet altijd beter, maar ook eens anders. Op een van mijn ochtenden schoof er na zonsopkomst wat lage sluiterbewolking voor de zon dat een meer gefiltert licht geeft. De zon stond al wat hoger, dus de kleuren werden neutraler. Het habitat van de weidebeekjuffer is prachtige, langzaam stromende beken en die hebben vaak een prachtige oevervegetatie van grassen en planten die van natte voeten houden, zoals het fluitenkruid. De rommelige structuren van deze oevervegetatie zijn een prima natuurlijke omlijsting voor deze mooie juffer.

Weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) in zijn rommelige, maar fotogenieke habitat
Weidebeekjuffer in zijn prachtige, ruige habitat
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/320e @ F2.8
  • iso 100

Iets dichter op je onderwerp ontstaat er weer meer rust waardoor het beestje zelf weer meer tot zijn recht komt, het is maar net wat je wilt laten zien: het beestje in zijn habitat of het beestje zelf. Meestal kan ik zelf prima kiezen welke ik het mooiste vind, maar in dit geval vind ik beide beelden elkaar gewoon mooi aanvullen.

Weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) in zijn rommelige, maar fotogenieke habitat
Er ietsie dichter op gekropen...
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/30e @ F5.0
  • iso 160

Een van de mooiste momenten die zich voor deed was een mannetje die een prachtige, bloeiende gele lis als slaapplaats uit had gekozen. Vaak hangen ze diep in het riet verstopt, dus dit was wel weer een buitenkans! In de achtergrondstonden nog meer gele lissen te bloeien, dus tegen deze lichte, frisse achtergrond kwam de juffer prachtig tot zijn recht. De compositie vond ik in dit geval echt een uitdaging: doordat je graag de volledige bloemlip op de foto wilt komt de juffer wat hoger in beeld, normaal gesproken niet de beste positie, maar in het geheel vond ik dit toch de mooiste compositie.

Weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) op gele lis
Heerlijk fris geel en blauwgroen
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/40e @ F3.5
  • iso 100

Een meter naast de weidebeekjuffer had dit oude vrouwtje platbuik geslapen op de knop van een gele lis. Soms heb je gewoon even alle geluk van de wereld, want ik heb in heel wat jaren vroeg fotograferen nog maar 1 keer eerder een platbuik onder de dauw gevonden. Een buitenkansje dus die je als libellen liefhebber moet je die wel grijpen. De elegantie van de gele lis in de knop is dan wel een geweldige combinatie wanneer je weer een platbuik slapend vind. De opbouw van onderaf met de herhaling van ovale vormen vind ik persoonlijk erg geslaagd. Een mooie dikke druppel vormt een fijn detail en de zachte kleuren van overbelichten, in combinatie met de libel die nog in de schaduw hangt geeft het beeld voor mij klassieke schoonheid. Ik ben er blij mee!

Vrouwtje platbuik (Libellula depressa) op een gele lis in knop
Vrouwtje platbuik op een gele lis in knop
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/25e @ F2.8
  • iso 100
]]>
Drie dagen vol orchideeën in de Eifel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-420/Drie-dagen-vol-orchideeën-in-de-Eifel.htm Tue, 02 Jun 2015 00:00:00 +0200 Soms zit je als fotograaf in een lekkere flow of heb je een gezonde dosis geluk. Soms voelt fotografie wat meer als werken en komt het creatieve aspect er minder goed uit als je zou willen. Geen probleem, gewoon blijven oefenen roep ik altijd. Zo ook tijdens een prachtige trip naar de Eifel en zuid Limburg vol orchideeën. Een mooie trip met prachtige soorten, maar door vermoeidheid en veel wind ook uitdagend.

Vanwege een volle agenda bleek er dit voorjaar eigenlijk maar 1 moment praktisch haalbaar, terwijl ik normaal gesproken het liefste wat meer keus heb. Nadeel was dat de enige mogelijkheid eigenlijk iets aan de vroege kant was: 18 tot 21 mei. En laat nou net dit voorjaar de natuur ook nog eens flink achterlopen en dan heb je een combinatie waarbij we voor veel soorten te vroeg waren. Vooral de vlinders waren bijna niet te vinden. Maar ja, de weersvoorspellingen waren half bewolkt wat ideaal is voor de hele dag doorfotograferen en mijn orchideeënpassie begint goed los te komen, dus gewoon lekker gaan en kijken wat je tegen komt.

Op de eerste dag reden ik en een goede vriend na de ochtendspits richting het zuiden. Aan de noordgrens van de Eifel stond de eerste tussenstop gepland en bezochten we een uitgestrekt kalkgrasland. Een winderige, schrale heuvel waarop vooral de enorme aantallen poppenorchis opvielen. Met windkracht vier en bewolking lukt het niet echt om boeiende beelden te maken, maar wel vond ik hier de eerste nieuwe, zeldzame (maar ook onopvallende) soort: de groene nachtorchis. De beste foto die ik tijdens deze stop weet te maken is een foto van twee grote keverorchissen die al volledig in bloei staan. Ik gebruik tegenlicht om zo de groene planten goed los te laten komen van hun omgeving.

We rijden door naar Blankenheim, in de hoop een mooie verse sleutelbloemvlinder te vinden. Deze vroege vlindersoort, die in juni vaak al weer versleten is, is vanwege ons vroege tijdstip een van de belangrijkste doelsoorten voor de trip. We vinden meerdere exemplaren, maar die zijn erg vliegerig en in combinatie met de wind lukt het niet om echt goede foto's te maken.

Dus maar weer op zoek naar een onderwerp wat iets beter stil en vooral lekker beschut staat: in de bossen rondom Blankenheim groeien bijzondere orchideetjes die goed tegen de schaduw kunnen. Ze hebben namelijk helemaal geen zonlicht nodig omdat ze voor hun voeding niet afhankelijk zijn van fotosynthese, maar parasiteren op schimmels in de grond. Dit levert een bleek, geelbruin orchideetje op: het vogelnestje. Misschien niet al te fotogeniek zou je zeggen, maar een bosachtige setting levert vaak mooie fotokansen op vanwege de grote contrasten in licht en donker. Onderstaande foto's ben ik erg blij mee.

Het bleke vogelnestje, gras en bokeh
Het bleke vogelnestje, gras en bokeh
Het bleke vogelnestje, silhouet
Plat op de grond is het mogelijk een silhouet te fotograferen

Vanwege mijn slaapgebrek heb ik al een forse hoofdpijn die richting migraine dreigt uit te lopen. 's Avonds bezoeken we nog een kalkgrasland die helemaal vol staat met de vrij kleine, maar zeker mooie vliegenorchis. Door de migraine heb ik niet de energie om mijn camera ook maar uit de tas te halen. Conclusie: als je een zwaar slaap gebrek en een kwetsbaar hoofd hebt kun je misschien toch beter zo verstandig zijn om thuis te blijven.

De ochtend van dag twee is super qua weer: windstil en zon. Tot mijn grote frustratie heb ik nog steeds zo veel hoofdpijn (slecht geslapen vanwege de vele indrukken en een ander bed) dat ik om vijf uur toch moet besluiten de ochtend over te slaan. Erg jammer als je maar twee ochtenden hebt, maar het is niet anders. Migraine is voor mij een uitgewezen middel om mij aan mijn lichamelijke grenzen te houden. Na heerlijk uitgeslapen te hebben, een hete douche en een lekker Duits ontbijt ben ik er lichamelijk weer en gaan we vol nieuwe energie de dag in!

We werken in een halve dag drie verschillende locaties af. Op een eerste veldje lukt het mij om een voorjaarserebia vast te leggen. Ik zie ze tijdens ieder voorjaarsbezoek aan de Eifel, maar deze vlinder zit bij zonnig weer zelden stil en bij regen kruipt hij diep weg tussen het gras. Het bewolkte weer met af en toe doorbrekende zon geeft nu de unieke kans een half actief dier goed te fotograferen. Op een tweede locatie lukt het eindelijk om een vers exemplaar van de sleutelbloemvlinder vast te leggen. Maar pas echt mooi wordt het hier met de orchideeën. Tientallen vliegenorchissen staan mooi in bloei en soms prachtig in groepjes met meerdere bloemen. Een groepje van drie naast elkaar met een leuke golf in de plantjes resulteren in het onderstaande beeld.

Golvende vliegenorchissen in bloei
Golvende vliegenorchissen in bloei

De grotere aantallen op deze locatie geven de best fotografiekansen van deze trip en de meest liefelijke soort was voor mij met stip de aangebrande orchis. We hebben flink moeten zoeken naar dit bijzonder kleine orchideetje. Op schraal kalkgrasland wordt dit plantje namelijk niet veel hoger dan tien centimeter. Nadat we ze vonden hadden we ook nog eens het geluk dat een koppeltje prachtig naast elkaar stond te bloeien. En dat levert dan met zacht bewolkt weer en de camera plat op de grond het onderstaande beeld op. Ik ben er blij mee, wat een schoonheden!

Koppeltje aangebrande orchissen in bloei
Koppeltje aangebrande orchissen in bloei

De lucht betrekt steeds meer aan het begin van de middag hebben we een dicht wolkendek. Maar bewolkt weer betekent zeker niet dat je geen mooie foto's kan maken! Sterker nog, de wolken werken perfect voor een heel zacht, gefilterd licht. Je moet wel flink overbelichten om te voorkomen dat de foto's grauw worden en dan heb je opeens een prachtig kleurrijk geheel dat bij hard zonlicht niet te fotograferen is. Onder deze omstandigheden kan ik de kleuren van dit soldaatje mooi tot zijn recht doen komen.

De heerlijke kleuren van het soldaatje
De heerlijke kleuren van het soldaatje

Dan is het tijd om richting Plombieriès te rijden. We hopen hier de prachtige kleine parelmoervlinder slapend te vinden en te fotograferen. Om onszelf een betere kans te geven een vlinder slapend te vinden willen we 's avonds al op zoek gaan. We vinden alleen een zilveren maan, niet de doelsoort van deze locatie, maar wel een prachtige vlinder. We weten nu waar we de volgende ochtend moeten zijn, dus hoeven niet extra vroeg op om in het schemerdonker ons onderwerp op te zoeken. Na een goede nachtrust gaan we terug naar het bewuste (gemarkeerde) plekje. En geloof het of niet, we gingen weg toen het al donker was en te koud voor de vlinder om weg te vliegen. En toch is er geen spoor van het beestje te bekennen! Daar sta je dan, met je goede voorbereiding...

Gauw verder zoeken dus en gelukkig vonden we nog een prachtige plasrombout. In Nederland niet echt een algemene soort, dus we steken al onze energie in het vastleggen van dit prachtige beest. Een ruime foto met tegenlicht en een close-up met licht in de rug leiden tot twee totaal verschillende beelden van hetzelfde scenario.

Plasrombout tussen de boterbloemen
Het eerste zonlicht verwarmd de setting
Plasrombout close-up
Close-up met het zachte licht in de rug en het dier in de schaduw

Op de terugweg richting het noorden van Nederland pakken we nog twee tussenstops in zuid Limburg. Op de eerste locatie vinden we twee bijzonder zeldzame orchideeënsoorten van Nederland. Een prachtig exemplaar van de purperorchis en als hoofdgerecht het bleek bosvogeltje. Een elegante plant die van schaduw en kalkhoudende grond houd en nog maar op enkele plaatsen in Nederland voorkomt. Ik wist niet zeker of we deze soort zouden kunnen vinden, dus het was een waar feestje toen we hem uiteindelijk na een uurtje zoeken ontdekt hadden. Tijd om vermoeid, maar tevreden naar huis te keren, met maar liefst zes nieuwe orchideeënsoorten en ruim duizend beelden.

]]>
Publicatie van mijn hand over macrofotografie http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-419/Publicatie-van-mijn-hand-over-macrofotografie.htm Tue, 26 May 2015 00:00:00 +0200 Als fotograaf is het natuurlijk leuk als je foto's bekeken worden. Nog leuker wordt het als je betaald wordt om je foto's te delen en als dat dan voor een buitenlands tijdschrift is dan is het feestje compleet. Ik ben dan ook erg trots op een mooi artikel in Amateur Photographer van 2 pagina's waarin ik zowel de foto's als de tekst voor het artikel heb mogen aanleveren.

Een poosje terug kreeg ik de vraag of ik een artikel wilde schrijven en foto's aan wilde leveren. Altijd mooi natuurlijk, dus met veel plezier heb ik meerdere stukken tekst geschreven en bijpassende beelden geselecteerd. Het is dan altijd afwachten hoe het er precies uit komt te zien. Persoonlijk vind ik het resultaat absoluut geslaagd!

Publicatie in Amateur Photographer
Publicatie van mijn hand in Amateur Photographer
]]>
Zomers sfeertje tussen boterbloem en orchissen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-418/Zomers-sfeertje-tussen-boterbloem-en-orchissen.htm Fri, 15 May 2015 00:00:00 +0200 Een prachtige avond afgelopen week met heerlijk licht vormt een contrastrijk tweeluik met de ijskoude setting van mijn vorige blogpost. Het sfeertje lijkt nu haast wel zomers met het vrolijke geel van boterbloemen in combinatie met vrolijk paars van de brede orchis. En dat overgoten met een heerlijk avondzonnetje dat het geheel een zomers sfeertje geeft.

Mijn vorige blog eindigde met een strakke opname van een jonge scherpe boterbloem onder de rijp tijdens een ijzige ochtend in de schaduw voor koele kleuren. Tijdens deze sessie fotografeerde ik dezelfde bloemensoort in het allerlaatste zonlicht voor warme tinten. Wat een wereld van verschil en wat een feestje dat je binnen 2 weken met dezelfde plant dit soort tegenpolen kan fotograferen!

Scherpe boterbloem onder de rijp
Scherpe boterbloem in veldje tegenlicht
Zomerse sferen in deze tegenlicht opname
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/250e @ F2.8
  • iso 100

Het doel initieel om deze avond naar buiten te gaan was het vastleggen van de brede orchis. Een van de vroegst bloeiende orchissen in ons land die ook wel mei orchis genoemd wordt. Deze prachtige paarse plant vormt mooie bloemen en kan op de juiste locaties soms met tientallen of op toplocaties zelfs met duizenden bij elkaar bloeien. In Zwolle is er een plekje waar er zeker honderd in een veldje staan. De orchissen vormen uiteraard een prachtig onderwerp, maar nog even een plaatje waarbij ze voor niets anders dienen dan een paarse kleur in de onscherpte. In onderstaande foto was het tegenlicht veel zwakker omdat de zon achter een aantal bomen was verdwenen.

Scherpe boterbloem in veldje tegenlicht
Paars en geel kleurenpallet
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/50e @ F2.8
  • iso 100

Maar goed, zo gaat dat soms in de natuurfotografie: je gaat voor een bepaalde soort en komt thuis met totaal andere beelden dan die je in je hoofd had. Meestal zijn dat de meest geslaagde sessies waarin je lekker creatief gebruik probeert te maken van wat het moment je biedt. Maar een aantal beelden van de brede orchis wil ik jullie zeker ook niet onthouden als toetje. Om nog even in de zomerse tegenlicht sferen te blijven: twee brede orchissen in tegenlicht.

Brede orchissen in tegenlicht
Brede orchissen in tegenlicht
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/250e @ F2.8
  • iso 100

Het leuke van spelen rond zonsondergang is dat je te maken krijgt met spannende situaties waarin bijvoorbeeld je onderwerp al in de schaduw staat, maar de achtergrond nog door het laatste warme licht word beschenen. In onderstaande beeld is het net anders: hier zorgt de schaduw op de voorgrond dat ik een prachtige, natuurlijke omlijsting om de orchidee kon zetten die door de schaduw donkerder uit valt en daardoor mooi contrasteert. Daaronder als afsluiter een orchidee die al volledig in de schaduw staat en alleen heel subtiel in de achtergrond valt er nog iets licht.

Brede orchissen in tegenlicht
Natuurlijke omlijsting van gras
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/125e @ F2.8
  • iso 100
Brede orchissen in tegenlicht
Brede orchis in de schaduw
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/160e @ F2.8
  • iso 100
]]>
IJzig klein geaderd witje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-417/IJzig-klein-geaderd-witje.htm Fri, 08 May 2015 00:00:00 +0200 Vorige week hadden we erg laat nog een prachtige ochtend waarin een koude, heldere nacht resulteerde in mist en een prachtig laagje rijp. Best bijzonder om eind april nog rijp te hebben en dat geeft mogelijkheden die schaars zijn: bloemen en vlinders fotograferen in combinatie met winters ogende omstandigheden. Heerlijk om na een geweldige trip in Zweden weer lekker met macro fotografie bezig te zijn!

Ik ben die ochtend toen de voorspellingen goed waren op zoek geweest naar oranjetipjes. Omdat ik net een week in Zweden was geweest had ik nog geen verkenning kunnen uitvoeren en dat was jammer, wan op een vertrouwd plekje kon ik deze ochtend geen oranjetipjes vinden. Gelukkig kwam ik wel een naaste verwant tegen, het klein geaderd witje. De rijp gaf een heerlijk koud sfeertje en voor de zon op kwam nam ik mijn eerste foto's die dankzij de afwezigheid van zonlicht ook nog mooie koude kleuren hadden. Ik heb ook beelden gemaakt toen de zon net boven de horizon uitkwam, maar deze blauwe tinten vond ik veel toepasselijker.

Berijpt klein geaderd witje op pinksterbloem
Berijpt klein geaderd witje op pinksterbloem
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/30e @ F3.5
  • iso 100
Klein geaderd witje onder de rijp in berijpt landschap
Klein geaderd witje in berijpt landschap
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/30e @ F3.2
  • iso 100

Toen de zon eenmaal over de horizon kwam en het licht minder aantrekkelijk werd ben ik wat verder opgeschoven op het veld om weer in de schaduw te belanden. Schaduw geeft dan nog prachtig gefilterd licht en in combinatie met redelijk wat overbelichten kon ik deze scherpe boterbloem onder de rijp fotograferen.

Scherpe boterbloem onder de rijp
Scherpe boterbloem onder de rijp
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/250e @ F2.8
  • iso 100

Alles bij elkaar was het een heerlijk ochtendje achter het statief, met flink koude knieën en tenen. Voor mij is dit het startschot van het insectenseizoen, en ik hoop dat er een prachtig en vruchtbaar seizoen aankomt. Ik heb er weer zin in!

]]>
Korhoenders en meer in Zweden http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-416/Korhoenders-en-meer-in-Zweden.htm Fri, 01 May 2015 00:00:00 +0200 De derde week van april heb ik door mogen brengen in noord Zweden, in de buurt van Skelleftea. Een prachtig Scandinavisch landschap is hier het decor voor de balts van korhoenders. Een prachtig natuurfenomeen dat ik al jaren graag eens van dichtbij wilde bewonderen en fotograferen... En dat is gelukt!

Dag 1

Op maandag ochtend 20 april stap ik op het vliegtuig richting Skelleftea. Best spannend, want ik ga helemaal alleen, al ben ik in goede handen. Ik heb een reis geboekt bij Conny Lundstrom met als hoofddoel het fotograferen van bolderende korhoenders. De derde week van april is doorgaans het hoogtepunt van de korhoenderbalts en er is goede kans op veel actie met als het geluk meezit ook de dames korhoen die langskomen op de baltsplaats.

Verder weet ik dat ik gebruik kan maken van Conny's 'eagle hide': een schuilhut waar de hele winter door vlees en vis uitgelegd wordt en waar 's winters steenarenden op het aas afkomen. Steenarenden zijn Conny's specialiteit, maar in april zit je op de grens van het seizoen: het vrouwtje zit al op het nest en het mannetje is al erg druk met de verzorging en het komende nest. De kans op steenarend voor de hut is er dus nog wel, maar aanzienlijk kleiner dan in de wintermaanden. Spannend dus wat deze trip op gaat leveren, maar ik heb er ongelofelijk veel zin in!

Na een lange dag onderweg te zijn geweest vanwege een slechte overstaptijd op Stockholm kom ik om 11 uur 's avonds aan in Skelleftea. Conny wacht me op en om rond 12 uur val ik in slaap. De wekker staat om kwart over 2, dus de eerste nacht is wel even bikkelen, zeker na een lange reisdag. Je moet er wat voor over hebben, zeg ik altijd maar. Gelukkig zijn de weersvoorspellingen voor morgen ochtend erg goed: zon en weinig wind, perfecte omstandigheden!

En na een uur midden in de nacht in de auto gezeten te hebben komen we dan op de plek aan waar het moet gebeuren: een grote, open plek midden tussen enorme uitgestrekte bossen. Het is een soort veengebied waar nu zo'n 30 centimeter water op staat omdat de zachte veenbodem stijf bevroren is. In feite is het nu dus een uitgestrekt, ondiep meer met ijs en sneeuw dat gebruikt wordt al gezamenlijke baltsplaats: de lek zoals dat heet.

De lek, de gezamenlijke baltsplaats van de korhoenders
De lek, de gezamenlijke baltsplaats van de korhoenders
  • Canon 5D MKII
  • Canon 24-70 F2.8 op 24mm
  • 1/30e @ F2.8
  • iso 1600

Korhoenders hebben de gewoonte om op een vaste locatie samen te komen: de mannen doen hier hun best om er op hun mooist uit te zien en ze proberen middels gevechten andere mannen af te troeven. Bij goed weer kan dit de hele nacht doorgaan en als de heren geluk hebben komen de dames langs om een geschikte heer te vinden. Begin april beginnen de mannen al te bolderen, maar zijn de vrouwtjes nog in geen velden of wegen te bekennen en het bolderen gaat door tot half mei.

Omdat het goed weer is horen we bij aankomst bij de lek de mannen al volop bolderen, een prachtig, klokkend geluid dat ze op de een of andere manier met een opgezette keel maken. We ploegen in het schermerdonker door een laag van 30 centimeter ijswater, met een laag ijs en sneeuw er op. De sleutel is je tijd te nemen want als je onderuit gaat valt een ochtend fotograferen in het water en mag je hopen dat je je apparatuur droog weet te houden. Na zo'n twintig minuten glibberen kom je aan bij de hut, de korhoenders zijn gevlogen maar zullen weer terug komen zegt Conny. Meestal zijn ze nog niet aan het bolderen rond deze tijd van de nacht. Ik mag kiezen en kies op basis van de zonsopkomst en de locatie waar de korhoenders actief waren voor de tent die de beste kansen geeft op tegenlicht. En daar lig je dan, om half 4 's nachts. Te wachten tot de korhoenders terug komen. En dat duurde even, bijna een uur lig je te wachten en vraag je je af of ze überhaupt terug komen en waarom je in vredesnaam geld betaald om midden in de nacht in een te krap tentje op een ijsmeer te liggen kleumen...

Maar dan hoor je opeens vleugelgeraas en landen meer dan tien korhanen op zo'n 20 tot 40 meter voor de tent. Niet direct fotograferen heeft Conny me verteld, geef ze even de tijd om op gang te komen. Een minuut later beginnen de geluiden en gaan de staarten omhoog. Nog een minuutje geduld en dan gaat het los. Overal om je heen hoor je de korhoenders klokken, schreeuwen en vechten. Dankbaar geniet ik van dit enorme avontuur en dit moment in de middle-of-nowhere in de ruige Zweedse natuur. Wat een belevenis!

Iso 1600 en dan een sluitertijd van 1/50e. Niet bepaald geweldige cijfers voor fotografie zou je zeggen, dus om dit moment te vangen en de sfeer van het nachtelijk bolderen vast te leggen maak ik foto's die bewust onderbelicht zijn. Het levert wat sluitertijd op en de donkere, blauwe foto's beelden voor mij deze deel nachtelijke belevenis verreweg het beste uit. Overbelichten voor mooie witte sneeuw komt nog wel!

Twee baltsende korhoenders in het blauwe uurtje
Twee baltsende korhanen in het blauwe uurtje

En hier is al die commotie dan om te doen: een prachtige dame die tien mannetjes tegelijk het hoofd op hol kan doen slaan. Zodra het vrouwtje zich laat zien vechten de heren nog fanatieker en proberen in druk te maken rondom het vrouwtje. Deze drentelt wat heen en weer tussen de hanen en zet het op een loopje wanneer een mannetje iets te opdringerig wordt. Eventjes paradeert ze vlak voor de tent langs, een mooi moment!

Baltsende korhoenders met hen
Baltsende korhanen rondom een hen
  • Canon 70D
  • Canon 500mm
  • 1/400e @ F5.6
  • iso 1000

Twee heren krijgen het vlak voor mijn tent met elkaar aan de stok en dreigen wat af. Dit geeft mooie kansen op dynamische houdingen. Helaas hebben alle gevechtsmomenten missende vleugelpunten omdat het iets te dichtbij gebeurde, maar ook de dreigende houdingen en felle blikken spreken boekdelen.

Drie korhanen aan het bakkeleien
Drie korhanen aan het bakkeleien
  • Canon 70D
  • Canon 500mm
  • 1/320e @ F5.6
  • iso 1000

Eindelijk begint de zon boven de horizon te komen en worden de iso's lager en de kleuren minder blauw. Dit mannetje liet zich mooi fotograferen terwijl hij regelmatig het op een krijsen zette. Hij wilde graag zijn volledige omgeving imponeren en dus draaide hij continu, waarbij hij een keer recht naar de camera krijste.

Krijssende korhaan
Krijssende haan
  • Canon 70D
  • Canon 500mm
  • 1/125e @ F5.6
  • iso 800

En dan schuift de zon voorbij de horizon. Hoewel de meeste hanen niet echt de juiste positie hebben gekozen beweegt er zich eentje richting de zonsopkomst en zo ontstaat een mooi warm beeld. Helaas staat er net te veel wind om ademwolkjes zichtbaar te maken, maar de roze tinten van de zonsopkomst op de sneeuw geven in deze subtiel onderbelichte foto toch al een prachtig resultaat zou ik zeggen.

Baltsende korhaan in tegenlicht bij zonsopkomst
Baltsende korhaan in tegenlicht bij zonsopkomst
Baltsende haan bij zonsopkomst
  • Canon 70D
  • Canon 500mm
  • 1/400e @ F5.6
  • iso 320

Oei, wat is het lastig kiezen tussen de honderden foto's die je maakt op zo'n ochtend. Tijd voor minder woorden en meer foto's. Een prachtige periode van zacht zonlicht breekt aan en ik probeer het gebeuren zowel klein als groot in beeld te vangen en de prachtige dennenboompjes die het zonlicht opvangen te gebruiken als mooie kleurdetails die zo typisch zijn voor het Zweedse landschap en daarmee het habitat van deze stoere vogels.

Vechtende korhanen in tegenlicht bij zonsopkomst
Vechtende korhanen bij zonsopkomst
  • Canon 70D
  • Canon 500mm
  • 1/500e @ F6.3
  • iso 320
Korhaan in het Zweedse landschap
Korhaan in het Zweedse landschap
  • Canon 70D
  • Canon 500mm
  • 1/500e @ F6.3
  • iso 320

En dan, om een uur of 7, besluiten de hanen dat ze er genoeg van hebben en vliegen min of meer tegelijk weg. Mij achterlatend met iets minder dan 1000 beelden en een ongelofelijke ervaring. Ik bedank me dat veel mensen nu ongeveer wakker worden terwijl het er hier eigenlijk op zit voor vandaag. Ik zou een middag in de arend hut kunnen gaan zitten, maar besluit het iets rustiger aan te doen na een dag reizen en 2,5 uur slaap. Ik heb nog enkele dagen te gaan en migraine loert bij mij al gauw om de hoek als ik te intensief bezig ben en te weinig slaap krijg.

Maar nog niet helemaal, we hebben nog de hele middag licht en dus gaan we kijken of er nog leuke fotografie mogelijkheden zijn. We kijken bij Conny's drijvende schuilhut, maar het water blijkt te laag te staan voor de tijd van het jaar en dus is het op dit moment geen drijvende schuilhut te noemen. Wel zien we in de verte het koppeltje kraanvogels dat met wat geluk vlak voor de hut vist. Geen kraanvogels dus. Daarom door naar een plekje waar Conny een ruigpootuil weet te slapen. Een erg leuke soort en een fotogeniek slaaphol, dus we gaan die kant op. Eerst kan ik rustig mijn statief opstellen en alvast even een testfoto maken. Dan krabbelt Conny op de stam van de slaapboom en jawel, de ruigpootuil steekt even zijn hoofd naar buiten om te kijken wat er gebeurt. 10 foto's later zakt hij weer terug, maar mag ik weer een mooie soort bijschrijven op mijn lijst.

Ruigpootuil in zijn slaapboom
Ruigpootuil in zijn slaapboom
  • Canon 70D
  • Canon 500mm
  • 1/640e @ F6.3
  • iso 100

Dag 2

Als we om drie uur 's nachts weer aankomen is het wat winderiger en bewolkt. En in tegenstelling tot de eerste dag zijn de korhoenders nog niet aan het bolderen. We kruipen weer in de tent en dan begint het wachten. De korhoenders komen vanwege het slechtere weer wat later, maar laten zich uiteindelijk weer goed fotograferen. Ik probeer dit keer eens met de 70-200mm een overzichtsfoto te maken van de korhoenders in het landschap.

Baltsende korhoenders in het Zweedse landschap
Baltsende korhoenders in het Zweedse landschap
  • Canon 5D MKII
  • Canon 70-200mm F4 @ 200mm
  • 1/50e @ F4
  • iso 640

Vanwege het grauwe weer krijg je wat ander licht, en in dit licht komt het rood van de wenkbrauwen wel mooi uit. Even poseert een mannetje heel mooi op een sneeuwheuveltje. Het rood steekt prachtig af tegen het zwarte verenkleed en in de achtergrond maakt een tweede mannetje het beeld af. Ook twee vechtende mannetjes met een derde toeschouwer maakt een leuk plaatje.

Bolderend mannetje korhaan
Vechtende korhanen
  • Canon 70D
  • Canon 500mm
  • 1/200e @ F4
  • iso 400

Als na zonsopkomst de wolken nog even breken en de zon er door komt krijg je weer heel ander licht. De tent die ik gekozen heb is gepositioneerd voor tegenlicht, maar de lek is vrij groot, dus ik bijna naast de tent krijg ik licht in de rug en geeft de zon mooie kleuren: het rood wordt lekker fris zo en de blauwe glans op het verendek komt beter uit. De balts begint al wel duidelijk af te koelen en de hanen pikken nog een grasje mee hier en daar. Al foeragerend komt een haan tot een meter of 5 voor de hut en kan ik zonder converter zelfs een kopportretje schieten. Je ziet aan de wenkbrauwen al dat de hormonen weer wat bedaard zijn, ze zijn duidelijk minder opgeblazen.

Baltsende korhaan met glanzend blauwe veren
De blauwe glans komt prachtig uit bij licht in de rug
Kopportret van een korhaan
  • Canon 70D
  • Canon 500mm
  • 1/320e @ F6.3
  • iso 250

De middag besteed ik in de arendhut van Conny. De winter is het hoogseizoen en in april zit het vrouwtje al op het nest. Hierdoor is het mannetje erg druk en kan hij dagen lang niet voor de hut verschijnen. Ik heb dus maar een klein kansje, maar uiteraard wil je dat kansje wel pakken. Bij aankomst in de hut blijkt de arend aanwezig voor de hut, maar hij vliegt logischerwijs weg als wij in de buurt komen. In eerste instantie lijkt het een tegenvaller, want als hij al gegeten heeft dan weet je bijna zeker dat hij niet meer langs komt. De enige hoop is nog dat hij er nog maar net was en dus terug komt. Het wachten begint en 2,5 uur later nog geen arend.

Totdat opeens alle aanwezige bonte kraaien en raven schreeuwend de lucht in gaan... en ja hoor, daar komt de arend aangevlogen, wat een machtig beest! Hij land in een boom en ik laat hem rustig zitten zonder mijn lens te bewegen want beweging kan de arend weer weg jagen. De sleutel is wachten tot hij gaat eten, daarna accepteert hij veel meer, maar nog steeds blijft voorzichtig en langzaam bewegen belangrijk dan. Hij komt naar beneden gezeild en land even in een boom voor hij op het vlees valt. Een mooie kans om heel voorzichtig (vol adrenaline en met trillende handen) mijn eerste foto te maken van de steenarend in het Zweedse landschap.

Steenarend in het Zweedse landschap
Steenarend in het Zweedse landschap
  • Canon 70D
  • Canon 70-200mm + 1.4 converter @ 263mm
  • 1/200e @ F5.6
  • iso 100

Zeker 45 minuten zit hij op de grond te eten, maar tussen takken, dus niet echt fotogeniek. Dan gaat hij op de wieken en lijken de kansen verkeken, maar gelukkig land hij nog even op een boom om zijn snavel schoon te vegen. De perfecte fotokans om dit prachtige beest nog een keer op de foto te zetten voordat hij definitief weer verdwijnt. Inmiddels zit mijn converter er tussen en onderstaande beeld is dan ook zo goed als het volledige beeld. Wat een geluk en wat een middag!

Steenarend
  • Canon 70D
  • Canon 500mm + 1.4 converter
  • 1/320e @ F6.3
  • iso 400

Dag 3

Na twee nachten om 2 uur de wekker te hebben gezet besluit ik vanwege slechte weersvoorspellingen en het grote risico op een migraine aanval uit te slapen en een ochtend de korhoenderbalts over te slaan. De middag breng ik opnieuw door in de arendhut en ongelofelijk maar waar, bij aankomst van de hut vliegt net als gister de arend weg, dat bied hoop! Uiteindelijk liet de arend zich zien, maar lukte het niet om betere beelden te maken. Maar de 6 uur durende zit was meer dan de moeite waard: allereerst was er vlees vlak voor de hut uitgelegd in de hoop dat ik een kopportret van de steenarend kon schieten. Dat was niet het geval, maar wel lieten raven zich verleiden en na wederom rustig wachten tot ze goed en wel ontspannen aan het eten waren kon ik deze schuwe vogels minuten lang fotograferen op enkele meters voor de hut. Erg gaaf om deze prachtige vogel met zijn zware snavel van zo dichtbij te kunnen bewonderen! Maar ook in het typisch Scandinavische landschap misstaat een raaf niet.

Kopportret van een Raaf (Corvus corax)
Kopportret van een raaf
  • Canon 70D
  • Canon 500mm
  • 1/320e @ F5.6
  • iso 200
Raaf in het Zweedse landschap
Raaf en bonten kraaien
  • Canon 70D
  • Canon 70-200mm + 1.4 converter @ 208mm
  • 1/200e @ F5.6
  • iso 100

Toen het ook nog ging sneeuwen kwamen de fotografie mogelijkheden helemaal goed los. Overdag een subtiel buitje waarin ik de bonte kraai vast kon leggen, maar toen het helemaal los barstte werd het pas echt boeiend en gaf de lucht vol vlokken een wonderlijk mooi effect. Ik heb geprobeerd dit uit te buiten door zowel landschappen als landschappen met de altijd aanwezige kraaien vast te leggen.

Bonte kraai in sneeuwstorm
Bonten kraaien in heftige sneeuwbui
  • Canon 70D
  • Canon 400mm F5.6
  • 1/800e @ F5.6
  • iso 1600
Heftige sneeuwbui in het Zweedse voorjaar
Heftige sneeuwbui in het Zweedse voorjaar
  • Canon 70D
  • Canon 70-200mm + 1.4 converter @ 280mm
  • 1/800e @ F5.6
  • iso 1000

Dag 4

De vrijdag ochtend is weer een prachtige, heldere ochtend met goede omstandigheden en een hoop activiteit voor de hut. Er was een dun laagje verse sneeuw vastgeplakt aan de vegetatie en dit geeft een soms sprookjesachtig uiterlijk op de lek. Op een gegeven moment komen er zeker tien dames tegelijk ingevlogen en de heren gaan met vernieuwd fanatisme aan de slag: er wordt volop gebaltst, maar ook gevochten door de heren.

Baltsende korhaan in besneeuwd sprookjeslandschap
Baltsende korhaan in besneeuwd sprookjeslandschap
Baltsende korhaan in besneeuwd sprookjeslandschap
Vechtende korhanen in besneeuwd sprookjeslandschap
Vechtende korhanen in besneeuwd sprookjeslandschap
  • Canon 70D
  • Canon 500mm
  • 1/80e @ F4.0
  • iso 500
]]>
Publicatie in het praktijkboek wildlife fotografie http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-412/Publicatie-in-het-praktijkboek-wildlife-fotografie.htm Fri, 24 Apr 2015 00:00:00 +0200 Een poosje terug kwam het praktijkboek wildlife fotografie uit. Een nieuwe uitgave van de Birdpix uitgeverij in de serie waarin onder andere ook een prachtig boek over macrofotografie is uitgegeven. Ik ben niet echt een wilfotograaf in hart en nieren maar toch werd ik gevraagd voor dit boek een van mijn foto's aan te leveren.

Het gaat om een beeld van een edelhert in de mist, een panoramabeeld waarin het hert in zijn omgeving gezet wordt. Ik was erg blij om te zien dat dit panoramabeeld bijna 2 volledige pagina's in mocht nemen en zo echt tot zijn recht kwam. Wederom een mooie publicatie in een boek dat zeker de moeite waard is om te kopen!

Publicatie in het boek "Praktijkboek Wildlife Fotografie"
Publicatie van mijn hand in 'Praktijkboek Wildlife Fotografie'
]]>
Voorjaarsbloeiers voor de lens http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-415/Voorjaarsbloeiers-voor-de-lens.htm Fri, 17 Apr 2015 00:00:00 +0200 Voordat de libellen en vlinders weer volop rondvliegen heb ik als macrofotograaf al meer dan voldoende onderwerpen om te fotograferen. Het begint met de sneeuwklokjes, maar al gauw komen er meer voorjaarsbloeiers bij: de favoriete bosanemoon, het iets minder populaire speenkruid en de prachtige kievitsbloem. Reden genoeg om er een paar ochtenden op uit te gaan en te genieten van de ontluikende natuur.

Ik begin graag met een eenvoudig geel bloempje dat in enorme aantallen kan bloeien en hele gele plakkaten kan vormen: het speenkruid. Ik heb een mooi plekje gevonden waar dit plantje de oevers langs een sloot bedekt wat de mogelijkheid geeft om reflecties en schitteringen in het water als achtergrond te gebruiken. Als je een tijdje bezig bent tussen de bloemen krijg je soms even een bestuiver in beeld.

Speenkruid met een bij voor bestuiving
Speenkruid met bestuiver (volgens mij een honingbij)
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 macro
  • 1/1000e @ F2.8
  • iso 100

Wanneer je de schitteringen combineerd met een gele waas van andere bloemen in de onscherpte of opschietend fluitenkruid ontstaan er dan heerlijke patronen en een schilderachtig effect.

Speenkruid impressie met onscherpte en bokeh patronen
Speenkruid Sfeerimpressie met bokeh
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 macro
  • 1/400e @ F2.8
  • iso 100
Speenkruid impressie met onscherpte en bokeh patronen
Schilderen met licht
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 macro
  • 1/160e @ F2.8
  • iso 100

Een witte tegenhanger van het speenkruid is de elegante bosanemoon: prachtige geveerde blaadjes, een teer wit bloempje met gele stampers. Kortom: elegantie ten top en volledig terecht een absolute favoriet van heel veel natuurfotografen die zich met planten bezig houden. Ook dit bloempje kan in vrij grote groepen bloeiend gevonden worden tussen de bomen. De uitdaging is het tere en elegante karakter van het bloempje vast te leggen. Ik heb er voor gekozen om met behulp van double-exposure een soft focus effect over de foto te leggen die het bloempje zacht portretteert.

In een poging de cliché beelden te vermijden ben ik dit keer bijna in de bloem gekropen en heb gekozen om zelfs de bloembladen niet helemaal in beeld te nemen. Je hebt bij zo dichtbij scherpstellen een enorm dunne scherptediepte wanneer (ik zat aan mijn minimale scherpstelafstand en dus een 1:1 vergroting). Ondanks de flinterdunne scherptediepte heb ik gekozen dit bewust te gebruiken en dus niet te diafragmeren. Op F2.8 is bijna niets echt scherp en als je dan ook nog eens een onscherpe tweede exposure er overheen legt dan blijven er eigenlijk alleen nog maar zachte lijnen en onscherpe vlakken over. Op deze manier heb ik geprobeerd de zachtheid en teerheid van dit bloempje tot zijn recht te laten komen en uiteraard dienen de zachtgele stampers daarbij als kroon op de foto. Aangezien ik zelf niet kan kiezen een tweetal varianten. Ik hoor graag welke versie bij jou favoriet is!

Soft-focus close-up van een bosanemoon
Soft-focus bosanemoon
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 macro
  • 1/320e @ F2.8
  • iso 100
Soft-focus close-up van een bosanemoon
Soft-focus bosanemoon
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 macro
  • 1/320e @ F2.8
  • iso 100

Dezelfde aanpak werkt trouwens ook prima wanneer je van iets verder af fotografeert. Ook hier is gekozen voor een diafragma van 2.8 waarbij ik nauwkeurig handmatig heb scherp gesteld op de stampers van de bosanemoon die ik graag als focuspunt gebruik in de onderstaande foto. Een tweetal beelden omdat ik grote moeite heb mijn favorieten te kiezen uit deze fotosessie.

Soft-focus en high-key bosanemonen
Lichte benadering van bosanemonen
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 macro
  • 1/400e @ F2.8
  • iso 100
Soft-focus en high-key bosanemonen
Lichte benadering van bosanemonen
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 macro
  • 1/400e @ F2.8
  • iso 100

Als laatste heb ik me de afgelopen weken ook bezig gehouden met de Zwolse tulp, die ik tot mijn schande als natuurfotograaf uit Zwolle nog nooit voor de lens had gehad. De Zwolse tulp staat beter bekend onder zijn officiële naam: de (wilde) kievitsbloem.

In eerste instantie was ik teleurgesteld dat het tijdens een sessie in het veld vrij mistig was en de zon er niet echt doorheen kwam. Achteraf vond ik het licht en de mogelijkheid tot high-key opnames een prima kans om wat variatie in stijl en sfeer te creëren. Beide onderstaande softe beelden in de mist met een waterig zonnetje ben ik achteraf erg blij mee.

Kievitsbloemen in de mist
Kievitsbloemen in de mist
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 macro
  • 1/20e @ F2.8
  • iso 100
Kievitsbloemen in de mist
Heel subtiel piept het zonnetje erdoor
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 macro
  • 1/20e @ F2.8
  • iso 100

Tijdens een andere sessie knalde de zon er wel volledig door en was het licht binnen 5 minuten te hard. Vlak na zonsopkomst zette hij even het lampje in de onderstaande bloem aan.

Kievitsbloem licht op in tegenlicht
Oplichtende kievitsbloem in het eerste warme zonlicht
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 macro
  • 1/320e @ F2.8
  • iso 200

Alles bij elkaar ben ik erg trots op deze serie beelden, een mooie mix aan licht, kleur en variatie en toch stuk voor stuk sfeervol!

]]>
Foto's in verschillende tijdschriften http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-413/Foto's-in-verschillende-tijdschriften.htm Wed, 08 Apr 2015 00:00:00 +0200 Als fotograaf is het in een digitale tijd waarin foto's het hele web overgaan nog altijd mooi om je beelden op papier te zien en daadwerkelijk vast te kunnen houden. En dankzij het winnen van de Outdoor Photorgrapher of the year competitie en een extra plekje als 'commended' foto zijn mijn beelden in 2 opeenvolgende uitgaves van het tijdschrift beland. De categorie winnaar "small world" als page spread in een prachtig en kwalitatief hoogstaand tijdschrift te zien is natuurlijk geweldig, maar ook mijn commended image komt goed tot zijn recht in een pagina vol met prachtige beelden.

Mijn winnende foto als pagespread in het tijdschrift "Outdoor Photographer"
Mijn winnende foto als pagespread in het Britse tijdschrift "Outdoor Photographer"
Bandheidelibel in het tijdschrift "Outdoor Photographer"
Bandheidelibel in het tijdschrift "Outdoor Photographer"

En als ik dan toch bezig ben met het fotograferen van publicaties laat ik graag nog een mooie score zien die gepubliceerd is in het tijdschrift van natuurmonumenten: Puur Natuur. Een prachtige paginagrote afdruk van een foto van een zwarte heidelibel.

Zwarte heidelibel van mijn hand in "Puur natuur"
Publicatie van mijn hand in "Puur Natuur"
]]>
Blauwe heikikkers, ieder jaar weer een feestje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-414/Blauwe-heikikkers,-ieder-jaar-weer-een-feestje.htm Tue, 31 Mar 2015 00:00:00 +0200 De heikikkers zijn een prachtig onderwerp in het vroege voorjaar. Afhankelijk van het weer kunnen de heikikkers in maart al uit hun winterslaap komen en zijn ze te fotograferen in het water, hun voortplantingshabitat. Het bijzondere aan heikikkers is dat de mannetjes blauw worden tijdens de voortplantingsperiode en dankzij deze bijzondere kleur zijn ze een favoriet onderwerp voor menig macro- en natuurfotograaf.

Door een extreem laag standpunt te nemen (weliswaar ietwat tricky om je dure apparatuur op nog geen centimeter van het wateroppervlak te houden) krijg je hele mooie onscherpte in de voor en achtergrond en ontstaat er een heel rustig beeld. Als het dan lukt een koppeltje vast te leggen is dat alvast een mooie foto, al had in dit geval het mannetje best nog wat blauwer mogen zijn.

Parende heikikkers (Rana arvalis) in maart
Parende heikikkers
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 macro + canon 1.4 converter
  • 1/250e @ F4.5
  • iso 100

Ook een portretje vind ik altijd erg aandoenlijk bij kikkers, zeker als je door de weerspiegeling 2 paar ogen hebt dat je aankijkt. Vanwege het recht vooruit kijken vind ik bij dit soort beelden een gulden snede of regel van derden helemaal geen logische keuze: lekker centraal past wat mij betreft veel beter hier. Ik ben vooral erg tevreden over het zachte kleurcontrast tussen zachtblauw en warm oranjegeel.

Heikikker (Rana arvalis) portret
Heikikker portret
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 macro + canon 1.4 converter
  • 1/400e @ F4.5
  • iso 100

Tot slot mijn favoriete beeld waarin ik mijn eigen stijl weer even heb opgepakt: het licht in de rug dat de kleuren mooi doet uitkomen heb ik weer los gelaten en ik heb geprobeerd tegenlicht zijn magische werk te laten doen: als dan de schitteringen op het water een prachtige omlijsting van bokeh geven en door precies het juiste licht zijn er nog steeds mooie blauwe en warm gouden tinten te zien dan kan ik een sprongetje in de lucht doen. Een heerlijke plaat waar ik trots op ben, al zeg ik het zelf.

Heikikker (Rana arvalis) in magisch tegenlicht en bokeh
Heikikker in magisch tegenlicht
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8 macro + canon 1.4 converter
  • 1/400e @ F4.5
  • iso 100
]]>
Spreeuwenwolken voor zonsondergang http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-411/Spreeuwenwolken-voor-zonsondergang.htm Wed, 25 Mar 2015 00:00:00 +0100 De natuur heeft ongelofelijk veel mooie en bijzondere dingen te laten zien, maar wat mij betreft zijn enorme spreeuwenzwermen bij zonsondergang voor Nederland toch wel het meest spectaculair. Zeker als je het in formaat en dynamiek zoekt. Een waar vliegballet wordt opgevoerd door soms tienduizenden spreeuwen die een indrukwekkende vliegshow met bijzondere patronen weggeven voordat ze met zijn alleen hun slaapboom in duiken. Wanneer een spreeuwenzwerm dan gecombineerd wordt met een vuurrode zonsondergang dan is verwondering het enige wat overblijft. Ok, en foto's natuurlijk!

De vraag is vooral hoe je het fotografeert en keuzes hierin zijn niet gemakkelijk: de hele zwerm met een korte lens? Of toch een tele-lens gebruiken om zo het beeld volledig te vullen met een klein gedeelte van de zwerm? Korte sluitertijden om de actie te bevriezen? Of lange sluitertijden die de beweging en dynamiek mooi weergeven. Foto's maken? Of toch filmen? Keuzes, keuzes en nog eens keuzes en het liefst doe je alles tegelijk. Helaas gaat dat natuurlijk niet, dus hier een serie foto's.

Ik heb gekozen voor langere sluitertijden, maar niet per definitie voor volledig onscherpe beelden. Bij de onderstaande foto heb ik geprobeerd de camera met de zwerm mee te bewegen en zo een mix van scherpe en onscherpe vogels te krijgen.

Spreeuwenzwerm (Sturnus vulgaris) voor een vuurrode zonsondergang
Close-up van een gedeelte van de groep
  • Canon 5D MKII
  • Canon 500mm F4
  • 1/25e @ F9
  • iso 100

Wanneer de groep op het punt staat in de slaapbomen te landen vliegen ze vlak boven de bomen en komt er vaak nog veel meer dynamiek in de vorm van de groep. Deze dynamiek heb ik met een extra lange sluitertijd geprobeerd vast te leggen.

Spreeuwenzwerm (Sturnus vulgaris) met lange sluitertijd voor een vuurrode zonsondergang
Dynamiek vlak voor het landen
  • Canon 5D MKII
  • Canon 500mm F4
  • 1/20e @ F5
  • iso 100
Spreeuwenzwerm (Sturnus vulgaris) met lange sluitertijd voor een vuurrode zonsondergang
Dynamiek vlak voor het landen
  • Canon 5D MKII
  • Canon 500mm F4
  • 1/20e @ F5
  • iso 100
]]>
Baltsende futen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-410/Baltsende-futen.htm Wed, 18 Mar 2015 00:00:00 +0100 Dit jaar waren de futen er vroeg bij: half februari werd er al gebaltst. De futenbalts is een prachtig fenomeen waarvan ik iedere keer dat ik het zie ik meer kan genieten. Elegantie, maar ook agressie naar de buren vormen een bijzonder gedrag en geven goede mogelijkheden tot actie en beweging in je fotografie. Voor het eerst is het me dit jaar ook gelukt om het hoogtepunt van de balts vast te leggen: de penguindans.

Maar niet alleen de balts is fotogeniek, als er tussendoor nog even een vise word gevangen dan mag ik ook dat graag vastleggen. In dit geval heeft de fuut een pos te pakken die vakkandig naar binnen gewerkt werd. In tegenlicht wordt het plaatje zo mogelijk nog boeiender met de oplichtende vinnen van de vis.

Fuut (Podiceps cristatus) met gevangen pos
Fuut met gevangen pos
  • Canon 70D
  • Canon 500mm F4
  • 1/2000e @ F4
  • iso 400

Maar dan de balts: hier zie je goed hoe de futen de nek strekken, hun kraag opzetten en elkaars houding imiteren om zo indrukwekkend mogelijk te zijn voor de partner. Ik moet zeggen, als fotograaf mogen ze zich van mij zo mooi mogelijk opdoffen, het levert mooie platen op!

Fuut (Podiceps cristatus) met gevangen pos
Baltsend futenpaartje
  • Canon 70D
  • Canon 500mm F4
  • 1/2000e @ F4
  • iso 400

Maar niets zo bijzonder en mooi als een futenpaartje dat zich verbonden heeft en dat bezegeld door elkaar nestmateriaal aan te bieden. Wanneer het kopschudden en imiteren van elkaars bewegingen succesvol is duiken beide futen onder, komen met een snavel vol wier (soms is het ook wat minder rijk bedeeld en blijft het bij een sliertje) boven om vervolgens tegenover elkaar, rechtop in het water te gaan staan. Ook dan wordt er nog gedanst door de koppen heen en weer te schudden. Wat een feest om dat vast te mogen leggen!

Fuut (Podiceps cristatus) met gevangen pos
De penguindans
  • Canon 70D
  • Canon 500mm F4
  • 1/2000e @ F4
  • iso 400

Meer foto's van de balts van andere jaren zijn te vinden op de soortenpagina van de fuut.

]]>
Sneeuwklokjes geportretteerd, wat een elegantie! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-408/Sneeuwklokjes-geportretteerd,-wat-een-elegantie!.htm Sat, 07 Mar 2015 00:00:00 +0100 Het sneeuwklokje is een van die plantjes die vele macrofotografen naar buiten weet te lokken in februari. Nu het nog winter is is het heerlijk om onderwerpen te hebben die je naar buiten lokken en dit tere plantje is daar een uitermate goede reden voor. Nu heb je nog een beperkt aanbod aan onderwerpen en dus is het sneeuwklokje een mooie manier om op een rustig tempo te wennen aan het komende voorjaar. Want als alles uiteindelijk weer uitloopt, bloeit of rondvliegt is er volop werk aan de winkel voor de macrofotograaf. Lekker dus, om een beetje warm gedraaid te zijn voor je weer moet kiezen uit tientallen onderwerpen!

Ook het sneeuwklokje probeer ik op mijn eigen sfeervolle en zachte manier vast te leggen: mooie patronen in de onscherpte, goed licht en mooie kleuren. Ik kies bij het fotograferen van sneeuwklokjes doorgaans voor het einde van de dag, wanneer de bloemen mooi open staan en een veel mooier silhouet hebben dan wanneer ze gesloten zijn. En dat resulteerd dan in onderstaande beelden.

In het onderstaande beeld zie je in de onscherpte als je goed kijkt ook nog andere sneeuwklokjes. Door dwars door de vegetatie heen te fotograferen ontstaan interessante patronen in de onscherpte en een mooie afwisseling van kleur.

Sneeuwklokje
Sneeuwklokje en onscherpte
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm 2.8
  • 1/125e @ F2.8
  • iso 100

De kleuren in de onderstaande foto is een mooie mix van oude herfstbladeren waar de zon door heen schijnt, het blauwige komt van reflecterende klimop bladeren en het frisse groen komt van jong uitlopend blad van het sneeuwklokje. Ik vind het een fijn kleurenpallet en voor de rust en voldoende onscherpte heb ik de camera plat op de bosbodem gelegd.

Sneeuwklokje
Sneeuwklokje en kleur
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm 2.8
  • 1/100e @ F2.8
  • iso 100
]]>
Verborgen schoonheid http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-409/Verborgen-schoonheid.htm Tue, 24 Feb 2015 00:00:00 +0100 Sommige onderwerpen zijn vrij onbekend en worden weinig gefotografeerd. En ik moet eerlijk toegeven dat ik me ook graag met de bekende en geliefde onderwerpen bezig houd, maar soms laat je daardoor misschien wel prachtige onderwerpen liggen. Zelfs in je eigen tuin kun je fotogenieke plantjes vinden, als je maar even klein genoeg kijkt.

Zo heb ik de afgelopen tijd eens werk gemaakt van wat mosjes achter het huis op een gemetseld muurtje. Amper een centimeter hoog en je loopt het zo voorbij. Maar wanneer je je macrolens met tussenringen er voor legt gaat er een wereld aan kleur open!

Net als het ruig haarmos vormt ook het purpersteeltje in de winter haar sporenkapsels. Het purpersteeltje dankt zijn mooie naam aan de mooie kleuren die de sporenkapsels kan krijgen. Bij mij zijn de steeltjes opvallend genoeg vaak bleekgeel, maar het purper komt terug in de kopjes waarin de sporen zich vormen. Een intense en warme kleurcombinatie vormt het geel en rood. Wanneer de sporenkapsels rijper worden worden ze boller en fris groen van kleur. Kortom: een prachtig gekleurd, fotogeniek mosje.

Het purpersteeltje (Ceratodon purpureus)
Purpersteeltje
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/100e @ F2.8
  • iso 250
Het purpersteeltje (Ceratodon purpureus)
Purpersteeltje
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/100e @ F2.8
  • iso 250
Het purpersteeltje (Ceratodon purpureus)
Purpersteeltje
  • Canon 70D
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/100e @ F2.8
  • iso 250
]]>
Nederlands mooiste vogelsoort vastgelegd http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-407/Nederlands-mooiste-vogelsoort-vastgelegd.htm Fri, 13 Feb 2015 00:00:00 +0100 De ijsvogel is de droom van menig vogel- en natuurfotograaf in Nederland. De soort is met zijn oranje-blauwe verendek even kleurrijk als vele van zijn tropische soortgenoten en een lust voor het oog. Juist omdat ze zo mooi zijn is het ijsvogeltje een van Nederlands meest gefotografeerde vogels en dat is voor mij de afgelopen jaren reden geweest om er geen energie in te steken. Er zijn al zo ontzettend veel prachtige beelden van deze soort gemaakt.

Maar deze winter kon ik de verleiding niet weerstaan: Glenn Vermeersch verhuurt een hut waar op dit moment elke dag een ijsvogelvrouwtje komt vissen en dan wordt de drempel wel heel erg laag. Zeker in een grauwe winter waarin het gemiddeld net te warm is en de fotokansen niet echt voor het oprapen liggen is de kleurrijke ijsvogel een welkome afwisseling. Dus zijn we een poosje terug afgezakt naar België om een dagje ijsvogels te fotograferen.

We hadden absoluut geluk met het licht: een prachtig zonnetje, vooral in de ochtend. En met dit mooie licht kon ik onderstaande beelden maken.

Vrouwtje ijsvogel
Portretje van de prachtige ijsvogel
  • Canon 70D
  • Canon EF 500mm F4
  • 1/1600e @ F4.5
  • iso 400

Glenn lokt de ijsvogel naar zijn hutje met levende vissen. En dan is het natuurlijk wel gaaf om de vogel met een gevangen visje in de snavel te fotograferen. Dit lukte pas toen het licht wat harder was, maar ach, er is zo wel weer iets meer te beleven op de foto!

Vrouwtje ijsvogel
Vrouwtje ijsvogel met een gevangen visje
  • Canon 70D
  • Canon EF 500mm F4
  • 1/1600e @ F4.5
  • iso 250

Bij huthuur zie je doorgaans dat iedere fotograaf precies dezelfde foto's maakt: de tak die standaard klaar staat voor de ijsvogel komt iedere dag bij een andere fotograaf terug. Om de beelden toch eigen te maken heb ik gezocht naar een eigen tak en kwam ik op de tak van een zwarte els uit: de zwarte els heeft prachtige paarsige knoppen en is ook nog eens een boom die veelal langs het water groeit dus in de vrije natuur ook vaak gebruikt wordt door ijsvogels als uitvalsbasis voor hun visvangst. Bij een wat vollere zon kon ik onderbelichten voor een mooie donkere achtergrond. Gecombineerd met een scherpe blik omlaag, gefocust op het water kreeg ik onderstaand beeld.

Vrouwtje ijsvogel
IJsvogel in de spotlight
  • Canon 70D
  • Canon EF 500mm F4
  • 1/1600e @ F4.5
  • iso 400

Op de soortenpagina die ik heb toegevoegd voor de ijsvogel kun je bij interesse nog een tweetal extra beelden vinden.

]]>
Sneeuw op de Sallandse heuvelrug http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-406/Sneeuw-op-de-Sallandse-heuvelrug.htm Fri, 30 Jan 2015 00:00:00 +0100 Deze winter blinkt niet echt uit in fotogenieke weersomstandigheden, maar een poosje terug hadden we heel lokaal toch een laagje sneeuw. En laat die lokale sneeuwbui nou net op de Sallandse heuvelrug zijn gevallen: een prachtig, afwisselend natuurgebied voor landschapsfotografie. Perfect dus om in een ochtendje 600 foto's te maken (zeker als je experimenteert met een abstracte benadering met bewegingsonscherpte en lange sluitertijden). Bij deze een aantal van mijn persoonlijke favorieten.

De dag begon al voor zonsopkomst en met weinig sluitertijd heb je de mogelijkheid om een statief te gebruiken, of los te gaan met beweging en lange sluitertijden. 1 van de voordelen van sneeuw is dat het extra contrast en structuur geeft. Bijvoorbeeld boomtakken met een laagje sneeuw hebben een mooi licht-donker contrast en dat maakt het uitermate geschikt voor abstracte opnames. Dat gecombineerd met het vroege, blauwe licht gaf mooie resultaten. Met de onderstaande beelden ben ik dan ook erg blij!

Abstracte, bewogen opname van besneeuwde takken
Abstracte opname van besneeuwde takken
  • Canon 5D MKII
  • Canon EF 70-200 F4 op 200mm
  • 1/6e @ F4
  • iso 320
Besneeuwde beukentakken met blad
Besneeuwde beukentakken met blad
  • Canon 5D MKII
  • Canon EF 70-200 F4 op 168mm
  • 1/6e @ F4
  • iso 500

Toen het lichter werd bleek het boven de sneeuw ook nog eens prachtig mistig te zijn: ideale omstandighede voor sfeervolle high-key opnames! Als eerste doemden de besneeuwde larixen op uit de mist langs het pad. De mooie structuur van de larixtakken trok direct mijn aandacht en geeft een prachtige, schilderachtige structuur in combinatie met de mist. De bruine beukenbladeren aan de linkerkant houden de compositie in balans.

Besneeuwde larixtakken in een mistig landschap
Mistig pad met larixen
  • Canon 5D MKII
  • Canon EF 70-200 F4 op 75mm
  • 1/160e @ F4.5
  • iso 100

Even later verdween het pad weer in een klein stuk beukenbos: langs een open plek was de sneeuw prachtig op de takken blijven hangen en zorgde de mist voor diepte en rust in de achtergrond: twee zaken die je zo hard nodig hebt voor mooie landschappen in het bos.

Besneeuwde beukentakken
Enkele beuken met besneeuwde takken
  • Canon 5D MKII
  • Canon EF 70-200 F4 op 78mm
  • 1/15e @ F7.1
  • iso 160

Tja, wat moet ik dan nog zeggen: sneeuw, mist en mijn favoriete boom: de berk. Heerlijk om in deze sprookjeswereld rond te mogen lopen!

Besneeuwde jonge berken op de Sallandse heuvelrug
Besneeuwde jonge berken op de Sallandse heuvelrug
Besneeuwde jonge berken in het Sallandse landschap
  • Canon 5D MKII
  • Canon EF 24-70 F2.8 op 27mm
  • 1/50e @ F11
  • iso 100

Een andere benadering van besneeuwde berken door grote exemplaren met groothoek van onderaf, tegen de witte lucht te fotograferen. Die witte lucht had voor dit plaatje overigens ook best strak blauw mogen wezen, maar dan had de foto toch weer niet in deze serie gepast. Nu is het een mooie high-key plaat.

Patroon van besneeuwde berkentakken op de Sallandse heuvelrug
Patroon van besneeuwde berkentakken
  • Canon 5D MKII
  • Canon EF 24-70 F2.8 op 24mm
  • 1/6e @ F8
  • iso 100
]]>
Ruig haarmos vastgelegd http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-405/Ruig-haarmos-vastgelegd.htm Tue, 20 Jan 2015 00:00:00 +0100 De winter is soms een uitdagend seizoen voor de macrofotograaf. Vooral de zachte winters zonder rijp en ijs maken het lastig om geschikte onderwerpen te vinden. Maar juist in de grauwe dagen van de winter is het ruig haarmos een heerlijk kleurrijk onderwerp om je als macro fotograaf helemaal op uit te leven. Zeker met tegenlicht en wat vocht komt het rood prachtig uit. Het groen van het mos zelf vormt daar weer een mooi kleurcontrast mee. Kortom: een beetje vrolijkheid in grauwe dagen!

Uiteraard is het voor de mooiste beelden wel zo leuk om ook de beste omstandigheden te kiezen, dus toen het afgelopen zaterdag strak blauw was (vroeg zonlicht dus) en 's nachts onder het vriespunt was gezakt ben ik richting het Kootwijkerzand gegaan. een prachtige locatie voor landschapsfotografie, maar dus ook een prima plek om bloeiend ruig haarmos te fotograferen. Ruig haarmos komt namelijk voornamelijk in de duinen en op zandverstuivingen voor.

De dag begint voordat de zon op komt met een berijpt landschap: zowel het buntgras als het mos is berijpt en bij de mosjes komt hierdoor de kleur nog niet echt overtuigend door. Een goede reden om je eerst te richten op de uitgebloeide sporendoosjes van vorig jaar.

Berijpt sporenkapsel van ruig haarmos
Berijpt sporendoosje van ruig haarmos
  • Canon 70D (1.6 crop)
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/200e @ F2.8
  • iso 100

Langzaam wint de zon aan kracht en smelt de rijp. Helemaal niet erg, want nu is alles doorweekt: de bokeh wordt hierdoor nog spannender en ik geniet met volle teugen van de creatieve mogelijkheden. Op zoek naar die aquarel die zich voor mijn macro lens ontvouwt.

Sporenkapsel van ruig haarmos met bokeh
Sporendoosje van ruig haarmos met bokeh
  • Canon 70D (1.6 crop)
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/200e @ F2.8
  • iso 100

Maar wanneer de rijp begint te smelten wordt het pas echt boeiend: de gesmolten rijp vormt mooie druppels die in tegenlicht weer geweldige bokeh vormen en de vochtige sporenkapseltjes laten hun intens rode kleur zien. Zo veel kleur dit ik in plaats van verzadiging toe te voegen in de nabewerking ik de verzadiging iets terug moet schroeven. De raw beelden lijken wel over de top nabewerkt!

Knallend rode kleuren bij bloeiend ruig haarmos in tegenlicht
Knallend rode kleuren bij bloeiend ruig haarmos in tegenlicht
Bloeiend ruig haarmos, wat een knalkleuren!
  • Canon 70D (1.6 crop)
  • Sigma 150mm F2.8
  • 1/160e @ F2.8
  • iso 100
]]>
Categorie winnaar outdoor photographer of the year! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-404/Categorie-winnaar-outdoor-photographer-of-the-year!.htm Wed, 14 Jan 2015 00:00:00 +0100 Vol trots kan ik vertellen dat ik in de prijzen ben gevallen in mijn eerste internationale fotowedstrijd. Mijn beeld van een opwarmend heideblauwtje heeft de eerste prijs gewonnen in de categorie "small world" in de outdoor photographer of the year competitie! Een enorme opsteker waar ik superblij mee ben!

De outdoor photographer of the year is een jaarlijkse competitie van het Engelse tijdschrift outdoor photographer. Dit jaar zijn er meer dan 10.000 beelden ingestuurd voor de wedstrijd, verdeeld over 7 categoriën. Als macro fotograaf had ik alleen ingestuurd voor de categorie "small world" en om dan de eerste plek te behalen voelt als een super mooie beloning voor mijn vele ochtenden vroeg opstaan om vlinders en libellen bij het mooiste licht vast te leggen. En het is ook een geweldige stimulans om komend jaar nog meer energie te steken in het maken van nieuwe foto's. Zeker met het grauwe weer van de laatste weken kan ik niet wachten tot het voorjaar zich weer laat zien!

Categorie winnaar "Small world" by de OPOTY competitie
Categorie winnaar "Small world" by de OPOTY competitie

Naast dat ik categorie winnaar ben geworden is mijn foto van een bandheidelibel in tegenlicht ook nog eens gekozen in dezelfde category als "commended" foto, oftewel, een bijna winnaar. In het totaal zijn nu dus 2 beelden van mij in de competitie geselecteerd en daarnaast maak ik als categorie winaar nog kans om tot overall winnaar verkozen te worden. De overall winnaar mag op reis naar Zweeds lapland op een spannende reis met sledehonden, hoe gaaf zou dat zijn?!

Commended in de categorie "Small world" by de OPOTY competitie
Commended in de OPOTY competitie
]]>
Zonsopkomst in het Speulderbos http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-403/Zonsopkomst-in-het-Speulderbos.htm Fri, 05 Dec 2014 00:00:00 +0100 Vorige week waren de beuken nog net niet over hun top en hadden we een prachtige, heldere nacht met de eerste nachtvorst. Flink afkoelen dus met mistvorming tot gevolg. Met zonsopkomst kwam de zon er prachtig doorheen en gaf een magische sfeer in het bos van de dansende bomen. Puur genieten van het licht, ook al ren je soms rond omdat het licht zo ongelofelijk snel veranderd en je maar kort de tijd hebt om je beelden te maken.

De uitdaging in het bos met zijn wirwar van lijnen is het vinden van een mooie compositie met een duidelijk focuspunt. Op de onderstaande locatie was een wat opener plek vlak aan de rand waardoor het licht een mooi focuspunt vormt in de foto. Ook het schaduwspel op de grond had hierdoor de ruimte en gaf de nodige inleidende lijnen die richting het licht leiden.

Zonsopkomst en warm zonlicht in het Speulderbos tijdens de prachtige herfst periode
Warm herfstlicht in het Speulderbos
  • 5D MKII
  • Canon EF 24-70 2.8 @ 70mm
  • 1/50e @ F5.6
  • iso 100

In een zoektocht naar orde en compositie gebruik ik in het bos mijn 70-200mm aanzienlijk meer dan de groothoeklens. Zeker zonneharpen kun je prachtig in beeld brengen met een wat langer standpunt. De laatste herfstbladeren komen in het warme licht prachtig tot hun recht.

Zonsopkomst en warm zonlicht in het Speulderbos tijdens de prachtige herfst periode
Zonneharpen in het Speulderbos
  • 70D (1.6 crop)
  • Canon EF 70-200 4.0 @ 75mm
  • 1/1250e @ F4
  • iso 250

Het blad was voor een deel al gevallen, maar op sommige plekken kwam het oranjegele blad nog mooi tot zijn recht en stak vooral langs de randen van het bos prachtig af tegen de donkere stammen van de beroemde 'dansende bomen' in het Speulderbos. De kleuren komen volgens mij dicht in de buurt van de tinten die Rembrandt zo graag in zijn schilderijen gebruikte. Niet dat ik mijn foto's daar mee zou durven vergelijken, maar ik snap wel waarom ik zelf erg blij ben met deze kleur en sfeer!

Zonsopkomst en warm zonlicht in het Speulderbos tijdens de prachtige herfst periode
Herfstkleuren en dansende bomen
  • 70D (1.6 crop)
  • Canon EF 70-200 4.0 @ 122mm
  • 1/500e @ F4
  • iso 250

De mist die aan de randen van het bos het bos in dreef (onder het geisoleerde bladerdek ontstaat maar zeer zelden mist) gaf de mogelijkheid om nog meer sfeer in beeld te krijgen. Opnieuw met de 70-200 in de hand ben ik dwars door een tak met herfstbladeren een andere tak gaan fotograferen. De mist gaf het geheel zijn zacht zint en de onscherpe bladeren in de voorgrond versterken de softe sfeer van het beeld.

Zonsopkomst en warm zonlicht in het Speulderbos tijdens de prachtige herfst periode
Sfeertje, niet?
  • 70D (1.6 crop)
  • Canon EF 70-200 4.0 @ 145mm
  • 1/2500e @ F4
  • iso 250

Als afsluiter een mooie grillige tak die mijn aandacht trok en die voor mij doet denken aan de vorm van een Japanse bonsai boom vanwege de curve en de vertakkingen. Het licht viel prachtig door de tak en de subtiele zonneharp die hierdoor ontstond maakt voor mij het beeld voor mij af.

Zonsopkomst en warm zonlicht in het Speulderbos tijdens de prachtige herfst periode
De laatste beukenbladeren in mooie herfsttinten
  • 70D (1.6 crop)
  • Canon EF 70-200 4.0 @ 163mm
  • 1/1600e @ F4
  • iso 250
]]>
Ransuil tussen de herfstbladeren http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-402/Ransuil-tussen-de-herfstbladeren.htm Sun, 16 Nov 2014 00:00:00 +0100 Ransuilen zijn prachtige, slanke vogels die je in de zomer maar moelijk te zien krijgt. Als in de herfst het bladerdek minder dicht wordt en de ransuilen zoeken ook nog eens vaste, gezamenlijke slaapplaatsen op heb je betere kansen om deze soort te zien en te fotograferen. En wat is er nou mooier dan de kleur van de rode herfstbladeren terug te zien in de prachtige ogen van een ransuil?

De ogen zitten doorgaans erg ontspannen bij een rustende randuil waardoor de kleur niet zo goed zichtbaar is. Maar in onderstaande foto keek de uil me toch even alert en met open ogen aan, wat een doordingende blik nietwaar? Ik snap wel waarom uilen vele mensen boeien in ieder geval op het moment dat je zo oog in oog staat met deze prachtige vogel!

Ransuil (Asio otus) tussen de herfstbladeren
Oogcontact met een ransuil
]]>
Kraanvogels in Duitsland bij het Moorniederung http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-401/Kraanvogels-in-Duitsland-bij-het-Moorniederung.htm Tue, 04 Nov 2014 00:00:00 +0100 De afgelopen week ben ik 2 daagjes richting Duitsland gegaan. Het doel: kraanvogels fotograferen in de omgeving van Diepholz. In het najaar trekken de kraanvogels vanuit Scandinavië naar zuid Europa, maar stoppen halverwege om zich in Duitsland vol te eten met de resten van de maisoogst. Duizenden kraanvogels verzamelen zich in een gebied van enkele tientallen vierkante kilometers.

De planning was om vooral rondom zonsondergang en zonsopkomst te fotograferen in het Rehdener Geestmoor, waar zo'n 7000 kraanvogels het veengebied kiezen als rustige en veilige slaapplaats. Uiteraard hoopte ik op een prachtige zonsondergang die als kleurrijke achtergrond zou dienen, maar het bleek ontzettend grauw weer ondanks vrij goede voorspellingen. Ook bleken de kraanvogels ontzettend schuw en zelfs met de auto waren ze bijna niet benaderbaar. Ze hielden het liefst zo'n 100 meter afstand tot de auto en dat os toch wel erg veel voor een foto, zeker als het een beetje heiig is houd je dan weinig kleur en scherpte over. Een hele uitdaging dus om er fotografisch iets van te maken!

Vooral de eerste dag was het grauw weer en heb ik mij gericht op misschien kleurarme, maar daardoor grafische beelden. De grafische kanten worden vooral zichtbaar in de vlucht formaties die de kraanvogels aannemen. Maar ook een enkele, langsvliegende vogel wordt met een lange sluitertijd en een omzetting naar zwart-wit wel een mooi grafisch beeld.

Groep kraanvogels (Grus grus) in vlucht
Groep kraanvogels in vlucht
Kraanvogels (Grus grus) in zwart-wit
Kraanvogel met een lange sluitertijd in zwart-wit

We positioneren ons bij een grote groep omdat de schuwheid het weinig zinvol maakt om continu achter de groepen aan te rijden. Vanaf een afstand kun je de groepen mooi in hun geheel fotograferen en kun je in alle rust het gedrag observeren. Het lijkt er op dat de kranen soms een beetje bakkeleien en de lucht in dansen om de onderlinge pikorde te bepalen. Daarnaast vliegen er steeds groepen op of sluiten zich weer nieuwe groepjes bij de grotere groep aan. Een mooie dynamiek die kansen tot mooie beelden geeft als je maar geduld hebt.

Paartje kraanvogels (Grus grus)
Paartje kraanvogels
Dansende kraanvogels (Grus grus)
Dansende kraanvogels
Groep kraanvogels (Grus grus) in vlucht
Groep kraanvogels in vlucht

Het mooie Duitse landschap met veel bomen wil soms ook nog wel in mooie beelden resulteren. Wanneer de dag ten einde loopt laat ook een reebokje zich nog mooi vastleggen.

Groep kraanvogels (Grus grus) in het landschap van het Diepholzer Moordniederung
Kraanvogels in het landschap van het Diepholzer Moordniederung
Reebok (Capreolus capreolus) portret
Portretje van een reebok

De zonsondergang is grauw, grijs en donker, dus op het moment dat ik de mooiste beelden hoopte te maken is er helemaal niks bruikbaars meer uit gekomen. Maar niet getreurd, want de nieuwe dag begon met een laagje grondmist die lokaal zelfs even heel dicht was. Ook zit er bij zonsopkomst iets meer kleur in de lucht. Goede omstandigheden voor de fotografie! Als ze dan ook door de honger en het beperkte zicht je duidelijk dichter bij accepteren kun je onderstaande sfeerbeelden maken.

Rijtje kraanvogels (Grus grus) in vlucht bij zonsopkomst
Rijtje kraanvogels in vlucht bij zonsopkomst
Kraanvogels (Grus grus) in de mist
Kraanvogels (Grus grus) in de mist
Kraanvogels in de mist

Niet veel later trekt het open en vliegt een kraanvogel vlak over de auto op zoek naar een nieuwe akker. Een buitenkansje om een mooi beeldvullend vliegbeeld te maken in het mooie, nog gefilterde zonlicht.

Kraanvogel (Grus grus) in vlucht
Kraanvogel in vlucht

Een groep van rietganzen en kolganzen gaat voor ons op de wieken als we rondrijden in de omgeving van het veen, een indrukwekkend gezicht en aangezien ik van rietganzen nog nooit een beeld had weten te maken waar ik tevreden over was is dit direct een nieuwe soort in de soortenlijst.

Rietganzen (Anser serrirostris) in vlucht
Rietganzen (Anser serrirostris) in vlucht
Rietganzen en kolganzen gaan op de wieken

We zoeken deze tweede dag een nieuwe omgeving af, in de hoop op wat kleinere groepen kraanvogels: het blijkt dat gezeinnen minder snel op de wieken gaan, mogelijk omdat dat een enkele zenuwpees in een grotere groep de hele groep meetrekt. De gezinnetjes van 2 oudervogels met jongen laten zich dan ook best goed fotograferen. Ook liet een echtpaar zonder jong zich nog in de voorgrond van een mooi dalletje vastleggen.

kraanvogels (Grus grus) gezin, vader, moeder en jong
kraanvogels (Grus grus) gezin, vader, moeder en jong
Kraanvogel gezinnen
Mooi landschap in het Dielholzer Moorniederung met kraanvogels (Grus grus)
Mooi landschap

Met ruim 2000 beelden (in selectie al terug gebracht naar minder dan 200) kan ik foto na foto blijven tonen, maar ik wil dit reisverslag afronden met een tweetal beelden. Allereerst een experimentje met extreem trage sluitertijden en het meetrekken met vliegende vogels: met een sluitertijd van 1/5e van een seconde weet je zeker dat niets echt scherp is, ten minste niet met mijn relatief beperkte ervaring bij het 'pannen'. Maar het effect van het meetrekken is wel des te duidelijker en persoonlijk vind ik het resultaat wel mooi. Als afsluiter een mooi overzichtsbeeld waarin de grootte van de groepen kranen en het mooie Duitse platteland gecombineerd worden.

Kraanvogels (Grus grus) in vlucht met een lange sluitertijd
Abstracte benadering van kraanvogels in vlucht
Mooi landschap in het Dielholzer Moorniederung met grote groep kraanvogels (Grus grus)
Grote groep kraanvogels in het Diepholzer landschap
]]>
Badderend in paars http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-399/Badderend-in-paars.htm Thu, 16 Oct 2014 00:00:00 +0200 Het is al even geleden dat ik in de vogelfotografiehut van Han Bouwmeester op de Lemelerberg zat. Maar inmiddels heb ik wat tijd gevonden om de resultaten uit een groot aantal foto's te filteren en aangezien de verscheidenheid in soorten klein was en vooral de badderende foto's letterlijk spetterend waren hierbij een kleine selectie van slechts 2 soorten. Het roodborstje en de koolmees.

Te beginnen met deze foto van een roodborstje dat zich lekker uitleefde en ruim de tijd nam om in bad te gaan. Uit vele foto's (genomen in burst) kwam deze het beste uit de bus omdat er geen druppels voor het oog zitten, de spetters het beeld mooi vullen, het paars mooi uitkomt en het kopje mooi scherp is. Ik ben er blij mee!

Badderende roodborst
Badderende roodborst in paars

Ook deze koolmees liet zien hoe hoog hij het water kon doen opspatten. Ik weet niet wat ik mooier vind; de combinatie van oranje en paars of het geel, zwart en wit van een koolmeesje voor deze kleurrijke achtergrond.

Koolmees (Parus major) met een achtergrond van bloeiende heide
Koolmees in paars

Statische portretjes worden al gauw saai, maar wat mij betreft tilt hier de scherpte en de paarse kleur de foto toch wel een niveautje hoger dan de gemiddelde "bird-on-stick".

Koolmees (Parus major) met een achtergrond van bloeiende heide
Koolmees in paars

Om nog even iets abstracter af te sluiten een enorme crop van een koolmees die er vandoor ging op het moment van afdrukken. Persoonlijk ben ik een fan van de zachte patronen die dan ontstaan in de handpennen door de bewegingsonscherpte. In mijn vogel portfolio heb ik hier een herkenbaar beeld van staan. Onderstaande vlakverdeling, kleuren en lijnenspel vind ik zelf wel boeiend, maar ik ben me er van bewust dat veel mensen het maar niks vinden. Smaken verschillen gelukkig en dat houd het leven boeiend, niet waar?

Koolmees (Parus major) met een achtergrond van bloeiende heide
Blur op de vleugel van een koolmees
]]>
Mistige zonsopkomst http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-400/Mistige-zonsopkomst.htm Fri, 03 Oct 2014 00:00:00 +0200 Afgelopen weekeinde hebben we een prachtige ochtend gehad met mist, een opkomende zon erdoor en grauwe ganzen op het water. Hoewel de mist soms misschien net een klein tikje te dicht bleek waren het toch bijna perfecte omstandigheden om de verstilling van zo'n mistige ochtend vast te leggen.

Voor de afwisseling heb ik eens gekozen voor een alternatieve presentatie. Om de verstilling en de rust mooi over te brengen hieronder de beelden in een trage slideshow. Ik hoop dat op deze manier de sfeer van de ochtend mooi tot zijn recht komt. Voor het bijpassende achtergrond geluid zou je dit korte filmpje van die ochtend aan kunnen zetten.

  • Zonsopkomst boven een ven in het Holtingerveld
  • Zonsopkomst boven een ven in het Holtingerveld
  • Zonsopkomst boven een ven in het Holtingerveld
  • Zonsopkomst boven een ven in het Holtingerveld
  • Zonsopkomst boven een ven in het Holtingerveld
  • Zonsopkomst boven een ven in het Holtingerveld
]]>
De verpopping van een kleine vos http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-398/De-verpopping-van-een-kleine-vos.htm Sat, 20 Sep 2014 00:00:00 +0200 Een poosje terug kon ik een bijzonder proces vastleggen: namelijk de rups van een kleine vos die transformeerde in een pop. Helaas bleek deze en een aantal andere rupsen allemaal geparasiteerd waardoor ik de ontpopping tot vlinder heb moeten missen. Volgend jaar weer een kans, maar het maakt deze transformatie er niet minder bijzonder op!

De transformatie van rups naar pop in enkele seconden afgespeeld, in de praktijk kost het een minuut of tien als het velletje eenmaal open barst.

  • Verpopping van de kleine vos - van rups tot pop
  • Verpopping van de kleine vos - van rups tot pop
  • Verpopping van de kleine vos - van rups tot pop
  • Verpopping van de kleine vos - van rups tot pop
  • Verpopping van de kleine vos - van rups tot pop
  • Verpopping van de kleine vos - van rups tot pop
  • Verpopping van de kleine vos - van rups tot pop
  • Verpopping van de kleine vos - van rups tot pop
  • Verpopping van de kleine vos - van rups tot pop
]]>
Kleine zonnedauw aquarel beelden http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-397/Kleine-zonnedauw-aquarel-beelden.htm Tue, 09 Sep 2014 00:00:00 +0200 Kleine zonnedauw is wat mij betreft een van de meest fotogenieke plantjes van Nederland, mede door de prachtige dieprode kleur en de druppeltjes zoete vloeistof die dit vleesetende plantje gebruikt om zowel insecten te lokken als te vangen. Insecten die in de kleverige tentakels belanden en blijven kleven worden door het plantje langzaam verteerd om zo extra voedingsstoffen binnen te krijgen.

Zonnedauw groeit voornamelijk langs vennen op zure, voedselarme grond. Vaak vlak langs of net in het water in de oeverzone waar geen andere planten kunnen gedijen. Deze ingrediënten van natte voeten, rode bladrozetten en druppels op lange haartjes heb ik geprobeerd uit te buiten. Met wat harder zonlicht in de achtergrond krijg je prachtige bokeh patronen door de natte setting en de bijzondere structuur van deze plant. Onderstaande 'aquarellen' zijn dan het uiteindelijke resultaat.

Aquarel van de kleine zonnedauw
Aquarel van de kleine zonnedauw met bokeh
Aquarel van de kleine zonnedauw
Aquarel van de kleine zonnedauw met bokeh
]]>
Bloeiende heide met verschillende aanpak http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-396/Bloeiende-heide-met-verschillende-aanpak.htm Wed, 03 Sep 2014 00:00:00 +0200 Bloeiende struikheide is een prachtig onderwerp voor natuurfotografie: landschappen fleuren op, achtergronden voor vogels of libellen kleuren paars, een uniek moment ieder jaar dat helaas maar kort duurt. Maar dit jaar heb ik voor het eerst geprobeerd de heide zelf als op zich staand onderwerp vast te leggen.

En ik moet zeggen, zelf ben ik niet ontevreden! Sterker nog: ik vind de onderstaande foto zo mooi dat ik hem in mijn macro portfolio heb toegevoegd. Bij het onderstaande beeld heb ik dwars door een heidestruik heen scherp gesteld op een takje aan de achterkant. Hierdoor ontstaat er veel onscherpte waar nog net wat patroon en definitie in zit van alle onscherpe takken. Volgens mij een uitermate geschikte foto om boven de bank te hangen, dus ik heb hem ook geupload naar werk aan de muur.

Bloeiende heide
Bloeiende heide, schilderen met de camera.

Niet iedereen houd van zo weinig scherpte en ook ik vind het leuk om te variëren, en dus hieronder nog een tweetal beelden die steeds een stapje minder abstract worden. Het onderstaande beeld gaat nog wel voornamelijk om de bokeh en structuren van de heide, maar heeft iets minder onscherpe delen tussen de lens en het gekozen takje.

Bloeiende heide
Bokeh en tegenlicht bij bloeiende heide.

De laatste foto laat struikheide zien zoals je het normaal gesproken bekijkt, zij het wel met mijn favoriete tegenlicht van een vroege ochtend zon. De spinnedraden in de heide zijn altijd een mooie extra element om mee te spelen. Ook in het onderstaande beeld heb ik geprobeerd diepte te creëren door onscherpe heide in de voorgrond te fotograferen. Subtiele bokeh van de bloempjes is het resultaat.

Bloeiende heide
Bloeiende heide.
]]>
Bedauwde paardenbijter man http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-395/Bedauwde-paardenbijter-man.htm Fri, 29 Aug 2014 00:00:00 +0200 Een bijzonder detail aan sommige libellensoorten is dat ze in de vroege ochtend bij lage temperaturen veel fletser van kleur zijn dan overdag. Zo ook deze paardenbijter man die overdag helder blauw is. Qua kleur heb ik ze dus liever overdag, maar de dauw en de mogelijkheden tot forse close-ups geven weer hele andere kansen.

Het onderstaande beeld is genomen met een combinatie van mijn macrolens met nog 2 tussenringen. Vervolgens heb ik 6 foto's met verschillende scherpstellingen gecombineerd in deze focus-stack.

Close-up van een bedauwde paardenbijter
Close-up van een bedauwde paardenbijter.

Vervolgens ben ik een stuk verder van mijn onderwerp af gaan zitten en had ik dus gelijk al een stuk meer scherptediepte. Ik houd normaal gesproken niet echt van kale registratieplaten, maar de paarse heide in de achtergrond wilde ik graag vol tot zijn recht doen komen en dus geen andere beeld elementen dan de paardenbijter en de achtergrond.

Bedauwde paardenbijter met bloeiende heide in de achtergrond
Bedauwde paardenbijter met bloeiende heide in de achtergrond.
]]>
Bandheidelibel in bloeiende heide http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-394/Bandheidelibel-in-bloeiende-heide.htm Sat, 23 Aug 2014 00:00:00 +0200 De heide bloeit doorgaans maar een week of 2 en de echte top is dus maar kort. Als libellenliefhebber zijn heidelibellen in de heide natuurlijk een erg leuk onderwerp, maar de bandheidelibel is een soort van pioniershabitats. Toen ik dus een bandheide in de buurt van een ven midden op de heide tegen kwam was ik positief verrast. Een buitenkansje die ik met beide handen aangegrepen heb!

Toen ik het beestje vond zat de zon nog achter de bomen en kwamen de kleuren neutraal uit. Door wat overbelichten voorkom je dat de foto grauw wordt en worden de paarse tinten meer pasteltinten. De zon licht hier al de achtergrond op tot een mooi zachtgele tint.

Bandheidelibel in de bloeiende heide
Bandheidelibel in de bloeiende heide.

Als de zon er eenmaal vol op mijn onderwerp staat komt het tegenlicht pas echt tot zijn recht. Helaas liggen heidevelden meestal omsloten door bos en ook hier was dit het geval. Hierdoor is het licht al wel wat harder, maar mij stoort het nog niet, al had ik natuurlijk graag nog warmere kleuren gehad van nog vroeger zonlicht.

Bandheidelibel in de bloeiende heide
Bandheidelibel in de bloeiende heide.
]]>
Mijn foto op de cover van de nieuwe veldgids libellen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-393/Mijn-foto-op-de-cover-van-de-nieuwe-veldgids-libellen.htm Sun, 17 Aug 2014 00:00:00 +0200 De veldgids libellen van de KNNV heeft al een heel aantal drukken gezien, maar de nieuwe druk heeft voor mij wel een heel leuk detail: op de voorkant van de gids prijkt mijn foto van een dreigend mannetje weidebeekjuffer. En op de achterkant nog een smaragdlibel van mijn hand. Als libellen-liefhebber vind ik dit toch wel een hele eer!

Mijn foto van een weidebeekjuffer op de cover van de veldgids libellen
De cover van de veldgids.

De originele foto vind ik persoonlijk nog wat spannender dan de selectie op de omslag, aangezien daar nog een 2e weidebeekjuffer in vlucht op staat.

Mijn foto van een weidebeekjuffer op de cover van de veldgids libellen
De originele foto.
]]>
Dambordjes http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-392/Dambordjes.htm Mon, 11 Aug 2014 00:00:00 +0200 Het dambordje is een prachtige vlinder die je misschien in de familie van de witjes zou plaatsen. Hij hoort in het echt bij de zandogen, maar wat maakt het ook uit wat het is, het is vooral een ontzettend fotogenieke soort. En ik mocht hem vastleggen tijdens een dagje België.

Te beginnen met een focusstack. Ik vond dit dambordje aan een mooie beemdkroon bloem. Maar vaak worden bij dit soort beelden de bloemen onscherp als je goed focust op de vlinder. In onderstaande focus-stack zijn dus foto's gecombineerd die de vlinder scherp hadden met andere beelden waarin ik de bloem scherpgesteld heb.

Focus-stack van een dambordje (Melanargia galathea)
Focus-stack van een dambordje.

Voor een wat grafischere benadering is wat meer ruimte, een patroon van grassen en dauwdruppels altijd een mooie succesformule. Al lukt het lang niet altijd om alles op zijn plek te laten vallen, in het onderstaande beeld vind ik het resultaat zeker geslaagd.

Dambordje (Melanargia galathea) met bokeh van dauwdruppels
Dambordje met een bokeh van dauwdruppels.
]]>
Beekoeverlibel en bokeh http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-391/Beekoeverlibel-en-bokeh.htm Mon, 04 Aug 2014 00:00:00 +0200 Doorgaans ben ik een fan van het warme licht rond zonsopkomst en ondergang. Maar overdag met wat harder licht kun je ook nog prima met tegenlicht spelen: een beetje overbelichten, wat gebruik van schitteringen in het water voor een mooi bokeh patroon in de achtergrond en je krijgt een meer stemmig beeld met koele tinten. Minstens net zo mooi als alle warme kleuren!

Het onderwerp moet er natuurlijk een beetje naar zijn, een vuurlibel of een bandheidelibel mannetje moet lekker knallen, maar het mannetje beekoeverlibel is met zijn berijpt blauw een erg geschikt onderwerp voor deze benadering. Ze ben ik dus erg tevreden met het onderstaande beeld.

Beekoeverlibel (Orthetrum coerulescens) met bokeh
Beekoeverlibel in koele grijstinten.
]]>
Nieuwe plantensoorten vastgelegd http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-390/Nieuwe-plantensoorten-vastgelegd.htm Wed, 30 Jul 2014 00:00:00 +0200 Naast de orchideeën categorie die ik recent heb geïtroduceerd fotografeer ik de laatste tijd ook steeds vaker andere planten. Een echte lijn en aanpak zit er niet in, zodra een plantje er mooi bij staat, fotogeniek is of als waardplant dient voor vlinders vind ik het boeiend er een mooie foto van te maken. Omdat het de meest uiteindelopende soorten zijn introduceer ik bij deze een verzamelcategorie voor alle overige planten.

Na mijn masterclass in Roermond ben ik zelf nog een dagje wezen fotograferen in het zuiden. In dit geval in Noord België, waar ik op een oude afvalstort van de zinkindustrie het onderstaande zinkviooltje kon fotograferen: een klein, teer en fotogeniek bloempje, zeker met mooie dauw.

Zinkviooltje (Viola lutea ssp. calaminaria) onder de dauw
Zinkviooltje onder de dauw.

De kattenstaart was een van de onderwerpen tijdens de masterclass. Op een mooie locatie met natte voeten en pioniersvegetatie liet de plant zich mooi fotograferen, al waren er helaas twee ochtenden op rij wolken voor de zon rond zonsopkomst. Toen het licht er toch even doorkwam en een bijtje langsvloog voor de nectar kon ik het onderstaande beeld maken.

Grote kattenstaart (Lythrum salicaria) met bij
Grote kattenstaarten.

Een andere mooie roze plant die het goed doet in tegenlicht is de dagkoekoeksbloem. Een algemene plant die je veel tegen komt, maar als hij in de vroege ochtend bedauwd staat te stralen in het eerste licht dan kun je toch niet anders als je macrolens even midden tussen de bloemen drukken en zoeken naar een scherp punt en een mooie balans met de onscherpte?

Dagkoekoeksbloem (Silene dioica) in tegenlicht
Dagkoekoeksbloem in tegenlicht.
]]>
Mist, dauw en zon http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-389/Mist,-dauw-en-zon.htm Sat, 26 Jul 2014 00:00:00 +0200 Dauw, mist en zon. Een gouden combinatie, vooral samen met verschillende grassen. Normaal gesproken fotografeer ik graag een libelin zo'n setting, maar soms kan het ook gewoon de moeite zijn om dit zonder speciaal focuspunt in je beeld te fotograferen. Een soort van softe aquarel ontstaat er dan. Bij deze twee beelden van een mooie ochtend, èèn met en èèn zonder libel.

Ik was deze mooie ochtend wel op zoek naar libellen in tegenlicht, maar toen ik in het eerste licht deze grassen zag staan vond ik de kleuren en structuur wel heel erg sfeervol. Ik kon het dus niet laten eens een foto zonder insect te fotograferen, om puur de schilderachtige setting te fotograferen, zonder focuspunt. De omgeving word zo voor de afwisseling eens direct het onderwerp van de foto.

Prachtig plekje langs de Gard in de Cevennen
Grassen in tegenlicht.

Normaal gesproken maak ik graag gebruik van het allereerste licht, maar bij deze gewone oeverlibel vond ik het subtiele kleurenpalten van vlak voor de zon er over kwam nog mooier. Boven in beeld verschijnt net de oranje gloed, maar in het overgrote deel van de foto zijn de kleuren heel stemmig, waar ik zelf wel blij mee ben.

Gewone oeverlibel (Ortetrum cancellatum) vrouwtje in tegenlicht
Grassen in tegenlicht.
]]>
Zomervakantie in de Cevennen - Zuid Frankrijk http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-388/Zomervakantie-in-de-Cevennen---Zuid-Frankrijk.htm Sat, 12 Jul 2014 00:00:00 +0200 De zomervakantie met een gezin heeft natuurlijk niet als prioriteit om foto's te maken, maar als natuurfotograaf probeer ik wel altijd een mooi gebied te kiezen waar veel libellen en vlinders rondvliegen. Zuid Frankrijk is prachtig en met behulp van de Crossbill guides waren de Cevennes en de grand causses een logische keuze.

Hoewel ik na een uitgebreide voorbereiding erg hoge verwachtingen had, blijkt het in de praktijk wel een uitdaging te zijn om aan fotograferen toe te komen wanneer je met een baby van 10 maanden op stap gaat. De meeste foto's zijn dan ook gemaakt op korte momentjes tussendoor en een paar ochtenden waarin ik er vroeg op uit ging als mijn zoon nog heerlijk lag te slapen. Ik moest mijn ideeën en plannen wel wat bijstellen, maar mag toch zeker niet klagen met wat ik heb mogen vastleggen.

In de eerste dagen hadden we wat gebrek aan zon waardoor soorten als bronlibel niet waargenomen werden. Gelukkig wordt je door iets minder geschikt weer wel aangezet om eens verder te kijken dan je neus lang is. Langs de rivier kwam ik op een grindbank de nimf van een sprinkhaan (vermoedelijk een blauwvleugelsprinkhaan) tegen. Het beestje was prachtig gecamoufleert en het grind is ook een fotogenieke setting om eens als ondergrond te gebruiken.

Nimf van een sprinkhaan op een grindbank langs de Tarn
Nimf van een sprinkhaan op een grindbank.

De eerste dagen zaten we in een stacaravan in Anduze, aan de oostkant van de Cevennen: ik hoopte een uitstapje naar de Camargue te kunnen maken vanuit hier, maar daar zijn we niet aan toe gekomen. Langs de rivier bij de camping kon ik op de grindbanken nog wel de koningspage vastleggen terwijl hij mineralen probeert op te zuigen in het natte grind. Daarnaast heb ik vanuit Anduze mooie bezoekjes gebracht aan de Gard, een prachtige rivier waar veel libellen bij voorkomen. Ik mocht hier de bijzondere prachtlibel (Macromia splendens) in grote vaart langs zien vliegen. Ook de bronslibel wordt vliegend waargenomen.

In tegenstelling tot alle actieve, vliegende libellen laten de tanglibellen langs de Gard zich wel vrij goed op de foto zetten. Ik kan hier op deze prachtige locatie mooie foto's maken van de kleine tanglibel. Een leuk detail is dat deze soort doorgaans groene ogen heeft, maar in het zuiden van Frankrijk komt een ondersoort voor met mooie blauwe ogen en minder zwarte tekening. Een interessant beest dus.

Prachtig plekje langs de Gard in de Cevennen
Een prachtig plekje langs de rivier de Gard.
Kleine tanglibel (Onychogomphus forcipatus ssp. unguiculatus)
Kleine tanglibel, ondersoort unguiculatus langs de Gard.

Wat me opviel is dat juist bij de stroomversnellingen de iberische beekjuffers zich ophielden. Deze mooie soort, die nauw verwant is aan onze eigen weidebeekjuffer, is de enige nieuwe libellensoort die ik tijdens deze vakantie heb kunnen vastleggen. In de stroomversnellingen rusten ze zelfs op stenen en maken ze duidelijk dat deze plek hun territorium is. Het mannetje op de foto hier onder markeert zijn territorium door zijn vleugels dreigend uit te klappen als er een ander mannetje in de buurt komt.

Iberische beekjuffer (Calopteryx xanthostoma) mannetje
Territoriaal mannetje iberische beekjuffer.

Niet alleen libellen zijn boeiend om te fotograferen op deze locaties, ook de rotsen zelf zijn soms prachtig met korstmossen begroeid en vormen zo een geschikt onderwerp voor een close-up.

Korstmossen op de rotsen langs de Gard
Korstmossen bedekken de rotsen.

Als laatste foto van deze locatie en afsluiting van de dagen in Anduze vind ik het onderstaande beeld van het mannetje oranje breedscheenjuffer erg leuk. De soort is niet bepaald zeldzaam in de Cevennen. Maar leuke foto's maken is altijd een uitdaging. Toen een mannetje besloot om een langsdrijvend blaadje als rustplaats te gebruiken in een ondiep gedeelte van de rivier had ik een leuke setting voor een foto die toch weer even anders is dan op een standaard stengeltje. De grindbodem en de reflectie van het blad zijn leuke details.

Oranje breedscheenjuffer (Platycnemis acutipennis) op een langsdrijvend blad
Oranje breedscheenjuffer lift mee op een langsdrijvend blad.

Na 4 dagen in de buurt van Anduze zijn we verkast naar het westen en hebben we op een camping bij Florac gebivakkeerd. Florac is een mooie strategische uitvalsbasis omdat het precies tussen de Cevennen en de grand Causses ligt. Vanaf Florac rijd je zo de gorge du Tarn in, de Cevennen in en de causse Mejean op. Drie verschillende biotopen met een enorme biodiversiteit. De Tarn stroomt langs de camping en is goed voor mooie libellen als de oranje breedscheenjuffer, vele tanglibellen, iberische beekjuffer en bronslibel.

Vanuit Florac heb ik in de vroege ochtend drie keer een bezoek gebracht aan een prachtig kalkgrasland: Col du Rey. Ik had deze locatie gevonden dankzij andere reisverslagen en het veld is absoluut het vermelden waard. Naast honderden uitgebloeide orchideeën stonden er nog redelijke aantallen hondskruid in bloei. Maar ook de aantallen en diversiteit in vlinders was geweldig: honderden blauwtje en parelmoervlinders vlogen er op het grote veld. Daarnaast grote aantallen dambordjes, redelijk wat dikkopjes en groot geaderd witje. Een absoluut feestje! Doordat het zo'n groot veld is kostte het me wel de volle drie ochtenden om de beste hoekjes en het beste licht te ontdekken, maar op de derde ochtend kon ik dan met veel plezier onderstaande beelden maken.

Groot geaderd witje (Aporia crataegi) in tegenlicht
Groot geaderd witje in tegenlicht.
Dambordje (Melanargia galathea) in tegenlicht
Dambordje in tegenlicht.

Maar niet alleen vlinders waren een mooi fotografieonderwerp op deze locatie. Honderden orchideeën waren al uitgebloeid, maar ik vond nog een prachtige bijenorchis in volle glorie. Deze orchidee heeft mijn interesse voor zijn familie opgewekt door foto's van anderen, maar ik had hem nog nooit in het echt gezien. Een klein sprongetje in de lucht dus toen ik hem zag staan, omdat de bloeitijd al redelijk op zijn eindje liep en ik ze niet meer verwacht had.

Bijenorchis (Ophrys apifera)
Bijenorchis bij Col du Rey.

Het mooie van warme, droge gebieden in zuid Europa is dat als er ergens een kleig stukje grond is waar een plasje regenwater in blijft staan deze modder een enorme trekplijster is voor vlinders. Ik heb drinkgezelschappen gezien van zeker 50 dwergdikkopjes en van zeker 30 esparcette-, heide- en icarusblauwtjes bij elkaar. 30 fladderende blauwe dingetjes op een gele ondergrond is een prachtig en vrolijk gezicht. Als dan een bruin blauwtje zich tussen zijn blauwe familieleden (allemaal mannetjes) mengt dan heb je een mooie fotogelegenheid.

Bruin blauwtje in drinkgezelschap van esparcette en icarusblauwtjes
Bruin blauwtje in drinkgezelschap.

Een van de laatste dagen hebben we een bezoek gebracht aan Aven Armand, een indrukwekkende druipsteengrot. Maar nog boeiender was het landschap op de causse waar deze grot gevonden wordt: de causse Mejean. Een bijzondere moment voor mij als natuurfotograaf was het afstappen op een herder die ik met een kleine kudde schapen op de terugweg tegenkwam. Achteraf ontdekte ik met wat googelen dat ik de laatste schaapherder van de grand causse gefotografeerd had en dat er meer over hem op het web te vinden is. Zijn naam is Avesque Christian. Een fotogenieke man, zeker samen met zijn hond en kudde in het prachtige landschap.

Schaapherder Avesque Christian op de causse Mejean
Schaapherder Avesque Christian met zijn hond en schaapskudde op de causse Mejean.

Het landschap van de causse Mejean is ook zonder schaapherder fotogeniek: hekjes, glooiende velden en hier en daar een eenzame boom vormen een mooi decor voor de grote aantallen vlinders en orchideeën die hier in dit gebied voorkomen. Toen ik vroeg in de ochtend van een mooi vlinderveld naar een mooi graanveld met korenbloemen en klaprozen reed kon ik onderweg dit landschapje schieten. 5 minuten later sta je weer bij een ingezaaid klaverveld waar volop allerlei andere soorten bloemen bloeien.

Het landschap op de causse Mejean
Het landschap op de causse Mejean.
Bloemenveld op de causse Mejean
Kleurrijke bloemenpracht op de causse Mejean.

Graag sluit ik dit reisverslag af met wat mij betreft de mooiste foto van deze vakantie. Geen libel, vlinder of orchidee, maar onze prachtige zoon Daniël. Het mag dan een uitdaging zijn om aan fotograferen toe te komen met zo'n ventje, maar bij onderstaande foto valt toch elke andere plaat in het niet?

Daniel in een graanveld met wilde bloemen
Ons fotogenieke mannetje.

Omdat natuurlijk niet iedereen geïnteresseert is in allerlei soorten heb ik veel foto's niet in dit reisverslag gehangen. Voor de echte liefhebbers tot slot wel een overzicht van gefotografeerde soorten: oranje getoonde soorten zijn voor mij nieuwkomers in de soortenlijst, wit getoonde soorten hebben nieuwe foto's.

Vlinders

  1. Koningspage
  2. Zuidelijke luzernevlinder
  3. Esparcetteblauwtje
  4. Zuidelijk staartblauwtje
  5. Turkoois blauwtje
  6. Klein tijmblauwtje
  7. Tijmblauwtje
  8. Spaanse parelmoervlinder
  9. Westelijke parelmoervlinder
  10. Braamparelmoervlinder
  11. Kleine weerschijnvlinder
  12. Zuidelijk dambordje
  13. Bretons spikkeldikkopje
  14. Witgezoomd spikkeldikkopje
  15. Groot geaderd witje
  16. Bruin blauwtje
  17. Knoopkruidparelmoervlinder
  18. Dambordje
  19. Dwergdikkopje

Libellen

  1. Iberische beekjuffer
  2. Kleine tanglibel
  3. Oranje breedscheenjuffer
  4. Witte breedscheenjuffer

Orchideeën

  1. Bijenorchis
  2. Bokkenorchis
  3. Hondskruid
  4. Bruinrode wespenorchis
  5. Grote muggenorchis
]]>
Planten geïntroduceerd in mijn soortenlijst! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-387/Planten-geïntroduceerd-in-mijn-soortenlijst!.htm Tue, 08 Jul 2014 00:00:00 +0200 Als natuurliefhebber heb ik een speciale passie voor insecten. Vogels zijn ook populair, maar de laatste tijd winnen ook de planten in aandacht. Wat begon met een plantengids, zodat ik waardplanten van vlinders kon herkennen, mondde de laatste tijd uit in het steeds meer waarderen van mooie en fotogenieke planten. En bij het zien van prachtige foto's van planten door andere fotografen ben ik meer en meer foto's gaan nemen van de vele kleurrijke soorten in het plantenrijk. Tijd voor een volledig nieuwe categorie in mijn soortenbank!

En welke familie binnen de planten spreekt meer tot de verbeelding van menig natuurliefhebber dan de orchideeën? Een goede familie dus om je eens in te verdiepen en mee te beginnen, al zijn het vaak zeldzame soorten die je niet bepaald overal tegen komt. Maar mede dankzij een bezoek aan de kalkgraslanden in de Viroinvallei en eerdere bezoeken aan de Eifel kan ik toch gelijk goed van start: van twaalf soorten orchideeën heb ik foto's toegevoegd. Een aantal soorten zijn in de afgelopen twee weken gefotografeerd, tijdens mijn zomervakantie naar de Cevennen en de grand Causses in zuid Frankrijk.

In dit blogje de foto's van de meest bijzondere orchidee die ik tot nog toe heb mogen fotograferen: de bokkenorchis. De bloemen van deze plant hebben bijzonder lange, gekrulde tongen en dat maakt ze een ongekend mooi onderwerp waar je je als macro fotograaf mooi in vast kan bijten. Close-ups waarin alle kronkelende bladen een mooi lijnenspel vormen zijn uitdagend om te maken, maar geven wel de beste resultaten.

Bokkenorchis (Himantoglossum hircinum) close-up
Close-up van de bokkenorchis

Een andere persoonlijke favoriet van mij is de onderstaande foto van rietorchissen. De rietorchis is Nederlands meest algemene soort en deze foto in een veld van honderden rietorchissen kon ik midden in Zwolle nemen! Dat is weer eens een hele andere natuurbeleving dan een zeldzame orchidee in Zuid Frankrijk fotograferen. Soms is de natuur dicht bij huis minstens even boeiend!

Veld vol met rietorchissen (Dactylorhiza praetermissa), midden in Zwolle
Veld vol met rietorchissen, midden in Zwolle.

Ik zou zeggen, blader eens rustig door de soorten heen en geniet van de kleurenpracht en variatie binnen deze mooie plantenfamilie.

Het toevoegen van soorten is een flinke klus, dus als het macro seizoen achter de rug is (de komende winter dus) staat het toevoegen van een hele selectie gefotografeerde plantensoorten uit andere families op de agenda. Maar binnenkort eerst een uitgebreid reisverslag van mijn zomervakantie, waarvoor ik nog zo'n 1000 foto's heb uit te zoeken en te bewerken.

]]>
De zeldzame, mooie en bijzondere dwergjuffer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-386/De-zeldzame,-mooie-en-bijzondere-dwergjuffer.htm Thu, 19 Jun 2014 00:00:00 +0200 De dwergjuffer sprak mij al jaren tot de verbeelding: het kleinste juffertje van Europa, slechts 2,5 centimeter groot, slank gebouwd en een verborgen leven. Dat trekt mij als libellen liefhebber toch aan. Ook de mooie kleuren van het beestje en vooral het (soms) witte pterostigma maakt ze aantrekkelijk.

De uitdaging die je dan als fotograaf voor je hebt is hoe breng ik een beeld hoe klein en verborgen zo'n juffertje is als je hem in het veld tegen komt. Want laten we wel zijn: de onderstaande foto laat prachtig zien hoe mooi het beestje is (let op de witte cellen aan de vleugeltop en de lichte pootjes), maar je krijgt niet het idee dat je naar een heel klein juffertje aan het kijken bent.

Dwergjuffer (Nehalennia speciosa) vrouwtje
Beeldvullend vrouwtje dwergjuffer

Maar Hoewel het een mooie registratie is van een nog mooier beestje ga ik dan toch op zoek naar een beeld die voor mij vertaald hoe ik ze beleef. En dan kom je al gauw op toch meer ruimte uit. De soort vliegt vaak verborgen tussen ijle zeggenvegetaties, dus al die smalle grassprieten maken essentieel onderdeel uit van het habitat van de soort. Dus dan ook graag van mijn foto.

Dwergjuffer (Nehalennia speciosa) tussen de zeggen
Dwergjuffer tussen de zeggen

Maar eigenlijk vind ik het onderstaande beeld toch nog het meest geschikt. Hoewel je de neiging hebt dichter op je scherm te gaan zitten om dat kleine beestje nou eens goed te bekijken is dat precies wat past bij deze soort. Alles bij elkaar is het hoe dan ook een geweldige ervaring deze zelzame soort (die overigens niet in Nederland voorkomt) eens in het echt te kunnen bewonderen.

Dwergjuffer (Nehalennia speciosa) tussen de zeggen
Ienie-mini dwergjuffer ienie-mini in beeld
]]>
De bosparelmoervlinder vastgelegd http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-385/De-bosparelmoervlinder-vastgelegd.htm Sat, 14 Jun 2014 00:00:00 +0200 Soms heb je van die soorten, die je jaren geleden voor het laatste hebt vastgelegd. En als je dan weer eens door je eigen soortenlijst bladerd ben je niet echt tevreden over de beelden. In mijn geval was de bosparelmoervlinder een van deze soorten die dit jaar op het programma stonden om te verbeteren. En dat is best gelukt vind ik zelf!

Allereerst ben ik vroeg in het vliegseizoen gaan zoeken naar deze mooie vlinder, omdat ze vers toch extra helder en fotogeniek zijn. Als je dan een slapend exemplaar onder de dauw kan vinden ben ik wel tevreden.

Slapende bosparelmoervlinder (Melitaea athalia) onder de dauw
Slapende bosparelmoervlinder onder de dauw

Een klassieke manier om parelmoervlinders mooi vast te leggen is het gebruik van tegenlicht wanneer ze hun vleugels openen. Het licht valt dan heel mooi door de vleugels en toch zie je de mooi getekende onderkant van de vleugels. Best of both worlds! Als er dan nog iets van pluisjes door het tegenlicht zweven is het helemaal mooi!

Bosparelmoervlinder (Melitaea athalia) met gespreidde vleugels en tegenlicht
Bosparelmoervlinder met gespreidde vleugels en tegenlicht
]]>
Weidebeekjuffer close-ups http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-384/Weidebeekjuffer-close-ups.htm Mon, 09 Jun 2014 00:00:00 +0200 Soms slapen weidebeekjuffers met hun vleugels gespreid. Een prachtige kans om ze eens frontaal te fotograferen omdat de gespreide vleugels dan een mooi lijnenspel vormen en een natuurlijke omlijsting rond de kop van het dier.

Vooral de mannetjes met hun donkerblauw glanzende lijf en de gepigmenteerde vleugels zijn uitermate geschikt voor een flinke close-up.

Weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) kopportret
Kopportret van een mannetje weidebeekjuffer

Een close-up van de bijzondere metallic blauwe adering in de zwarte vleugel stond al een poosje op mijn verlanglijstje. Bij deze foto heb ik mijn macrolens gecombineerd met een setje tussenringen voor een extreme close-up. Ik kreeg de vleugel er dan nog steeds niet helemaal beeldvullend op, dus achteraf heb ik in de compoter nog een uitsnede moeten maken.

Weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) close-up van de vleugel
Weidebeekjuffer - close-up van een vleugel met dauwdruppels
]]>
Bedauwde viervlek in tegenlicht http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-383/Bedauwde-viervlek-in-tegenlicht.htm Fri, 30 May 2014 00:00:00 +0200 De viervlek is een van mijn favoriete libellen. De soort is algemeen en kun je daarom gemakkelijk op veel verschillende plekken tegenkomen. Dat betekend ook in verschillende vegetaties en misschien wel de mooiste is in een veld met zuring. Zowel de viervlek als het rood van de zuring komt prachtig uit in tegenlicht. Vooral als je stevig onderbelicht.

De foto is een minuut na zonsopkomst genomen met een onderbelichting van 1,5 stop.

Bedauwde viervlek (Libellula quadrimaculata) in zuring en tegenlicht
Viervlek in zuring

Op dezelfde ochtend kwam ik een klein stukje verderop in de schaduw van een bomenrij een andere libel onder de dauw tegen. De vroege glazenmaker is een soort die vrij lastig te vinden is 's ochtends vroeg, maar als je hem dan tegenkomt maakt hij een mooi onderwerp.

In de onderstaande foto begint de zon de achtergrond al te beschijnen waardoor die mooi lichtgeel wordt. Een bijpassende achtergrond voor deze grote, zandkleurige libel. Let ook eens op de grijskleurige cel aan de basis van de vleugels. Vanwege het feit dat de libel in de schaduw hangt en de achtergrond al door de zon beschenen wordt is deze foto juist een stop overbelicht om hem lekker helder te maken.

Bedauwde vroege glazenmaker (Aeshna isoceles)
Close-up van een bedauwde vroege glazenmaker.
]]>
De weidebeekjuffer in fluitekruid http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-382/De-weidebeekjuffer-in-fluitekruid.htm Fri, 23 May 2014 00:00:00 +0200 In mijn zoektocht naar sfeervolle beelden van insecten blijft de weidebeekjuffer een van mijn favoriete soorten. Zelfs een eenvoudige registratiefoto van deze juffer is al gauw mooi omdat het dier zelf zo fotogeniek is. Maar in mijn zoektocht naar sfeer wilde ik deze soort graag combineren met een fotogenieke setting: fluitekruid.

De locatie waar fluitekruid samenkomt met weidebeekjuffers licht helaas mooi beschut tussen de bomen. Ideaal voor libellen want die houden niet van wind, maar het duurt even voor de zon je setting mooi oplicht. In het geval van dit beeld heb ik toch geduldig gewacht en vond ik de kleuren en de oplichtende vleugels toch een boeiender sfeerbeeld geven dan de foto's van voordat de zon over de bomen scheen.

Weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) in fluitekruid
Weidebeekjuffer in fluitekruid
]]>
De Viroinvallei en zijn kalkgraslanden http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-381/De-Viroinvallei-en-zijn-kalkgraslanden.htm Sat, 17 May 2014 00:00:00 +0200 Na ons bezoekje aan Noord Frankrijk voor de tweevlek zijn we iets naar het oosten gereden, net over de grens België in. Het doel: de kalkgraslanden van de Viroinval met zijn vlinders en orchideeën. Ik had al veel gelezen over het gebied en hoewel we vroeg in het seizoen zaten wilde ik het graag eens verkennen.

Het weer was bewolkt en winderig. Gelukkig droog, maar toch niet bepaald ideaal vliegweer voor vlinders. Daarentegen vind ik zonlicht al heel gauw hard worden, dus we konden wel de hele dag doorfotograferen en zeker bij orchideeën is het zo erg nog niet om ze met een egale belichting vast te kunnen leggen.

Mijn eerste doelsoort was de paarse parelmoervlinder (Ook wel akkerparelmoervlinder genoemd). Deze mooie vlinder komt niet voor in Nederland en ook in de Eifel kom je hem niet snel tegen. Daarnaast is het een van de weinige vlindersoorten die half mei al voorkomt. Dankzij het grauwe weer vlogen ze niet en was het een hele zoektocht om een paar exemplaren tegen te komen. De regen van de dagen ervoor heeft hun uiterlijk niet echt goed gedaan, maar als je na een half uur zoeken een exemplaar vind ben je daar toch al blij mee. En gelukkig heb je maar één exemplaar nodig voor een foto.

Paarse parelmoervlinder of akkerparelmoervlinder (Boloria dia)
Paarse- of akkerparelmoervlinder.

Planten heb ik niet echt heel veel verstand van, maar sommige orchideeënsoorten vind ik zelf zo fotogeniek dat ze bij mij op de verlanglijst staan. Zo ook de hommelorchis, een prachtige bloem waarvan ik wist dat hij al zou moeten kunnen bloeien. We vonden meerdere exemplaren van dit plantje en dan kan je kiezen. Ik vond een mooi vrijstaand exemplaar die zich mooi in zijn geheel liet fotograferen en een andere met 2 mooie bloemen in de kracht van hun korte leventje. Beide foto's zijn focus-stacks op grote diafragma's (F2.8 en 4.0) om een zachte achtergrond te combineren met een grote scherptediepte.

Hommelorchis (Ophrys fuciflora)
Vrij staande hommelorchis
Hommelorchis (Ophrys fuciflora)
Wat een mooie bloemen!

Een goed gecamoufleerd en makkelijk te missen orchidee is de poppenorchis. Als je hem eenmaal van dichtbij bekijkt is hij prachtig, maar de mix van groen en rood vallen redelijk makkelijk weg in de achtergrond. Toen ik deze orchidee eens goed van dichtbij bekeek was hij toch zeker de moeite van het fotograferen waard.

Poppenorchis (Orchis anthropophora)
Poppenorchis

De volgende dag zijn we nog op zoek geweest naar andere vlinders. Ik hoopte de kleurrijke moerasparelmoervlinder te vinden, maar zoals je altijd weet in de natuurfotografie: garantie tot succes heb je nooit, vooral niet als je bijzondere soorten zoekt. Helaas is het dus niet gelukt, maar we kwamen wel de zilvervlek tegen, een bijzonder zeldzame vlinder voor onze regionen. En ook nog eens een mooi, vers beestje van deze fraaie soort.

Zilvervlek (Boloria euphrosyne)
Zilvervlek, wat een mooie vlinder!

Na een dag fotograferen was het weer tijd om richting huis te rijden, maar niet zonder een tussenstop op een mooi plekje in de buurt van Maastricht. Op deze locatie vliegen niet alleen veldparelmoervlinders rond, maar er groeien vooral ongelofelijk veel orchideeën. Het soldaatje bloeit hier in slagorde: honderden exemplaren! De veldparelmoervlinder is ook een prachtige vlinder, zeker als hij een mooie frisgroene zitplaats kiest.

Veldparelmoervlinder (Melitaea cinxia)
De veldparelmoervlinder

En zo kom ik moe, maar voldaan thuis. Qua weersomstandigheden had ik natuurlijk graag wat zon gehad en de belichtingen zijn wat vlak op de meeste foto's, maar ik heb toch mogen genieten van prachtige planten- en vlindersoorten. En dat was tenslotte het doel. Ik kom zeker nog een terug in de zomer: dan zijn de orchideeën voornamelijk uitgebloeid, maar zullen de vlinders en libellen zich vast in grotere getale laten vastleggen.

]]>
De tweevlek in Noord Frankrijk http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-380/De-tweevlek-in-Noord-Frankrijk.htm Tue, 13 May 2014 00:00:00 +0200 Afgelopen week heb ik mogen genieten van een tripje naar Noord Frankrijk en zuid België. Het doel: eerst uitsluipende tweevlekken in Noord Frankrijk en daarna een eindje naar het oosten rijden voor een bezoek aan de roemruchte Viroinval voor vlinders en orchideëen. Voor het uitsluipen van de tweevlek heb je half mei de beste papieren en dus hebben we het minder mooie weer getrotseerd en zijn in de regen richting Noord-Frankrijk gereden. Je moet er wat voor over hebben, want bij Brussel was de combinatie van wegwerkzaamheden en regen goed voor ruim een uur vertraging.

Aankomst op de locatie van de tweevlek
Aankomst in de regen

Donderdag middag vertrokken we vanuit Nederland zodat we 's avonds alvast de locatie konden verkennen. En dan kom je aan in de regen. Niet heel gezellig, maar door het koude weer blijven uitsluipende libellen wel hangen in afwachting op wat beter weer, dus we hadden goede kansen ons onderwerp al tegen te komen. En ja hoor, we parkeren de auto aan de rand van het meer, ik loop nog geen tien meter of ik zie mijn eerste tweevlek al hangen. Na een rondedansje (ik was bang dat we te laat zouden zijn vanwege het vroege voorjaar) en nog een snelle verkenning zijn we maar gauw richting hotel gereden.

De volgende ochtend konden we meer dan tien uitsluipers ontdekken, wat mooie foto gelegenheden gaf. Doordat er meerderen de brandnetels in waren gekropen kon ik met de juiste hoek mooi spelen met 2 dieren, 1 scherp in de voorgrond en een tweede onscherp in de achtergrond.

Twee uitsluipende tweevlekken (Epitheca bimaculata)
Uitsluipende tweevlek met een tweede uitsluiper in de achtergrond.

Een mannetje was langs een mooie, stevige plant omhoog gekropen en liet zich mooi tegen de lichte, egale achtergrond van het meer vastleggen nadat hij zijn vleugels al uitgespreid had. Ik had graag een zonnetje als tegenlicht gehad, maar zo'n lichte achtergrond geeft ook wel een mooi sfeertje, vooral als je flink overbelicht.

Mannetje tweevlek (Epitheca bimaculata) met gespreide vleugels
Mannetje tweevlek met gespreide vleugels.

Omdat de tweevlek eigenlijk alleen goed te fotograferen is tijdens het uitsluipen wilde ik de soort graag met larvehuidje erbij vastleggen. Een exemplaar hing in het kleefkruid nog mooi bij zijn huidje en het kleefkruid gaf ook nog een mooie natuurlijke omlijsting. Onderstaande foto is dan ook mijn persoonlijke favoriet van de trip. Als je goed kijkt zie je de stekels aan zijn achterwerk. Door zijn extreem stekelige voorkomen als larve kan de tweevlek goed overleven in vijvers die vol vis zit die libellenlarven normaal gesproken als welkom hapje zien.

Pas uitgeslopen tweevlek (Epitheca bimaculata) bij zijn larvehuidje
Pas uitgeslopen mannetje met zijn larvehuidje.

Tot slot heb ik ondanks de wind met veel moeite en veel pogingen een redelijke close-up van de amberkleurige vleugels kunnen maken. Vooral vanwege de zwarte basisvlek, de adering en de amberkleur vind ik de vleugels erg geschikt voor een close-up.

Close-up van de vleugels van een tweevlek (Epitheca bimaculata)
Close-up van de vleugels.

Alles bij elkaar werkte het onderwerp ontzettend goed mee en mag ik met veel plezier terugkijken op een uitermate geslaagde ochtend en mijn 60e echte libellensoort. Binnenkort volgt een blogje met mijn foto's uit de Viroinval.

]]>
Oranjetipjes in de vroege ochtend http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-379/Oranjetipjes-in-de-vroege-ochtend.htm Wed, 30 Apr 2014 00:00:00 +0200 Tja... de oranjetipjes. Misschien wel het meest gefotografeerde vlindertje van Nederland (en terrecht). Prachtig oranje doorschijnende vleugels bij de mannetjes, de gewoonte om mooi te gaan zitten op pinksterbloemen. Maar maak er maar eens iets origineels van. Bij deze twee foto's met wat meer ruimte om het onderwerp.

Voor mij blijft het spelen met bokeh een sleutel tot het vastleggen van sfeer. Hoe dichter de druppels bij de lens komen, hoe groter de bokeh cirkel wordt. En dan kun je met goede omstandigheden en mooi licht het onderstaande beeld realiseren.

Het vrouwtje van het oranjetipje tussen de dauwdruppels en bokeh
Het vrouwtje van het oranjetipje tussen de bokeh

Na 4 ochtenden zoeken vind ik persoonlijk het onderstaande beeld het meest geslaagd. Ik vond dit mannetje op een wel heel fotogenieke setting waarin de 3 pinksterbloemen een mooie diagonaal vormen. Het was mistig en beloofde perfect te worden, maar net toen de zon er door kwam schoof er sluierbewolking voor waardoor ik niet het mooie warme licht en duidelijke bokeh van de dauwdruppels kreeg waar ik op had gehoopt. Is de setting perfect, gooit sluierbewolking toch weer subtiel roet in het eten... Gelukkig maar, nu moet ik volgend jaar toch echt weer opnieuw meerdere ochtenden met dit prachtige vlindertje bezig!

Het mannetje van het oranjetipje op een pinksterbloem
Het mannetje in een mooie diagonaal
]]>
Close-up van de vleugel van een smaragdlibel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-378/Close-up-van-de-vleugel-van-een-smaragdlibel.htm Mon, 21 Apr 2014 00:00:00 +0200 Een close-up van de vleugel van een uitgeslopen smaragdlibel had ik al vaker aan lopen denken, maar door de extreme vergroting is het technisch een hele uitdaging: voldoende scherptediepte behalen is niet altijd makkelijk, zeker niet omdat er altijd wel wat wind staat en een libel dan al gauw continu om zijn as draait met de wind mee.

Naast een goede scherpte is op een verse vleugel het licht van enorme invloed: omdat de membranen nog aan alle kanten glimmen is direct zonlicht veel te hard en wil je het liefst werken met het zachte licht van een half bewolkte dag. Dan heb je nog de achtergrondkleur die van belang is omdat de vleugel doorzichtig is. In de onderstaande foto is het licht prachtig, de achtergrond van riet doet de vleugel mooi uitkomen en ook de scherpte is goed. Alles valt voor mij zo op zijn plek.

Het lijkt wel een knap staaltje glas in lood nietwaar?

Close-up van de vleugel van een uitsluipende smaragdlibel
Close-up van de vleugel van een uitsluipende smaragdlibel
]]>
Appelvinken en meer bij vogel-boshut Hoenderloo http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-377/Appelvinken-en-meer-bij-vogel-boshut-Hoenderloo.htm Mon, 14 Apr 2014 00:00:00 +0200 Ik kan niet anders dan reclame maken voor bos-vogelhut Hoenderloo. De appelvink is een werkelijk waar prachtige vogel en hij laat zich op dit moment met enige regelmaat zien bij deze mooie vogelhut. Daarnaast kun je als je een lange dag zit met wat geluk soorten als gaai en boomklever mooi fotograferen. Mijn dagje was wel heel geslaagd omdat er zelfs een paar seconden een ekster langs kwam.

Toegegeven, soms heb je wel wat geduld nodig, want in 8,5 uur zitten zit je met enige regelmaat naar een vrij rustige scene te kijken, maar toch kwam er tijdens mijn dagje tot 3 keer toe een paartje appelvinken wat eten en drinken. En voor deze grandioze vogel kwam ik in feite. Tijdens 3 korte bezoekjes kun je met totaal verschillende apparatuur een mooie variatie aan beelden schieten.

Kopportret van een appelvink
Kopportret van een appelvink
Canon 70D, 500mm F4, 1.4 converter
Portret van een appelvink
Wat zijn ze toch mooi!
Canon 5D MKII, canon 500mm F4
Drinkende appelvink in tweevoud
Appelvink in tweevoud

Uiteraard ben je niet alleen appelvinken aan het fotograferen, maar tussendoor gebeurt er zo nu en dan iets leuks. Een paar bijzondere momenten van afgelopen keer was een bezoekje van een houtduif die mooi behoedzaam boven een randje gras uit kwam.

Kopportret van een ekster
De houtduif, wat een kleurrijke vogel eigenlijk!

Een roodborstje die een bad nam maakte er een redelijk spektakel van en omdat de zon er net even in tegenlicht doorheen brak ontstond er een spetterend geheel!

Roodborstje neemt een bad
Roodborstje neemt een bad
Roodborstje neemt een bad
Spetterend!

De gaai is net als de ekster zo'n kraaiachtige die zich perfect aanpassen aan het leven met mensen, je kan ze soms midden in de stad tegenkomen, maar toch zijn ze schuw en pienter genoeg om direct door te hebben als er iets afwijkt en je interesse toont. Niet ze gemakkelijk te fotograferen dus en toen hij deze dag een paar keer een bliksembezoekje bracht om gauw een paar pinda's te snaaien was ik erg blij dat ik hem mooi op de foto kon zetten. De blauwe veren in de vleugel vind ik prachtig!

De gaai met zijn prachtige blauwe vleugelveren
Gaai met zijn prachtige blauw

De boomklever komt met enige regelmaat langs en ook al heb ik deze soort al vaak kunnen fotograferen vanuit een vogelhut, in dit geval zat ie wel weer even heel klassiek mooi te zijn op een mooi plekje. Kan het toch niet laten die foto dan toch ook nog te delen.

Boomklever in klassieke houding
Boomklever

Alles bij elkaar is het bijzonder wat je in een uur of 9 zitten vast kan leggen! Ik zal het hier bij laten, maar voor mensen die graag nog wat meer willen zien: er staan nieuwe beelden bij de volgende soorten:

]]>
Geoorde futen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-375/Geoorde-futen.htm Tue, 08 Apr 2014 00:00:00 +0200 Afgelopen week heb ik kunnen genieten van geoorde futen in zomerkleed. Het was windstil wat een prachtig vlak wateroppervlak opleverde, een mooi ingredient voor rustige beelden waarin de fuutjes mooi tot hun recht komen. De uitdaging is speciale momenten te pakken en dat is gelukt denk ik.

Geoorde futen leven van kleine visjes en insecten die ze onder water vangen (bijvoorbeeld ook libellenlarven), maar mugjes en vliegjes worden ook van het wateroppevlak opgepikt. Hieronder een tweetal beelden hiervan: een insect gespot en het moment van toehappen.

Geoorde fuut ziet een vliegje
Geoorde fuut spot een vliegje
Geoorde fuut ziet een vliegje
En hap!

Altijd bijzonder is gedrag en interactie binnen vogelfotografie. Balts is vaak het mooiste gedrag om vast te leggen en ook de geoorde fuutjes die rechtop in het water gaan staan tegenover elkaar om zich te verbinden is een mooi gezicht. Bij deze ronde fuurtjes met zo'n dunne nek is het wel een koddig gezicht vind ik zelf. Bijzonder is wel dat een van de twee hier nog in winterkleed is, maar dat maakt voor de fuutjes zelf blijkbaar niets uit. Het begint vaak met tegenover elkaar drijven en een beetje kopschudden.

Kopschuddende geoorde futen tegenover elkaar
Kopschuddende fuutjes tegenover elkaar
Baltsende geoorde futen
Moment in de balts van de geoorde fuut

Rekken en strekken is een ander moment waarin er iets gebeurt dat de foto iets extra's geeft. Maar ook een portretje in mooie gele kleuren kan ik onmogelijk voor mijzelf houden. Wat mij betreft een mooie complete set van beelden van dit prachtige fuutje.

Geoorde fuut ziet een vliegje
Even de vleugels strekken...
Geoorde fuut ziet een vliegje
Portret in geel
]]>
Bruine winterjuffer in een berijpte setting http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-376/Bruine-winterjuffer-in-een-berijpte-setting.htm Thu, 27 Mar 2014 00:00:00 +0100 Elke winter staat een winterjuffer mooi onder de rijp op het verlanglijstje. Niet elke winter lukt het en deze winter leek voorbij te gaan zonder goede kansen. Gelukkig hadden we op het laatste nippertje nog een keer een prachtige, heldere en koude nacht waarin de rijp prachtig aangroeide.

Eigenlijk was ik deze ochtend voor landschapsfotografie op pad, maar ik wist dat er bruine winterjuffers zaten, dus dan houd je je ogen toch open. Het feit dat ik dit juffertje relatief makkelijk vond was een gelukje waar ik erg blij mee was. Voor je het weet maak je meer dan 100 foto's van hetzelfde diertje en is het nog lastig kiezen ook. Ik heb er dus maar gewoon wat meer neergezet hieronder.

Berijpte bruine winterjuffer (Sympecma fusca)
Berijpte bruine winterjuffer
Berijpte bruine winterjuffer (Sympecma fusca)
Berijpte bruine winterjuffer in tegenlicht
Berijpte bruine winterjuffer (Sympecma fusca)
Berijpte bruine winterjuffer
Berijpte bruine winterjuffer (Sympecma fusca)
De zon begint de eerste kristallen te smelten
]]>
Baltsende futen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-374/Baltsende-futen.htm Sat, 22 Mar 2014 00:00:00 +0100 De balts van de fuut is een prachtig gebeuren: al kopschuddend tegenover elkaar, de admiraalhouding (de gespreide vleugels) en als climax de penguindans. Alleen de namen voor het gedrag laten al zien dat het iets bijzonders is. Afgelopen week heb ik een deel van de balts vast kunnen leggen: voor het hoogtepunt moet ik nog een keertje terug.

Admiraalhouding bij de fuut (Podiceps cristatus)
De admiraalhouding van de fuut is een prachtig onderdeel van de balts
Admiraalhouding bij de fuut (Podiceps cristatus)
De admiraalhouding roept een reactie op bij een potentiele partner

Op sommige momenten geeft de structuur in het riet bijna een natuurlijke omlijsting in de achtergrond en is ook het moment met opgezette kragen en kopschuudden geslaagd: alles valt op zijn plaats.

Admiraalhouding bij de fuut (Podiceps cristatus)
Om de band te versterken schudden beide partners met de kop en zetten hun kraag op

Het is altijd lastig kiezen bij grotere series beelden die veel op elkaar lijken, dus een wat uitgebreidere keuze van foto's heb ik toegevoegd op de soortpagina.

]]>
Blauwe heikikkers en padden in tegenlicht http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-373/Blauwe-heikikkers-en-padden-in-tegenlicht.htm Fri, 14 Mar 2014 00:00:00 +0100 Sommige zaken in de natuur zijn zo bijzonder dat je mensen er echt mee kan verassen. Als ik mensen vertel dat ik in maart elk jaar weer mijn best doe om blauwe kikkers te fotograferen in Nederland dan word je soms niet geloofd. Maar voor de natuurfotograaf is het een bekend fenomeen: de heikikker die prachtig blauw kleurt in de paartijd.

Afgelopen donderdag was het dan zo ver: eigenlijk was het al wat aan de late kant. Met het warme weer gaat het ontzettend snel en zijn de kikkers slechts 2 of 3 dagen blauw. De meeste waren dan ook niet meer blauw, maar ik kon gelukkig nog een mooi gekleurd exemplaar vinden. Deze werkte ook nog even prachtig mee door in de gouden reflectie van het pijpenstrootje te gaan zitten: geel en blauw, een mooi kleurcontrast. Hij was lekker aan het kwaken in de hoop een vrouwtje te lokken. Het kwaken gaf mooie cirkels in het water, maar tussendoor werd de reflectie perfect verstilt. Beide effecten vind ik erg mooi, dus de keuze is aan jullie, ik laat ze gewoon allebei zien.

Blauwe heikikker (Rana arvalis)
Blauwe heikikker man in verstilde, gouden reflectie
Blauwe heikikker (Rana arvalis) in gouden reflectie
Blauwe heikikker met ringen in het water

Toen het blauw er mooi opstond had ik inmiddels flink tegenlicht en in plaats van naar de andere kant van het ven te lopen ben ik lekker gaan spelen met tegenlicht opnames. De padden die in grote getale aanwezig waren waren ook een prima onderwerp hiervoor. Ik heb hierin geprobeerd de schitteringen op het water zo in beeld te brengen dat ze een extra grafisch element toevoegen.

Gewone pad (Bufo bufo) in tegenlicht
Gewone pad in tegenlicht
]]>
Een geslaagde macro pixperience http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-372/Een-geslaagde-macro-pixperience.htm Wed, 05 Mar 2014 00:00:00 +0100 Afgelopen zaterdag was een mooie dag voor mij: op de macro pixperience mocht ik 2 lezingen verzorgen en werd het praktijkboek macrofotografie met meerdere beelden van mij er in gelanceerd.

Mijn eerste lezing was voor ruim 100 bezoekers en ik had drie kwartier om mijn ideëen te delen over de brede mogelijkheden binnen macrofotografie: van heel dichtbij voor heel veel detail tot het fotograferen van insecten met heel veel ruimte van hun natuurlijke omgeving in beeld.

De eerste lezing op de macro pixperience
Lezing "van dichtbij tot veraf" op de macro pixperience

Direct daarna mocht ik in, samen met Johan van de Watering en Andrew George in de grote zaal inspireren tot het fotograferen dicht bij huis. Als thema had ik hiervoor specifiek voor libellen gekozen en laten zien wat daarbinnen mogelijk is als je dicht bij huis heel vaak terug komt op dezelfde plekjes. De 9 grote schermen maakten er een prachtig geheel van.

De eerste lezing op de macro pixperience
Lezing "Unlock potential" op 9 schermen tijdens de macro pixperience
]]>
Sneeuwklokjes in het engelse werk http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-371/Sneeuwklokjes-in-het-engelse-werk.htm Fri, 28 Feb 2014 00:00:00 +0100 De beste tijd voor sneeuwklokjes is in no-time voorbij, maar gelukkig heb ik de afgelopen week tijdens een mooie zonsopkomst kunnen spelen met een fotogeniek groepje sneeuwklokjes. Het licht, de klokjes en de setting waren een prachtige combinatie en het gevoel dat het macro seizoen weer op losbarsten staat geeft weer bakken energie.

Allereerst kon ik heerlijk spelen met een ruime compositie: mijn lievelingsmethode waarbij de achtergrond een belangrijk onderdeel van je foto uit gaat maken. Zeker in het bos kunnen de patronen en bokeh in de achtergrond erg fotogeniek worden en als je door de bomen dan een mooie, zachtroze gekleurde lucht hebt krijg je dit soort beelden met een sober, maar wat mij betreft prachtig kleurenpalet.

Een groepje sneeuwklokjes in het Engelse werk
Sneeuwklokjes en bokeh in het Engelse werk
Een groepje sneeuwklokjes in het Engelse werk
Sneeuwklokjes en bokeh in het Engelse werk

Een leuke uitdaging is het ook altijd om dichterbij deze mooie bloempjes te komen: met weinig scherptediepte proberen de teerheid van het bloempje groot in beeld vast te leggen. Bij dit soort opnames hoeft zeker niet het hele bloempje van voor tot achter scherp te zijn: in dit geval zorgen dat de binnenste blaadjes scherp zijn levert een veel zachter beeld op. Ook de herhaling van 2 bloempjes waarvan er maar een scherp is is een effectieve manier om mooie beelden te krijgen.

Close-up van een sneeuwklokje in het Engelse werk
Close-up van een sneeuwklokje
Herhaling met twee sneeuwklokjes
Herhaling van twee sneeuwklokjes
]]>
Bosvogels vastgelegd bij boshut Hoenderloo http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-370/Bosvogels-vastgelegd-bij-boshut-Hoenderloo.htm Tue, 25 Feb 2014 00:00:00 +0100 Dankzij het gulle geven van Henri van vliet (eigenaar van boshut Hoenderloo) mocht ik na het winnen van de VNF clubwedstrijd een bezoekje brengen aan de boshut Hoenderloo. Toen ik hoorde dat er steeds een groepje staartmezen voor de hut te vinden was leek het me een mooi moment om de gewonnen waardebon eens te verzilveren.

De boshut van Henri kent wat uitdagingen als je met een vaste 500mm prime lens aan komt. Het vijvertje en het voer ligt allemaal net wat dichter bij de hut dan ik gewend ben, waardoor dingen al snel binnen je minimale scherpstelafstand vallen. Dus heb ik zowel gefotografeerd met mijn 70-200/F4 + 1.4 converter als met de 500mm. Een zelf meegebrachte larixtak (leek me een mooie ondergrond voor een staartmeesje) heb ik geplaatst op precies de gewenste afstand voor mijn 500mm lens, een andere tak die ik mee had genomen die mooi met korstmossen was begroeid werd dichterbij geplaatst.

Na de boel rustig opgezet te hebben kon ik een dagje stoeien met sluitertijden en iso's. Dit vooral omdat de dag begon met vrij veel regen en het bijbehorende gebrek aan licht. De foto's van die ochtend zijn dan ook wat saai als je naar het licht kijkt, maar toch prima beelden voor de soortenlijst.

Koolmees op larix tak
Koolmees op de larix tak
Mannetjesvink
Mannetjesvink

Gelukkig kwam op een gegeven moment de zon erdoor. En dat is wanneer de setting van boshut Hoenderloo echt prachtig wordt. Helemaal als er aan iedere tak in het bos druppels hangen wordt de achtergrond magisch omdat het zonlicht door het bos op je achtergrond valt in mooie patronen. Helaas gebeurde dit rond het middaguur en viel het net samen met een wel erg rustige periode qua vogels. Prachtig licht dus, mooie achtergronden, maar geen vogels.

Ondanks stevige hoofdpijn en migraine heb ik nog een poosje gezeten, wachtend op de vogels. En hoewel de echte magie langzaam wegtrok (met elk klein zuchtje wind hing er minder water aan de takken), kon ik in deze periode nog een paar mooie beelden maken waarin de zon in de achtergrond nog subtiele patronen vormde. Vooral de boomklevers lieten zich van hun mooiste kant zien.

Boomklever in zijn typische houding
De typische houding van de boomklever
Boomklever op een larix tak
Boomklever op een larix tak
Mannetje grote bonte specht
Het mannetje van de grote bonte specht

De les van deze dag: probeer de boshut eens te boeken als er in de vroege ochtend een flinke afwisseling tussen zon en regen voorspelt wordt. Dan kan het niet anders of je komt met hele mooie beelden thuis!

]]>
Wind, vogels en prachtig licht in de kop van Noord Holland http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-369/Wind,-vogels-en-prachtig-licht-in-de-kop-van-Noord-Holland.htm Mon, 17 Feb 2014 00:00:00 +0100 De daagjes uitwaaien in IJmuiden en op Vlieland smaken naar meer. Vogelfotografie, forse winden en afwisselende wolkenluchten zijn heerlijke fotografische kansen die ik graag pak. Gisteren ben ik een dagje wezen fotograferen op de afsluitdijk en in de havens van Den Oever.

De dag begon met zonsopkomst halverwege de afsluitdijk. We waren ruim op tijd aanwezig tijdens het blauwe uurtje. Uiteraard hoopte ik op spectaculaire kleuren, maar de wolken hingen net een tiental kilometer verkeerd en dus heb ik in het blauwe uurtje lekker lopen spelen met lange sluitertijden en langsvliegende vogels. Een van de beste resultaten van heel veel beelden was deze grauwe gans die eenzaam tegen de wind in ploeterde. De foto is genomen op 1/15e van een seconde.

Grauwe gans in vlucht met een lange sluitertijd
Grauwe gans in beweging

Niet veel later zijn we doorgereden naar de haven van Den Oever. Er wil daar nog wel eens een leuke soort als zeekoet of parelduiker rondzwemmen, maar ook zonder zeldzaamheden zijn de vele eendensoorten die ronddobberen in de luwte van de haven een mooi onderwerp. De prachtige middelste zaagbek is een soort waarvan ik vooral de mannetjes met hun mooie verenkleed en duidelijke kuif wel echt kan waarderen. Met windkracht 8 is het uiteraard leuk om te proberen de barre omstandigheden vast te leggen. Daarom heb ik in het onderstaande beeld veel ruimte om de vogel heen gelaten omdat de golven zo mooi tot hun recht komen. Ook de verwaaide kuif laat mooi zien wat het voor weer was.

Een groepje zaagbekken vliegt voor de zonnestralen over het IJsselmeer
Een mannetje middelste zaagbek tussen de golven

Een paar kilometer verderop langs het wad was al een poos een kleine geelpootruiter te zien. Ik probeer niet te veel als soortenjager bezig te zijn, maar als ik in de buurt van een zeldzaam vogeltje ben die zich ook doorgaans vrij goed laat fotograferen dan kan ik de verleiding niet weerstaan. Vanwege de harde wind kreeg ik hier ook weer andere beelden dan standaard: de wind deed het water dat nog geen centimeters diep was mooi rimpelen en de houding van de vogel laat mooi zien hoeveel moeite hij had om zich staande te houden.

Een groepje zaagbekken vliegt voor de zonnestralen over het IJsselmeer
De kleine geelpootruiter bij Vatrop

Ik heb genoten van het fotograferen van vogels, maar het mooiste moment was toch gewoon een stop langs de afsluitdijk toen we terug reden. De wisselende bewolking gaf een prachtig lichtspel boven het IJsselmeer. De wind gaf hoge golven die ook nog eens tot spray verwaaiden. Gecombineerd een prachtig schouwspel! Dit beeld heb ik geprobeerd te vangen in de onderstaande foto's. Ik weet zelf eigenlijk niet wat ik mooier vind: deze scene met een groepje vogels om de weidsheid te benaderen of juist helemaal zonder, om de leegte volledig tot zijn recht te laten komen.

Een groepje zaagbekken vliegt voor de zonnestralen over het IJsselmeer
Een groepje zaagbekken trekt over het IJsselmeer in prachtig licht
Weids landschap met mooi licht boven het IJsselmeer
Water, licht en lucht: de weidsheid van het IJsselmeer

Met trots sluit ik af met een laatste beeld van een meeuw in tegenlicht. Het harde zonlicht wat even in volle kracht doorbrak geeft in het onderstaande beeld een hard contrast waardoor alle kleur verdwijnt en er een soort zilverkleurig, stylistisch beeld ontstaat. Niet alleen het eerste warme zonlicht is fotogeniek bewijst deze plaat wat mij betreft!

Een groepje zaagbekken vliegt voor de zonnestralen over het IJsselmeer
Meeuw in zilver
]]>
Bruine winterjuffers http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-368/Bruine-winterjuffers.htm Fri, 31 Jan 2014 00:00:00 +0100 In de winter staat macrofotografie bij mij op een wat lager pitje, maar zodra de temperaturen onder de nul graden zakt gaat het weer kriebelen, want dan behoren winterjuffers weer tot de mogelijkheden. Vandaag ben ik op zoek gegaan naar de algemenere soort: de bruine winterjuffer

Helaas hebben we nog niet echt veel winter gehad, dus heb ik eens een poging gewaagd bij voorspellingen rond het vriespunt. Er was niet echt rijp, maar dat mag de pret niet drukken. Sterker nog, het voelde heerlijk om weer eens op de knietjes achter het statief te zitten om libellen te fotograferen!

Deze bruine waterjuffertjes zijn bijzonder lastig te vinden en doorgaans hangen ze in pollen pijpestro wanneer je ze wel vind omdat ze daar nog het meeste opvallen. Ik heb nog mijn best gedaan om er eentje in de (wel berijpte) heidestruiken te vinden, maar dat is echt onbegonnen werk. Gelukkig is een pol pijpestro met al zijn recht lijnen fotografisch helemaal niet verkeerd en als de donkere heidestruiken dan de achtergrond vormen krijg je een mooi samenspel van kleuren en lijnen.

Bruine winterjuffer (Sympecma fusca) overwinterend in pijpestrootje
Bruine winterjuffer overwinterend in pijpestrootje

Omdat waterjuffers niet warmbloedig zijn zijn ze bij een temperatuur van rond het vriespunt niet in staat om zich te bewegen. Dit betekend dat ze erg kwetsbaar zijn en je voorzichtig met ze om moet gaan, maar het betekend ook dat je in alle rust met een setje tussenringen kan spelen en zo ook een close-up van de juffer kan maken. Hierbij dus een portretje van deze bijzondere waterjuffer met zijn anti-vries lichaam.

Bruine winterjuffer (Sympecma fusca) overwinterend in pijpestrootje
Bruine winterjuffer overwinterend in pijpestrootje
]]>
Sneeuwuil in de duinen van Vlieland http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-367/Sneeuwuil-in-de-duinen-van-Vlieland.htm Fri, 24 Jan 2014 00:00:00 +0100 Afgelopen woensdag kon ik het niet laten om achter een mooie soort aan te gaan. In de duinen van Vlieland liet een sneeuwuil zich prachtig zien en na de sperweruil met zijn prachtig gele ogen hebben uilen mijn aandacht wel getrokken. En ook de sneeuwuil heeft van die prachtige, heldergele kijkers. Daarnaast vind ik ook de schrale setting van de duinen met zijn helmgras en kale, door de wind getijsterde boompjes erg fotogeniek, dus heb ik een dag vrij genomen om te genieten van deze mooie combinatie.

Allereerst heb ik gebruik gemaakt van de kale, grillige bomen toen de uil er voor koos om in zo'n boom plaats te nemen. Door heel laag bij de grond te fotograferen (plat op de buik) kon ik door het duinlandschap heen fotograferen en vormden de pollen helmgras een mooie waas. Bij dit grillige beeld met toch al weinig kleur en licht vond ik een zwart-wit omzetting met een korrel er over erg passen bij de sfeer.

Sneeuwuil (Bubo scandiacus) in een verweerde boom
Sneeuwuil in een verweerde boom

Gelukkig zat hij niet alleen in een boom, maar liet hij zich ook op de grond bewonderen in het typische duinlandschap. Een nadeel van een mooie duintop is dat de voorgrond niet echt mooi onscherp wordt met al die grassen en vegetatie. Je kunt de vogel dan beeldvullend uitsnijden, maar omdat ik wel graag de omgeving wil laten zien (Het schrale duinlandschap heeft best wat weg van de toendra waar je ze normaal gesproken kan vinden) vind ik in dit geval een panorama uitsnede het mooiste resultaat opleveren.

Sneeuwuil (Bubo scandiacus) in het duinlandschap van Vlieland
Sneeuwuil in het duinlandschap van Vlieland

De uil bleek erg relaxt. Hij poetste zich af en toe een beetje, keek wat om zich heen. En omdat hij erg lang op dezelfde plek zat kon je de tijd nemen om langzaam dichterbij te komen en hem te laten wennen aan je aanwezigheid. Zo kon je echt dichtbij komen. Ik heb hier een hoek gekozen waarbij een donkere rij dennen de achtergrond vormde waartegen de uil prachtig afsteekt. Voor het onderstaande portret heb ik wel een enorme uitsnede gemaakt, maar die gele ogen komen wel prachtig uit zo!

Portret van de sneeuwuil (Bubo scandiacus) in de duinen van Vlieland
Portret van de sneeuwuil

Er staan nog een aantal andere varianten en wat informatie over de sneeuwuil op de soortpagina, het is lastig kiezen uit honderden beelden!

]]>
Een heerlijk dagje fotograferen bij de zuidpier van IJmuiden http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-365/Een-heerlijk-dagje-fotograferen-bij-de-zuidpier-van-IJmuiden.htm Mon, 13 Jan 2014 00:00:00 +0100 Gisteren heb ik mogen genieten van een heerlijk dagje fotograferen op en rondom de pier bij IJmuiden. Het doel was vooral om weer eens wat vogels te fotograferen die je in het binnenland niet voor de lens krijgt. Soorten als de paarse strandloper en de drieteenstrandloper. Maar ook meeuwensoorten zijn leuk om tegen te komen.

Bij aankomst zijn we begonnen bij de pier. Door de stevige wind (windkracht 7) waren er flinke golven en het eerst wat tot de verbeelding spreek is het feit dat er hele groepen zilvermeeuwen ronddobberen op de vrij ruige golven zonder ook maar enigszins onder de indruk te zijn van het ruwe weer. Al gauw lukte het om de vrij zeldzame kleine burgemeester (een meeuwensoort) die er te zien was te spotten in de groep meeuwen. Tot mijn positieve verassing vloog er ook een dwergmeeuwtje rond en toen even later ook nog een drieteenmeeuw lande op het water had ik in een uur tijd drie nieuwe meeuwensoorten gefotografeerd. Deze soorten zijn toegevoegd in mijn soortenbank.

Het dwergmeeuwtje had een hele elegante manier van fourageren: al vliegend fladderde hij vlak boven de golven om af en toe met zijn snavel er iets uit te vissen. Een prachtig gezicht dat wel wat op een dans over de golven leek.

Dwergmeeuw (Hydrocoloeus minutus) bij de zuidpier van IJmuiden
Dwergmeeuwtje dansend op de golven

Met de grote golven en de groepen meeuwen die af en toe bij een flinke, brekende golf even op de vleugels gingen kreeg ik een mooie kans om te spelen met lange sluitertijden. De beweging van water en vliegende meeuwen leek mij leuk om op een abstracte manier vast te leggen. Dus gekozen voor iso 100 en F22 om op een sluitertijd van 1/10e van een seconde uit te komen. Bij deze sluitertijd vond ik de foto precies goed: flink veel bewegingsonscherpte, maar nog net genoeg detail om te zien waar je naar kijkt. Het onderstaande beeld is wel erg smaak gevoelig, maar ik vind het erg mooi. Zo mooi zelfs dat hij op iets groter formaat in mijn vogel portfolio te bewonderen is.

Lange sluitertijd met zilvermeeuwen en woeste golven
Lange sluitertijd met zilvermeeuwen en woeste golven

Als je niet zo van abstracte fotografie houd is het onderstaande beeld waarin de 1e jaars zilvermeeuwen een mooie herhaling vormen misschien meer jouw ding. De volwassen vogel is een leuke onderbreking in deze herhaling. De eerlijkheid gebied me in dit geval wel te vertellen dat er wat gecloned is om de verdeling in de foto goed te krijgen, het valt met zo veel beweging en wind niet altijd mee om de foto precies zo te nemen als je hem hebben wilt.

Lange sluitertijd met zilvermeeuwen en woeste golven
Groep 1e jaars zilvermeeuwen

Toen alle bijzondere meeuwensoorten goed waren vastgelegd en ik lekker een poos had lopen spelen met lange sluitertijden werd het tijd voor iets nieuws. Een van mijn doelen met deze trip was ook het krijgen van betere beelden van de paarse strandloper. Deze kleine en doorgaans tamme vogeltjes zijn niet moeilijk te fotograferen, maar omdat ik zelden aan de kust kom had ik nog geen mooie foto's van deze typische kustsoort. Toen ik ze vond terwijl ze een prachtig geërodeerd betonblok als zit- en slaapplaats hadden gekozen heb ik mijn foto bewust de ruimte gegeven zodat de mooie structuur in het beton ook een essentieel onderdeel van de foto wordt. Je ziet zo gelijk dat deze strandlopers goed gecamoufleerd zijn.

Paarse strandloper (Calidris maritima) en steenstructuur
Paarse strandloper en steenstructuur

Maar dankzij het wisselvallige weer kwam af en toe de zon er een beetje door en Johannes zou Johannes niet zijn als hij niet even met tegenlicht zou spelen. In het onderstaande beeld komt de spray van een flinke golf over de betonblokken heen gewaaid dankzij de stevige wind. De waterdruppels komen mooi uit in het tegenlicht en laten, samen met de ineengedoken houding van de strandloper wat zien van de barre omstandigheden waarin deze vogels gedijen.

Paarse strandloper (Calidris maritima) in tegenlicht met opspattend water
Paarse strandloper met opspattende golf

Naast de meeuwen en strandlopers wilde ik nog proberen om foto's te maken met een lange sluitertijd van een vogel die laag bij de golven zat. Een eidereend leek daarvoor een prima onderwerp, maar toen een aalscholver even mooi langs kwam scheren heb ik geprobeerd daar een mooi shot van te maken. Niet eens heel bewust nam ik deze plaat met de nog lange sluitertijd die ik had gekozen die door het meetrekken van de camera een mooi panning shot met bewegingsonscherpte opleverde. Soms moet het geluk ook een beetje meezitten aangezien ik simpelweg de tijd niet had om aan mijn instellingen te denken.

Panning foto van een aalscholver (Phalacrocorax carbo)
Panning foto van een aalscholver (1/10e sluitertijd)

Dat ik met zo'n uitgebreide set aan mooie resultaten thuis kom is zeldzaam en ik kijk dan ook met een ontzettend tevreden gevoel terug. Wat is er dan mooier om af te sluiten met een landschapsfoto die dit dagje aan de noordzeekust helemaal samenvat: ruige wolken, onstuimig weer, af en toe prachtig licht en meeuwen om het af te maken. De noordzeekust ten top!

Landschapsfoto van het strand bij IJmuiden
Landschapsfoto met dreigende lucht
]]>
Kuifduiker, brilduiker en andere watervogels http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-364/Kuifduiker,-brilduiker-en-andere-watervogels.htm Wed, 11 Dec 2013 00:00:00 +0100 Vandaag heb ik mogen genieten van een heerlijk dagje fotografie. Het plan was om te beginnen bij de Harderhaven. Hier was een kuifduiker gezien, in winterkleed niet echt een enorm spectaculaire vogel, maar ik had ze nog nooit gezien en de knalrode ogen van deze soort zijn in ieder geval ook in de winter te bewonderen. De hoek waarin de zon opkwam viel alleen wat slechter uit dan ik had verwacht, dus had ik te sterk zijlicht. Door dus naar de Lepelaarsplassen. De lepelaarhut ligt zoals alle vogelhutten helaas veel te hoog, maar soms komen er eendensoorten wel prachtig voor de hut langs gezwommen. Vandaag had ik het geluk hier een brilduiker te zien. Een prachtige eendensoort die ik hier in tig eerdere bezoeken nooit gezien had en die ik ook nog nooit echt mooi van dichtbij op de foto had.

Mannetje brilduiker (Buchephala clangula) voor de lepelaarhut
Mannetje brilduiker voor de lepelaarhut.
Mannetje brilduiker (Buchephala clangula) voor de lepelaarhut
Mannetje brilduiker voor de lepelaarhut.

Het was verder helaas erg leeg voor de hut al was het licht soms prachtig met een zonnetje die subtiel door de mist heen kwam. Maar ja, zonder onderwerp geen foto, hoe mooi het licht ook is. Dus na anderhalf uur maar weer terug gelopen richting het bezoekerscentrum van de Lepelaarsplassen en me uitgeleeft op de enorme groepen kuifeenden die in de jachthaven bij de Blocq van Kuffeler massaal ronddobberen. In eerste instantie jaag je ze wat van de kant af als je plat op je buik langs de kant gaat liggen, maar al gauw trekken ze zich weinig van je aan en dan kun je met een mooi laag standpunt prachtige foto's maken.

Mannetje kuifeend (Aythya fuligula) met een laag standpunt gefotografeert
Mannetje kuifeend met een laag standpunt gefotografeert.
Mannetje kuifeend (Aythya fuligula) strekt zijn vleugels
Even de vleugels strekken.
Vrouwtje kuifeend (Aythya fuligula) met een laag standpunt gefotografeert
Ook het vrouwtje laat zich vastleggen.

Nadat ik de kuifeendjes succesvol heb gefotografeert zonder schuilhut ga ik op de terugweg nogmaals langs de kuifduiker. De hoek van het licht zou nu beter moeten zijn en ik hoop dat ook deze kleine futensoort na een poosje geduld zijn schuwheid verliest. De oever langs het Veluwemeer bestaat uit basaltblokken, dus helaas is het niet bepaald comportabel liggen, maar je moet er wat voor over hebben. Na een uurtje gelegen te hebben met het fuutje op 50 meter ver weg heb je de neiging om de hoop op te geven, maar na anderhalf uur verkrampt liggen komt de kuifduiker langzaam dichterbij dobberen. Opeens krijgt hij het in zijn bol lijkt het wel en wil wel eens weten wat dat rare wezen op de kant nu is. Hij zwemt recht op me af en blijft op ongeveer 5 meter van de kant dobberen terwijl hij aandachtig naar me kijkt en ondertussen nieuwsgierig lijkt te worden van het driftige geklik van de camera. Dat zijn het soort ontmoetingen die natuurfotografie zo ontzettend gaaf maken!

Kuifduiker (Podiceps auritus) in winterkleed bij het Veluwemeer
Kuifduiker bij de Harderhaven op het Veluwemeer.
Kuifduiker (Podiceps auritus) in winterkleed bij het Veluwemeer
Kuifduiker portretje.
]]>
Kruisbekken en nog veel meer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-362/Kruisbekken-en-nog-veel-meer.htm Thu, 05 Dec 2013 00:00:00 +0100 Een week of 2 geleden heb ik een dag doorgebracht in de fotohut van landschap Overijssel / Han Bouwmeester op de Lemelerberg. Een prachtige locatie waar deze zomer vaak kruisbekken gefotografeerd waren, maar die waren al weken niet meer gezien. Maar we hadden flink geluk, want juist toen wij er zaten kwamen deze prachtige vogels toch een keer een minuutje langs.

De kruisbekken komen alleen langs om te drinken, maar dat levert wel een mooie houding en reflectie op. De mannetjes van de kruisbek zijn prachtig rood van kleur en daarom mijn favoriet. Foto's van het vrouwtje vind je op de kruisbekken pagina.

Drinkend mannetje kruisbek
Drinkend mannetje kruisbek

Naast kruisbekken lieten uiteraard vele andere vogels zich zien bij het voer van de hut. De kruisbek is een groot familielid binnen de familie van de vinken en hun kleinere broertje, de vink, liet zich ook prachtig vastleggen op korte afstand. Het lukte om met 700mm een mooi kopportret te maken op dit mannetje die heel heel relaxt dichtbij zat. Dit portretje is nog wel een flinke crop, de foto is genomen op F9.

kopportret van een mannetjesvink
Kopportret van een mannetjesvink

Naast de vinkenfamilie zijn mezen uiteraard ook altijd goed vertegenwoordigd. De fotogenieke kuifmees liet zich regelmatig fotograferen, maar vanwege het luxe probleem van al vele mooie foto's in het archief voegden die niet zo veel meer toe. De pimpelmeesjes werkten wat dat betreft beter mee, op een moment met prachtig licht waren ze lekker met een groepje actief. De kleuren van het warme licht in de achtergrond contrasteren prachtig met het helder blauw van deze mooie, maar ook pittige mezen. Dit leverde onderstaande beelden op.

3 pimpelmezen in prachtig licht
Drie pimpelmezen spelen verstoppertje in prachtig licht
Statieportret van een pimpelmees in prachtig licht
Statieportret van een pimpelmees
]]>
Lange sluitertijd aan het IJsselmeer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-358/Lange-sluitertijd-aan-het-IJsselmeer.htm Sat, 30 Nov 2013 00:00:00 +0100 Een poosje terug ben ik naar de IJsselmeerkust gereden voor de zonsondergang. Het idee en de uitdaging was om met lange sluitertijden in combinatie met golven mooie mistige effecten te creëeren. Doordat de wolken zijwaarts waaiden was het helaas niet zo mooi om de lucht mee te nemen, daarom heb ik voor een abstractere benadering gekozen.

De onderstaande foto is genomen met mijn 24-70mm lens op 50mm, en de lange sluitertijd van 45 seconden is behaald met behulp van de LEE big stopper, een filter die heel veel licht wegneemt zodat je langere sluitertijden krijgt.

Strekdam in het IJsselmeer met een lange sluitertijd
Strekdam in het IJsselmeer met een lange sluitertijd
]]>
Sperweruil in de achtertuin http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-363/Sperweruil-in-de-achtertuin.htm Tue, 26 Nov 2013 00:00:00 +0100 Ik ben niet iemand die heel het land rondhobbelt om vogels te twitchen of te spotten. Maar als er mooie foto's te maken zijn ben ik wel graag van de partij en als het dan ook nog in Zwolle is dan moet je natuurlijk je kans waarnemen als natuurfotograaf. De laatste dagen was de sperweruil zelfs in het landelijk nieuws, en als het in je achtertuin is is het natuurlijk wel een geweldige buitenkans. Dus bij deze mijn beelden van deze prachtige vogel.

Voor zover het mogelijk is met 80 man heb ik geprobeerd mijn foto extra mooi te maken: het geluk zat me mee, hij zat op een prachtige herfsttak en ik kon mooi door een laagje onscherpe bladen prachtige kleuren en patronen in de omgeving krijgen. Toen ie even vanaf zijn hoge tak omlaag, recht mijn lens in keek was ik ontzettend blij, die ogen zijn zo gaaf!

De foto is ook geupload op werk aan de muur voor de liefhebbers.

De sperweruil (Surnia ulula) uit Zwolle in een prachtige herfstsetting
Oogcontact met de sperweruil bij Zwolle
De sperweruil (Surnia ulula) uit Zwolle met een gavangen muis
Sperweruil bij Zwolle met gevangen muis
]]>
Meerdere benaderingen van een paddenstoeltje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-361/Meerdere-benaderingen-van-een-paddenstoeltje.htm Sun, 24 Nov 2013 00:00:00 +0100 Wanneer ik lekker aan het fotograferen ben en mijn onderwerp geeft me de tijd, dan vind ik het altijd belangrijk om het maximale uit de situatie te halen. De herfst is hiervoor een prachtig seizoen, want een paddenstoel loopt niet weg en het enige wat wel snel kan wisselen in het bos is het licht. Maar het is dan boeiend om te experimenteren met licht, compositie, invalshoek en dergelijke. Zo ook met het onderstaande paddenstoeltje die op een fotogeniek plekje stond.

De eerste opname had het licht nog mooi op de achtergrond staan. Ik heb de foto wat overbelicht zodat de hele scene frisse kleuren kreeg: de warme herfsttinten in de achtergrond, gecombineerd met het groen van het bos leveren een kleurrijk geheel op. Door de uitsnede in panorama verlies ik wat lichte vlekken die bovenin de aandacht te veel afleidde.

Paddenstoel met frisse kleuren gefotografeerd
Panorama opname van een paddenstoel met frisse kleuren

Iets later veranderde het licht en met een iets andere invalshoek verscheen een iets somberder beeld. De kleuren worden wat minder fris en kleurrijk en door een kleine scherptediepte te kiezen ontstaat een mooie aquarel patroon in het mos. Het licht op de achtergrond zorgt voor een stemmig geheel.

Paddenstoel op een donkere manier gefotografeerd
Een iets andere invalshoek geeft volledig andere kleuren

De camera half ingegraven krijg je een nog donkerder benadering van hetzelfde onderwerp. Ik fotografeer hier zo ongeveer door het mos heen waardoor er patronen in de onscherpte ontstaan. Het paddenstoeltje word gereduceerd tot een subtiel silhouet en door de contrasten van licht en donker verdwijnt praktisch alle kleur. Persoonlijk snap ik mensen wel die het niet zo mooi vinden, maar ik vind zo'n donker beeld wel heel mooi bij de sfeer van de herfst passen.

Paddenstoel in een donkere setting gefotografeerd
Een lager standpunt geeft een meer donkere, dreigende sfeer

Om nog iets vrolijker af te sluiten heb ik hier gekozen voor een stop overbelichten en een staande compositie. Door het overbelichten komt in de donkere situatie de kleur in het mos weer terug en in de nabewerking heb ik de lichte delen van de foto weer iets terug getrokken zodat hierin ook weer subtiele bokeh in de achtergrond ontstaat. Door de ruime kadering zie je mooi hoe klein het paddenstoeltje is.

Een staande, lichte variant
Lichte portret variant
]]>
Met het waadpak de Hierdense beek in http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-360/Met-het-waadpak-de-Hierdense-beek-in.htm Wed, 20 Nov 2013 00:00:00 +0100 Met het waadpak ben ik afgelopen weekeinde de Hierdense beek in gegaan om beelden te maken vanaf vlak boven het water oppervlak. Altijd een beetje spannend, maar het levert wel mooie beelden op en met de heiige omstandigheden en de beuken op hun top was het de moeite waard.

Hierdense beek vanaf een laag standpunt
Hierdense beek vanaf een laag standpunt
Hierdense beek vanaf een laag standpunt
Hierdense beek vanaf een laag standpunt

Naast het feit dat ik bezig ben geweest om met het waadpak foto's te maken vanuit de beek heb ik me ook weer eens bezig gehouden met de wat creatievere benadering van de herfstkleuren: door middel van horizontaal bewegen en lange sluitertijden heb ik een aantal abstracte herfstbeelden gefotografeerd.

Abstracte opname van herfstkleuren met horizontale beweging en een lange sluitertijd
Abstracte opname van herfstkleuren met horizontale beweging en een lange sluitertijd
Herfstkleuren met horizontale beweging en een lange sluitertijd
]]>
Watervalletje in de Hierdense beek http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-359/Watervalletje-in-de-Hierdense-beek.htm Sat, 16 Nov 2013 00:00:00 +0100 Met de kleuren van de beuken op hun top ben ik nog een keertje bij de Hierdense of Leuvenumse beek wezen fotograferen. Het water stond erg hoog waardoor er een mooi watervalletje was ontstaan. Ik heb flink de tijd genomen dit watervalletje te fotograferen en dan zie je dat verschillende benaderingen anders, maar niet per definitie beter zijn. Hier drie verschillende benaderingen.

Watervalletje in de hierdense beek
Watervalletje in de Hierdense beek
Watervalletje in de hierdense beek
Watervalletje in de Hierdense beek
Watervalletje in de hierdense beek
Watervalletje in de Hierdense beek
]]>
1e plaats in de clubwebdstrijd van VNF Apeldoorn http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-357/1e-plaats-in-de-clubwebdstrijd-van-VNF-Apeldoorn.htm Tue, 12 Nov 2013 00:00:00 +0100 Afgelopen week was de clubwedstrijd van VNF Apeldoorn. Je kon insturen in verschillende categoriën, waaronder "Macro en dichtbij". Met trots kan ik vertellen dat ik de eerste plaats heb veroverd in deze categorie met mijn foto van een heideblauwtje dat zich opwarmt in de eerste zonnestralen.

Komende maand is er een open clubavond, misschien zie ik je daar?

Heideblauwtje opwarmend in het eerste licht
Heideblauwtje opwarmend in het eerste licht - 1e prijs in de categorie Macro en dichtbij
]]>
Resultaten van de workshops herfstfotografie http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-356/Resultaten-van-de-workshops-herfstfotografie.htm Tue, 05 Nov 2013 00:00:00 +0100 In oktober heb ik met 2 leuke groepen deelnemers mogen doorbrengen op 2 prachtige locaties: het Sprielerbos en het Leuvenumse bos. Paddenstoelen en landschappen waren de thema's van deze 2 dagen en ik moet zeggen dat ik erg mooie resultaten heb mogen nabespreken. Voor mij is het altijd mooi om te horen dat deelnemers het als erg leerzaam ervaren hebben. De opmerking "zeker tot ziens!" is voor mij de kroon op de dag.

Hieronder een greep uit de resultaten:

Workshop paddenstoelen

Mycena groepje gefotografeerd door Frans Tijink
Groepje mycena's - Frans Tijink
Paddenstoel gefotografeerd door Mieneke van der Horst
Eenzaam in het grote bos - Mieneke van der Horst
Mycena's gefotografeerd door Inge van den Akker
Mycena's - Inge van den Akker

 

Workshop herfstlandschappen

Door het warme weer dat lang aanhield waren de herfstkleuren helaas nog niet zo op hun top als was gepland, maar ondanks dat hebben we mooie herfstlandschappen kunnen fotograferen.

Hierdense beek gefotografeerd door Frank Peters
Hierdense beek - Frank Peters
Hierdense beek gefotografeerd door Emile Vente
Hierdense beek - Emile de Vente
Emile Vente in actie
Emile de Vente in actie
Abstract herfstlandschap van de hand van Mart Bevelander
Abstract landschap - Mart Bevelander
Herfstlandschap gefotografeerd door Ton Winkel
Herfstlandschap - Ton Winkel
Hierdense beek gefotografeerd door Erik Peers
Hierdense beek - Erik Peers
Hierdense beek gefotografeerd door Frank Peters
Hierdense beek - Frank Peters
]]>
Bandheidelibel en gouden bokeh http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-355/Bandheidelibel-en-gouden-bokeh.htm Mon, 21 Oct 2013 00:00:00 +0200 Vandaag een allerlaatste foto om het libellen seizoen mee af te sluiten. Deze foto van een bandheidelibel had ik een paar weken terug al gemaakt, maar was even aan de aandacht ontsnapt. Wat mij betreft onterecht, dus hier is hij alsnog. De foto is genomen in de vroege ochtend met een groot diafragma (F4) en de opkomende zon weerspiegelt op het water in de achtergrond.

Atalanta (vanessa atalanta) in tegenlicht op de vlinderstruik
Bandheidelibel met gouden schitteringen
]]>
Atalanta op de vlinderstruik http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-353/Atalanta-op-de-vlinderstruik.htm Sun, 06 Oct 2013 00:00:00 +0200 De atalanta is een grote vlinder die ik het hele seizoen bijna niet gezien had, maar die zich opeens massaal liet zien toen ik dacht dat het min of meer tijd werd voor paddenstoelen. Ze zaten soms met 8 stuks tegelijk op de vlinderstruik en lieten zich gewillig fotograferen. Ik had al wel foto's van de soort, maar het valt nog niet mee om er echt iets moois van te maken. Dankzij de grote aantallen heb ik eens goed de tijd genomen om deze vlinder vast te leggen. Het onderstaande beeld was het beste resultaat en ik ben er zeker tevreden over! Een mooie afsluiter van het vlinder en libellen seizoen, al zal ik zeker nog achter winterjuffers aan gaan in de komende maanden.

Atalanta (vanessa atalanta) in tegenlicht op de vlinderstruik
Atalanta in tegenlicht op de vlinderstruik
]]>
Zwarte heidelibellen verschillend vastgelegd http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-352/Zwarte-heidelibellen-verschillend-vastgelegd.htm Sun, 29 Sep 2013 00:00:00 +0200 Zwarte heidelibellen horen bij de soorten die het langst blijven vliegen en zo laat in het najaar dus nog te fotograferen zijn. In de afgelopen maand heb ik 2 benaderingen op deze mooie libelletjes losgelaten, met totaal verschillende beelden als resultaat. Vooral de afstand tot het beestje heeft nogal wat impact op het eindresultaat.

De eerste foto is er eentje zoals ik ze ontzettend graag zie: dauw, de eerste opkomende zon er achter, bokeh en prachtige kleuren. Ik vind hem zelfs zo goed gelukt dat hij een andere foto in mijn macro fotografie portfolio vervangt.

Zwarte heidelibel (Sympetrum danae) in tegenlicht
Zwarte heidelibel in tegenlicht

De andere benadering is een close-up van een zwarte heidelibel die bedauwde ogen had. In deze foto geen zon, maar een technisch uitdagender plaat omdat ik hier met tussenringen, in combinatie met mijn macrolens van heel dichtbij een foto neem. De scherptediepte is hierdoor extreem klein en de foto die je ziet is dan ook een focus-stack van 8 beelden die samen voldoende scherptediepte gaven. Ook de lange sluitertijden zijn bij dit soort beelden een grote uitdaging.

Close-up van een bedauwde zwarte heidelibel (Sympetrum danae)
Close-up van een bedauwde zwarte heidelibel
]]>
De noordse- en de venglazenmaker http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-351/De-noordse--en-de-venglazenmaker.htm Mon, 23 Sep 2013 00:00:00 +0200 September staat voor mij al enkele jaren gereserveerd voor het zoeken naar de zeldzame noordse glazenmaker. Tot nog toe was het niet gelukt om deze zeldzaamheid te spotten en te fotograferen, maar dit jaar was het eindelijk raak. De venglazenmaker probeer ik al jaren slapend te vinden en ook dat is dit jaar voor het eerste gelukt.

De noordse glazenmaker is een zeldzame soort die voornamelijk in koudere gebieden voorkomt en in noord Nederland op enkele locaties. De soort staat er om bekend dat ze opwarmen op lichte plekken, meestal de kale stam van een dode boom. Al 3 jaar loop ik ochtenden lang te patrouilleren langs kale boomstammen en pas dit jaar kon ik deze zeldzaamheid fotograferen. Voor mij persoonlijk was dit een vreugdedansje waard!

Noordse glazenmaker (Aeshna subarctica) opwarmend op een dode boom
Noordse glazenmaker (Aeshna subarctica) opwarmend op een dode boom
Noordse glazenmaker (Aeshna subarctica) opwarmend op een dode boom
Noordse glazenmaker (Aeshna subarctica) opwarmend op een dode boom

Ik heb wel echt een prachtig jaar, want ook probeer ik al een paar jaar een venglazenmaker slapend te vinden. Dat dit niet gemakkelijk is (het is een vrij zeldzame soort is en ze hebben vaak een groot territorium) blijkt wel uit het feit dat ik al meerdere jaren mijn ogen open houd in de hoop er eentje te vinden. Toen ik voor de zoveelste keer bij een van mijn favoriete vennetjes rondliep is het dan eindelijk gelukt. Mijn beste foto's van deze soort waren een flinke crop van een vliegend mannetje en een koppeltje dat midden in de heide hing en dus een erg drukke foto. Deze zijn nu verwijderd en vervangen door het onderstaande beeld.

Venglazenmaker (Aeshna juncea) slapend in de heide
Venglazenmaker (Aeshna juncea) slapend in de heide
]]>
Workshops op maat http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-350/Workshops-op-maat.htm Wed, 18 Sep 2013 00:00:00 +0200 Het afgelopen jaar heb ik met veel plezier een hele reeks workshops op maat mogen geven. Van focus-stacking tot landschapsfotografie en uiteraard ook in mijn specialisatie: macrofotografie. Een leuke aanleiding om weer eens wat resultaten en beelden van deelnemers in actie te delen op mijn blog.

Winter workshop voor de fotoclub 'Onderbeligt'

In het begin van dit jaar ben ik met winters weer de Oostvaarderslassen ingetrokken met de fotoclub 'Onderbeligt' (bewust verkeerd gespeld is mij vertelt). Het doel was om een combinatie van vogel- en landschapsfotografie te verzorgen. Met 6 man hebben we de vogelkijkhutten onveilig gemaakt en door het winterse weer in combinatie met mist is het prachtig gelukt om een paar mooie beelden van grauwe ganzen in een typisch winter landschap te maken. Hieronder een van de resultaten.

Focus-stack van een orchidee Winterlandschap - Jos van der Tuuk

Workshop natuurfotografie voor Rick en Inge van den Akker

Rick en Inge hadden plannen om voor 2 maanden naar Scandinavië te gaan en wilden ter voorbereiding graag een intensieve workshop met zowel landschaps- als macrofotografie. Het belangrijkste was om zo veel mogelijke goed tips en informatie te krijgen in 1 dag. Omdat een combinatie van landschaps- en macrofotografie een beetje hoog gegrepen is voor 1 ochtend heb ik de workshop gericht op de techniek van macrofotografie omdat dat vooral belangrijk is om goed te oefenen en handigheid in te krijgen. Tijdens de dag zelf en in de nabespreking heb ik de theorie van landchapsfotografie zo goed en zo kwaad als het ging besproken.

Instructie in het veld over de te kiezen scherptediepte en compositie Instructie in het veld over de te kiezen scherptediepte en compositie Larvehuidje van een smaragdlibel tijdens een workshop op maat Larvehuidje van een smaragdlibel in zijn natuurlijke habitat Larve van een smaragdlibel tijdens een workshop op maat Deze larve moest nog uit zijn huidje kruipen

Workshop macrofotografie op maat voor Natuurfocus

De fotoclub Natuurfocus had mij gevraagd om voor de club een workshop te organiseren. Vanwege de grote groep heb ik er voor gekozen dit uit te splitsen over 2 dagen, omdat ik niet graag met 16 mensen tegelijk werk, dan lukt het niet om iedereen aandacht te geven. Je bent 2 zaterdagen kwijt, waardoor ik helaas nee moest verkopen aan een andere fotoclub, maar zo was het wel gezellig en behapbaar. We hebben in de weerribben ons gericht op alles wat klein is, 6 pootjes en vleugels heeft. Hieronder enkele van de resultaten.

Ik in actie tijdens de workshop voor NatuurFocus Feedback op de foto al in het veld voor een optimaal leereffect Soldaatje Niet alleen libellen worden vastgelegd Viervlek Viervlek

Workshop focus-stacking - Henk Boogaard

Samen met Henk Boogaard heb ik in een dagje de theorie en de praktijk van faocus-stacking uitgebreid doorgenomen. We zijn beginnen met het concept, daarna heb ik de verschillende mogelijkheden van Helicon focus uitgelegd en hebben we in de praktijk zowel de camera aan laten sturen door Helicon focus als dat we buiten geoefend hebben in het handmatig maken van focus stacks. Zo is er een goed totaalbeeld ontstaan van de mogelijkheden. Dat je met behulp van focus-stacking een rustige achtergrond kan combineren met voldoende scherptediepte was erg leerzaam. Hieronder een paar resultaten van deze workshop.

Focus-stack van een orchidee Focus-stack van een orchidee Voorbeeld verschil tussen focus-stacking of klein diafragma Het verschil tussen F11 voor voldoende scherptediepte of een focus-stack op F3.5

Workshop vlinderfotografie - Sven Bontenbal

Sven wilde graag dagvlinders fotograferen. Omdat het lastig is locaties te vinden waarin voldoende dagvlinders rondvliegen om een hele groep zoet te houden heb ik geen workshop voor het fotograferen van dagvlinders, maar in een workshop op maar met maar 1 deelnemer valt dit uitstekend te regelen. We zijn afgereisd naar een mooi plekje waar veel bloemen bloeien en er meerdere dagvlinders rondvliegen. We konden beginnen met het eerste licht en Sven kon met mijn statief bezig om te kijken of het werk met statief iets voor hem was. Hij kon al gauw niet meer zonder! Omdat het wat later was in het seizoen waren de aantallen wat lager, maar alles bij elkaar hebben we toch meerdere soorten gezien en vooral de slapende icarusblauwtjes en de kleine vuurvlinders lieten zich prachtig fotograferen.

Sven Bontenbal in actie tijdens een 1-op-1 workshop Sven Bontenbal in actie tijdens een 1-op-1 workshop vlinderfotografie Vuurvlinder door Sven Bontenbal En het resultaat: de kleine vuurvlinder Slapend icarusblauwtje door Sven Bontenbal Slapend icarusblauwtje

Workshop macrofotografie - John Tousain

John heeft sinds kort een macrolens en kreeg van zijn vrouw een workshop macrofotografie cadeau voor een vliegende start met zijn macrolens. We zijn in de omgeving van Zwolle op een plekje met voldoende onderwerpen aan het fotograferen geslagen. We begonnen rond zonsopkomst waarbij we konden oefenen met slapende onderwerpen. Toen de zon er goed doorkwam heeft John kunnen oefenen op het fotograferen van actievere beestjes en heb ik ook daarvoor tips gegeven. Aan het einde van de ochtend waren de eerste succesvolle beelden gemaakt:

John Toussain in actie John Tousain in actie met zijn nieuwe macrolens en mijn statief Zwarte heidelibel tijdens een workshop macrofotografie Zwarte heidelibel Bandheidelibel tijdens een workshop macrofotografie Bandheidelibel
]]>
Koninginnenpage in een graanveld http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-348/Koninginnenpage-in-een-graanveld.htm Sat, 14 Sep 2013 00:00:00 +0200 Tijdens de laatste masterclass macrofotografie heb ik samen met de deelnemers een prachtige ochtend gehad op een mooie locatie. Ter plekke kwamen we verassend veel konginginnenpages tegen op hun slaapplaats. Een prachtige gelegenheid om met het mooiste licht in de vroege ochtend deze prachtige vlindersoort te fotograferen.

Koninginnenpage in een korenveld
Koninginnenpage in het vroege ochtendlicht
]]>
Sleedoornpage op guldenroede http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-349/Sleedoornpage-op-guldenroede.htm Tue, 10 Sep 2013 00:00:00 +0200 Al drie jaar probeer ik de zeldzame en lastig te fotograferen sleedoornpage mooi op de foto te krijgen. Het was me al wel gelukt om deze zeldzame soort vast te leggen, maar helaas was het beestje wat ouder, zat op een lelijk takje en was hij niet helemaal lekker scherp. Kortom, het moest dus beter. En dat is dit jaar wat mij betreft naar tevredenheid gelukt.

Ik ben 2 keer op zoek gegaan op een locatie waar dit prachtige vlindertje drinkt op guldenroede. Een mooie gele bloem met een oranje vlinder vond ik een prachtige kleurcombinatie die ik graag vastlegde. Toen uiteindelijk dit vrouwtje echt wel een uur nectar heeft gedronken en mij dus alle tijd gaf om haar mooi op de foto te zetten kon ik tevreden naar huis. Volgend jaar kan ik me weer op andere doelen richten!

Sleedoornpage op guldenroede Sleedoornpage op guldenroede
]]>
Foto in de Roots/SNP agenda geplaatst http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-347/Foto-in-de-Roots/SNP-agenda-geplaatst.htm Mon, 02 Sep 2013 00:00:00 +0200 Vorig jaar was ik zo handig geweest om de reminder voor het insturen van de Roots agenda een maand te laat te zetten en was ik dus te laat om in te sturen. Dit jaar heb ik de deadline niet gemist en weer foto's ingestuurd. Net als in 2009, 2010 en 2011 kan ik met trots meedelen dat er opnieuw een foto van mij is geplaatst.

Dit keer is een foto van een ringoogparelpoervlinder gepubliceerd. Het beeld van een open vlinder met het zonlicht door de vleugels wilde ik al een poos maken en had ik 2 jaar in mijn hoofd, dus is het een leuke bevestiging dat de foto, nu ik hem heb kunnen maken, nu in de agenda staat.

Publicatie in de roots agenda (2013)
]]>
De kleine parelmoervlinder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-151/De-kleine-parelmoervlinder.htm Tue, 20 Aug 2013 00:00:00 +0200 De kleine parelmoervlinder was een soort die ik in de buurt eigenlijk niet tegenkom maar al jaren graag eens slapend zou willen fotograferen. Dit vanwege de prachtige witte parelmoervlekken die het beste tot hun recht komen als de vlinder volledig tot rust is gekomen en de vleugels heeft dichtgeklapt.

Op Texel heb ik deze zomer al gezocht, maar was het helaas niet gelukt, maar in Limburg mocht ik dan toch deze prachtige vlinder met dichtgeklapte vleugels fotograferen.

Kleine parelmoervlinder (Issoria lathonia) van de onderkant gefotografeerd
]]>
Metaalglanslibel in vlucht gefotografeerd http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-149/Metaalglanslibel-in-vlucht-gefotografeerd.htm Thu, 15 Aug 2013 00:00:00 +0200 De metaalglanslibel is niet echt zeldzaam, maar heel eenvoudig is het niet om ze op de foto te krijgen: ze worden zelden met meer dan 1 of 2 dieren gezien en als je ze ziet vliegen ze eindeloos heen en weer. Gelukkig blijven ze soms even stil hangen in de lucht en de uitdaging is om dat moment vast te leggen.

Omdat ik de soort toch graag wilde kunnen toevoegen in mijn soortenlijst heb ik een ochtend langs een plasje gestaan waar er meerderen rondvlogen en geprobeerd te observeren waar ze het meeste vliegen en welke route ze volgen. Je ontdekt dan langzaam wel een bepaalde vaste plek waar ze even stil blijven hangen. Ik heb gekozen voor een plek met de zon in de rug waarbij de libel met de kop in mijn richting bleef hangen. Ik zou hem graag nog eens van wat dichterbij fotograferen, maar tot nog toe ben ik best blij met de onderstaande foto.

Metaalglanslibel (Somatochlora metallica) in vlucht
]]>
Gentiaanblauwtje onder de dauw http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-148/Gentiaanblauwtje-onder-de-dauw.htm Sat, 10 Aug 2013 00:00:00 +0200 Het gentiaanblauwtje is een zeldzame, kwetsbare soort die ik graag nog eens beter op de foto wilde krijgen dit jaar. Ik had al eens een foto van een oud versleten beest, maar het werd tijd voor een vers beest mooi onder de dauw. Een poosje terug is het gelukt om deze vlindersoort te vinden en te fotograferen.

Gentiaanblauwtje (Maculinea alcon)
]]>
2 nieuwe vlindersoorten http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-147/2-nieuwe-vlindersoorten.htm Sat, 03 Aug 2013 00:00:00 +0200 Een poosje gelden mocht ik op 1 dag 2 nieuwe soorten dagvlinders fotograferen. Dat is toch wel uniek, zeker als het vlak bij huis gebeurt. In de omgeving van Deventer kwam ik zowel de kleine ijsvogelvlinder als de eikenpage tegen.

De kleine ijsvogelvlinder is relatief zeldzaam in Nederland en wordt voornamelijk in bossen gevonden. Ze foerageren daar vaak bij open plekken op de bramen. De eikenpage is iets minder zeldzaam, maar leeft voornamelijk in de bomen en wordt niet zo veel laag bij de grond aangetroffen. Een gelukje dus.

Kleine ijsvogelvlinder (Limenitis camilla) op braam
Kleine ijsvogelvlinder
Eikenpage (Favonius quercus)
Mannetje eikenpage
]]>
Nog een tweetal heideblauwtjes http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-150/Nog-een-tweetal-heideblauwtjes.htm Mon, 29 Jul 2013 00:00:00 +0200 Dit jaar kon ik het niet laten om, ondanks het feit dat ik al een paar prachtige platen had kunnen maken van heideblauwtjes, nog meer tijd aan deze vlindertjes te besteden. Ik had het gevoel dat er nog meer haalbaar was. Misschien is het niet zozeer mooier dan de andere beelden, maar anders zijn deze twee resultaten in ieder geval!

De eerste foto komt voor mij in de buurt van het ultieme 'macro' beeld zoals ik al jaren voor ogen heb: een mooie structuur van grassen, dauwdruppeltjes in tegenlicht die mooie schitteringen opleveren en als onderwerp een vlindertje met de vleugels open. De foto is dan ook toegevoegd aan mijn favorieten.

Heideblauwtje (Plebejus argus) in tegenlichtHeideblauwtje in tegenlicht.

 

Heideblauwtje (Plebejus argus) op dopheideHet heideblauwtje met in de achtergrond de opkomende zon.
]]>
Heideblauwtjes http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-146/Heideblauwtjes.htm Thu, 25 Jul 2013 00:00:00 +0200 Heideblauwtjes zijn om meerdere redenen een geweldig mooi foto onderwerp. Allereerst zijn het natuurlijk gewoon mooie, fijne vlindertjes. Maar in de 2e plaats komen ze lokaal in enorme aantallen voor, waardoor het vaak lukt om een mooi vers beestje op een fotogeniek plekje te vinden. Soms zitten ze namelijk prachtig in grassen of op mooi bloeiende dopheide. Reden genoeg voor mij om er dit jaar eens meerdere ochtenden aan te besteden. En daar heb ik zeker geen spijt van!

Heideblauwtje (Plebejus argus) in tegenlichtHeideblauwtje tussen diamantjes van dauw.

 

Heideblauwtje (Plebejus argus) op dopheideHet heideblauwtje op dopheide.
]]>
Mini-trip naar Luxemburg http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-145/Mini-trip-naar-Luxemburg.htm Sat, 20 Jul 2013 00:00:00 +0200 Twee weekeinden terug heb ik een nachtje in Luxemburg geslapen om ter plekke libellen te fotograferen. Ik ging heen in de hoop een betere foto te kunnen maken van de bronslibel (Oxygastra curtisii), maar dat de soort lastig te vinden en fotograferen was wist ik van te voren. We zijn bij de Our geweest op de grens van Luxenburg en Duitsland (Omgeving Gentingen). Wat ik al hoorde van mijn reisgenootje Harold van de Meer is dat je er in ieder geval vele weidebeekjuffers, bosbeekjuffers en de kleine tanglibel moest kunnen fotograferen. En ik moet zeggen, dat is gelukt! Ik ben super blij met de resultaten.

De beste resultaten heb ik geboekt met bosbeekjuffers. Deze ongelofelijk mooie libellensoort heb ik vanwege de prachtige vleugels zowel strak en scherp als meer creatief op de foto kunnen zetten. En dat is fijn, want veel goede beelden van deze soort had ik niet terwijl ze juist zo fotogeniek zijn.

Let eens op de prachtige vleugeladering:

Bosbeekjuffer (Calopteryx virgo) mannetje

2 creatieve opnames:

Bosbeekjuffer (Calopteryx virgo) mannetje Bosbeekjuffer (Calopteryx virgo) mannetje

Naast bosbeekjuffers heb ik ook de kleine tanglibel kunnen fotograferen. Deze soort had ik nog niet eerder gezien of op de plaat gezet, dus dat werd hoog tijd aangezien hij net iets ten zuiden van Nederland zeker niet zeldzaam meer is.

]]>
Mannetje beekoeverlibel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-144/Mannetje-beekoeverlibel.htm Tue, 16 Jul 2013 00:00:00 +0200 De beekoeverlibel is een mooi libelletje. De mannetjes zijn lichtblauw berijpt met een mooi heldergeel pterostigma. Als ze jong zijn zijn ze geel en het mooiste moment om ze te fotograferen is als ze net blauw berijpt zijn. Zo'n mannetje kwam ik een poosje geleden tegen en die heb ik mooi op de foto kunnen zetten.

Beekoeverlibel (Orthetrum coerulescens) mannetje
]]>
Viervlekken en dauw; een mooie combinatie! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-143/Viervlekken-en-dauw;-een-mooie-combinatie!.htm Fri, 12 Jul 2013 00:00:00 +0200 De viervlek is zo'n algemene soort dat je hem al gauw voorbij loopt. Laat staan dat je specifiek voor de viervlek het veld in gaat. Eigenlijk zonde, want het is een ongelofelijk mooi en fotogeniek beestje. Dus toen er een poosje geleden eindelijk eens kans was op dauw ben ik het veld maar eens in gegaan met als specifiek doel de viervlek vast te leggen. En dat is mooi gelukt vind ik zelf!

Ik heb verschillende benaderingen geprobeerd, vind zelf de ene mogelijkheid wat beter geslaagd dan de ander, maar ben benieuwd naar verschillende meningen en smaken! Laat het eens horen via het contactformulier!

Viervlek onder de dauw (Libellula quadrimaculata) Viervlek onder de dauw (Libellula quadrimaculata) Viervlek onder de dauw (Libellula quadrimaculata)
]]>
Interactie tussen weidebeekjuffers http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-140/Interactie-tussen-weidebeekjuffers.htm Mon, 08 Jul 2013 00:00:00 +0200 Soms heb je weer inspiratie voor een foto. In de zoektocht naar plaatjes die meer zijn dan registratie wilde ik erg graag een weidebeekjuffer in vlucht fotograferen. Technisch krijg ik dat niet voor elkaar met allerlei triggers en sensoren, dus heb ik gebruik gemaakt van het gedrag van rivaliserende mannetjes die elkaar van de beste plekjes proberen te verdrijven.

Voor deze foto heb ik op een plek met veel weidebeekjuffers gekeken welk takje populair was en ben hier vervolgens met statief en hoekzoeker voor gaan zitten (een zwembroek kan een handig macrofotografie attribuut zijn). Twee uur en 400 beelden later is onderstaande foto het beste resultaat. Ik ben er erg blij mee!

Rivaliserende mannetjes weidebeekjuffer (Calopteryx splendens)
Rivaliserende mannetjes weidebeekjuffer
]]>
Zuidelijke keizerlibel en slanke oeverlibel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-142/Zuidelijke-keizerlibel-en-slanke-oeverlibel.htm Wed, 03 Jul 2013 00:00:00 +0200 De laatste soorten die ik in Turkije heb fotograferen zijn de zuidelijke keizerlibel en de slanke oeverlibel. Beiden zijn zeker niet zeldzaam, maar laten zich nog niet zo gemakkelijk fotograferen. De slanke oeverlibel vind ik fotogeniek vanwege zijn bijzondere bouw, de zuidelijke keizer moet het van haar kleuren hebben.

Slanke oeverlibel (Orthetrum sabina)Slanke oeverlibel (Orthetrum sabina) Zuidelijke keizerlibel (Anax parthenope)Jong vrouwtje zuidelijke keizerlibel (Anax parthenope)
]]>
Ivoren en berijpte breedscheenjuffer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-141/Ivoren-en-berijpte-breedscheenjuffer.htm Thu, 27 Jun 2013 00:00:00 +0200 Het einde van de foto's van Turkije komt langzaam in zicht. Dit is de op een-na-laatste update en gaat over een mooi en over een zeldzaam beestje. De mooie ivoren breedscheenjuffer en de erg zeldzame berijpte breedscheenjuffer. Alleen de ivoren breedscheen heeft ook daadwerkelijk erg brede schenen.

Ivoren breedscheenjuffer (Platycnemis dealbata)
Ivoren breedscheenjuffer (Platycnemis dealbata) mannetje Ivoren breedscheenjuffer (Platycnemis dealbata)
Ivoren breedscheenjuffer (Platycnemis dealbata) vrouwtje Berijpte breedscheenjuffer (Platycnemis kervillei)
Berijpte breedscheenjuffer (Platycnemis kervillei)
]]>
Androchroom vrouwtje weidebeekjuffer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-139/Androchroom-vrouwtje-weidebeekjuffer.htm Tue, 25 Jun 2013 00:00:00 +0200 Geen nieuwe soort dit keer, maar een ondersoort van de weidebeekjuffer(Calopteryx splendens ssp. intermedia). De weidebeekjuffer komt ook in Nederland algemeen voor, maar in Turkije heb je een ondersoort zitten die er heel anders uitziet: het donkerblauw in de vleugel loopt helemaal door tot de vleugeltop. En misschien nog wel bijzonderder: ook sommige vrouwtjes hebben donkere vleugels, zoals de mannetjes.

Waarom is dit nu zo leuk voor de libellenliefhebber? Normaal gesproken hebben vrouwtjes weidebeekjuffer lichte vleugels. Maar bij de ondersoort intermedia hebben de meeste vrouwtjes ook donkere vleugels, gecombineerd met een wit pterostigma (de cel in de vleugelpunt van een libel): een mooi contrast!

Had ik al wel eens verteld dat fotografie van libellen vooral geweldig mooi is voor iemand met oog voor de kleinste details?

Androchroom vrouwtje weidebeekjuffer (Calopteryx splendens intermedia)
Androchroom vrouwtje weidebeekjuffer (Calopteryx splendens intermedia)
]]>
Oostelijke vuurlibel en meer klein grut http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-138/Oostelijke-vuurlibel-en-meer-klein-grut.htm Fri, 21 Jun 2013 00:00:00 +0200 In Turkije kom je een hoop kleine libelletjes tegen die ook nog eens een hoop op elkaar lijken. Nou maak ik het liefst creatieve foto's en niet alleen maar soortenregistraties, maar als libellenliefhebber blijf ik stiekem toch nog wel een soortenjager. Ik heb dus met veel plezier ook deze soorten geregistreerd met de gevoelige plaat.

In het totaal heb ik 5 nieuwe soorten gefotografeerd, in deze blog zal ik de mooiste foto's tonen en voor de liefhebber heb ik een opsomming met de nieuwe soorten in de soortenlijst voor de overige foto's.

Te beginnen met de zonnewijzers. De purperlibel is een zonnewijzer die ik op Sardinië al had gefotografeerd, maar je komt hem zo veel tegen in Turkije dat ik hier toch nog wat mooie beelden van heb geprobeerd te maken. Zeker omdat ik ze in de typische obelisk houding (kontje naar de zon gericht, zodat het lichaamsoppervlak zo klein mogelijk is) tegen kwam. Zijn broertje, de blauwe zonnewijzer is ook een mooi beestje, waarbij man en vrouw erg verschillend zijn.

Blauwe zonnewijzer (Trithemis festiva)
Blauwe zonnewijzer (Trithemis festiva) Purperlibel (Trithemis annulata) in obeliskhoudingPurperlibel (Trithemis annulata) doet de familienaam van zonnewijzer eer aan.

Een van de meer fotogenieke soorten is de kleine en over het algemeen vervelend schuwe mantelgrondlibel. Door de compacte bouw, donkere vleugels en wit geringd achterlijf (en de snelle actieve vlucht) is het een erg leuk libelletje om te zien, al valt het niet mee ze goed op de gevoelige plaat vast te leggen. Ik ben redelijk tevreden met onderstaande foto.

Mantelgrondlibel (Brachythemis fuscopalliata) mannetje
Mantelgrondlibel (Brachythemis fuscopalliata)

Een ware schoonheid is de oostelijke vuurlibel. Volwassen dieren zijn eigenlijk niet te onderscheiden van de 'gewone' vuurlibel, maar jonge beesten zijn ongelofelijk helder geel en mooi getekend op de rug. Als je ze ziet vliegen zie je gewoon een gele vlek gaan en dat maakt ze een van mijn favoriete soorten. Ze zijn het mooiste als je ze op de rug bekijkt, maar helaas wordt de achtergrond dan altijd erg rommelig omdat je van boven naar beneden fotografeert. Dus hier een foto van opzij waarin het geel ook al erg mooi uitkomt.

Oostelijke vuurlibel (Crocothemis servilia)
Jong vrouwtje oostelijke vuurlibel (Crocothemis servilia)

Bij elkaar zijn de volgende soorten toegevoegd of uitgebreid met nieuwe foto's:

]]>
De fotogenieke oriëntjuffer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-137/De-fotogenieke-oriëntjuffer.htm Wed, 19 Jun 2013 00:00:00 +0200 De oriëntjuffer (Epallage fatime) is een waterjuffer die wel heel erg afwijkt van andere waterjuffers door zijn robuuste bouw en pigment in de vleugels aan de basis en de top. Hierdoor is het wel een erg fotogenieke libel die ik dan ook graag wilde fotograferen. In Griekenland en Turkije is de soort algemeen, maar verder kom je ze niet tegen in Europa, dus een prachtig beest om eens goed op de foto te zetten.

In de eerste foto heb ik gebruik gemaakt van het stromende water waar de zon in reflecteert. De vleugelhouding waardoor een mooie rij donkere vlekken te zien is vind ik persoonlijk erg geslaagd.

Oriëntjuffer (Epallage fatime) Oriëntjuffer (Epallage fatime)
]]>
4 verschillende rombouten http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-136/4-verschillende-rombouten.htm Mon, 17 Jun 2013 00:00:00 +0200 Bij deze de laatste vertegenwoordigers van de romboutenfamilie. Te beginnen met ongetwijfelt de meest indrukwekkende: de vaandeldrager. Dit is de grootste rombout uit onze regio en ze zijn zo krachtig dat ze als prooi andere echte libellen pakken. Ik had het geluk dat ik een vrouwtje tegenkwam die een purperlibel gevangen had. Met zo'n grote prooi blijft de libel direct iets beter stil zitten waardoor ik deze dame erg mooi op de foto kon zetten.

Vaandeldrager (Lindenia tetraphylla) met purperlibel als prooiVaandeldrager (Lindenia tetraphylla) met purperlibel als prooi

De haak van de gestreepte haaklibel man is natuurlijk ook niet te versmaden voor de echte libellenliefhebber. Ook is het gelukt een vrouwtje van deze oostelijke zeldzaamheid te fotograferen, die foto is te vinden op de soortpagina.

Gestreepte haaklibel (Paragomphus lineatus)Gestreepte haaklibel (Paragomphus lineatus)

Ook is het gelukt om de Turkse tegenhanger van de beekrombout: de Turkse rombout te vinden. Een mooi en vrij zeldzaam lid van de rombouten familie.

Turkse rombout (Gomphus schneiderii)Turkse rombout (Gomphus schneiderii)

De levantrombout is qua uiterlijk iets minder spectaculair, maar we hebben slechts 1 individu van deze soort kunnen vinden, dus erg makkelijk zijn ze niet te fotograferen. Een leuke vangst dus!

Levantrombout (Gomphus davidi)Levantrombout (Gomphus davidi)
]]>
Drie verschillende soorten tanglibellen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-135/Drie-verschillende-soorten-tanglibellen.htm Tue, 11 Jun 2013 00:00:00 +0200 De hoofdreden om naar Turkije te gaan was de aanwezigheid van rombouten met verschillende soorten achterlijfsaanhangselen. Zo is het gelukt om drie verschillende soorten tanglibellen te vinden en fotograferen: de donkere tanglibel, de vale tanglibel en de golftanglibel.

Hieronder een vers vrouwtje golftanglibel. Persoonlijk vind ik de combinatie van lichtbruine tinten erg mooi uitkomen.

Golftanglibel (Onychogomphus flexuosus) Golftanglibel (Onychogomphus flexuosus)Vrouwtje golftanglibel (Onychogomphus flexuosus)

De donkere tanglibel is weer een heerlijk gekleurde, contrastrijke rombout. Toen ik ze zag vliegen vond ik vooral de diep blauwe ogen prachtig. Ook valt het direct op dat het beest donkerder is getekend en ook het geel-oranje achterlijf komt erg kleurrijk over als je het vergelijkt met bijvoorbeeld de golftanglibel.

Donkere tanglibel (Onychogomphus assimilis)Donkere tanglibel (Onychogomphus assimilis)

Als laatste de vale tanglibel die iets minder uitgesproken is, maar zeker niet minder mooi daardoor. Deze soort hebben we in wat grotere aantallen zien vliegen, wat ook erg leuk is als je ze probeert te fotograferen.

Donkere tanglibel (Onychogomphus assimilis)Vale tanglibel (Onychogomphus lefebvrii)
]]>
Libellenreis Turkije http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-134/Libellenreis-Turkije.htm Sat, 08 Jun 2013 00:00:00 +0200 Al sinds ik de Europese libellengids (KD onder insiders) heb aangeschaft ben ik aan het nadenken over een trip naar Turkije. Het gebied dat in de gids wordt beschreven is Europa, met een stukje noord Afrika en ook nog een stuk west Turkije. Wanneer je de gids doorbladert zie je dat Turkije een geweldig mooie plek voor libellen is: je vindt hier veel soorten die algemeen zijn in Azië en nergens in Europa zelf voorkomen, gecombineerd met soorten uit zuid en oost Europa. Grote soortenrijkdom dus en een paradijs voor de liefhebber. Vooral de rombouten (een familie van stromend water) zijn goed vertegenwoordigd in dit gebied. En laat dat nou mijn favoriete libellenfamilie zijn. Hieronder een kort verslag van 8 dagen libellen fotograferen.

Dag 1

We zijn begonnen in de hoek onder Adana (het vliegveld van aankomst). Het doel is om het gebied tussen Adana en Karatas (waar de de Ceyhan rivier de middellandse zee instroomt) af te zoeken. Onderweg van Adana richting het zuiden nemen we een kijkje langs de Ceyhan en stoppen we bij een paar kanalen en beekjes. We komen hier al gauw de algemenere soorten tegen zoals de purperlibel en ook lukt het om onderstaande foto te maken van de slanke oeverlibel. Langs een riviertje komen we nog de mooie oostelijke vuurvlinder tegen, helaas vindt ik net een oud beestje dat de fotogenieke staartjes al weer kwijt is.

Slanke oeverlibel (Orthetrum sabina) Slanke oeverlibel (Orthetrum sabina)

In de omgeving van Karatas zoeken we ook nog wat mooie locaties op waar we onder andere de mooie vorkstaartplevier zien zitten, helaas iets te ver weg voor een mooie foto. Bij een lokaal plasje vinden we onze eerste mantelgrondlibellen en zoals we ze nog veel meer zullen vinden zijn hier de purperlibellen in grote aantallen aanwezig.

Dag 2

We beginnen met vogelen in de omgeving van het hotel en zien onder andere een Smyrna ijsvogel op de telefoonlijn zitten. Een plekje die natuurlijk niet de mooiste plaatjes oplevert, dus we besluiten om via een aantal beken in de omgeving van Mersin richting de Göksu delta te rijden. Bij een van de riviertjes in de buurt van Mersin komen we onze eerste kleine oeverlibellen tegen, maar vooral het groot kustdikkopje laat zich hier goed op de gevoelige plaat vastleggen.

Groot kustdikkopje (Gegenes nostrodamus) Groot kustdikkopje (Gegenes nostrodamus)

We komen ook langs Limonlu, een prachtige bergbeek waar we een hele set aan mooie libellen mogen vastleggen. We vinden hier onder andere de donkere tanglibel en de blauwe zonnewijzer.

Donkere tanglibel (Onychogomphus assimilis) Donkere tanglibel (Onychogomphus assimilis)

Dag 3

De volgende dag zitten we in de Göksu delta, maar onze eerste prioriteit ligt in een bezoekje aan Silifke. De Göksu stroomd hier dooreen bergachtig gebied en is daarom de beste plek om te zoeken naar een aantal mooie rombout soorten. We hopen hier de lastig te vinden Syrische rombout (Gomphus ubadschii) te vinden en daarnaast de golftanglibel, oriëntjuffer en het windvaantje. De syrische rombout liet zich helaas niet vinden, maar we hadden hier wel onze eerste ontmoeting met mijn favoriete soort, de golftanglibel (Onychogomphus flexuosus) en ook de oriëntjuffer liet zich mooi bewonderen.

Oriëntjuffer (Epallage fatime) Oriëntjuffer (Epallage fatime)

In de avond gaan we de Göksu delta in, om te vogelen en te kijken wat we hier aan libellen kunnen vinden. We vinden een poeltje met een late grote pantserjuffer (Hun habitat is grotendeels al weer droog gevallen), en vooral veel slanke oeverlibellen. Onderweg komen we strandpleviertjes met jongen tegen, toch leuk om te fotograferen.

Dag 4

We beginnen met een bezoekje aan de poel die we de avond ervoor gevonden hebben. Hier laat zich een jong vrouwtje zuidelijke keizerlibel goed fotograferen en dat is fijn, want meestal zijn keizerlibellen niet de gemakkelijkste soort om op de foto te krijgen: ze gaan laag in de vegetatie hangen of vliegen eindeloos op en neer. We doen nog wat pogingen om de slanke oeverlibel goed op de foto te krijgen, maar ze kiezen continu de lelijke, witte takjes als zitplaats en laten zich slecht benaderen. Na een foto sessie gaan we op zoek naar de Syrische rombout langs de Göksu delta, maar ook hier in de delta is deze soort niet te vinden omdat ze vaak ver weg zwerven van het water en alleen bij het water te vinden zijn als ze zich voortplanten of uitsluipen. We lukt het nog om mooie foto's te maken van de ivoren breedscheenjuffer die op veel plekken vrij algemeen rondvliegt.

Zuidelijke keizerlibel (Anax parthenope) Zuidelijke keizerlibel (Anax parthenope)

's avonds gaan we opnieuw naar Silifke om de golftanglibel er beter op te zetten omdat het tot nog toe niet naar tevredenheid gelukt is. Dit keer is het echt helemaal raak: het lukt om een beest prachtig bovenop een steen te fotograferen die net wat uitsteekt boven de omgeving. Hierdoor krijg ik ook bij F8 een mooie zachte achtergrond en op de volledige foto kan ik zelfs de haartjes op de tang tellen.

Golftanglibel (Onychogomphus flexuosus)Golftanglibel (Onychogomphus flexuosus)

Dag 5

Deze dag staat voornamelijk in het teken van reizen. We rijden een flink eind naar het westen, naar Birecik. Maar onderweg komen we opnieuw langs Limonlu, dus we gaan hier nog lekker wat tijd fotograferen. Ik hoopte de donkere tanglibel nog mooier op de foto te krijgen, maar dat is helaas niet gelukt. Wel kwamen we vrouwtjes tegen van de blauwe zonnewijzer, dus hebben we die er maar eens goed op gezet.

Vrouwtje blauwe zonnewijzer (Trithemis festiva)Vrouwtje blauwe zonnewijzer (Trithemis festiva)

Bij aankomst in Birecik hebben we nog wat tijd, dus we gaan de grindgaten in. Al gauw wordt duidelijk dat de vaandeldrager hier in vrij grote aantallen vliegt, al laten ze zich niet benaderen. Een erg leuke vondst van Harold is een vrouwtje gestreepte haaklibel (Paragomphus lineatus). De vaandeldrager staat er nog niet echt mooi op, maar we weten in ieder geval waar we moeten zijn de volgende dag.

Dag 6

We beginnen in een Wadi aan de westoever van de Eufraat. Dit schijnt een hele bijzondere plek te zijn voor libellen en de belofte is dat we er mogelijk een erg bijzonder waterjuffertje vinden. Helaas blijkt de beloofde poel in de rotskloof op dit moment erg klein en ondiep en missen de Sahara lantaarntjes die er in voorgaande jaren met tientallen gezien waren. Wel ontzettend blij zijn we met de vondst van een echte zeldzaamheid: de berijpte breedscheenjuffer. Verder maken we hier werk van het fotograferen van de kleine en epaulet oeverlibel die hier in redelijke aantallen vliegt. De tijgerblauwtjes hier zijn helaas te bewegelijk om zich mooi te laten fotograferen.

Berijpte breedscheenjuffer (Platycnemis kervillei)Berijpte breedscheenjuffer (Platycnemis kervillei)

De middag besteden we in de grindgaten en het doel is om de vaandeldrager goed te fotograferen en de (heel voorzichtige) hoop is dat we ook het mannetje gestreepte haaklibel vinden. Dat beide succesvol lukt is eigenlijk boven verwachting maar wel geheel naar tevredenheid. Voor mij was het absolute hoogtepunt van deze dag een vrouwtje vaandeldrager die zich prachtig liet vastleggen terwijl ze een purperlibel gevangen had. Het leverde een rondedansje op!

Vaandeldrager (Lindenia tetraphylla) met purperlibel als prooi Vaandeldrager (Lindenia tetraphylla) met purperlibel als prooi Gestreepte haaklibel (Paragomphus lineatus) Gestreepte haaklibel (Paragomphus lineatus)

Dag 7

Opnieuw staan er wat kilometers op het programma: we rijden weer richting Adana, om halverwege bij de Cayhan op zoek te gaan naar de meest zeldzame doelsoort: de levant tanglibel (Onychogomphus macrodon). De kansen op deze soort zijn bedroevend klein, maar toch willen we graag een poging wagen. Er blijkt langs de Cayhan rivier bar weinig te vliegen. Er komt nog een keer een weidebeekjuffer langs vliegen, maar dan heb je het wel ongeveer gehad, dus na enkele uren zoeken stap ik maar over op de vlinders langs de oever. Een oostelijk resedawitje laat zich goed vastleggen en ook een voor mij nieuwe soort: de toortsparelmoervlinder.

Toortsparelmoervlinder (Melitaea trivia) Toortsparelmoervlinder (Melitaea trivia)

Dag 8

Vandaag de laatste dag en de laatste kans op onze zeldzaamheid, de levanttanglibel. Na uren zoeken kunnen we niet anders dan toegeven dat deze soort aan onze neus voorbij gaat. Mogelijk is door intensivering in de landbouw en toename van landbouwgif in het water de soort verdwenen. Mogelijk dat het fluctuerende waterpeil vanwege de dam stroomopwaarts invloed heeft. Wel bijzonder mooi was het vinden van een helaas niet helemaal goed uitgeslopen levantrombout. Toch nog een nieuwe soort meegepikt op de laatste dag! Van te voren had ik niet durven hopen dat ik met prachtige beelden van 18 nieuwe libellensoorten thuis zou komen.

En dan sluit onze vakantie op flitsende wijze af met een enorme onweersbui en hagelstenen van zeker een halve centimeter. Een waardige afsluiter van deze prachtige, super geslaagde trip!

Onweersbui

Hieronder een overzicht van de voor mij nieuwe soorten.

Libellen

  1. Golftanglibel (Onychogomphus flexuosus)
  2. Vale tanglibel (Onychogomphus lefebvrii)
  3. Donkere tanglibel (Onychogomphus assimilis)
  4. Vaandeldrager (Lindenia tetraphylla)
  5. Gestreepte haaklibel (Paragomphus lineatus)
  6. Turkse rombout (Gomphus schneiderii)
  7. Levantrombout (Gomphus davidi)
  8. Moriaantje (Diplacodes lefebvrii)
  9. Windvaantje (Selysiothemis nigra)
  10. Mantelgrondlibel (Brachythemis fuscopalliata)
  11. Oostelijke vuurlibel (Crocothemis servilia)
  12. Kleine overlibel (Orthetrum taeniolatum)
  13. Epaulet oeverlibel (Orthetrum chrysostigma)
  14. Slanke oeverlibel (Orthetrum sabina)
  15. Blauwe zonnewijzer (Trithemis festiva)
  16. Oriëntjuffer (Epallage fatime)
  17. Zuidelijke keizerlibel (Anax parthenope)
  18. Weidebeekjuffer ssp. intermedia (Calopteryx splendens intermedia)
  19. Ivoren breedscheenjuffer (Platycnemis dealbata)
  20. Berijpte breedscheenjuffer (Platycnemis kervillei)

Dagvlinders

  1. Oostelijke vuurvlinder (Lycaena thersamon)
  2. Toortsparelmoervlinder (Melitaea trivia)
  3. Heremiet (Chazara briseis)
  4. Grote schaduwzandoog (Kirinia roxelana)
  5. Groot kustdikkopje (Gegenes nostrodamus)
]]>
Donkere waterjuffer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-133/Donkere-waterjuffer.htm Mon, 27 May 2013 00:00:00 +0200 De donkere waterjuffer is een van de meest zeldzame libellen van Nederland. De soort komt eigenlijk maar op 1 locatie voor die niet publiek toegankelijk is. Ik had het voorrecht om een telling van deze soort te doen, waardoor de mogelijkheid ontstond om het monitoren met een fotosessie te combineren.

Donkere waterjuffer (Coenagrion armatum) Donkere waterjuffer (Coenagrion armatum)
]]>
Maanwaterjuffers http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-131/Maanwaterjuffers.htm Wed, 22 May 2013 00:00:00 +0200 In het voorjaar zijn de maanwaterjuffers mooie beestjes om naar op zoek te gaan. Vooral de mannetjes met hun kleurverloop van lichtblauw naar olijfgroen zijn erg mooi als je ze van dichtbij bekijkt. Omdat ze zo klein zijn zou je ze zo voorbij lopen, dus is het weer extra leuk om dankzij je hobby wat doelgerichter te kijken naar deze kleine rovertjes.

Hieronder een foto van het mannetje en een foto van het vrouwtje

Maanwaterjuffer (Coenagrion lunulatum) mannetje Maanwaterjuffer (Coenagrion lunulatum) vrouwtje
]]>
De vleugel van een glassnijder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-129/De-vleugel-van-een-glassnijder.htm Mon, 13 May 2013 00:00:00 +0200 Tijd voor eens iets anders. De eerste libellen zijn er weer en laten zich mooi fotograferen als ze net uit hun larvehuid zijn geslopen. Bij deze foto heb ik bewust de bewolkte lucht als achtergrond gekozen en een close-up gemaakt van de vleugel. Best bijzonder om eens de beadering en het pterostigma rustig te bekijken.

Vleugel van een glassnijder
]]>
Oranjetipje in de vroege ochtend http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-128/Oranjetipje-in-de-vroege-ochtend.htm Mon, 06 May 2013 00:00:00 +0200 Al een jaar of 3 probeer ik mijn 'perfecte' oranjetipje foto te nemen. Een mannetje, op een mooi vrijstaande pinksterbloem die nog niet te groot is uitgegroeid, dauwdruppels en tegenlicht. De setting waarin de pinksterbloem staat moet maar 1 soort gras zijn om de foto niet te rommelig te maken. Ik geloof dat ik redelijk dichtbij mijn ideaalplaatje ben gekomen.

Toch kan het (zoals altijd) op een paar aspecten nog beter: de zon komt op deze locatie pas wat later over de bomen waardoor het licht al niet meer ultiem is en met nog meer mist in de ochtend kan het licht en de magische sfeer nog steeds overtuigender worden.

En dan is er nog de uitdaging om iets minder cleane foto's te gaan maken. Misschien een paar meer pinksterbloemen, of een patroon van struiken in de achtergrond. De komende jaren vermaak ik me nog wel met dit prachtige vlindertje!

Oranjetipje in tegenlicht
]]>
Blauwborst in tegenlicht http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-127/Blauwborst-in-tegenlicht.htm Thu, 02 May 2013 00:00:00 +0200 Elk voorjaar is het weer een feestje: de blauwborsten komen weer aan en proberen al zingend en baltsend hun territorium te claimen. Een mooie gelegenheid voor de natuurfotograaf om er op uit te gaan. Dit jaar kon ik het niet laten om ondanks de prachtige kleuren van het beestje toch ook met tegenlicht te spelen. Dit omdat de riet en lisdoddenvelden ook prachtig uitkomen in tegenlicht en het silhouet van een zingend vogeltje zeker ook de moeite van het fotograferen waard is.

De uitdaging bij het fotograferen van blauwborsten in tegenlicht is dat je eigenlijk van 2 walletjes wilt eten: je wilt de mooie blauw borst laten zien (dat gaat uiteraard het mooiste met licht in de rug) en tegelijk wil je de sfeervolle resultaten van een rietveld in tegenlicht met zijn gouden randjes. Mijn oplossing: in plaats van licht onderbelichten tijdens een tegenlicht opname om het contrast en de kleur extra mooi uit te laten komen ben ik juist 2/3e stop aan het overbelichten.

In de nabewerking kun je dan de schaduwen nog subtiel oplichten en dan krijg je het onderstaande resultaat.

Blauwborst

Wanneer de vogel wel heel mooi en-profile gaat zitten kan ik het niet laten toch weer naar 2/3e stop onderbelichten over te stappen. De silhouetten in onderstaande setting komen wat mij betreft erg sterk uit en het open snaveltje met de parmantig opstaande staart maken het voor mij helemaal af: blauw of geen blauw.

Blauwborst

Maar ja, na een aantal tegenlicht opnames wil je toch een keer die prachtig blauwe borst in het licht fotograferen. Het valt nog niet altijd mee het vogeltje goed in beeld te krijgen (deze 3 foto's zijn de resultaten van een uur of 6 buiten lopen), maar in de onderstaande foto kwam het beestje redelijk goed dichtbij zitten en liet zich iets meer in het licht fotograferen. De gespreide staart met de mooie roodbruine kleuren maken het plaatje af.

Blauwborst
]]>
Sneeuwklokjes in vallende sneeuw http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-125/Sneeuwklokjes-in-vallende-sneeuw.htm Tue, 02 Apr 2013 00:00:00 +0200 Sneeuwklokjes zijn een mooi onderwerp en misschien wel het leukste aan deze bloempjes is dat ze daadwerkelijk soms al bloeien als de sneeuw nog uit de lucht komt. Zo ook dit wel erg koude voorjaar. Niet altijd leuk, maar fotografisch geeft het wel weer bijzondere mogelijkheden. Om de sneeuw mooi uit te laten komen ben ik bezig geweest om tegenlicht in te flitsen.

Dit levert mooie plaatjes op naar mijn mening, al mag het van mij wel voorjaar worden. Laat de oranjetipjes maar komen!

Sneeuwklokje in vallende sneeuw Sneeuwklokje in vallende sneeuw
]]>
Foto publicatie in Praktijkboek Landschapsfotografie http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-124/Foto-publicatie-in-Praktijkboek-Landschapsfotografie.htm Tue, 26 Mar 2013 00:00:00 +0100 Sinds een poosje is het praktijkboek Landschapsfotografie van Nederpix beschikbaar. Een foto van mij is opgenomen in dit boek. Het gaat om een groothoekopname op het Kootwijkerzand die door zijn voorgrond een mooie diepte heeft. Altijd leuk als een foto in een mooi boekwerk beland!

Kootwijkerzand in de winter
]]>
Sneeuwklokjes http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-123/Sneeuwklokjes.htm Wed, 13 Mar 2013 00:00:00 +0100 Met het opnieuw winterse weer moeten de plannen een beetje aangepast worden. Ook al verlang ik naar de libellen en vlinders die binnenkort hopelijk weer vliegen, we moeten nog even andere onderwerpen kiezen. Om toch in de macro stemming te komen ben ik maar eens aan de slag gegaan met sneeuwklokjes.

Sneeuwklokje
]]>
Pestvogels tussen de rijp http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-122/Pestvogels-tussen-de-rijp.htm Wed, 20 Feb 2013 00:00:00 +0100 Tijd voor weer wat meer kleur in foto's. Het valt me op dat in mijn laatste serie elke keer die typische grauwigheid van de winter terugkomt in mijn foto's. Logisch en zeker met zijn eigen charme, maar het blijft dan mooi om weer eens wat kleur als tegenhanger te hebben. Deze pestvogels met bakstenen muur als achtergrond werken daarin goed mee.

De rijp op de takken contrasteerd ook nog eens prachtig met de warme kleur in de achtergrond, dus al met al ben ik zeker blij met deze foto's. De ultieme foto zit er nog niet tussen, dus we kunnen ons best blijven doen!

Pestvogel (Bombycilla garrulus) in berijpte bessenstruik Pestvogel (Bombycilla garrulus) in berijpte bessenstruik
]]>
Merel en grote bonte specht http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-121/Merel-en-grote-bonte-specht.htm Tue, 12 Feb 2013 00:00:00 +0100 Om de serie foto's uit de boshut af te maken deel ik in deze blog nog een paar beelden van een vrouwtjesmerel en een grote bonte specht. Nog leuker eigenlijk: ook een foto waarbij die twee het met elkaar aan de stok hebben!

Merelvrouwtje (Turdus merula) en grote bonte specht (Dendrocopos major) hebben het aan de stok

Het merelvrouwtje was ook gewillig aan het poseren

Merelvrouwtje (Turdus merula) Merelvrouwtje (Turdus merula)
]]>
Zwarte mees http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-120/Zwarte-mees.htm Sat, 09 Feb 2013 00:00:00 +0100 De zwarte mees is een mooi vogeltje dat voornamelijk in gemengde bossen voorkomt. Echt zeldzaam zijn ze niet, maar je komt ze ook zeker niet elke dag tegen. Het bijzondere is dat deze vogeltjes erg tam kunnen worden als ze gevoerd worden en dat leverde een bijzondere ervaring op!

Terwijl we de dag begonnen met het voer voor de vogels op de mooiste plekjes neer te leggen vlogen aan alle kanten al hele aantallen mezen rondom het boshutje. Soms aten ze al van het voer terwijl we er nog bij stonden. Ze leken totaal niet bang en dus hadden we een goede reden om de proef op de som te nemen met wat extra lekker voor op de hand. En ja hoor, gelukt dus!

Zwarte mees (Periparus ater)

Uiteraard heb ik ook nog geprobeerd mooie portretjes van dit snelle en bewegelijke vogeltje te maken.

Zwarte mees (Periparus ater) Zwarte mees (Periparus ater)
]]>
Kuifmees http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-117/Kuifmees.htm Sun, 27 Jan 2013 00:00:00 +0100 Het is al even geleden dat ik een nieuwe soort kon bijschrijven in de soortenlijst. Maar een paar dagen terug heb ik in een gehuurde boshut de prachtige kuifmees op de foto kunnen zetten. Dit mooie vogeltje stond al erg lang op mijn verlanglijstje en ik ben dan ook erg blij dat ik hem zo goed op de foto heb kunnen zetten. Het was moeilijk selecteren uit enkele honderden beelden van dit mooie vogeltje.

Kuifmees (Lophophanes cristatus) Kuifmees (Lophophanes cristatus) Kuifmees (Lophophanes cristatus) Kuifmees (Lophophanes cristatus) Kuifmees (Lophophanes cristatus)
]]>
Meer noordse winterjuffers http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-119/Meer-noordse-winterjuffers.htm Mon, 21 Jan 2013 00:00:00 +0100 Met wat kans op rijp ben ik nog een keer teruggegaan naar de noordse winterjuffers in de hoop de beestjes zelf ook bedekt door een laagje rijp te fotograferen. De grootte van de rijpkristallen viel tegen, maar met een flinke close-up krijg je toch wel een indrukwekkend beeld van de kou die deze kwetsbare diertjes kunnen behappen.

Noordse winterjuffer (Sympecma paedisca) in de sneeuw Noordse winterjuffer (Sympecma paedisca) in de sneeuw
]]>
Noordse winterjuffers in de sneeuw http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-118/Noordse-winterjuffers-in-de-sneeuw.htm Tue, 15 Jan 2013 00:00:00 +0100 Dat je libellen kunt aantreffen in de winter is een wondertje wat veel mensen niet weten. Niet zo gek: want een grijsbruin stokje dat de hele winter stil zit in een bos pijpenstro valt natuurlijk niet heel erg op. Maar als libellen liefhebber vind ik het dan toch wel heel erg bijzonder om deze beestjes te vinden en fotograferen. In dit geval is het de noordse winterjuffer, een relatief zeldzame waterjuffer in Nederland.

Dat levert dan dit soort beelden op:

Noordse winterjuffer (Sympecma paedisca) in de sneeuw Noordse winterjuffer (Sympecma paedisca) in de sneeuw
]]>
Dwerggans in de omgeving van Zwolle http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-116/Dwerggans-in-de-omgeving-van-Zwolle.htm Fri, 11 Jan 2013 00:00:00 +0100 De dwerggans is een soort die lang hard achteruit is gegaan in aantallen en waarvoor acties op touw zijn gezet om de soort weer betere kansen te geven. Erg vaak zie je ze niet, dus als er dan een gezien is op 10 minuten fietsen van mijn huis dan is de keuze gauw gemaakt om te gaan fotograferen. Als hij dan ook nog eens prachtig meewerkt heb je weer een nieuwe soort te pakken.

Dwerggans (Anser erythropus) in Zwolle Dwerggans (Anser erythropus) in Zwolle
]]>
Publicatie in het tijdschrift van Staatsbosbeheer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-115/Publicatie-in-het-tijdschrift-van-Staatsbosbeheer.htm Fri, 04 Jan 2013 00:00:00 +0100 Als fotograaf is het natuurlijk gaaf als er dingen over je fotografie gepubliceerd worden in tijdschriften. Ik ben dan ook erg blij met een interview en een aantal beelden van mij in het tijdschrift van Staatsbosbeheer.

Hieronder het artikel

Rode eekhoorn in de sneeuw
]]>
Roerdompen in het Lauwersmeergebied http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-114/Roerdompen-in-het-Lauwersmeergebied.htm Sat, 29 Dec 2012 00:00:00 +0100 Ik heb voor de kerst een paar prachtige dagen in het Lauwersmeer door mogen brengen. Het weer was niet altijd super, maar een ontmoeting met 2 roerdompen maakte een hoop goed. Normaal gesproken zie je een roerdomp vaak alleen verborgen in het riet, maar dit keer had ik het geluk dat een 2e rivaliserende roerdomp mijn onderwerp steeds wegjoeg uit zijn territorium, waardoor hij in het open veld terecht kwam. Een prachtig schouwspel waarbij de vogel in het riet zijn kraag dik opzette om zich groter te maken.

Roerdomp in het LauwersmeergebiedRoerdomp in het LauwersmeergebiedRoerdomp in het LauwersmeergebiedRoerdomp in het Lauwersmeergebied
]]>
Eekhoorns in de sneeuw http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-113/Eekhoorns-in-de-sneeuw.htm Fri, 14 Dec 2012 00:00:00 +0100 Afgelopen week heb ik met de voorspellingen van veel sneeuw opnieuw de schuilhut van Han Bouwmeester gehuurd. Ik zat dit keer in hut 2 en de eekhoorns werkten vooral geweldig mee. Allereerst dus maar een set beelden van deze slimme en nieuwsgierige zoogdieren. De klassieke pose is misschien wat cliche, maar het hoort er wel bij natuurlijk!

Rode eekhoorn in de sneeuw Rode eekhoorn in de sneeuw Rode eekhoorn in de sneeuw
]]>
Vlindertrip in de Eifel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-112/Vlindertrip-in-de-Eifel.htm Fri, 23 Nov 2012 00:00:00 +0100 Het macroseizoen is voor mij met het verdwijnen van de meeste paddenstoelen wel een beetje op zijn eind. Mogelijk dat ijs en sneeuwkristallen nog eens om de macrolens krijgen, maar voorlopig kijk ik een beetje met weemoed terug naar mijn vlinderreis in de Eifel.

Ik heb een mooie trip gehad met een aantal deelnemers, maar ben helaas wel tot de conclusie gekomen dat een reis leiden niet helemaal bij mij past, ik zal me dus voorlopig beperken tot workshops in Nederland. Het grootste probleem was dat je met een groep toch te veel platgestampt veld achterlaat, dat de organisatie best een uitdaging is en dat je eigenlijk niet zelf niet goed kunt fotograferen als je met een groepje bent. De enige mogelijkheid om met mij een trip naar de Eifel te maken is in de vorm van een 1-op-1 workshop. In een 1-op-1 situatie zijn bovenstaande problemen namelijk aanzienlijk beter te overzien.

De onderstaande foto's zijn verspreid over meerdere locaties in de loop van 3 dagen genomen. Als ik nu tijdens de grauwe dagen terug kijk naar deze set foto's kan ik alleen al genieten van de vrolijke en frisse kleuren van het voorjaar in de Eifel! Naast deze vrolijke kleuren is er ook nog een minder opvallende soort toegevoegd aan de soortenlijst, namelijk het bruin dikkopje.

Bont dikkopje op grashalm Bont dikkopje Blauwe vuurvlinderBlauwe vuurvlinder Tweekleurig hooibeestjeTweekleurig hooibeestje Rode vuurvlinder op wikkeRode vuurvlinder RingoogparelmoervlinderRingoogparelmoervlinder RingoogparelmoervlinderRingoogparelmoervlinder Bont dikkopje onder de dauwBont dikkopje Blauwe vuurvlinderBlauwe vuurvlinder
]]>
Leuvenumse beek http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-111/Leuvenumse-beek.htm Fri, 16 Nov 2012 00:00:00 +0100 Voor de voorbereiding van een nieuwe workshop ben ik opnieuw richting de Leuvenumse beek gegaan. Dit keer toen het vrij mistig was (zoals altijd valt het lokaal net weer tegen natuurlijk) en met waadpak om vanuit de beek zelf foto's te kunnen maken. Dit leverde weer een paar prachtige beelden op vind ik zelf.

Herfstlandschap langs de Leuvenumse beek Herfstlandschap langs de Leuvenumse beek Herfstlandschap langs de Leuvenumse beek Herfstlandschap langs de Leuvenumse beek Herfstlandschap langs de Leuvenumse beek
]]>
Herfstlandschappen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-110/Herfstlandschappen.htm Tue, 30 Oct 2012 00:00:00 +0100 Een poosje terug heb ik tijdens een mooie zonnige dag die mistig startte de tijd genomen om een ochtend over de Veluwe te banjeren, langs de Leuvenumse beek. Dat leverde de onderstaande herstplaatjes op.

Herfstlandschap langs de Leuvenumse beek Herfstlandschap langs de Leuvenumse beek Herfstlandschap langs de Leuvenumse beek Herfstlandschap langs de Leuvenumse beek Paddenstoel lamellen Groepje paddenstoelen
]]>
Paddenstoelen! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-108/Paddenstoelen!.htm Thu, 11 Oct 2012 00:00:00 +0200 Ter voorbereiding op mijn workshop herfstfotografie ben ik de workshoplocatie gaan verkennen. Elk jaar is het toch weer anders en zijn andere percelen het best begroeid met paddenstoelen. Hierbij de resultaten van een ochtendje fotograferen. Er is nog plek in de workshop, dus aanmeldingen zijn van harte welkom!

Porseleinzwam (Oudemansiella mucida) Paddenstoelen impressie Paddenstoel schaduw in herfstblad
]]>
Vlinders uit de Eifel - Veldparelmoervlinder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-107/Vlinders-uit-de-Eifel---Veldparelmoervlinder.htm Thu, 27 Sep 2012 00:00:00 +0200 Het heeft een lange tijd geduurd voor ik toekwam aan de foto's, maar in de komende weken wil ik graag wat foto's delen van mijn workshop vlinderfotografie in de Eifel. Als eerste begin ik met een nieuwe soort: de veldparelmoervlinder.

Als liefhebber van soorten kan ik niet anders dan nieuwe soorten in eerste instantie toch eerst maar eens goed registreren. Dit mooie vlindertje heb ik dan ook vrij krap in een rustige omgeving gefotografeerd. Deze foto is te zien op de soortenpagina. Zelf nog mooier fototechnisch gezien vind ik onderstaande twee beelden. Bij de ene door de mooie setting, bij de andere doordat de vlinder op een prachtige orchidee zit.

Veldparelmoervlinder (Melitaea cinxia) Veldparelmoervlinder (Melitaea cinxia) op een orchidee
]]>
Uitsluipende blauwe glazenmaker http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-106/Uitsluipende-blauwe-glazenmaker.htm Tue, 18 Sep 2012 00:00:00 +0200 De blauwe glazenmaker is een mooie, kleurrijke soort die je wel met enige regelmaat ziet vliegen, maar heel vaak kom ik ze niet tegen. Vooral niet stil zittend op lacaties die bereikbaar zijn. Een poos geleden kwam ik twee uitsluipende libellen van deze prachtige soort tegen, een buitenkansje om ze goed op de foto te zetten.

Uitsluipende blauwe glazenmaker (Aeshna cyanea)
]]>
Tijd voor wat creatieve tegenlicht opnames! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-104/Tijd-voor-wat-creatieve-tegenlicht-opnames!.htm Wed, 12 Sep 2012 00:00:00 +0200 De laatste tijd ben ik druk aan het experimenteren met de schitteringen op het water. Deze gebruik ik als onscherpe achtergrond met weinig scherptediepte om zo een schilderachtig effect te creëren. Het harde contrast leent zich goed voor zwart-wit omzetting en vrij harde contrasten in de foto. Hetzelfde bij vroeg licht kan prachtige pasteltinten geven en geeft de indruk van een aquarel. Ik ben benieuwd hoe deze foto's in de smaak vallen.

Bruinrode heidelibel met bokeh Paringswiel van het lantaarntje (Ishnura elegans) Noordse witsnuit met bokeh
]]>
Vroege ochtend magie http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-105/Vroege-ochtend-magie.htm Wed, 05 Sep 2012 00:00:00 +0200 Tijd voor iets anders dan libellen! Het libellenseizoen begint langzaam op zijn eindje te lopen en ondanks dat ik nog een set foto's heb liggen om te delen is dit een mooi moment om eerst wat anders te laten zien. Dit dodaarsje kon ik deze week vastleggen tijdens een van die prachtige ochtenden waarin het goed koud is en de opkomende zon damp boven het water veroorzaakt. Van die gouden momenten waar ik met volle teugen van geniet!

Dodaars in vroege ochtendmist en magisch licht
]]>
De laatste libellen uit Limburg http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-103/De-laatste-libellen-uit-Limburg.htm Sat, 01 Sep 2012 00:00:00 +0200 Als afsluiter voor de fotoserie uit de omgeving van Roermond nog foto's van twee echte libellen: deze uitsluipende paardenbijter en zwarte heidelibel zijn in hetzelfde gebied gefotografeerd. Voor mij was het de eerste keer dat ik de mooie paardenbijter uitsluipend tegen ben gekomen.

Uitsluipende paardenbijter (Aeschna mixta) Zwarte heidelibel (Sympetrum danea) man
]]>
Waterjufferfoto's uit Limburg http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-102/Waterjufferfoto's-uit-Limburg.htm Sat, 25 Aug 2012 00:00:00 +0200 Ik heb nog steeds een set foto's uit Limburg staan die de moeite van het tonen waard zijn. In twee updates zal ik deze verzamelen, te beginnen met de waterjuffers. 3 leuke soorten die je niet elke dag ziet, vooral de kanaaljuffer en tangpantserjuffer kom ik niet elke dag tegen.

Tangpantserjuffer (Lestes dryas) vrouwtje Paartje kanaaljuffers Bruine winterjuffer
]]>
Nieuwe soort: donker pimpernelblauwtje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-99/Nieuwe-soort:-donker-pimpernelblauwtje.htm Tue, 21 Aug 2012 00:00:00 +0200 Het is een poos geleden dat ik vlinderfoto's kon uploaden. En dat komt voornamelijk doordat het een ontzettend beroerd vlinderjaar is, vermoedelijk heeft het droge voorjaar van 2011 veel rupsen de das om gedaan. Maar hier dan toch een vlinder en niet de minste: het donker pimpernelblauwtje is een van de meest zeldzame vlinders van Nederland en een nieuwe soort voor mij.

Donker pimpernelblauwtje (Phengaris nausithous) Donker pimpernelblauwtje (Phengaris nausithous)
]]>
Mijn foto voorop de agenda van natuurmonumenten! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-101/Mijn-foto-voorop-de-agenda-van-natuurmonumenten!.htm Wed, 15 Aug 2012 00:00:00 +0200 Een foto verkopen is altijd leuk natuurlijk. Maar dit maal heb ik wel een hele leuke plek veroverd met mijn foto van de zeldzame kempense heidelibel: mijn foto prijkt trots op de voorkant van de natuurmonumenten zakagenda voor 2013! Een eer natuurlijk en een leuke opsteker die weer laat zien dat je beelden mooi genoeg zijn voor de omslag van een agenda. Ik ben er dan ook trots op!

Mijn foto van de Kempense heidelibel op de voorkant van de natuurmonumenten agenda
]]>
Beekoeverlibellen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-100/Beekoeverlibellen.htm Wed, 08 Aug 2012 00:00:00 +0200 De beekoeverlibel is een mooie libel die goed slapend te vinden is, mits je op de juiste plekken zoekt. Ze zijn niet algemeen en typische soorten van nieuw ontwikkelde natuur. Je komt ze dus niet bepaald overal tegen en het is dan ook zekerleuk om ze te kunnen fotograferen in een prachtig ontwikkelingsgebied in Limburg. Al helemaal als ze geweldig mooi bedauwd zijn!

Bedauwde beekoeverlibel (Orthetrum coerulescens) in Limburg Bedauwde beekoeverlibel (Orthetrum coerulescens) in Limburg Bedauwde beekoeverlibel (Orthetrum coerulescens) in Limburg
]]>
Nieuwe soort: de gaffellibel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-98/Nieuwe-soort:-de-gaffellibel.htm Mon, 06 Aug 2012 00:00:00 +0200 De gaffellibel is in Nederland erg zeldzaam. Voor goede locaties buiten Nederland zit je al gauw in midden Frankrijk. De te gaver om deze mooie romboutsoort in Nederland te kunnen fotograferen. Geen fototechnisch indrukwekkende plaat, maar wel een prima foto van een erg bijzonder dier.

Gaffellibel langs de Roer bij Paarlo Gaffellibel langs de Roer bij Paarlo
]]>
Tengere grasjuffers http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-97/Tengere-grasjuffers.htm Wed, 01 Aug 2012 00:00:00 +0200 De jonge vrouwtjes van de tengere grasjuffer zijn bijzonder leuke beestjes: niet alleen zijn ze vrij zeldzaam (iets wat altijd boeiend is voor de liefhebbers), maar ze zijn ook nog eens knaloranje. En dat alleen als ze nog jong zijn, want ze verkleuren naar olijfgroen of een bijzondere kleur blauw als ze ouder worden. Een oranje juffertje vinden is dus niet zo makkelijk. Maar wel extra leuk als je er dan meerdere tegenkomt. Bij deze een tweetal totaal verschillende beelden.

Jong vrouwtje tengere grasjuffer Jong vrouwtje tengere grasjuffer
]]>
Prachtige libellentrip Limburg http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-96/Prachtige-libellentrip-Limburg.htm Wed, 25 Jul 2012 00:00:00 +0200 De afgelopen 2 dagen heb ik mogen genieten van een prachtige trip naar Limburg. In de omgeving van de Roer heb ik gezocht naar zeldzame libellensoorten en natuurlijk mooie foto omstandigheden. Dit heeft een enorme set foto's opgeleverd, waarbij vooral de vroege ochtendopnames voor mij erg geslaagd zijn. We hebben zeldzame soorten als gaffellibel, kanaaljuffer, beekoeverlibel en tengere grasjuffer kunnen fotograferen en ook prachtige foto's kunnen maken van algemene soorten als de bruinrode heidelibel. Het zijn erg veel foto's om in 1 update te tonen, dus verspreid ik de foto's over een aantal updates. Te beginnen met een paar schilderachtige sfeerplaten die gemaakt zijn rond 6 uur in het allereerste licht.

Bandheidelibel in de vroege ochtend Bruinrode heidelibel in de vroege ochtend
]]>
Uitsluipende rivierrombout http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-95/Uitsluipende-rivierrombout.htm Tue, 10 Jul 2012 00:00:00 +0200 De rivierrombout is een zeldzame libellensoort die lange tijd verdwenen was uit Nederland. Gelukkig is de waterkwaliteit sterk verbeterd en heeft de soort de weg terug weten te vinden. Het bijzondere aan deze rombouten is dat ze uitsluipen op zandstrandjes langs de rivier. Dit geeft een totaal andere setting die fotografisch weer andere mogelijkheden bied dan wat je gewend bent bij libellen. Ik heb dan ook 3 middagen lopen zoeken naar uitsluipers. Ik had graag vanaf het begin van het proces foto's gemaakt, maar dat is helaas niet gelukt.

Wel heb ik een larve kunnen vinden die nog middenin het proces zat en van dit wonderlijke proces heb ik de onderstaande beelden kunnen maken.

Uitsluipende rivierrombout(Gomphus flavipes) Uitsluipende rivierrombout(Gomphus flavipes) Uitsluipende rivierrombout(Gomphus flavipes) Uitsluipende rivierrombout(Gomphus flavipes) Uitsluipende rivierrombout(Gomphus flavipes)
]]>
Bedauwde viervlekken http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-94/Bedauwde-viervlekken.htm Sun, 24 Jun 2012 00:00:00 +0200 Soms heb je van die zeldzame ochtenden waarin dauwvorming optimaal is. Een mooie gelegenheid om libellen te zoeken die dan doorweekt zijn. Een week geleden kreeg ik zo'n mooie kans. Je moet om 4 uur je nest uit, maar voor mij is het dat meer dan waard! Met wat geluk vond ik meerdere viervlekken die volledig bedauwd waren.

De eerste foto is samengevoegd uit meerder beelden om meer scherptediepte te krijgen. De 2e en de 3e foto zijn een goed voorbeeld van hoe een klein beetje hoogteverschil een totaal andere foto geeft.

Bedauwde viervlek (Libellula quadrimaculata) Bedauwde viervlek (Libellula quadrimaculata) Bedauwde viervlek (Libellula quadrimaculata)
]]>
Zilveren maan in ochtendsferen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-92/Zilveren-maan-in-ochtendsferen.htm Tue, 12 Jun 2012 00:00:00 +0200 De zilveren maan is in Nederland een zeldzame parelmoervlindersoort. Ik kon deze prachtige vlinder fotograferen terwijl hij zich opwarmde in de eerste zonnestralen. De dauw (die ook zeldzaam is tegenwoordig) maakt het voor mij weer een van mijn betere vlinderfoto's.

Zilveren maan (Boloria selene) in ochtendsferen
]]>
Nederlandse zeldzaamheden http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-91/Nederlandse-zeldzaamheden.htm Wed, 06 Jun 2012 00:00:00 +0200 In Nederland gaat het bijzonder goed met de libellen. Een paar soorten zijn helaas hard achteruit gegaan, waaronder de speerwaterjuffer. Deze soort staat als uiterst kwetsbaar op de rode lijst. Een geweldige nieuwkomer die zelfs het nieuws heeft gehaald vorig jaar is de sierlijke witsnuit. Beide soorten heb ik dit jaar kunnen vereeuwigen.

Een grappig detail is dat de sierlijke witsnuit mijn 40e libellensoort is en de speerwaterjuffer mijn 30e0waterjuffersoort. 70 libellensoorten in het totaal is een mooi aantal waar ik zeker trots op ben, al hoop ik er dit jaar nog een paar bij te kunnen krijgen.

Sierlijke witsnuitlibel op een plompebladMannetje sierlijke witsnuit Mannetje speerwaterjufferMannetje speerwaterjuffer
]]>
Bokeh bubbels! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-90/Bokeh-bubbels!.htm Sun, 03 Jun 2012 00:00:00 +0200 Grafisch gezien ben ik altijd een enorme fan van tegenlicht in combinatie met dauwdruppels. Niet altijd laat een plek en omstandigheden hier ruimte voor, maar dit azuurwaterjuffertje zat op een perfect plekje om hier mee te spelen. Ik ben dan zelf ook erg tevreden met het resultaat. Een macrofoto zoals ik ze zelf graag zie.

Omdat ik moeilijk kan kiezen 3 foto's die ik allebei hun eigen kracht vind hebben

Azuurwaterjuffer met bokeh bubbels Azuurwaterjuffer met bokeh bubbels
]]>
Smaragdlibel in vlucht http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-89/Smaragdlibel-in-vlucht.htm Sat, 26 May 2012 00:00:00 +0200 Al tijden liep ik met een plaatje in mijn hoofd van een smaragdlibel in tegenlicht en in vlucht. Vanmorgen is het me dan ook gelukt om dit op de gevoelige plaat vast te leggen! Omdat ik moeilijk kan kiezen een aantal varianten op dit thema.

e foto's zijn genomen met mijn 70-200 op 200 millimeter en met de 1.4 converter ertussen. Hierdoor krijg je wel meer brandpuntsafstand, maar blijft je minimale scherpstelafstand hetzelfde. De foto's zijn genomen uit de hand en met auto-focus omdat extreem snel reageren nodig is om het korte moment van zweven vast te leggen.

Smaragdlibel in vlucht
]]>
Gevlekte witsnuit http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-88/Gevlekte-witsnuit.htm Tue, 22 May 2012 00:00:00 +0200 Een bijzondere libellensoort die op dit moment rondvliegt is de gevlekte witsnuitlibel (Leucorrhinia pectoralis). Mannetjes op kleur hebben een mooie gele vlek terwijl de andere vlekken oranjerood worden, maar een vers exemplaar ziet er ook erg mooi uit met de grote, heldergele plekken. De soort is vrij zeldzaam en dus extra leuk om op de foto te zetten!

Op deze twee beelden staan twee verschillende vrouwtjes, die net die ochtend uit het water en uit hun larvehuid waren gekropen.

Vers vrouwtje gevlekte witsnuit (Leucorrhinia pectoralis) Vers vrouwtje gevlekte witsnuit (Leucorrhinia pectoralis)
]]>
De verpopping van het oranjetipje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-87/De-verpopping-van-het-oranjetipje.htm Fri, 18 May 2012 00:00:00 +0200 Een van de meest spectaculaire dingen die je in de 'kleine' natuur tegen kan komen is de transformaties die insecten kunnen doorgaan. Een libellenlarve die uit het water komt, zijn jasje uitdoet en als volwassen libel tevoorschijn komt. Recentelijk heb ik mogen waarnemen hoe een oranjetipje rups zijn huidje afgooid en er een pop onder vandaan komt. Wat een wonder!

Ik zou je aanraden de video onderaan deze post in HD te bewonderen voor de juiste kwaliteit.

Verpoppende rups van het oranjetipje Verpoppende rups van het oranjetipje Verpoppende rups van het oranjetipje
]]>
Nog een uitsluipende noordse witsnuit http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-86/Nog-een-uitsluipende-noordse-witsnuit.htm Fri, 11 May 2012 00:00:00 +0200 Witsnuiten zijn veelal lastig mooi op de foto te zetten omdat ze vaak op de grond of op lelijke takjes gaan zitten. De beste manier om deze soorten dan ook te fotograferen is door het zoeken van uitsluipende exemplaren. Soms lukt het dan om mooie foto's te maken en vooral bij deze foto vind ik de bruintinten in de heide erg mooi uitkomen.

Bij dit verse exemplaar zijn goed de kenmerken te zien die hem onderscheiden van de venwitsnuit: de pterostigma's (de gekleurde cellen in de vleugeltoppen) zijn roodbruin en de vlekken op het achterlijf duidelijk aanwezig.

Vers uitgeslopen noordse witsnuit
]]>
Een sprookjesbos van blauwpaars en diepgroen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-85/Een-sprookjesbos-van-blauwpaars-en-diepgroen.htm Thu, 03 May 2012 00:00:00 +0200 Het Hallerbos in de buurt van Brussel stond al jaren op mijn verlanglijstje: dit jaar is het eindelijk zo ver gekomen dat ik die kant op ben gereisd. En ik moet zeggen, ik heb geen seconde spijt gehad. Dit bijzondere bos is werkelijk waar een bijna magisch stukje natuur van ongekende schoonheid!

Het schijnt dat 2012 door de aanhoudende koude minder mooi en spectaculair was dan andere jaren, dus ik ga graag nog eens terug. Maar voorlopig heb ik genoten om meerdere uren rond de wandelen op zoek naar de mooiste beelden. Het wisselende weer leverde een mooie afwisseling en verschillende sferen in het bos: na het eerste strijklicht rond zonsopkomst kwamen er regelmatig wolken voor de zon die een prachtig diffuus licht gaven. Ik zou niet durven zeggen wat ik zelf het mooiste vind. Voor variatie in beelden wissel ik verschillende brandpuntsafstanden en close-ups af.

Bloeiende wilde hyacinten in het Hallerbos bij Brussel

 

Bloeiende wilde hyacinten in het Hallerbos bij Brussel

 

Bloeiende wilde hyacinten in het Hallerbos bij Brussel

 

Bloeiende wilde hyacinten in het Hallerbos bij Brussel

 

Bloeiende wilde hyacinten in het Hallerbos bij Brussel

 

Bloeiende wilde hyacinten in het Hallerbos bij Brussel

 

Bloeiende wilde hyacinten in het Hallerbos bij Brussel
]]>
De eerste echte libel: een noordse witsnuit http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-84/De-eerste-echte-libel:-een-noordse-witsnuit.htm Sat, 28 Apr 2012 00:00:00 +0200 De eerste echte libel van dit jaar is voor mij de noordse witsnuit: omdat ik eigenlijk nog geen acceptabele foto's van deze algemene soort had ben ik op zoek gegaan naar een vers, net uitgeslopen dier dat zich wat makkelijker laat fotograferen dan de oudere dieren.

Vers uitgeslopen noordse witsnuit

 

Vers uitgeslopen noordse witsnuit
]]>
Ringsnaveleend en zomertaling http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-83/Ringsnaveleend-en-zomertaling.htm Tue, 24 Apr 2012 00:00:00 +0200 Het grauwe weer belemmerd voor mij nog een beetje het macroseizoen: dauw word momenteel vooral vervangen door regendruppels en dat is toch minder mooi. Gelukkig is het nog een goede tijd voor vogels en heb ik wat tijd gestoken in een tweetal eendensoorten. Met als spectaculaire zeldzaamheid de rignsnaveleend.

De ringsnaveleend is een van origine Amerikaanse soort die hier bijna niet word waargenomen. Een goede reden om dus een keertje achter deze soort aan te gaan als hij in de buurt (in de weerribben) gesignaleerd is. Het kost een uur of 2 wachten tot de beste foto's binnen zijn, maar gelukkig is er ondertussen ook steeds het nodige te zien.

De zomertaling kon ik in mijn eigen woonplaats, Zwolle, vastleggen. Iets wat altijd extra leuk is natuurlijk!

Vrouwtje ringsnaveleend Ringsnaveleend Paartje zomertalingen Paartje zomertalingen
]]>
De eerste watersnuffel van dit jaar http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-82/De-eerste-watersnuffel-van-dit-jaar.htm Fri, 20 Apr 2012 00:00:00 +0200 Fototechnisch is het lastig om creatieve foto's te maken van waterjuffers. Maar in dit geval wil ik toch graag deze foto delen. Niet alleen komen de kleuren mooi overeen maar er is een leuk detail bij deze foto te vermelden: het is de eerste waarneming van een watersnuffel in 2012. Toch leuk om te delen dacht ik dus!

Dat het de eerste is is mooi te zien in de fenologie lijst op waarneming. De locatie is overigens niet vrij toegankelijk, ik heb een vergunning omdat ik hier monitoring routes loop voor de vlinderstichting.

De eerste watersnuffel van 2012
]]>
Oranjetipje op berijpte pinksterbloem http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-81/Oranjetipje-op-berijpte-pinksterbloem.htm Mon, 16 Apr 2012 00:00:00 +0200 Oranjetipjes heb ik al veel gefotografeerd, maar nog niet eerder had ik ze terwijl er nog nachtvorst was. Vandaag lukte het dankzij een prachtige koude nacht om een oranjetipje te fotograferen op een berijpte pinksterbloem. Omdat de foto vlak voor zonsopkomst genomen is zijn de kleuren koel.

Oranjetipje op berijpte pinksterbloem
]]>
Grutto in het lange gras http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-80/Grutto-in-het-lange-gras.htm Mon, 09 Apr 2012 00:00:00 +0200 De grutto op het paaltje is natuurlijk een icoon en ook door mij vaak en graag gefotografeerd. Maar in het lange gras is deze prachtige, oer-Hollandse vogel eigenlijk pas echt op zijn plek. Ik ben dan ook erg blij met deze foto van een foeragerende grutto.

Grutto in het lange gras
]]>
Opnieuw de bosanemoon http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-79/Opnieuw-de-bosanemoon.htm Mon, 02 Apr 2012 00:00:00 +0200 Toen afgelopen week de zon nog scheen kon ik het niet laten nog een keertje te proberen een paar mooie foto's te maken van bosanemonen. Ze bloeien maar kort, dus je moet er nu even van genieten. Ik heb geprobeerd twee totaal verschillende beelden te maken. De eerste foto is overbelicht om het wit zacht en teer te maken. Het tweede beeld is bij het allerlaatste licht met bomen in de knop in de achtergrond.

Bosanemoon Bosanemoon in sfeervol warm tegenlicht
]]>
Bosanemoon bij zonsondergang http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-78/Bosanemoon-bij-zonsondergang.htm Wed, 28 Mar 2012 00:00:00 +0200 Vlak voordat de libellen en vlinders weer beginnen te vliegen heb je altijd nog een leuk en interessant onderwerp voor macrofotografie: de bosanemoon. Dit tere bloempje groeit vooral in boomrijke stukken en is een geliefd onderwerp bij natuurfotografen. Ook ik heb geprobeerd dit bloempje te portretteren.

De foto is vlak voor zonsondergang genomen met tegenlicht en een zo laag mogelijk standpunt. Dit alles om een sfeervol, zacht en kwetsbaar beeld te maken.

Bosanemoon
]]>
Snel veranderende omstandigheden http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-77/Snel-veranderende-omstandigheden.htm Wed, 21 Mar 2012 00:00:00 +0100 Zo eens in de zoveel tijd moet ik gewoon even genieten van mijn favoriete landschap in Nederland: het Kootwijkerveen. Als er ochtendmist beloofd word met een zonnetje en weinig wind is het een prachtig plekje. En toch elke keer komen de foto's er weer anders uit. Zo ook deze twee beelden die in een tijdsbestek van 20 minuten genomen zijn.

Het Kootwijkerveen in de vroege ochtend Een mooie ochtend met mist bij het Kootwijkerveen Het Kootwijkerveen in de vroege ochtend 20 minuten later: het trekt opeens dicht, wat een totaal andere sfeer geeft.
]]>
Een week lang overwinteren op IJsland http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-70/Een-week-lang-overwinteren-op-IJsland.htm Tue, 28 Feb 2012 00:00:00 +0100 Al lang hoopte ik eens bezoek aan IJsland te kunnen brengen. Je moet wel houden van ruige natuur, maar dan is het een van de mooiste locaties in Europa als je het mij vraagt. Ik hoopte op koud weer, maar dat viel helaas wat tegen. Desalniettemin heb ik kunnen genieten van bergen, ruige rotskusten, geothermische velden, gletsjers en heel veel watervallen.

De vakantie was geboekt via IJsland tours en ik had min of meer aangegeven wat ik wilde zien. Helaas is het in een week niet mogelijk om heel het eiland te zien, dus heb ik me beperkt tot het westen van IJsland (minder bekend) en het zuiden: the golden circle en Jokulsarlon. Overbekend, maar met een reden.

Dag 1

We zijn begonnen op het Schiereiland Snaefellsnes. Ik wilde toch al erg graag die kant op voor de Hraunfosser (watervallen die onder een lavaveld vandaan komen) en dat ligt ook in noordelijke richting vanaf het vliegveld. Op het schiereiland zelf is erg veel te zien als je houd van ruige rotskusten. De eerste dag hadden we wisselend weer wat soms mooi licht gaf tijdens onze reis van Reykjavik naar Snafelsness. Dit leverde onder andere de onderstaande beelden op.

Hraunfossar - lava watervallen Hraunfossar - Lava watervallen

De vulkaan Baula op IJsland De vulkaankegel Baula

Waterval in besneeuwd landschap Waterval in een besneeuwd landschap

Dag 2

Onze tweede dag op IJsland hebben we rondom het schiereiland Snaefellsnes gereden om de ruige rotskusten en stranden te fotograferen. Hieronder een aantal van de foto's van rondom Snafellsnes. Helaas bleek de weg vlak voor Hellnar onbegaanbaar door een dikke laag sneeuw die op de weg was gewaaid en hebben we dus niet alles kunnen fotograferen wat er op de zuidkust te zien was. De sneeuw bemoeilijkte wel het fotograferen vanwege druppels op mijn filters.

Om mijn persoonlijke favorieten te delen heb ik ook een IJsland special aangemaakt in mijn portfolio.

Het strand van Skardsvik op Snaefellsnes Het strand van Skardsvik

Het strand van Dritvik Het strand van Dritvik

De temperaturen lagen rond het vriespunt, wat een rotswand onderweg tot een prachtige stukje rots en ijs had getransformeerd.

IJspegels IJspegels

Rotswand met ijs Rotswand met ijspegels

Dag 3

De derde dag hebben we lang in de auto gezeten omdat we van Snaefellsnes naar Gulfoss gereden zijn. Een flinke rit, zeker als je dankzij een afgesloten binnenweg verkeerd rijd. 's Ochtends hadden we wel wat gaatjes in het wolkendek en dus heb ik me rond zonsopkomst goed vermaakt bij de berg Kirkjufell die praktisch bij ons hotel een fotogeniek plekje vormt.

Kirjufellfoss met de berg in de achtergrond Kirkjufellfoss - de waterval van Kirkjufell

Kirjufell op Snaefellsnes Kirjufell op Snaefellsnes

Na in de verte nog orka's gezien te hebben (Te ver weg voor foto's) zijn we de auto in gestapt. Helaas vertrouwden we iets te veel op de navigatie en werden we over een weg die was afgesloten geleid. Vanwege de verkeerde weg die we hadden genomen had ik wel het geluk langs het onderstaande plekje geleid te worden: door de temperaturen rond het nulpunt ontstonden er prachtige kleuren en patronen in het ijs van deze rivier.

Sneeuw en ijspatroon in een rivier Sneeuw en ijspatroon

Uiteraard leidde onze weg naar Gulfoss via het overbekende Thingvellir nationale park. Mijn persoonlijke reden om deze locatie te bezoeken was de Oxararfoss, een prachtige waterval die bekend staat omdat hij in de winter soms volledig bevriest. Dit was niet het geval, maar de hoeveelheid ijs en ijspegels maakten de waterval toch een prachtige aanblik.

IJspegels in de oxararfoss bij Thingvellir IJspegels in de oxararfoss bij Thingvellir

Na Thingvellir reden we door naar onze eindbestemming: Geysir en Gulfoss. De cliche foto's van de geiser Strokkur zal ik jullie besparen, maar persoonlijk vond ik ook de 2 hete bronnen die onder de naam Blesi bekend zijn ook veel fotogenieker en heb ik daar dus meer beelden van geschoten. De kleuren zijn werkelijk waar prachtig en geven voor mij echt IJsland weer: hete damp bij koude temperaturen, vreemde kleuren en bijzondere structuren van mineralen langs de rand.

De warme bron Blesi Blesi - warme bron, vlakbij Strokkur en Geysir.

De warme bron Blesi De tweede poel

Dag 4

De vierde dag was een echte waterval dag. We zijn we 's ochtends vroeg begonnen bij gulfoss, en zijn toen richting de zuidring gereden om via Seljalandfoss en de Skogafoss naar onze eindbestemming, Kirkjubjarklaustur, te rijden. Het plan was om ook Vik aan te doen, maar helaas regende het 's middags aan een stuk door en dus hebben we besloten om Vik op de terugreis te bewonderen

Gulfoss in de winter Gulfoss in een winters kleed

Van de watervallen is het, vooral vanwege het grauwe weer lastig om originele foto's te maken, dus de foto's van Seljalandfoss zal ik jullie besparen. Hieronder een foto van de Skogafoss met daaronder nog een aantal foto's die bovenaan Skogafoss, een stukje stroomopwaards zijn genomen. Om op deze locatie tot het waterniveau te komen was er het nodige klauterwerk nodig wat het leven van een natuurfotograaf spannend houd.

De machtige skogafoss De machtige skogafoss

Waterval boven skogafoss Stroomopwaards van de Skogafoss

Dag 5

Deze dag was echt prachtig: het gletsjermeer Jokulsarlon en het strand met aangespoelde ijsschotsen was het hoofddoel en natuurlijk een ongelofelijk bijzondere bestemming. Maar ook onderweg kwamen we langs een aantal prachtige locaties: een mooie stroomversnelling en het beroemde Skaftafell national park.

De stroomversnelling die we in de buurt van ons dorp tegenkwamen was een positieve verassing. De enige locatie van de reis die ik niet al van te voren gespot had. Desalniettemin vind ik de abstracte foto die ik er kon nemen een van de mooiste beelden van de reis.

Stroomversnelling abstract bij Kirkjubjarklaustur Abstracte opname van de stroomversnelling

Stroomversnelling abstract bij Kirkjubjarklaustur De volledige stroomversnelling

Skaftafell is vooral beroemd vanwege de Sfartifoss, maar die vond ik in de sneeuw minder mooi tot zijn recht komen dan op vele andere foto's die ik van de waterval heb kunnen bewonderen. Een goede reden om deze plat gefotografeerde locatie over te slaan en een foto te delen van een stroompje vlakbij.

Besneeuwd stroompje in het Skaftafell nationaal park Besneeuwd stroompje in het Skaftafell nationaal park.

En dan gaan we naar de eindbestemming van die dag: het Gletsjermeer Jokulsarlon met het bijbehorende strand waar de ijsschotsen weer aanspoelen door de branding. Een prachtige locatie, maar het blijft lastig om spectaculaire foto's te maken en origineel is zo ongeveer onmogelijk. Bovendien kunnen de golven erg verraderlijk zijn en moet je toch oppassen met een digitale camera en zeewater.

IJsschotsen in Jokulsarlon IJsschotsen in Jokulsarlon

Zeehonden op het ijs in Jokulsarlon Zeehonden op het ijs in Jokulsarlon

IJsschotsen op het strand bij Jokulsarlon IJsschotsen op het strand bij Jokulsarlon

Dag 6

Helaas de laatste effectieve fotografiedag op IJsland alweer. 1 ding is zeker, ik moet nog eens terug om het hele eiland rond te reizen. Maar voor nu nog even nagenieten van alles wat ik heb gezien. Het beroemde strand van Vik is geen onaangename locatie voor je laatste dag op IJsland.

Vanwege de regen hadden we op de heenweg Vik over geslagen, maar gelukkig was het op de terugweg relatief droog en kwamen er soms wat lichte plekken in de bewolking die net genoeg contrast en sfeer geven om de beelden dat typische IJslandse sfeertje te geven. Op de onderste foto kwam de zon er zowaar bijna doorheen!

Het strand bij Vik met de rotsformatie Reynisdrangar in de achtergrond Het strand bij Vik met de rotsformatie Reynisdrangar in de achtergrond

Close-up van Reynisdrangar bij Vik Close-up van Reynisdrangar

Maar met Vik was de reis nog niet afgelopen, want via besneeuwde binnendoor weggetjes op het schiereiland Reykjanis (waar ook het vliegveld zich bevind) kon ik het niet laten om naar het meer Kleivervatn te rijden met als bestemming het geothermische veld Seltun te rijden. De bijzondere kleuren in de aarde aarde rondom de kokende bronnen zijn erg fotogeniek. Het is lastig de beste foto's uit een hele set te kiezen, maar hieronder een drietal beeld van het mooie en bijzondere Seltun. Mocht je er ooit heen gaan, reken wel dat je de stank van rotte eieren voor lief moet nemen.

Het geothermische veld Seltun bij Kleivervatn Het geothermische veld Seltun bij Kleivervatn Het geothermische veld Seltun bij Kleivervatn

En met de stank van rotte eieren in de neus is het helaas tijd om afscheid te nemen. Hopelijk komt er nog eens een tweeweeks vervolg als het eiland in groen is gestoken en gekoloniseerd door papegaaiduikers, alken, kuifduikers, harlekijneenden en nog veel meer moois!

]]>
Baardmannetjes http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-69/Baardmannetjes.htm Fri, 17 Feb 2012 00:00:00 +0100 De winter is (mits de weersomstandigheden echt winters zijn) een mooie tijd voor de vogelfotograaf. De laatste open plekken en wakken bevatten grote concentraties watervogels, vogels komen massaal op voer af en een ander leuk vogeltje dat met wat geduld te fotograferen is: het baardmannetje..

Het baardmannetje is een prachtig vogeltje dat het meeste in de buurt komt van de mezenfamilie. Biologisch zijn het bijzondere vogeltjes omdat ze in de zomer insecten eten terwijl ze in de winter overstappen op riet zaad. Voor riet zaad heb je een veel hardere maagwand nodig, dus de organen van dit vogeltje veranderen daadwerkelijk, iets wat een erg risicovolle manier van leven is.

Al een aantal jaren lukt het me steeds niet om dit mooie vogeltje onder goede omstandigheden tegen te komen. In het riet zijn te wel te vinden, maar het lastig van riet is dat het altijd langs water staat en als je dus tegenlicht hebt loop je niet zo maar even om de vogel heen voor het licht in de rug. Behalve als het water bevroren is en je dus wel om kunt lopen.

Specifiek voor het baardmannetje ben ik daarom afgelopen zaterdag richting de oostvaardersplassen gegaan en heb ik een poos rondgelopen op een goed plekje waar ze veel worden gezien. Ik had geluk en met een uurtje had ik een groepje van zeven vogeltjes gevonden die zich met wat geduld goed lieten benaderen. De zon stond nog laag omdat ik rond zonsopkomst begonnen was met zoeken.

Baardmannetje in het riet Baardmannetje (vrouwtje) in het riet Baardmannetje in het riet Baardmannetje in het riet
]]>
Sluipende waterral http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-68/Sluipende-waterral.htm Sat, 11 Feb 2012 00:00:00 +0100 De waterral is een schuwe vogel die normaal gesproken eigenlijk niet gezien word omdat hij verborgen in het riet leeft. Wanneer er ijs ligt kan hij minder makkelijk voedsel vinden en komt hij vaker open en bloot in beeld.

In dit geval zag ik de waterral doordat hij open en bloot op het ijs zat, maar uiteraard verdween hij toen ik in de buurt kwam. Uit ervaring weet ik dat je met geduld bij vogels een heel eind komt en dus ben ik in de sneeuw laag gaan liggen om zo klein mogelijk te zijn. Hierdoor zal een vogel je sneller accepteren. Een minuut of twintig later kwam hij dan ook weer tevoorschijn en liet hij zich, al sluipend door het riet op een meter of 6 fotograferen.

Waterral sluipt door het riet
]]>
Meeuwen in de sneeuw http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-67/Meeuwen-in-de-sneeuw.htm Sun, 05 Feb 2012 00:00:00 +0100 Eindelijk is het weer zo ver, sneeuw! Je hoort een hoop mensen klagen, maar voor mij HET moment om naar buiten te gaan. Even via de supermarkt voor een brood. Dan door naar de lokale parkvijver waar ik weet dat er honderden hongerige meeuwen wachten. Voeren maar en schieten. Al klinkt dat makkelijker dan het in de praktijk is.

Het valt namelijk nog niet mee om in een wirwar van vliegende en fladderende meeuwen foto's te maken. Een aantal uitdagingen zijn er: de meeuwen vliegen en komen dichterbij, dus stap ik over van one shot naar AI servo. Helaas ben je dan wel heel snel je focus kwijt en merk ik dat hij in de praktijk vaak de sneeuwvlokken voor de meeuw in plaats van de meeuw scherp hebt.

Tegelijk voeren en fotograferen lukt ook niet logischerwijs, dus het is een kwestie van snel handelen. Idealiter heb je ook nog iets van een donkere achtergrond waar de sneeuwvlokken goed tegen uitkomen. In de lokale parkvijver bij mij is dat een flat met vel gekleurde balkons, iets wat toch ook niet de platen opleverde die ik graag wilde.

Uiteindelijk zijn dan toch dezelfde type foto's mijn persoonlijke favoriet: goede, scherpe close-ups van meeuwen in actie in een witte omgeving, wat een mooi high-key effect geeft bij sommige beelden.

De foto's zijn genomen met mijn 500mm en over het algemeen heb ik gefotografeerd op f/5.6 met de belichting op 1,5 stop overbelichten ingesteld. Sluitertijden variëren onwijs afhankelijk van de achtergrond, maar liggen vaak rond de 1/250e op de onderstaande high-key beelden.

Kokmeeuw in de sneeuw Kokmeeuw in de sneeuw Kokmeeuwen en stormmeeuwen vechten om brood
]]>
Prachtige ochtend in de lepelaarsplassen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-66/Prachtige-ochtend-in-de-lepelaarsplassen.htm Mon, 16 Jan 2012 00:00:00 +0100 Heel veel winter hebben we helaas nog niet gehad, dus als het dan raak is moet het gebeuren. Vanmorgen heb ik besteed om een winterse sfeer in de lepelaarsplassen te vangen.

Als de rijp dan ook gecombineerd word met een heldere nacht waardoor 's ochtends het eerste zonlicht over de velden strijkt dan kun je heerlijke winterse sfeerbeelden maken. Hieronder een voorbeeld van deze combinatie.

Rijp in de lepelaarsplassen
]]>
Zonsondergang op het Kootwijkerzand http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-65/Zonsondergang-op-het-Kootwijkerzand.htm Mon, 09 Jan 2012 00:00:00 +0100 Ik was nog niet helemaal tevreden met mijn foto van het Kootwijkerzand die ik een poosje geleden hier getoond heb. Het bewolkte weer is niet altijd leuk, maar zolang de zon er af en toe doorkomt kan het wel heel interessant zijn voor landschapsfotografie. Dus ben ik bij mooie wolkenpartijen een paar dagen geleden terug gegaan naar mijn favoriete silhouet op het Kootwijkerzand in de hoop op meer kleur in de lucht. Er blijft zeker wat te wensen over, maar dit keer bescheen de zon de wolken al wel meer waardoor je kunt genieten van een mooi contrast in de lucht.

Bewolkt Kootwijkerzand
]]>
Alk in winterkleed http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-64/Alk-in-winterkleed.htm Wed, 04 Jan 2012 00:00:00 +0100 Op oudejaarsdag heb ik een rondje Lauwersmeer gedaan. Het weer was niet best, maar ik had erg veel zin er toch even lekker uit te gaan. Op waarneming had ik gezien dat er een alk gezien was in de haven van het Lauwersmeer, dus ik hoopte dat ook ik dit leuke vogeltje zou kunnen fotograferen...

Dat bleek helemaal goed te komen. Nog beter, het vogeltje bleek actief te vissen langs de kade, dus zodra hij onderdook was het een stuk vooruit rennen en inschatten waar hij omhoog zou komen. Het beestje kwam op een meter of 5 voor mij omhoog, dus een prachtige natuurervaring!

Juveniele alk in winterkleed in de haven van Lauwersoog
]]>
Bewolkt Kootwijkerzand http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-63/Bewolkt-Kootwijkerzand.htm Fri, 30 Dec 2011 00:00:00 +0100 Het weer valt niet echt mee. Met veel bewolking en grauw weer hebben we nog niet echt het winterweer waar je als fotograaf op hoopt, maar desalniettemin ben ik toch maar eens langs het Kootwijkerzand geweest.

Met wat geluk krijg je met zo veel wolken prachtige zonsopkomsten als de zon er even doorheen weet te prikken. Helaas bleek het te bewolkt, maar een foto na zonsondergang met donkere, dreigende luchten kan ook best een mooi beeld opleveren. Hopelijk krijgen we binnenkort toch nog eens echt winterweer!

Bewolkt Kootwijkerzand
]]>
Gezegende bomen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-62/Gezegende-bomen.htm Wed, 14 Dec 2011 00:00:00 +0100 Ik kwam deze bomen op weg naar de IJsselmeerkust en besloot vanwege de wisselende wolken te wachten op mooi licht. Dat kwam er in de vorm van deze zonneharpen. Dat de bomen schuin groeien vond ik het geheel compleet maken.

Zonneharpen in Friesland
]]>
IJsselmeer bij storm http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-61/IJsselmeer-bij-storm.htm Wed, 07 Dec 2011 00:00:00 +0100 Vandaag ben ik bij windkracht 8 richting het IJsselmeer gereden. Vanwege de stevige westenwind waren er flinke golven, die gecombineerd met de afwisselende wolkenlucht voor mooie plaatjes zorgde. Het is een hele uitdaging je apparatuur nat te houden met al die opspattende en stuivende golven, maar het was de moeite waard vond ik zelf.

Vlak voor zonsondergang kon ik deze foto maken.

IJsselmeer bij stormIJsselmeer bij storm
]]>
Witgatje vanuit de drijvende schuilhut http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-60/Witgatje-vanuit-de-drijvende-schuilhut.htm Tue, 29 Nov 2011 00:00:00 +0100 De afgelopen week heb ik bij meer zonnig weer geprobeerd weer een andere stijl foto's te maken vanuit mijn drijvende schuilhutje. De wind bleek wat harder dan ik had gewild en de nevel die voorspelt was bleef ook uit, maar toch heb ik met veel plezier in het water gelegen. Een leuk moment was het toen er een zwarte zwaan in stevig tempo langs kwam zwemmen. De zwarte zwaan kom ik niet vaak tegen en ik had ze dan ook nog niet eerder voor de lens gekregen. De soort komt van oorsprong niet in Nederland voor, maar voor mij maakt dat niet uit, dus is de zwarte zwaan nu te vinden op de soortenlijst.

Andere leuke vogels die goed meewerkten waren een aantal witgatjes. Deze leuke vogeltjes zijn niet echt schuw, maar wel ontzettend bewegelijk, wat het een uitdaging maakt ze te fotograferen. Met het onderstaande beeld ben ik best blij.

Witgatje vanaf mijn drijfhutje gefotografeerdWitgatje vanaf mijn drijfhutje gefotografeerd
]]>
Te water met mijn drijfhutje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-59/Te-water-met-mijn-drijfhutje.htm Tue, 22 Nov 2011 00:00:00 +0100 Het is ontzettend lang geleden, maar ik heb goede voornemens om weer wat vaker met mijn drijvende schuilhut in actie te komen. Met de mist en het windstille weer heb ik al een mooie gelegenheid gehad en is het gelukt om een paar mooie platen maken.

Hopelijk lukt het om deze winter vaker de gelegenheid te vinden om lekker een ochtend in het water te drijven. Het lage standpunt is geweldig en ook de belevenis van in het water liggen is genieten.

Knobbelzwaan in de mist vanaf een drijfhutjeKnobbelzwaan Dodaars in de mist vanaf een drijvende schuilhut gefotografeerdDodaars
]]>
Foto van mij in het boek 'beleef buiten' http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-58/Foto-van-mij-in-het-boek-'beleef-buiten'.htm Mon, 14 Nov 2011 00:00:00 +0100 Vorige week is het boek "Beleef buiten" gepresenteerd. Een boek vol met de mooiste foto's van Nederpix en Birdpix. Het doel van het boek is mensen enthousiast te maken voor de natuur en er is een foto van mij gekozen voor een spread. Het gaat om een landschapsbeeld van de Elspeter heide.

Ik moet zeggen dat het een mooi boek is geworden. Er staan zeker prachtige foto's in en de hele vormgeving en teksten maken het een luchtig geheel dat zeker de moeite is om eens lekker door te bladeren.

Mijn foto van de Elspeterheide in Beleef Buiten
]]>
Beukenbos in de herfst http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-57/Beukenbos-in-de-herfst.htm Wed, 09 Nov 2011 00:00:00 +0100 Met de herfst hoop ik altijd op mist... hoe dikker hoe beter om in het bos de kleuren mooi uit te laten komen en een stuk rust te creëren doordat de achtergrond vervaagd en verdwijnt. Deze herfst viel het allemaal niet mee, maar vanmorgen iets aan de late kant voor de herfstkleuren was er dan toch een redelijke hoeveelheid mist in het oosten. Een goede reden dus om in de buurt van het werk voor werktijd het bos in te gaan.

Beukenboom in herfsttooi Beukenbos in herfsttooi Jonge beukenboom in herfstkleuren Beukenbos in de herfst
]]>
Vogelfotografie vanuit een boshutje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-56/Vogelfotografie-vanuit-een-boshutje.htm Wed, 02 Nov 2011 00:00:00 +0100 Voor een vogelfotograaf zijn er verschillende manieren om vogels dichtbij voor de lens te krijgen. Het lokken van vogels met voer is een goede optie. Bij gebrek aan een tuin heb ik geprobeerd toestemming te krijgen om in een bos in de buurt een hutje op te zetten, maar zonder geluk. Een hutje huren behoord gelukkig ook tot de mogelijkheden...

De natuurfotograaf Han Bouwmeester heeft de mogelijkheid en toestemming gehad om in een stukje bos een fotohut te bouwen. De hut is ingegraven waardoor je een laag standpunt hebt en voor de hut is een vijvertje aangelegd. Leuk voor drinkende en wassende vogels. Het is mogelijk dit hutje te huren en dat heb ik dus gedaan. En dat levert tijdens een dagje zitten een hoop mooie plaatjes op.

Badderende pimpelmees Pimpelmees Grote bonte specht Grote bonte specht Koolmees Koolmees Badderende koolmees Badderende koolmees Glanskop Glanskop Wassende zanglijster Wassende zanglijster
]]>
Herfst in de Belgische Ardennen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-55/Herfst-in-de-Belgische-Ardennen.htm Fri, 28 Oct 2011 00:00:00 +0200 De herfst is een prachtig seizoen om een eindje naar het zuiden te rijden. Ik ben een paar daagjes met Margreet naar de Belgische Ardennen geweest. Prachtige hoogteverschillen, uitzichten, herfstkleuren en beekjes.

Ik had gehoopt op wat mist en windstille omstandigheden, maar dat zat er helaas niet in. Hieronder toch een drietal 'landschapjes' waar ik best tevreden over ben.

Herfstkleuren in de Belgische Ardennen Herfstkleuren Uitzicht in de omgeving van Reid
Uitzicht in de omgeving van Reid Uitzicht op Spa
Uitzicht op Spa
]]>
Paddenstoelen in het Schokkerbos http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-54/Paddenstoelen-in-het-Schokkerbos.htm Sat, 22 Oct 2011 00:00:00 +0200 Het Schokkerbos is een bosgedeelte dat onderdeel uitmaakt van Schokland. Het is gemengd bos met essen, sparren, populier en beuk. Genoeg paddenstoelen vanwege deze afwisseling.

Het zonnetje kwam er ook bij kijken om de herfstkleuren mooi uit te laten komen.

Sparrenappelzwam in het Schokkerbos Zwammetje op een sparrenappel Groepje mycenas in de herfstzon Groepje mycena's in de herfstzon
]]>
Grondmist boven de lepelaarsplassen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-53/Grondmist-boven-de-lepelaarsplassen.htm Thu, 13 Oct 2011 00:00:00 +0200 Vanmorgen ben ik voor het Flevolandschap wezen fotograferen. De voorspellingen waren erg goed, dus ik hoopte op een dun laagje mist boven de rietvelden en dat viel precies naar verwachting uit. Toen de zon net boven de horizon de mist warm kleurde was het plaatje compleet.

Grondmist boven de lepelaarsplassen Grondmist boven de lepelaarsplassen
]]>
Een prachtige ochtend tussen burlende edelherten http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-52/Een-prachtige-ochtend-tussen-burlende-edelherten.htm Sun, 02 Oct 2011 00:00:00 +0200 Ik heb afgelopen week een bijzonder spectaculaire ochtend meegemaakt tussen de edelherten. In het prachtige heuvelachtige landschap van de Veluwe kon ik de bronst meemaken, fotograferen en filmen. Op een magisch moment kwam een hert in de mist precies op een heuveltop staan die in het eerste zonlicht stond. Ontzettend gaaf! Ik ben er dan ook zo over te spreken dat deze foto een plekje in mijn portfolio heeft gekregen.

Omdat ik in Engeland al erg mooie beeldvullende foto's heb kunnen nemen wilde ik dit jaar meer op zoek naar beelden van een hert als onderdeel van het landschap. Nadeel is dat het op klein formaat niet echt tot zijn recht komt, maar de sfeer van de beelden is zeker zichtbaar in deze foto's

Hert in de mist Hert in de mist Hert in de mist Hert in de mist

Ik heb naast foto's ook wat video materiaal geschoten en een kort filmpje gecompileerd.

]]>
Een mooie afsluiting van het workshop seizoen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-49/Een-mooie-afsluiting-van-het-workshop-seizoen.htm Thu, 29 Sep 2011 00:00:00 +0200 Afgelopen zaterdag heb ik mijn laatste workshop voor dit seizoen gegeven en kan ik terugkijken op een mooi en soms uitdagend workshopseizoen. Het weer was niet altijd waar je op hoopte, maar tijdens deze laatste workshop was het weer prachtig!

Binnenkort zal ik ook het workshoprooster voor volgend jaar publiceren en om de mensen een beter beeld te geven bij wat ze kunnen verwachten heb ik mijn zusje gevraagd wat te filmen tijdens mijn laatste workshop. Hieronder een sfeerimpressie van de laatste workshop.

]]>
Ree in herfstsetting http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-48/Ree-in-herfstsetting.htm Fri, 23 Sep 2011 00:00:00 +0200 Vorige week heb ik een ochtend rond kunnen lopen op het planken wambuis bij Ede. Een prachtige locatie waar het barst van het wild. In 1 ochtend heb ik 7 reën gezien, 2 zwijnen, een hert en een hinde met kalf. Vanaf de Valenberg kon ik dit reetje fotograferen met het eerste licht.

Omdat de ree op dit formaat erg sterk wegvalt in zijn omgeving heb ik voor de afwisseling een grotere versie online staan die je kunt bekijken door op de foto hieronder te klikken.

Ree in herfstsetting
]]>
Bedauwde zwarte heidelibellen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-47/Bedauwde-zwarte-heidelibellen.htm Sun, 18 Sep 2011 00:00:00 +0200 De herfst komt steeds dichterbij en het libellenseizoen loopt hard op zijn eindje. Gelukkig zijn er ook op het einde nog een paar fotogenieke late soorten, zoals de zwarte heidelibel. Bij deze een mooie foto van deze soort in de vroege ochtend, onder de dauw. De lichte pijpenstrootjes laten de donkere libel mooi uitkomen.

Bedauwde zwarte heidelibel
]]>
2 foto's gepubliceerd in de roots agenda http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-46/2-foto's-gepubliceerd-in-de-roots-agenda.htm Tue, 13 Sep 2011 00:00:00 +0200 De afgelopen twee jaar heb ik meegedaan aan de grasduinen agenda fotowedstrijd. Beide keren is het gelukt een plek te bemachtigen. Dit jaar waren dat zelfs twee plaatsen. De agenda heet overigens voor het eerst de Roots agenda vanwege de nieuwe naam van het tijdschrift. Mijn grutto in berijpt gras en een foto van een burlend edelhert in Engeland en hebben de agenda gehaald.

Elk jaar is het toch weer spannend of je er in staat en is het een mooi moment als de agenda op de mat valt met jouw foto's er in. De agenda bevat erg veel mooie beelden en is zeker de moeite waard om aan te schaffen. Het is wel erg jammer dat het hert wel erg donker uitkomt op papier.

Hieronder de twee winnende beelden:

Grutto in berijpt gras
Grutto in berijpt gras
Burlend edelhert
Burlend edelhert
]]>
Onthulling expositie van het Flevolandschap http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-45/Onthulling-expositie-van-het-Flevolandschap.htm Mon, 05 Sep 2011 00:00:00 +0200 Het zal mij niet zo gauw weer gebeuren verwacht ik zo maar: vandaag mocht ik een tweetal van mijn foto's presenteren aan prinses Irene van Lippe-Biesterfeld. Dit alles in het kader van de opening van een expositie van het Flevolandschap, bedoeld om mensen te inspireren de natuur in te gaan. Een viertal foto's van mij waren onderdeel van de expositie.

De opening vond plaats door eerst een drietal toespraken van het Flevolandschap, het Prins Bernhard Cultuurfonds Flevoland en prinses Irene. Hierna onthulde de prinses de eerste foto van de expositie, die door Ruben Smit was gemaakt.

Toespraak van prinses Irene van Lippe-Biesterveld

Na de opening mochten zowel de boswachter van de gefotografeerde gebieden als de fotograaf iets vertellen over de genomen foto's. Ik kon bij twee van mijn foto's vertellen wat de achtergrond van de foto was. Erg spannend en tegelijk leuk om te doen, vooral omdat de prinses erg geïnteresserd was.

Ik bij de expositie borden Toelichting bij mijn foto voor prinses Irene Ik bij de expositie borden

Tot slot nog de foto's die uiteindelijk geselecteerd zijn voor de expositie. De eerste twee foto's zijn genomen op Schokland. De eerste foto is de zonsopkomst boven een prachtig stukje plas-drasgebied waar onder andere nog grutto's en tureluurs broeden.

Plas-dras gebied bij Schokland

Naast 'standaard' landschapsfoto's van de gebieden moesten er ook foto's aangeleverd worden die het thema 'Jong en dynamisch' vertoonden, vanwege het jonge en dynamische karakter van de Flevolandse natuur. In dit kader heb ik gekozen om jonge grassen vanuit een dynamisch perspectief te fotograferen.

Grassen op Schokland voor het thema jong-en-dynamisch

De volgende twee foto's zijn genomen in het Urkerbos. De eerste in het voorjaar, de 2e in de zomer.

Urkerbos in het voorjaar met fluitekruid Urkerbos - een stuk beukenbos met het eerste zonnetje
]]>
Drentse landschappen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-44/Drentse-landschappen.htm Sun, 04 Sep 2011 00:00:00 +0200 Sommige plekjes in Drenthe lijken nog echte oer natuur, zoals je dat op grote schaal in Scandinavië tegen kan komen. Bossen met veel naaldbomen, open plekken met heide, zonnedauw en vennen met enorme kussens veenmos en pitrus als begroeiing. Een mistige ochtend is perfect om de sfeer van deze natuur te vangen.

Hieronder een drietal plaatjes van een heerlijke ochtend. Het is lastig echt de sfeer en het gevoel over te brengen in een foto, maar samen kunnen ze denk ik de schoonheid van zo'n mooie ochtend op zo'n mooi plekje wel overbrengen.

Mistige weerspiegeling op een ven in Drenthe Scandinavisch ogende natuur in Drenthe met veenmos Opkomende zon door de mist
]]>
Workshops in de wieden http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-43/Workshops-in-de-wieden.htm Tue, 30 Aug 2011 00:00:00 +0200 De afgelopen twee weken hebben de workshops macrofotografie gelukkig door kunnen gaan, al waren de weersvoorspellingen helaas niet zo mooi als je hoopt op het moment dat je ze pland. Dankzij een aantal momenten van zon zijn er nog wel grote libellensoorten als groene glazenmaker en paardenbijter gezien, maar de aantallen heidelibellen zijn vanwege het vele slechte weer wel wat achtergebleven. Desalniettemin geven deelnemers aan veel opgestoken te hebben en zijn er mooie foto's gemaakt.

Bij deze weer een kort verslagje in beeld.

Deelnemers in actie:

Workshop macrofotografie in de Wieden Workshop macrofotografie in de Wieden Workshop macrofotografie in de Wieden

Resultaten van deelnemers:

Gewone pantserjuffer door Tonny Janssen
Gewone pantserjuffer door Tonny Janssen
Kleine vuurvlinder door Peter Wieringa
Kleine vuurvlinder door Peter Wieringa
Gewone pantserjuffer door Bauke de Ruiter
Gewone pantserjuffer door Bauke de Ruiter
]]>
Bloeiende heide http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-42/Bloeiende-heide.htm Thu, 25 Aug 2011 00:00:00 +0200 De enorme hoeveelheden water de laatste tijd zijn erg frustrerend, maar soms heb je toch nog wat voordeel van de situatie: dankzij de overvloedige regen bloeit de heide extra mooi paars en als het dan een keertje helder is krijg je mooie mistvorming. De perfecte gelegenheid dus voor een landschapsfototje.

Vanmorgen ben ik dan ook vroeg opgestaan om ruim voor zonsopkomst al ter plekke te zijn op de Elspeterheide. Vanwege de glooiing in het terrein toch een van mijn favoriete fotografie locaties voor landschapjes in de nabije omgeving. Twintig minuten voor zonsopkomst was het prachtig en kon ik onderstaande foto maken. Helaas trok de mist helemaal dicht vlak na zonsopkomst en heb ik dus geen foto's kunnen nemen waarbij de zon de heide mooi oplicht.

Bloeiende heide
]]>
Tengere pantserjuffer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-41/Tengere-pantserjuffer.htm Sun, 21 Aug 2011 00:00:00 +0200 De tengere pantserjuffer is een soort die vooral bij vennen in vochtige heidegebieden gevonden word. Dankzij het natte weer is de heide dit jaar prachtig paars wat dus goede gelegenheden geeft tot mooie opnames. In dit geval heb ik tijdens een mistige ochtend gespeeld met remote flitsen.

Zonder flitsen komt door gebrek aan zonlicht het paars van de heide heel mooi uit, wat dus al een prachtige kans geeft om deze mooie glanzende juffer in deze kleurrijke setting te fotograferen.

Tengere pantserjuffer (Lestes virens) in bloeiende heide
Tengere pantserjuffer (Lestes virens) in bloeiende heide
]]>
Jong vrouwtje tengere grasjuffer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-40/Jong-vrouwtje-tengere-grasjuffer.htm Tue, 16 Aug 2011 00:00:00 +0200 De tengere grasjuffer is een bijzondere waterjuffer. Nauw verwant aan het lantaarntje blijkt als je het mannetje bekijkt, maar de soort is een stuk zeldzamer en voornamelijk gebonden aan nieuw ontstane plasjes. Wat de soort bijzonder maakt voor mij als fotograaf is dat de vrouwtjes als ze jong zijn prachtig helder oranje zijn: een bijzondere kleur in de libellenwereld.

Vandaar dat ik laatst redelijk wat tijd heb besteed aan het fotograferen van het onderstaande vrouwtje. Gezien het slechte licht is het moeilijk er een mooie sfeerfoto van te maken, maar de kleur komt wel erg goed uit bij dit licht.

Jong vrouwtje tengere grasjuffer (Ischnura pumilio) Jong vrouwtje tengere grasjuffer (Ischnura pumilio)
]]>
Het pimpernelblauwtje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-39/Het-pimpernelblauwtje.htm Wed, 10 Aug 2011 00:00:00 +0200 Het pimpernelblauwtje is een van Nederlands meest zeldzame vlinders en kan slechts op 1 locatie worden gevonden waar hij bovendien opnieuw geïtroduceerd is. Het is een eind rijden naar Brabant, maar het moest er toch eens van komen. De soort stond al twee jaar op mijn verlanglijstje.

De reden waarom deze vlinder zo bijzonder is is de leefwijze van de rups. Als de rups gegroeid is laat hij zich op de grond vallen om meegenomen te worden door mieren. Hij spreid hiervoor een geur af waardoor de mieren denken dat de rups een mierenlarve is. In het nest van de mieren voedt het pimpernelblauwtje zich met mierenlarven. De rups verpopt zich ook in het mierennest. Zodra de pop uitkomt kan de vlinder zich niet meer als mierenlarve voordoen en moet het rennen voor zijn leven om niet door de mieren opgegeten te worden. Door deze bijzondere leefwijze (die gedeld word door het gentiaanblauwtje) is de soort afhankelijk vanzowel de waardplant als de waardmier. Deze zeldzame combinatie maakt ook de vlindersoort zeldzaam en kwetsbaar.

Pimpernelblauwtje (Phengaris teleius)
]]>
Icarusblauwtje in tegenlicht http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-38/Icarusblauwtje-in-tegenlicht.htm Fri, 05 Aug 2011 00:00:00 +0200 De laatste paar updates bevatten voornamelijk meer registrerende foto's van leuke en bijzondere soorten. De hoogste tijd om dus weer eens een mooie sfeerplaat te delen in mijn favoriete setting: zonsopkomst, dauw en tegenlicht. In dit geval van een icarusblauwtje.

Als je goed oplet zal je zien dat er ook nog een sprinkhaantje de foto in is gekropen als leuk detail.

Icarusblauwtje (Polyommatus icarus)
]]>
Uitstapje Eifel voor het bleek blauwtje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-37/Uitstapje-Eifel-voor-het-bleek-blauwtje.htm Mon, 01 Aug 2011 00:00:00 +0200 Een van de soorten die verre van zeldzaam, maar toch onwijs de moeite is is voor mij het bleek blauwtje. Dit prachtige beestje is echt flets wit-blauw van boven wat ik persoonlijk ontzettend mooi vind. Ik had ze in Frankrijk al eens gezien en gefotografeerd, maar nog nooit had ik ze slapend gevonden.

Een goede reden om een tripje naar de Eifel te plannen waar dit vlindertje nog in redelijke aantallen rond kan vliegen. Dus ben ik op een avond voordat er mooi weer voorspeld was die kant op gereden, heb ter plekke geslapen en ben met zonsopkomst op zoek gegaan. Helaas bleek het toch wat bewolkter te zijn dan de voorspellingen hadden beloofd, maar desalniettemin was er wel dauw aanwezig. Rond een uur of tien gingen de vlinders ondanks gebrek aan zon toch met de vleugels open zitten om warmte op te vangen en kon ik de prachtige bovenkant fotograferen.

Bleek blauwtje (Polyommatus coridon) Bleek blauwtje (Polyommatus coridon)
]]>
Vale argusvlinder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-36/Vale-argusvlinder.htm Thu, 28 Jul 2011 00:00:00 +0200 De vale argusvlinder is een vlinder met een erg klein verspreidingsgebied. De soort komt alleen voor op een aantal eilanden in de middellandse zee: Corsica, Sardinië, Capraia en Montecristo. Ter plekke is hij wel erg algemeen.

Als je dan naar Sardinië gaat is het natuurlijk extra leuk om zo'n bijzondere vlinder te kunnen fotograferen. Tijdens een bewolkte dag werkte dit exemplaar erg goed mee door zijn vleugels mooi open te houden.

Vale argusvlinder (Lasiommata paramegaera) Vale argusvlinder (Lasiommata paramegaera)
]]>
Eerste en derde prijs grasduinen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-33/Eerste-en-derde-prijs-grasduinen.htm Thu, 21 Jul 2011 00:00:00 +0200 Deze maand had ik wel een erg leuke uitslag toen ik de winnaars van de foto van de maand bekeek. Het thema was zomerse insecten en ik had meerdere foto's ingestuurd. Tot mijn positieve verassing had ik zowel de eerste als de derde prijs gewonnen. Wel een erg leuke score dus en ook een bevestiging dat ik op de goede weg ben. Onderstaand de twee winnende foto's.

1e prijs grasduinen foto van de maand
1e plaats: twee koperen beekjuffers
3e prijs grasduinen foto van de maand
3e prijs: icarusblauwtje
]]>
Workshop vlinder en libellenfotografie http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-35/Workshop-vlinder-en-libellenfotografie.htm Sat, 16 Jul 2011 00:00:00 +0200 Vandaag heb ik een workshop vlinder en libellenfotografie gegeven. De voorbereidingen hadden nogal wat voeten in de aarde omdat de initiële locatie in nationaal park de Hoge Veluwe ligt en het bleek dat er regels zijn opgesteld om het geven van workshops in het park te verbieden. Ter bescherming van de locatie is ook het veld waar veel vlinders zitten rustgebied geworden en dus moest ik uitwijken naar een andere plek.

Dankzij toestemming van het Gelders landschap kon ik dan toch op de Veluwe een mooi veld met veel bloemen en twee poeltjes als workshop locatie gebruiken. Het dreigde nog even niet door te kunnen gaan vanwege slecht weer (vooral veel wind), maar gelukkig viel dat erg mee: de wind was zelfs bijna afwezig wat ideaal is voor macro fotografie.

Alles bij elkaar waren zowel de deelnemers als ik erg tevreden over de dag, en bij deze een sfeer impressie en een aantal foto's van deelnemers.

sfeerimpressie workshop macrofotografie sfeerimpressie workshop macrofotografie sfeerimpressie workshop macrofotografie sfeerimpressie workshop macrofotografie sfeerimpressie workshop macrofotografie

En de resultaten

Bruinrode heidelibel door Roy van Delft
Roy van Delft - Bruinrode heidelibel
Bont zandoogje door Tony Laturette
Tony Laturette - Bont zandoogje
Icarus blauwtje door Tino van Beek
Tino van Beek - Icarusblauwtje
]]>
Vlinders op echte kamille http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-31/Vlinders-op-echte-kamille.htm Sun, 10 Jul 2011 00:00:00 +0200 Vanmorgen had ik een bijzonder mooie ochtend: ik heb een plekje waar echte kamille in grote hoeveelheden bloeit en daardoor ook veel vlinders aantrekt die op de nectar afkomen. Als je dan op een ochtend met veel dauw zowel een bruin zandoogje als een zwartsprietdikkopje slapend kan vinden kun je mooie plaatjes maken. Helaas kwam de zon er maar even kort door, dus ik had iets meer met licht willen doen, maar ook zonder zijn het mooie plaatjes vind ikzelf.

Zwartsprietdikkopje (Thymelicus lineola) op echte kamille Bruin zandoogje (Maniola jurtina) op echte kamille
]]>
Bloedrode heidelibel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-30/Bloedrode-heidelibel.htm Tue, 05 Jul 2011 00:00:00 +0200 De bloedrode heidelibel is niet bepaald een zeldzame soort, maar ik had er toch nog steeds geen echt goede foto van. Ik ben dus blij dat ik de oude foto in mijn soortenlijst kan vervangen door een stuk betere opname van dit mooie libelletje dat herkenbaar is aan zijn volledig zwarte poten. Andere soorten die dat hebben zijn bandheidelibel en kempense heidelibel, maar die zijn aan andere kenmerken gemakkelijk te onderscheiden. De bandheidelibel heeft donkere banden over de vleugels en de kempense heidelibel erg kenmerkende driehoekjes op de zijkant van het achterlijf. Dit is een jong mannetje die nog niet de bloedrode kleur heeft gekregen, maar nog de kleuren van het vrouwtje heeft.

Een tweede foto van een bloedrode heidelibel onder de dauw staat op de soortenpagina.

Bloedrode heidelibel (Sympetrum sanguineum) op echte kamille]]> Twee zuidelijke waterjuffer soorten http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-29/Twee-zuidelijke-waterjuffer-soorten.htm Mon, 27 Jun 2011 00:00:00 +0200 Naast libellen komen er natuurlijk ook waterjuffers voor op Sardinië. Lastiger om daar een bijzondere foto van te maken, maar toch wel leuk om ze te fotograferen vanwege het feit dat ze in Nederland niet voorkomen of zeldzaam zijn. Deze gaffelwaterjuffer is toch wel sfeervol geworden.

De gaffelwaterjuffer is een zuidelijke soort die toevallig in Zeeland nog net in Nederland voorkomt. In Zuid Europa is hij algemeen en dus vrij gemakkelijk te fotograferen. De soort vloog in de tuin van ons vakantiehuisje, dus kon ik gemakkelijk met zonsondergang een sfeeropname maken tussen het gras.

Gaffelwaterjuffer (Coenagrion scitulum)

Naast de in het zuiden algemene waterjuffer komt er een echte zeldzaamheid voor op Sardinië:het tyrrheens lantaarntje. Deze soort komt slechts op een paar plekken ter wereld voor en vervangt het 'gewone'lantaarntje op die plek. De verschillen zijn minimaal, maar de mannetjes zijn in ieder geval altijd lichtgroen op het borststuk en hebben een lichtblauw lantaarntje. Op de onderstaande foto heeft het juffertje een cicade als prooi.

Tyrrheens lantaarntje (Ischnura genei)
]]>
De noordelijke bandgrondlibel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-28/De-noordelijke-bandgrondlibel.htm Wed, 22 Jun 2011 00:00:00 +0200 De noordelijke bandgrondlibel is een soort die voornamelijk in Afrika voorkomt en in Europa slechts op een handjevol locaties voorkomt. Sardinië is een van die weinige Europese locaties. Dit libelletje is erg mooi en opvallend door de banden over de vleugels.

Ondanks dat ik een locatie had waar ze zouden moeten kunnen zitten heb ik ze op die plek niet kunnen vinden. Aangezien het een van de leukste soorten was begon ik mij hier wat zorgen over te maken, maar gelukkig kwam ik ze in de tweede week van de vakantie tijdens een zoektocht naar de groene haaklibel alsnog tegen. Dat maakte het gemis aan deze andere Afrikaanse kanjer weer wat dragelijker, zeker omdat dit beestje ook erg fotogeniek is. Zowel de zwarte banden over de vleugel als het witte pterostigma (de gevulde cel op de vleugelpunt) vind ik erg mooi.

Noordelijke bandgrondlibel (Brachythemis impartita) Noordelijke bandgrondlibel (Brachythemis impartita)
]]>
Zomervakantie op Sardinië http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-27/Zomervakantie-op-Sardinië.htm Sun, 19 Jun 2011 00:00:00 +0200 De zomervakantie had dit jaar een bijzondere bestemming waar je weinig Nederlanders tegenkomt: Sardinië. Dit prachtige, grote eiland hoort bij Italië en door de afgelegen ligging midden in de Middellandse zee in combinatie met de relatief korte afstand tot Afrika komen er een aantal bijzondere (endemische) insectensoorten voor. Mijn belangrijkste doelwit was de prachtige groene haaklibel. Maar ook andere soorten stonden hoog op het verlanglijstje. Buiten de insecten om was ook de prachtige kust met zijn heldere, blauwe zee een goede reden om die kant op te gaan. Bij deze een indruk van de reis, een deel van de soorten en extra foto's zullen hier met extra updates worden toegevoegd de komende tijd.

De eerste week hebben we een huisje aan de westkust geboekt, vlakbij Lago di Baratz, een van de weinige natuurlijke meren op Sardinië en huis voor vele libellen. Bij aankomst bleek het bijzondere karakter van de natuur al direct: in de tuin van ons huisje en in de dakgoot zaten in plaats van huismussen spaanse mussen en in plaats van spreeuwen de zwarte spreeuw. Twee vogelsoorten die ik nog nooit had gezien of gefotografeerd en daarnaast vond ik met wat zoeken in de tuin ook al bruin blauwtje, vale argusvlinder en gaffelwaterjuffer. Vier soorten die nieuw voor mij waren in de tuin is natuurlijk een bijzonder leuk begin. De spreeuwen laten zich lastig fotograferen, maar de mussen zijn niet echt schuw te noemen en al snel kan ik onderstaande foto van een mannetje maken. Zoals te zien is viel het weer wel wat tegen: regen op Sardinië in juni, dat viel wel even tegen.

Spaanse mus (passer hispaniolensis) Spaanse mus (Passer hispaniolensis) in de regen

Een kort bezoekje aan het meer levert, ondanks het slechte weer, een eerste lange oeverlibel op, mijn eerste Tyrrheens lantaarntje, zuidelijke keizerlibel en we ontdekken een andere rijkdom van het eiland: het barst hier werkelijk waar van de hagedissen. De maandag bezoeken we het mooie kuststadje Alghero en op de kuifaalscholvers die hier in de zee vissen en de zwaluwen na valt hier weinig natuur te fotograferen. Dinsdag is het weer nog steeds niet al te best met veel bewolking. Ondanks dat er weinig libellen actief zijn met dit weer besluit ik toch weer een kijkje te nemen bij Lago di Baratz. Zoals gevreesd weinig activiteit, maar wel een ontzettend leuke meevaller: ik vind een windvaantje die vanwege het bewolkte weer geen zin heeft om weg te vliegen en zich dus geweldig mooi op de foto laat zetten. Helemaal leuk als je bedenkt dat volgens mijn meest recente libellengids het windvaantje hier niet eens voorkomt, een bijzondere waarneming dus. En naast bijzonder ook een erg mooi libelletje.

Windvaantje (Selysiothemis nigra) Windvaantje (Selysiothemis nigra)

's Middags bezoeken we Capo Caccia. Deze klif steekt ver de zee in en onderaan de klif is een prachtige druipsteengrot die te bereiken is via een enorm aantal treden in de klifwand. Een mooie wandeling want op de kliffen hebben geelpootmeeuwen jongen op een meter van het pad en laten zich goed fotograferen. Een portretje is mogelijk op 200mm, maar nog leuker is het natuurlijk van de kans gebruik te maken door een groothoekopname van de meeuwen in hun habitat te maken.

Geelpootmeeuw (Larus michahellis) Geelpootmeeuw (Larus michahellis) in zijn natuurlijke habitat.

Grotta di nettuno in Cappo Caccia Grotta di Netuno, de druipsteengrot in Capo Caccia

We besluiten 's avonds met zonsondergang terug te rijden naar Capo Caccia voor de zonsondergang. Dit levert een mooie sfeerbeeld op van de geelpootmeeuwen.

Geelpootmeeuwen (Larus michahellis) op Cappo Caccia bij zonsondergang

Woensdag is opnieuw het weer niet zo goed dus besluiten we richting Stintino te rijden. Deze noordpunt van het eiland bevat een aantal brakke meren en een mooi strand. Zwemweer is het niet, maar kijken kan altijd en ik ben erg benieuwd wat ik er aan natuur aan zal treffen. Dat blijkt niet tegen te vallen want het lukt hier om de ralreiger te fotograferen en we ontdekken honderden boomkikkertjes die zich alleen niet al te gemakkelijk laten fotograferen. Niet zo gek gezien het feit dat dit kikkertje (nog geen twee centimeter groot!) sprongen van 20 tot 30cm maakt en in no-time tussen de begroeiing verdwijnt. De oplossing is er eentje vangen en op je vinger te nemen, dan zie je direct hoe klein ze zijn. Dit kikkertje zit op de vinger van Margreet. Mijn vrouw.

Boomikkertje op de vinger

We rijden na Stintino door naar Stagno di Platomona, een ander natuurlijk meer die wel bekend is onder de libellenliefhebbers. Met ontzettend veel geluk zou je hier vaandeldrager kunnen zien en ik hoop ook op bandgrondlibel, maar met dit weer valt er weinig te beleven. Ik vind wel een kaasjeskruiddikkopje en een lange oeverlibel, maar daarmee houden de kansen wel op. Dus op naar het huisje om lekker te relaxen. Het blijft tenslotte vakantie.

Donderdag ochtend is er eindelijk echt wat zon en sta ik lekker vroeg op om even te fotograferen bij Lago Baratz terwijl Margreet lekker uitslaapt. De zon doet wonderen en er vliegen enorme aantallen libellen rond. Ik krijg mijn eerste kans om de prachtige, tropische purperlibel te fotograferen. Ik zie zelfs een pasja langs vliegen, maar helaas laat deze bijzondere vlinder zich niet fotograferen. Samen met Margreet vertrek ik naar een dorpje met kasteel dat langs de kust is gebouwd. De rotsige kust in combinatie met de wat ruigere zee is een prachtig gezicht en zowel de kust met zijn honderden geelpootmeeuwen als het dorpje zelf zijn het fotograferen waard. Onderstaande foto is mijn persoonlijke favoriet van de trip, een eenzame geelpootmeeuw die in dit ruige stukje natuur in zijn element is.

Geelpootmeeuw (Larus michahellis) in zijn element langs ruige rotskust Geelpootmeeuw (Larus michahellis) langs de ruige rotskust

Ik gebruik een statief en lange sluitertijden om rond zonsondergang een aantal landschapsfoto's en abstracte opnames van de kust te maken.

Castelsardo - een dorpje langs de Sardijnse kust Castelsardo, een kust stadje met oude kasteelmuur.
Abstracte opname met lange sluitertijd van golven De golven met een sluitertijd van 30 seconden.

Vrijdag staat gepland als een echt libellen dagje. Op een uur rijden ligt Lago di Coghinas. Dit enorme meer zou met veel geluk groene haaklibel of zelfs vaandeldrager op moeten kunnen leveren. Dankzij een veldexcursie van vorig jaar heb ik de gps coördinaten van een mooie beek die in het meer uitmond en waar erg veel libellen waargenomen zijn. Ter plekke blijkt het wel erg tegen te vallen want waar 100 beekoeverlibellen gezien zijn zie ik er geen een vliegen en moet ik het doen met een eenzame vuurlibel. Wel bijzonder is dat ik op die locatie een kwak (kleine, zeldzame reigersoort) zie en driemaal een hop. Helaas heb ik mijn telelens niet bij de hand, dus moet een bewijsplaatje met mijn macrolens volstaan. Ondanks dat de aantallen libellen erg tegenvallen lukt het wel om hier Tyrrheens lantaarntje en de lange oeverlibel op de foto te zetten. Een erg leuke bijkomstigheid is de aanwezigheid van een tweetal grote vossen, een nieuwe vlindersoort voor mij.

Vrouwtje lange overlibel (Orthetrum trinacria) Lange oeverlibel (Orthetrum trinacria) vrouwtje
Grote vos (Nymphalis polychloros) Grote vos (Nymphalis polychloros)

We bezoeken ook nog een kerkje bij het meer en hier werken de vogels erg goed mee: de hop laat zich zien, maar helaas levert een foto op elektriciteitsdraad niet zo'n mooi plaatje op. De puttertjes en een veldleeuwerik laten zich wel prima fotograferen. Ook het uitzicht over de glooiende velden met steeneiken is een foto waard.

Landschap met steeneiken

Zaterdag is onze laatste dag in deze hoek van Sardinië en dus ga ik er nog een keer vroeg uit om Lago Baratz met een laatste bezoekje te vereren. Margreet slaapt ondertussen lekker uit en waar ik al een poosje op hoopte lukt dit keer. Terwijl normaal gesproken de meeste libellen die hier uitsluipen in de struiken langs het water hangen heeft een vuurlibel dit keer gekozen voor een bies, iets wat het fotograferen een stuk eenvoudiger maakt. Het feit dat hij vlak onder zijn oude larvehuidje zijn vleugels langzaam oppompt maakt het geheel een prachtig scenario voor een tegenlicht opname. De libel en het oude huidje zijn beiden nog doorzichtig en omdat de zon wel op de libel staat maar niet op de achtergrond ontstaat er een prachtig contrast. Dit levert een andere persoonlijke favoriet op. Een detail is dat in Nederland de larvehuidjes van een vuurlibel gitzwart zijn, dus dat een foto als deze niet in Nederland te fotograferen is.

Uitsluipende vuurlibel (Crocothemis erythraea) met exuvium Uitsluipende vuurlibel (Crocothemis erythraea) met larvehuidje (exuvium)

De rest van de dag besteden we aan het rijden naar de oostkust van het eiland, met onderweg een stop bij het meer van Coghinas. Het meer levert helaas geen nieuwe waarnemingen op, maar onderweg zie ik nog wel een roodkopklauwier in de struiken langs de weg zitten. Dus in de eerste de beste mogelijke locatie de auto de berm in gedrukt en met telelens voorzichtig terug gelopen. Hij blijkt niet heel erg schuw te zijn en laat zich dus van vrij dichtbij fotograferen. De zon had iets meer achter mij mogen staan voor een perfecte foto, maar dat mag de pret niet drukken, vooral niet omdat dit ook voor het eerst in mijn leven is dat ik deze mooie vogel zie en hij erg hoog op het verlanglijstje stond voor deze vakantie.

Roodkopklauwier (Lanius senator) Roodkopklauwier in het binnenland van Sardinië

De zondag besteden we rustig en na lekker uitslapen en de tijd nemen om de zondag te vieren besluiten we nog een kleine verkenningstocht in de omgeving te maken. We bezoeken een prachtige bron waarbij je vanaf de rand meters diep het water in kan kijken op de plek waar het water uit de grond komt. Een beekoeverlibel laat zich goed fotograferen, opnieuw zie ik een grote vos en enorme aantallen hagedissen. We wandelen nog wat in de omgeving en komen langs een stijl paadje in de heuvel tot mijn verassing een drietal schemerlibellen tegen. Bijzonder, aangezien deze soort volgens de boekjes pas over een week of 3 het water uitkomt en er dus simpelweg nog niet zou moeten zijn. Een hele leuke meevaller. Dat ik op hetzelfde pad ook nog mijn eerste Corsicaans hooibeestje tegenkom is helemaal geweldig.

Schemerlibel (boyeria irene) Schemerlibel (Boyeria irene)

Maandag word een grote zoektocht naar de groene haaklibel. Volgens mijn libellengids heb je goede kansen op dit prachtige beest bij de rivieren bij Posada, dus rijden we die kant op en met behulp van onze kaart en het navigatiesysteem zoeken we zo veel mogelijk locaties in de omgeving van Posada en Thorpe af op zoek naar de groene haaklibel. Helaas kunnen we er geen een vinden, maar wel een hele leuke ontdekking was het vinden van de bandgrondlibel. Deze libel komt maar op een erg beperkt aantal locaties voor en zou volgens de verspreidingskaartjes hier ook niet voorkomen, dus is het een erg verrassende en leuke ontdekking. We vinden 1 uitgekleurd mannetje, een jong mannetje en zeker vier vrouwtjes. De foto's bewaar ik nog even voor een update, maar ook vlogen op dezelfde locatie een paar uitgekleurde purperlibellen rond en die lieten zich ook prachtig fotograferen.

Purperlibel (Trithemis annulata) Purperlibel (Trithemis annulata)

Na een dagje speuren naar libellen word het weer tijd voor een meer gezamenlijke vakantie invulling en dus hebben we een boottocht geboekt waarbij we de mooie stranden van de golf van Orosei bezoeken. Dit betekend heerlijk zwemmen in een heldere, prachtig blauwe zee en liggen zonnen op witte stranden die door rotsen omgeven zijn en alleen per boot bereikbaar. Uiteraard gaat de camera wel mee, maar de macrolens word verruild door de 24-70.

Cala coloritze - Golf van Orosei Cala coloritze

Donderdag wil Margreet het ook rustig aandoen en dus zet ik de wekker wat vroeger zodat ik in mijn eentje in de buurt nog wat libellen kan zoeken. Vlakbij ons dorp hadden we op de navigatie nog een meer gezien die niet op de kaart stond. Wat een meer leek op de navigatie bleek een brede zone met heel veel riet en in het midden een stromende rivier, maar dat was misschien wel net zo interessant. Er bleken honderden koperen beekjuffers (Calopteryx haemorrhoidalis) rond te vliegen en ook grote aantallen vlinders, vooral veel oranje luzernevlinders en een enkele koninginnenpage. De beekjuffers lijken hier iets minder schuw dan in Zuid Frankrijk en dus kan ik er wat leuke foto's van maken.

Mannetje koperen beekjuffer (Calopteryx haemorrhoidalis) Het mannetje. Opvallend is dat alle beekjuffers hier donkerblauw zijn in plaats van het meer gangbare koperrood. Vrouwtje koperen beekjuffer (Calopteryx haemorrhoidalis) Een vrouwtje

's Avonds wil ik er toch nog even uit en dus gaan we samen nog een keer terug naar het bergpad in de buurt van de bron. Op dit pad had ik namelijk Corsicaans hooibeestje gezien, maar ik was nog niet helemaal te spreken over de foto's. In de hoop dus met betere resultaten terug te komen gaan we om een uur of 5 die kant op zodat de vlinders zo langzamerhand weer iets rustiger zijn dan midden op de dag. De strategie blijkt te werken want het lukt opnieuw om een hooibeestje te vinden en omdat de bergwand al in de schaduw ligt staat het beestje op het punt om te gaan slapen. Hoe kiest een prachtig takje uit als slaapplaats en dus kan ik tevreden naar huis, met een goede opname van dit mooie vlindertje. Ook kom ik nog een bruin blauwtje tegen. Ik heb al erg mooie foto's van deze soort, maar dit exemplaar valt op doordat hij erg donker is. Na wat leeswerk in mijn vlindergids bleek dit kenmerkend te zijn voor de mannetjes van de eerste generatie. Zo ontdek je nog eens wat!

Corsicaans hooibeestje (Coenonympha corinna) Corsicaans hooibeestje (Coenonympha corinna) op zijn slaapplaats.

Vrijdag is de allerlaatste vakantiedag en bezoeken we Monti del Gennargentu. Deze bergpiek is onderdeel van een nationaal park op Sardinië en is de beste locatie voor het vinden van een aantal endemische vlindersoorten die alleen hier voorkomen en nergens anders ter wereld. Fonni is het plaatsje dat meerdere keren word genoemd in de vlindergids en dat er nog twee meertjes vlakbij Fonni liggen maakt het helemaal interessant. De plannen waren goed, maar de praktijk bleek helaas tegen te vallen. Het Sardijns bruin zandoogje hebben we veel te zien gekregen, maar die liet zich erg slecht fotograferen. Het Sardijns tijmblauwtje liet zich helemaal niet vinden en ook de gehoopte heivlinders lieten zich niet zien. Positieve verassing was meerdere snuitvlinders, maar die waren weer zo snel en schuw dat ik geen acceptabele foto's heb kunnen krijgen. Wel maak ik bij de meren nog een paar goede foto's van het Tyrrheens lantaarntje, maar de groene haaklibel was er helaas niet te vinden.

Geen nieuwe soorten meer dus op deze afsluitende dag, maar met ruim 50 foto's voor de soortenlijst, een paar mooie portfolio foto's en een setje bijzondere dieren is voor mij de vakantie toch zeker geslaagd. Zeker als je bedenkt dat ik in twee weken tijd 27 libellensoorten en 17 vlindersoorten gezien heb. Voor de groene haaklibel zal ik nog eens terug moeten komen zullen we maar denken. De gefotografeerde soorten tijdens deze trip (oranje soorten zijn nieuw):

Libellen

  1. Windvaantje
  2. Gaffelwaterjuffer
  3. Tyrrheens lantaarntje
  4. Purperlibel
  5. Lange oeverlibel
  6. Schemerlibel
  7. Noordelijke bandgrondlibel
  8. Vuurlibel
  9. Zuidelijke heidelibel
  10. Zuidelijke oeverlibel
  11. Beekoeverlibel
  12. Koperen beekjuffer

Vlinders

  1. Vale argusvlinder
  2. Grote vos
  3. Corsicaans hooibeestje
  4. Icarusblauwtje
  5. Oranje luzernevlinder

Vogels

  1. Roodkopklauwier
  2. Spaanse mus
  3. Zwarte spreeuw
  4. Ralreiger
  5. Geelpootmeeuw
  6. Grauwe gors
  7. Putter
]]>
4 dagen vlinders fotograferen in de Eifel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-26/4-dagen-vlinders-fotograferen-in-de-Eifel.htm Thu, 02 Jun 2011 00:00:00 +0200 Ter voorbereiding op een driedaagse vlindertrip in de Eifel ben ik de afgelopen week een aantal dagen die kant op geweest om de locaties te verkennen en een aantal hotels te testen. Het weer was erg goed al had ik gehoopt op meer dauw in de ochtend. Helaas was het erg droog geweest en was dauw dus amper aanwezig, zelfs na een heldere nacht waarin het flink afkoelde. Desalniettemin was het wel zonnig en heb ik erg veel vlinders aangetroffen. Alles bij elkaar was het zeker een leuke trip met vier nieuwe vlindersoorten en nog veel meer mooie foto's van soorten die ik al wel eerder gefotografeerd had.

Om het lichamelijk behapbaar te houden ben ik op maandag niet om 3 uur mijn nest uit gekomen om met zonsopkomst ter plekke te zijn. De wekker gaat om 8 uur en rond een uurtje of 9 rijd ik ontspannen richting het zuiden. Ik bezoek een tweetal locaties net over de grens bij Maastricht, maar neem hier verder geen foto's die de moeite van het tonen waard zijn. De locaties zijn zeker wel de moeite waard, maar voor echt goede foto's moet je er toch 's ochtends vroeg zijn. Ik had dus 's avonds mijn hotel dan ook geboekt vlak bij de Breinigerberg waar ik 's ochtends wilde fotograferen. 's Avonds kwam ik aan en ben ik al gaan kijken, op zoek naar de rode vuurvlinder en het tweekleurig hooibeestje.

De ochtend erop was het helaas bewolkt en winderig, dus was mijn opstaan om 5 uur helaas wat zinloos. Voordeel was wel dat ik nu alle tijd had om mijn onderwerpen op hun slaappplaats te bezoeken. Toen eventjes de zon er doorkwam is het zelfs nog gelukt om de rode vuurvlinder te fotograferen met open vleugels. Dit prachtige vlindertje is voor mij een nieuwe soort en er zijn nog een paar foto's te vinden op de pagina van deze soort. Ook het tweekleurig hooibeestje heb ik kunnen fotograferen. Verder waren er al meer vlinders aanwezig: een vroeg heideblauwtje, een klaverblauwtje, een dwergblauwtje, 'gewoon' hooibeestje en de aardbeivlinder. Geen slechte score!

Rode vuurvlinder Rode vuurvlinder

Tweekleurig hooibeestje Tweekleurig hooibeestje

Na het fotograferen heb ik lekker uitgebreid ontbeten waarna ik nog een poos heb rondgelopen in de omgeving om te kijken of er nog interessante hoekjes te vinden waren. Ik vind een plek met wit bosvogeltje dankzij een behulpzame Duitse vrouw. Hierna is het al lang lunchtijd, dus ik eet wat in de auto en rijd door richting mijn volgende locatie in de buurt van Blankenheim. Ik blijk hier werkelijk waar een prachtige locatie gevonden te hebben waar de dwergblauwtjes daadwerkelijk met tientallen langs komen vliegen. Ook vind ik hier kalkgraslanddikkopjes, bonte dikkopjes, klaverblauwtjes en voorjaarserebia's en zo waar een sleutelbloemvlinder, die helaas al erg gehavend is. Een mooie bonte verzameling met veel mogelijkheden. Het is nog veel te warm waardoor de vlinders zich niet laten fotograferen, dus maak ik een wandeling in de omgeving en bekijk nog een aantal locaties. 's Avonds als de zon bijna onder is ga ik terug naar de locatie en zoek voor morgen alvast de vlinders op hun slaapplek op. Als ik eenmaal doorheb op wat voor plekjes de vlinders het liefste vliegen vind ik tientallen dwergblauwtjes en een klaverblauwtje. Ik weet waar ik moet zijn als ik morgen terug kom.

Dankzij mijn voorbereidingen kan ik snel de foto's maken die ik in mijn hoofd had en omdat er toch een klein beetje dauw aanwezig is kan ik wat extra mooie en sfeervolle foto's maken van de aanwezige blauwtjes. En ook het kalkgraslanddikkopje moet er aan geloven.

Kalkgraslanddikkopje op kleine pimpernel Kalkgraslanddikkopje

Klaverblauwtje Klaverblauwtje

Dwergblauwtje Dwergblauwtje

Ik verken nog een locatie verderop waar het op dat moment barst van de vers ontpopte kleine vossen. Geen bijzondere soort, maar je ziet ze zelden zo mooi op kleur en in zulke aantallen. En als je een andere foto wil dan op je eigen vlinderstruik is het toch leuk om hier werk van te maken en dus installeer ik mij voor een groepje duifkruid, waar de ene na de andere vos nectar komt snoepen. Dit levert de onderstaande foto op.

Kleine vos in tegenlicht op duifkruid Kleine vos in tegenlicht op duifkruid

De volgende ochtend is het nog een keer om kwart over vijf opstaan omdat ik 's avonds op een mooie locatie nog een slapende ringoogparelmoervlinder had weten te vinden. Helaas was hij al wat versleten, maar omdat ik niet echt tevreden was over mijn huidige foto's wilde ik graag een betere versie. Ik had al in mijn hoofd dat ik een foto wilde van een mooi zonbeschenen achtergrond waarbij de vlinder nog in de schaduw zat. Dat leverde de onderstaande foto op.

Ringoogparelmoervlinder Ringoogparelmoervlinder

Vermoeid en voldaan ben ik na een uitgebreid ontbijt weer richting huis gegaan. Met 3 nieuwe soorten en een hele collectie aan mooie foto's. Ik heb nog een tweetal andere nieuwe soorten gefotografeerd, maar helaas waren deze foto's niet goed genoeg om de lat te halen. Die soorten zal ik dus nog eens beter moeten fotograferen voor ze op mijn site belanden.

Een volgende trip staan in juni nog gepland en daarin heb ik heel specifiek een aantal doelen. Voorbereiding van een workshop en verkennen van nog meer gebieden en mogelijkheden is daar de belangrijkste. Mocht je nu interesse hebben in een 3-daagse trip naar de Eifel voor vlinderfotografie, laat het even weten, dan kan ik je op de hoogte houden en alvast een plekje voor je reserveren!

]]>
Prachtige trip naar de Eifel - preview http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-25/Prachtige-trip-naar-de-Eifel---preview.htm Thu, 26 May 2011 00:00:00 +0200 De laatste update is iets langer geleden dan jullie van me gewend zijn, maar ik heb me vier dagen mogen vermaken in de Eifel. Een prachtige trip met ongelofelijk veel bloeiende veldbloemen en mijn doel: vlinders. Binnenkort een volledig reisverslag, maar eerst een kleine preview van een nieuwe soort: het dwergblauwtje.

Ik heb een aantal voor mij nieuwe dagvlindersoorten kunnen fotograferen, maar buiten dat om is het gelukkig ook gelukt om wat grafischere beelden te maken. Vandaar mijn keuze voor dit mini vlindertje (nog geen centimeter groot!) als eerste soort die nieuw op de website geplaatst word. Ik heb de soort zowel met zon beschenen achtergrond wat een mooie kleurstelling geeft, als op een mooie grafische manier waarop de nietigheid van het vlindertje benadrukt word. Een mooie start dus zou ik denken!

dwergblauwtje(Cupido minimus) Kleurrijk
dwergblauwtje(Cupido minimus) The road to succes...
]]>
Geslaagde tweede voorjaarsworkshop http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-24/Geslaagde-tweede-voorjaarsworkshop.htm Mon, 16 May 2011 00:00:00 +0200 Vanwege het wel erg vroege voorjaar moesten we het deze tweede workshop hebben van slechts twee uitsluipende libellen, maar dat kon de pret zeker niet drukken! Het leuke was dat we hierdoor volop bijzondere soorten hebben gezien, zoals de vroege glazenmaker en de gevlekte witsnuitlibel. Een vers uitgeslopen vroege glazenmaker gaf bij aankomst mooi de kans om hem te fotograferen, een uitsluipende bruine korenbout gaf verder de mogelijkheid om dit bijzondere proces te volgen. Ook een aantal slapende libellen werkten goed mee.

Ondanks de slechte weersvoorspellingen kwam de zon er af en toe toch mooi door en hebben we mogen genieten van de grote aantallen libellen die zich laten zien zodra het warm is. Door het wisselvallige weer bleven ze tegelijk ook weer regelmatig even stil hangen in het riet, wat goede fotografie kansen opleverde. Er zijn dan ook prachtige foto's gemaakt door de deelnemers.

Zelf was ik een half uur eerder begonnen om alvast te zoeken naar onderwerpen. Deze vers uitgeslopen vroege glazenmaker vormde een mooi onderwerp:

Vroege glazenmaker

En een aantal resultaten van de deelnemers:

Viervlek door Arjan de Wit
Viervlek - Arjan de Wit
Glassnijder door Hans Hendriks
Glassnijder - Hans Hendriks
Viervlek door Arjan de Wit
Viervlek - Jet Verstegen
Bruine korenbout door Patrick Loffeld
Bruine korenbout - Patrick Loffeld

En dan kan ik het niet laten om af te sluiten met een leuke referentie van Jet, die al beloofde zeker nog een tweede workshop te komen volgen:

"Als je een workshop gaat volgen bij Johannes heb je zeker een zeer geslaagde, fijne en leerzame dag. Je krijgt echt waar voor je geld, je leert goed kijken en mooie composities maken. Johannes is erg enthousiast wat erg aanstekelijk werkt, hij geeft goede uitleg en aanwijzingen!"

]]>
Eerste workshop macrofotografie 2011 http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-23/Eerste-workshop-macrofotografie-2011.htm Wed, 11 May 2011 00:00:00 +0200 Afgelopen zaterdag heb ik mijn eerste workshop voor dit seizoen gegeven. Het weer was warm en zonnig, wat natuurlijk lekker is voor het buiten zijn, maar de libellen zijn extra actief en dus lastiger te fotograferen. Gelukkig waren er, ondanks het extreem vroege voorjaar, een paar uitsluipende libellen aanwezig, die nog niet klaar waren om te vliegen en konden de deelnemers hier in alle rust voor gaan zitten.

Naast een introductie op de theorie heb ik ook tijdens het fotograferen uitgebreid tips gegeven over de beste instellingen en verschillende mogelijkheden qua compositiekeuze. Uiteraard hebben we na het fotograferen van de uitsluipende libellen ook geoefend op het benaderen en fotograferen van actieve libellen, die soms tot frustratie van de deelnemers snel wegvlogen. Maar met wat tips in het benaderen is het toch gelukt ook hier mooie foto's van te maken.

Hieronder een aantal resultaten van de deelnemers.

Nadia - Viervlek
Nadia
Jan van t Hull - Viervlek
Jan van 't Hull
Rene van Dam - Smaragdlibel Rene van Dam - Viervlek
Rene van Dam
]]>
Weidebeekjuffers in de Kampina http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-22/Weidebeekjuffers-in-de-Kampina.htm Fri, 06 May 2011 00:00:00 +0200 Naast de beekrombout is in Brabant ook de weidebeekjuffer in grote aantallen aanwezig. Een prachtig beest en daarmee ook een dankbaar onderwerp. Uiteraard kun je weidebeekjuffers ook dichter bij huis vinden, maar als ik ze mooi tegenkom kan ik het niet laten ze op de foto te zetten. Ook de vegetatie ter plekke helpt erg goed mee bij het maken van deze foto's. Ik heb dan ook geprobeerd om de omgeving deels mee te nemen in de onderstaande foto van dit vrouwtje.

Weidebeekjuffer - Calopteryx splendens vrouwtje

Maar aangezien het mannetje eigenlijk nog fotogenieker is is een foto van dit prachtige diertje natuurlijk ook gewoon een must.

Weidebeekjuffer - Calopteryx splendens mannetje]]>
Beekrombout in Brabant http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-21/Beekrombout-in-Brabant.htm Mon, 02 May 2011 00:00:00 +0200 Al 2 jaar staat deze mooie rombout op mijn verlanglijstje, maar omdat de beste plekken niet bepaald om de hoek zijn was het er nog niet van gekomen. Het kost een trip naar Brabant, maar nu mag ik dan super tevreden zijn met mijn foto van de mooie beekrombout.

Ik had het geluk dit exemplaar te vinden toen ze nog niet vlogen omdat het nog te koud was. Dit geeft je alle tijd om rustig je statief op te stellen, compositie te kiezen en foto's te maken.

Beekrombout - Gomphus vulgatissimus Beekrombout - Gomphus vulgatissimus]]>
Uitsluipende glassnijder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-20/Uitsluipende-glassnijder.htm Tue, 26 Apr 2011 00:00:00 +0200 Vorig jaar is het mij gelukt om een uitsluipende bruine korenbout vast te leggen. Ik had het gevoel dat het beter kon, dus dit jaar ben ik opnieuw op zoek geweest naar uitsluipende libellen. Of de serie nu beter is dan de serie van vorig jaar weet ik niet, maar de glassnijder komt in veel kleinere aantallen voor, dus qua soort is het voor mij persoonlijk in ieder geval een hele mooie toevoeging.

Vanwege het warme weer ging het bijzonder snel en heb ik van acht tot kwart over tien het uitsluipproces van deze mooie jonge dame kunnen volgen. Een verslag in beeld. Alle foto's zijn genomen vanaf een statief met een diafragma variërend van 5.6 tot 8. De diafragmakeuze is afhankelijk van hoe dichtbij ik zit. Zit ik dichter op mijn onderwerp dan heb ik automatisch minder scherptediepte en is de achtergrond automatisch al rustiger, dus in die gevallen koos ik F8.

1: de larve is net het water uitgekropen en nog nat.

Uitsluipende glassnijder

2: Een poosje later is hij droog en de rug barst open.

Uitsluipende glassnijder

3: De kop word met veel moeite uit de huid getrokken.
De witte draadjes zijn het oude ademhalingsmechanisme.

Uitsluipende glassnijder

4: De poten worden langzaam maar zeker losgeworsteld.
Omdat de larvehuid al hard is geworden blijven de poten van het huidje de stengel vasthouden.

Uitsluipende glassnijder

5: De poten zijn vrij.

Uitsluipende glassnijder

6: In deze houding blijft ze een poos hangen om haar poten uit te laten harden, zodat ze er daarna aan kan hangen.

Uitsluipende glassnijder

7: De wissel is gemaakt en de vleugels beginnen zich op te pompen.

Uitsluipende glassnijder

8: In tien minuten transformeren de propjes op haar schouders tot prachtige vleugels.

Uitsluipende glassnijder

9: De vleugels zijn gespreid en de transformatie compleet.

Uitsluipende glassnijder]]>
Een dagje Oostvaardersplassen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-19/Een-dagje-Oostvaardersplassen.htm Tue, 19 Apr 2011 00:00:00 +0200 In het kader van een 1-op-1 workshop vogelfotografie ben ik samen met een deelnemer afgelopen zaterdag een dag wezen fotograferen in de Oostvaardersplassen. Een top gebied met veel vogels, goede kijkhutten en vele mogelijkheden. Om achteraf ook te kunnen laten zien wat voor foto's ik zelf maak onder gegeven omstandigheden en om te laten zien hoe ik mijn foto's dan nabewerk heb ik zelf ook een set foto's gemaakt.

Dat het voorjaar een prachtige tijd is voor vogelfotografie werd wel bewezen door de vele mogelijkheden: blauwe reigers die in een groep nestelen, grauwe ganzen met jonge pullen en overal grote aantallen zangvogels in het riet. Alle foto's in dit artikel zijn genomen met mijn Canon 5D mark II, de Canon 500mm f/4 en meestal ook de 1.4 converter.

De blauwe reiger kolonie ligt zeker zo'n 70 meter van de vogelkijkhut af, maar dat dwingt je vervolgens om hier creatief mee om te gaan. Het feit dat het er zo veel zijn en dat er volop aan en afgevlogen word geeft mogelijkheden tot een overzichts- en actieplaatje. Vogelfotografie hoeft absoluut niet altijd beeldvullende foto's op te leveren.

Blauwe regier kolonie

Helaas was het licht niet heel spannend die dag, maar soms kwam de zon half door de wolken gefilterd en leverde perfecte omstandigheden op om de grote licht/donker contrasten in deze slobeend goed vast te leggen. Het gladde water werkte erg mooi mee.

Slobeend man

Om het gladde water volledig uit te buiten heb ik mijn converter er tussen uit gehaald en een kuifeend die wat verder weg recht op ons af kwam zwemmen gefotografeerd. Persoonlijk houd ik erg van dit soort verstilling in foto's.

Mannetje kuifeend in spiegelglad water

Uiteraard hebben we ook de tijd besteed om de schattige pluizenbollen van de grauwe gans te fotograferen. Hierbij was de tip een laag standpunt in te nemen voor mooie onscherpte in voor en achtergrond. Oftewel, plat op de buik, en voor net iets extra hoogte de lens op de fototas.

Grauwe ganzenpaar met pullen

Binnenkort zal ik 1-op-1 workshops officieel op mijn website aan gaan bieden, maar als je interesse hebt om een dag samen op stap te gaan kun je dat nu al laten weten. Afhankelijk van de duur kost een 1-op-1 workshop ongeveer 175 euro.

]]>
Zwartkop in voorjaarssetting http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-18/Zwartkop-in-voorjaarssetting.htm Fri, 15 Apr 2011 00:00:00 +0200 Het mooie aan deze tijd van het jaar vind ik vooral het overal openbarstende, frisse groen. Als het dan lukt om een typische voorjaars en zomergast, de zwartkop, in die setting vast te leggen ben ik tevreden. De zwartkop zit meestal verscholen tussen de struiken, dus dat maakt deze foto extra leuk.

Aangezien zwartkoppen normaal gesproken vaak diep weggestopt zitten is dit mijn eerste goede foto van deze soort en daarmee ook een toevoeging aan mijn soortenlijst van vogels. Grappig detail daarbij is dat het alweer mijn 300ste soort is in het soorten gedeelte.

Zwartkop (Sylvia atricapilla) mannetje in voorjaarssetting]]>
Derde plaats grasduinen foto van de maand http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-17/Derde-plaats-grasduinen-foto-van-de-maand.htm Tue, 12 Apr 2011 00:00:00 +0200 Soms zijn er van die momenten die gewoon een leuke verassing zijn. Voor de maand maart was ik winnaar van de derde prijs in de grasduinen foto van de maand competitie. Ik was al een paar keer bijna in de prijzen gevallen, maar voor de maand maart was ik dit keer als derde geëindigd. Altijd een leuke opsteker en vooral leuk omdat er een prijs aan verbonden is van een inspirerend vogel fotografie boek "Vogelvlucht".

Het thema was blauw en groen en mijn inzending van een icarusblauwtje in groen gras was voldoende om de derde plek te halen. De uitslag op de grasduinen website.

Derde plaats in grasduinen foto van de maan - icarusblauwtje
]]>
Grutto in berijpt gras http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-16/Grutto-in-berijpt-gras.htm Mon, 04 Apr 2011 00:00:00 +0200 Soms zit het echt helemaal mee. Op een ochtend met prachtig berijpt gras liet deze grutto mij bijzonder dichtbij komen, terwijl ik plat op de buik in het koude gras lag. Het lage standpunt in combinatie met de rijp levert mijns inziens een erg fijn plaatje op waarbij de warme kleur van de grutto mooi tot zijn recht komt.

Normaal gesproken is een grutto met een laag standpunt fotograferen niet zo eenvoudig. Met de auto benaderen lukt wel, maar zodra de autodeur open gaat is het gebeurd met de pret. Daarom heb ik voor de foto op veilige afstand mijzelf laten zakken en ben door het berijpte gras heel rustig dichterbij getijgerd. De grutto zelf zag me op die manier niet als bedreiging en kwam zelfs rustig mijn kant op tijdens het foerageren. Uiteindelijk moest de converter er tussenuit en kon ik op een gegeven moment onderstaande foto maken. Een bijzonder moment van natuurbeleving waardoor deze foto voor mij ook een plekje in mijn favorieten heeft verdiend.

Grutto in berijpt gras

Tijdens dezelfde mooie ochtend met rijp kon ik ook nog dit portret van een grutto op een paaltje met een mooie omgeving en achtergrondkleuren schieten.

Grutto in pasteltinten]]>
Grutto silhouet http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-15/Grutto-silhouet.htm Wed, 30 Mar 2011 00:00:00 +0200 De komende dagen kunnen jullie nog wat grutto foto's van mijn kant verwachten. Ik vind het een prachtig onderwerp om te fotograferen en je kunt er alle kanten mee op. Een goed voorbeeld daarvan is deze foto met een grafische weergave van het silhouet van een grutto bij opkomende zon.

Voor deze foto lag ik al voor zonsopkomst op mijn buik onder de goede hoek zodat ik de allereerste zon die nog niet zo vel is achter de grutto kon plaatsen. Gelukkig bleef hij lang genoeg zitten en kon ik zelfs nog een filmpje maken dat hij aan het roepen was. Wie weet kan ik hier over een maand of twee een mooie natuurfilm neerzetten met sfeeropnames van grutto's.

Grutto silhouet voor de zon]]>
Prachtige ochtend http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-14/Prachtige-ochtend.htm Tue, 22 Mar 2011 00:00:00 +0100 Soms valt alles op zijn plek op een mooie ochtend. En dan moet je buiten zijn natuurlijk. Voor mij zijn dat de momenten van genieten, heerlijk om dan bij de juiste omstandigheden ook nog eens een gezond portie geluk te hebben dat dan resulteert in een paar mooie platen. Zo ook deze maandag, toen de wereld prachtig berijpt was en de grutto's al roepend over elkaar buitelden...

Ik heb bewust gekozen voor tegenlicht en heb geprobeerd dit licht te gebruiken om de heerlijke sfeer van een vroege ochtend vast te leggen. De grutto foto's zijn genomen bij het allereerste zonlicht en de gouden tint hiervan vind ik persoonlijk prachtig. De eerste foto met het licht door de vleugel is dan ook onderdeel geworden van mijn portfolio. Ook de neutralere tinten van een al hoger staande zon bij de tureluur geeft een mooi kleurenpalet, waarbij de prachtige, helderrode pootjes mooi uitkomen. Een prima plaat om toe te voegen aan mijn soorten pagina van de tureluur.

Verder wil ik niet te veel kletsen, maar de foto's voor zich laten spreken. Ik zou zeggen, kijk en geniet via de foto's ook van deze prachtige ochtend!

Grutto
Grutto in tegenlicht met gespreide vleugels Roepende grutto met ademwolk

Tureluur
Tureluur met oplichtende rode pootjes

]]>
Mijn eerste grutto plaat http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-13/Mijn-eerste-grutto-plaat.htm Wed, 16 Mar 2011 00:00:00 +0100 Mijn eerste grutto zag ik al een poos geleden. Maar nu ze hun territorium weer innemen word ook het fotograferen van deze prachtige weidevogel gemakkelijker. Mijn eerste plaatje ben ik al redelijk tevreden over omdat het gelukt is om het onderwerp vrij dichtbij te houden terwijl ik zelf de auto uit ben gestapt en plat op de grond kon gaan liggen. Het lage standpunt, in combinatie met het tegenlicht geeft een mooie zachte voor- en achtergrond. Alles bij elkaar levert dat toch een mooi sfeerplaatje op.

Grutto in tegenlicht met een laag standpunt]]>
Beukenbos in de mist http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-12/Beukenbos-in-de-mist.htm Tue, 08 Mar 2011 00:00:00 +0100 Vaak denken mensen dat je vooral zon nodig hebt voor natuurfotografie. Maar juist met zonlicht kun je alleen aan het begin en einde van de dag fotograferen. En ook met mist kun je de mooiste plaatjes krijgen, dus het is zeker de moeite om ook eens met andere omstandigheden op pad te gaan. Een van mijn doelen was een beukenbos in de mist.

Meerdere zoektochten op de Veluwe leverden mij uiteindelijk een mooi stukje bos op met kronkelende bomen. Meerder bezoekjes met mist leverden in eerste instantie nog niets op omdat er of net geen mist hing op de plek waar het om ging, of de mist niet dik genoeg was in het bos. Het onhandige is namelijk dat er juist tussen de bomen minder snel mist ontstaat, dus je hebt echt dichte mist nodig wil het bos ook goed mistig zijn. En uiteraard wil ik dan ook direct graag echt dichte mist voor het beste effect.

Met het onderstaande beeld ben ik dan ook best wel tevreden.

Beukenbos in de mist ]]>
Verstild Kootwijkerveen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-11/Verstild-Kootwijkerveen.htm Tue, 01 Mar 2011 00:00:00 +0100 Het blijft mijn favoriete plek voor landschapsfotografie: het Kootwijkerveen. Een prachtige fotogenieke boom die mooi loskomt van zijn omgeving wanneer het mistig is. Een waterspiegel die dankzij de beschutting vaak spiegelglad is en een mooie kring van bomen die links en rechts een mooi kader vormen. Een poosje terug ben ik bij flink mistige omstandigheden weer wezen fotograferen.

Ik hoopte dat de zon er door zou komen en zou zorgen voor een gouden gloed, maar ook bij de afwezigheid van mooie kleuren levert het sobere kleurenpalet toch ook prachtige, sfeervolle beelden op. Als er dan nog een koppel grauwe ganzen overvliegt is het plaatje compleet.

Misschien mooi beeldmateriaal voor een rouwkaart of een blijk van medeleven bij ziekte? De onderste foto heeft genoeg ruimte aan de randen om op canvas af te drukken en zou prachtig in een modern interieur passen als je het mij vraagt.

Verstild Kootwijkerveen in de mist Verstild Kootwijkerveen in de mist]]>
Het voorjaar komt er aan! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-5/Het-voorjaar-komt-er-aan!.htm Mon, 21 Feb 2011 00:00:00 +0100 Ik heb mijn eerste dagvlinder al weer een week of twee gelden gezien, de eerste grutto is op zak, de sneeuwklokjes bloeien al weer en in de woonkamer staan de blauwe druifjes volop in bloei. Het is nog maar februari, dus sneeuw behoord nog tot de mogelijkheden, maar gevoelsmatig is het voorjaar er al bijna. Voor mij een goede reden om eens een shoot te doen met de prachtig bloeiende blauwe druifjes.

Ik heb hierbij geëxperimenteerd om met extreem close-up foto's en weinig scherptediepte abstracte foto's te maken waarbij het licht en de zachte kleuren van de blauwe druifjes hun sfeer geven. Het was een poging om een mooi aquarelschilderij na te bootsen. En dat is redelijk goed gelukt vind ik zelf.

Abstracte close-up van een blauw druifje Abstracte close-up van een blauw druifje]]>
Vogels in een witte wereld http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-7/Vogels-in-een-witte-wereld.htm Thu, 17 Feb 2011 00:00:00 +0100 De winter lijkt zijn beste tijd weer gehad te hebben, maar toch van mijn kant nog een laatste tip voor het fotograferen van vogels in de winter. Hierna stap ik lekker over op het voorjaar! Er is namelijk nog een goede reden waarom de winter zo'n mooie tijd is voor het fotograferen van vogels. En dat is de aanwezigheid van ijs en sneeuw.

Vooral vogels die gebonden zijn aan water (denk aan visetende vogels als ijsvogel en roerdomp, en uiteraard aan eenden en ganzen) concentreren zich in de winter bij wakken. Hierdoor zijn ze vaak makkelijker te vinden en zullen ze je dichterbij laten komen, omdat wegzwemmen geen optie is, ze zullen dan al echt weg moeten vliegen bij hun stukje open water. De kans om dus een roerdomp vissend bij een wak, of een ijsvogel op een tak boven een wak te vinden is een stuk groter dan wanneer ze overal hun voedsel kunnen vinden. De waterral is een ander voorbeeld van zo'n goed onderwerp. Een ander punt is dat er vaak in steden uitgebreid gevoerd word, waardoor alle eenden, meerkoeten en meeuwen zich ook nog eens vlak bij je huis laten vinden. De onderstaande meeuwen zijn op 1 minuut lopen van mijn huis gefotografeerd.

Maar voor goede fotografie eigenlijk nog veel belangrijker is dat sneeuw en ijs ook fotografisch betere mogelijkheden opleveren. Witte zwanen in de sneeuw leveren natuurlijk prachtige plaatjes op en bij een meeuw op besneeuwd ijs trekt de meeuw automatisch de aandacht vanwege gebrek aan details in de omgeving. Zo krijg je prachtige, bijna zwart-wit beelden waarbij alleen de rode snavel en poten een interessant kleurdetail vormen. Vermoedelijk nog mooier, maar best lastig te realiseren is het fotograferen van vogels in vallende sneeuw. De vlokken geven een prachtig, interessant beeld.

Hieronder een drietal foto's ter illustratie

Kokmeeuw op het ijs
Kokmeeuwen vliegen in vallende sneeuw
Knobbelzwaan in de sneeuw
]]>
Roerdomp met vis http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-10/Roerdomp-met-vis.htm Fri, 04 Feb 2011 00:00:00 +0100 Erg veel mooi weer hebben we niet gehad de laatste tijd, maar gelukkig heb ik toch vrij kunnen krijgen op een van de weinige zonnige dagen. Als je dan een roerdomp voor de lens krijgt die meerdere vissen vangt heb je een mooie dag.

De roerdomp is een kleine, bruin-getekende reigersoort die vaak lastig te vinden zijn. Hun schutkleur is perfect en ze leven een verborgen leven tussen het riet waar ze hun prooi vinden. Maar het is dankzij een tip toch gelukt om deze mooie vogel te vinden. Ik heb zeker een uur toegekeken hoe deze vogel aan het jagen was. Als hij dan in 5 minuten tijd uiteindelijk drie vissen vangt levert het ook nog mooie beelden op, al is de rietomgeving wel erg rommelig. Misschien wat rommelig, maar nu zie je de soort wel in zijn natuurlijke habitat: verborgen tussen het riet, nauwelijks afstekend tegen zijn omgeving.

Roerdomp met vis Roerdomp, perfect opgaand in zijn omgeving]]>
Bessenetende vogels http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-6/Bessenetende-vogels.htm Tue, 11 Jan 2011 00:00:00 +0100 Als je zelf nu geen tuin hebt is het natuurlijk lastig om een voedertafel op te zetten. Geen nood, ook dan zijn er vaak in de buurt plaatsen te vinden die vogels aantrekken vanwege een gedekte tafel: bessenstruiken trekken grote aantallen vogels aan, waarvan de exotische pestvogel waarschijnlijk de allermooiste is.

Ook hier is het een kwestie van geduld: in eerste instantie moet je natuurlijk een struik opzoeken die bessen draagt, of wat iets succes verzekerder is: probeer via een site als waarneming.nl een plek te ontdekken waar vogels regelmatig terugkomen om bessen te eten. Soorten die je kunt proberen op te sporen zijn lijsterachtigen (merel, koperwiek en kramsvogel) en natuurlijk de mooie en bijzondere pestvogel.

Zo heb ik via waarneming.nl een mooie Gelderse roos gevonden waar pestvogels op de bessen foerageerden. Wanneer je dan een middag lang bij zo'n struik staat merk je dat de struik niet alleen pestvogels voedt, maar ook kramsvogels en merels. Op die manier kun je dus in een middag prachtige foto's maken van verschillende vogelsoorten. Goede opties voor struiken zijn Gelderse roos, maar ook sierappelbomen zijn erg geliefd bij pestvogels en bijvoorbeeld langs de kust zijn vooral duindoornstruiken erg goed voor kramsvogels en koperwieken.

Aanpak

  • Wanneer je een goede bessenstruik gevonden hebt is het in eerste instantie belangrijk een goed standpunt in te nemen, vooral in de bouw kan de achtergrond wel eens storend worden, dus probeer ik altijd een strategische plek in te nemen die een mooie achtergrond geeft.
  • Naast je locatie qua achtergrond is een gepaste afstand tot de desbetreffende struik ook belangrijk, zolang je maar een klein afstandje houd heb je geen schuilhutje nodig, zolang je maar rustig bent. Als je op een vaste plek staat en geen onverwachtse bewegingen maakt zijn vogels vaak bereid om je aanwezigheid te accepteren. Punt is dus wel niet opeens druk te worden en snel te bewegen als de vogels net aankomen. Beweeg langzaam en geef de vogels initieel een de tijd te concluderen dat je geen gevaar bent.

  • Mijn advies zou ook zijn om, wanneer je toch de tijd hebt en je toch op een vaste locatie staat je hier een statief gebruikt. Zeker met grotere en zwaardere telelenzen is het dan een stuk makkelijker vol te houden.

Met wat geluk, geduld en doorzettingsvermogen kun je dan in een middag de onderstaande foto's maken.

Pestvogel in gelderse roos
Pestvogel in gelderse roos
Kramsvogel in gelderse roos
]]>
Vogels op de voedertafel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-4/Vogels-op-de-voedertafel.htm Thu, 30 Dec 2010 00:00:00 +0100 De winter is bij uitstek geschikt voor het fotograferen van vogels: ze verliezen vaak hun schuwheid vanwege de harde omstandigheden, grijpen elke kans aan om eten te vinden en vaak is de combinatie met sneeuw ook nog eens extra fotogeniek. Alles bij elkaar een goede reden om een voedertafel op te zetten, met een schuilhutje ernaast.

Vogels zijn over het algemeen bang voor mensen, en dat maakt ze soms lastig te fotograferen. Maar aangezien ze over het algemeen ook erg klein zijn is het wel fijn om dichtbij te komen. Gevolg is dat je vaak probeert voorzichtig dichterbij te sluipen, wat de vogels over het algemeen alleen maar wegjaagt. Niet erg handig dus. In de winter is het mogelijk het andersom te doen. Met een gezond stuk geduld laat je vogels naar je toekomen, in plaats van ze weg te jagen door naar hun toe te gaan. Hoe? Met voer.

Juist in de winter, als er een dik pak sneeuw ligt is het voor vogel praktisch onmogelijk om eten te vinden: alles ligt verborgen onder de sneeuw. Wanneer er dan dus op andere manieren eten beschikbaar is verliezen vogels hun schuwheid en laten zich lokken. Niemand kijkt verbaasd op als je vogels op de voedersilo hebt, maar niet iedereen komt op het idee er een schuilhutje bij in de tuin te zetten.

Terwijl je dan juist een vogel prachtig kunt portretteren: zet een mooi takje naast de voedersilo, zorg dat er geen alternatieve zitplekken in de buurt zijn en je zult zien dat de vogels bij het aanvliegen vaak een tussenstop maken om te controleren of alles veilig is. Als er geen alternatief is zullen ze jouw takje als zitplaats kiezen. En als je dan een fotogeniek takje hebt opgehangen krijg je foto's zoals onderstaand.

Koolmees op sierlijk takje in de winter

Zoals je kunt zien levert de sneeuw hier ook een egaal witte achtergrond op die de foto iets grafisch geeft: alle aandacht gaat naar het onderwerp toe. Dat is vooral geweldig als je maar weinig ruimte in je tuin hebt en zonder sneeuwdek al gauw een drukke, storende achtergrond. En de sneeuw geeft nog meer mogelijkheden, want sommige vogels zitten eigenlijk weinig op takjes. Ze zitten meestal diep weggestopt in een boom of struik, en als ze aan het eten zijn foerageren ze op de grond: en meestal is de grond niet al te mooi. Maar als er sneeuw ligt zijn opeens ook deze soorten perfect te fotograferen. Denk hierbij aan groenlingen, vinken en kepen. De sneeuw maakt een prachtig wit vlak, wat het ook nog eens makkelijk maakt om het gestrooide voer weg te clonen uit de foto. Dit levert dan plaatjes op als de onderstaande kepen in de sneeuw. Zoals je ziet heb ik hier twee kepen in een beeld weten te vangen, het resultaat van een hele dag zitten koukleumen in mijn schuilhutje.

Twee kepen in de sneeuw

Mijn tip zou zijn om het hele jaar te voeren om vogels zo aan je tuin te binden. In de winter kan de hoeveelheid voer worden opgevoerd, omdat vogels niks anders meer kunnen vinden. Plaats zo mogelijk ook struiken aan de rand van je tuin om vogels een stuk veiligheid tegen roofvogels en katten te bieden. Gebruik verschillende soorten voer als zangzaad, zonnebloempitten, havermout en pindakaas: waar bijvoorbeeld spechten dol zijn op pindakaas, eten vinken weer het liefste zonnebloempitten en is een roodborstje dol op havermout.

Succes en vergeet vooral niet te genieten van al die prachtige en kleurrijke vogels!

]]>
Winterse schoonheid http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-8/Winterse-schoonheid.htm Wed, 22 Dec 2010 00:00:00 +0100 Ik ben dol op de winter! In ieder geval wel als het zo mooi is als de afgelopen weken. Als het dan ook nog eens helder is dan heb ik een goede reden om naar buiten te gaan, een ijspegel onder de neus te kweken en thuis te komen met heerlijke sfeerplaatjes.

Maandag was zo'n uitzonderlijk mooie dag: er lag niet alleen een dik pak sneeuw, maar ook was de sneeuw mooi blijven plakken aan de bomen. De takken waren grotendeels ook mooi wit en het was helder. Ik ben altijd een fan geweest van het contrast tussen een strak blauwe winterlucht en de witte sneeuw. Maar ook al de zon zakt en de kleuren subtieler worden is het kleurenpalet aan pasteltinten bijzonder geschikt voor sfeervolle opnames. In de loop van de middag nam ik foto's die ik hieronder in chronologische volgorde toon.

Het is half 2: De zon staat voor winterse begrippen hoog, de lucht is strakblauw en de witte sneeuw toont prachtig helder. Ideaal om een besneeuwde groep bomen tegen de blauwe lucht te fotograferen. Het onderstaande groepje elzen was daar prima geschikt voor.

Witte, besneeuwde wereld met blauwe lucht

Ik ben een stuk verder gereden naar een plek die ik een poosje terug had zien liggen vanaf de snelweg. Prachtige, uitgestrekte velden met een paar mooie grote populieren langs de rand van de weg. De zon is ondertussen al weer een flink einde gezakt en ik gebruik de boom om de zon te blokkeren en zo een mooi, grafisch beeld over te houden doordat de schaduw prachtig aftekent op het onaangeroerde sneeuwdek.

Schaduwspel van een boom in een besneeuwd veld

De zon zakt nog lager en door het tegenlicht mis ik iets van het mooie witte sneeuwdek in de vorige foto. Dus probeer ik ook een aantal beelden te maken met strijklicht, waarin het schaduwspel van de maisstoppels weer een interessant voorgrond vormt. Ze geven deze foto ook een stuk diepte. Het lichte vlak dat door de lage zon word veroorzaakt geeft ook deze plaat iets grafisch.

Schaduwspel van maisstoppels in de sneeuw

De zon draait langzaam weg waardoor ik haaks op de bomen kan gaan staan zonder dat ik een tegenlicht opname maak. De foto word hier erg eenvoudig door, maar juist deze eenvoud geeft deze foto zijn sfeer. Samen met de sneeuw die onder deze lichtomstandigheden duidelijk op de stammen te zien is.

Besneeuwde bomen in het veld

De zon is onder. Doordat de temperatuur plotseling enorm keldert ontstaat er een laag grondmist boven het sneeuwdek om van te smullen. Er zit nog net subtiel wat warme tinten in de opgekomen sluiterbewolking en de mist geeft de mogelijkheid om extra diepte en sfeer te krijgen in de foto. Een hekje zorgt voor een goede voorgrond en extra diepte, de sloot zorgt voor mooie inleidende lijnen.

Besneeuwde bomen in het veld

Het licht word hard minder, maar ik ben niet voor een gat te vangen: er komt een prachtige volle maan op en in combinatie met de grondmist levert dit weer een heerlijk stilistisch beeld op. Het statief komt uit de kofferbak terecht en met mijn 70-200mm lens maak ik dit laatste beeld.

De volle maan samen met bomen
]]>
Portret van een houtduif http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-346/Portret-van-een-houtduif.htm Tue, 16 Nov 2010 00:00:00 +0100 Tijdens mijn zit bij een voedertafel kwam voor de afwisseling op het kleine grut ook een houtduif langs. Erg leuk om deze vogel eens van lekker dichtbij op de foto te zetten. Vanwege zijn forse formaat pastte hij al gauw niet meer in het beeld, maar met zulke mooie kleuren is een portretje zo gek nog niet.

Houtduif portret
]]>
Koolmees in beweging http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-344/Koolmees-in-beweging.htm Thu, 11 Nov 2010 00:00:00 +0100 Een week of twee geleden heb ik een weekeinde besteed aan het fotograferen van vogels in herfst setting. De kleuren van de herfst kunnen veel toevoegen aan een vogelfoto.

Een van de vele foto's had een flinke blur als gevolg omdat de koolmees net wegvloog op moment van afdrukken. De combinatie van de kleuren en de bewegingsonscherpte vind ik zelf een prachtig grafisch beeld opleveren. Een goede reden om deze foto toe te voegen aan mijn favorieten.

Koolmees in actie
Koolmees in herfst setting
]]>
Damherten in Engeland http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-341/Damherten-in-Engeland.htm Sat, 06 Nov 2010 00:00:00 +0100 Nog een andere reden om in Engeland te gaan fotograferen is dat de bronsttijd van de damherten er gelijk valt met die van de edelherten. Dit levert dus een alternatief onderwerp op wanneer de edelherten even niet meewerken.

Ondanks dat ik weinig aandacht aan de damherten heb besteed heb ik tussen de bedrijven door toch nog een paar foto's kunnen maken van deze dieren. De soort is voor mij een nieuwe soort in de zoogdieren lijst.

Voor diegenen die de foto's van de afgelopen updates ook wel zouden willen maken heb ik goed nieuws: ik organiseer een workshop naar het park in Engeland waar ik zowel onderstaande foto's als de beelden van de edelherten heb gemaakt. We slapen in een B&B aan de rand van het park en gaan vier dagen die kant op. Bij elkaar hebben we dan 6 fotografie sessies en overdag de tijd om de foto's te bespreken.

Damhert met herfstkleuren in de achtergrond
Damhert in landschap
]]>
Silhouet van een edelhert http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-345/Silhouet-van-een-edelhert.htm Tue, 02 Nov 2010 00:00:00 +0100 Voorlopig is dit even mijn laatste edelhert foto die ik toevoeg. Samen met onderstaande foto zijn nog een aantal opnames toegevoegd aan de soorten pagina. Met deze foto ben ik erg blij omdat je niet elke dag de kans krijgt om een silhouet van een edelhert te fotograferen. Ik heb voor deze foto toen ik de mogelijkheid zag aankomen in flink tempo om de heuvel heen gerend om de mooie lucht achter het hert te krijgen. Het varenblad in de bek is een fotogeniek detail dat de foto afmaakt voor mij.

Edelhert silhouet tegen zonsondergang
]]>
Close-up van een burlend edelhert http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-342/Close-up-van-een-burlend-edelhert.htm Thu, 28 Oct 2010 00:00:00 +0200 Voor dit hert heb ik een flinke omweg gelopen en ben in zijn baan gaan staan. Hij kwam steeds dichterbij tot hij nauwelijks meer in beeld paste. Dus heb ik gekozen voor een staand beeld. Toen hij vlak voor me stond gooide hij de kop in de nek. Een prachtige ervaring en ook over de foto ben ik erg tevreden. De foto is toegevoegd aan mijn zoogdieren galerij.

Burlend edelhert close-up
]]>
Edelhert tussen de herfst kleuren http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-343/Edelhert-tussen-de-herfst-kleuren.htm Mon, 25 Oct 2010 00:00:00 +0200 Een andere favoriet van mij is waar het hert in de varens staat terwijl het prachtige tegenlicht de herfstkleuren van de varens mooi doet uit komen. Toen het hert het bos in liep was ik even bang dat mijn kansen verkeken waren, maar juist tussen de varens is een portret weer eens een ander beeld. En vanwege de kleuren is het ook een prima foto om op te nemen in de herfst galerij.

Edelhert in herfst kleuren
]]>
Burlend edelhert in tegenlicht http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-340/Burlend-edelhert-in-tegenlicht.htm Fri, 22 Oct 2010 00:00:00 +0200 De afgelopen paar dagen heb ik een prachtige tijd gehad in Engeland. Doel van een vierdaagse fototrip naar Engeland was het fotograferen van de hertenbronst daar. Ondanks dat we in Nederland ook herten hebben waren er voor mij toch een aantal goede redenen om een trip te boeken.

In Engeland vind de bronst namelijk plaats van midden tot eind oktober. Een aantal weken later dan op de Veluwe en een periode waarin de nachten goed koud kunnen worden en de herfstkleuren een extra mooi decor vormen. Maar de belangrijkste reden is eigenlijk de locatie: in Engeland zijn er parken waar je een goede kans hebt op herten en waar je ook voor zonsopkomst toegang hebt. Dit bijvoorbeeld in tegenstelling tot de Hoge Veluwe, die pas om 9 uur 's ochtends open gaat. En dat houd dus in dat je herten kunt fotograferen in het eerste licht, dat je kans hebt op zon door de mist, zichtbare ademwolken bij burlende herten en nog meer voordelen. Zo heb je veel meer hoogteverschil dan in Nederland waardoor je een mooie heuvelrug als achtergrond kunt kiezen. Of bij perfecte omstandigheden zelfs een silhouet tegen een mooie lucht kan fotograferen.

De locatie waar ik op zoek ging naar herten is enkele vierkante kilometers groot en voornamelijk begroeid met varens, hier en daar groepen bomen en er zijn wat rotsachtige hoogteverschillen. Alle belangrijke ingrediënten dus voor het maken van goede foto's.

Zoals altijd in wildlife fotografie is succes nooit gegarandeerd, maar met wat geluk en de juiste keuzes heb ik er meerdere prachtplaten heb kunnen maken. De mooiste paar platen zal ik hier via updates toevoegen.

Het is lastig kiezen, maar de onderstaande foto is denk ik mijn favoriet: hij voldoet het meeste aan mijn ideale foto van de hertenbronst. Een krachtig burlend mannetje waarbij de adem zichtbaar word en het hert zelf een mooi lichtrandje om zich heeft. De rijp voegt wat toe en vooral door het stotende burlen lijkt het haast of het hert rooksignalen maakt. De zachte roze tinten van de zon die net een minuut boven de bomen uit is maakt het af.

Burlend edelhert in tegenlicht
]]>
Workshop herfst fotografie http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-339/Workshop-herfst-fotografie.htm Sun, 17 Oct 2010 00:00:00 +0200 Vorige week zaterdag heb ik mijn laatste fotografie workshop van dit jaar gegeven. Vooral gericht op macro fotografie van onderwerpen die in de herfst voorhanden zijn: paddenstoelen, herfst bladeren, verweerde varens. Ook hier probeerde ik weer te stimuleren tot meer dan een registratie foto. En ik moet zeggen, het was weer erg leuk om te zien dat de deelnemers prachtige foto's wisten te maken en plat op de buik liggend niet bang waren voor vieze kleren. De sfeer was ontspannen en iedereen bleek ook erg tevreden over de workshop. Ook het weer (veel zon) gaf mogelijkheden tot mooie tegenlicht opnames waarbij de fragiele hoedjes prachtig doorgelicht worden. Al met al een geslaagd dagje die ik voor volgend jaar direct weer op de agenda heb gezet.

Sinds een aantal dagen is ook de volledige workshop agenda voor 2011 gepubliceerd op mijn website.

Hieronder een kleine indruk van de workshop in beeld.

Worshop herfst fotografie
Workshop herfst fotografie

En een aantal resultaten van de deelnemers.

Jean Marthoud
Mycena door Jean Marthoud
Patrick Loffeld
Mycena door Patrick Loffeld
Chris Baars
Mycena door Chris Baars
Mart Bevelander
Mycena door mart Bevelander
]]>
Zwarte heidelibel in pijpenstrootje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-337/Zwarte-heidelibel-in-pijpenstrootje.htm Tue, 12 Oct 2010 00:00:00 +0200 Een poosje terug heb ik vermoedelijk mijn laatste libellen opname van dit seizoen gemaakt. Als afscheid van het libellenseizoen ben ik nog een keer op zoek gegaan naar zwarte heidelibellen. Het resultaat was erg leuk omdat er flink douw was en de zon prachtig opkwam. Het gras waarin de libel hing gaf de mogelijkheid tot een ruime, sfeervolle tegenlicht opname.

De onderste foto is toegevoegd aan mijn insecten portfolio.

Zwarte heidelibel
Zwarte heidelibel
]]>
Opnieuw een plekje in de grasduinen agenda http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-336/Opnieuw-een-plekje-in-de-grasduinen-agenda.htm Thu, 07 Oct 2010 00:00:00 +0200 Ook dit jaar is het weer gelukt: opnieuw heb ik een plaatsje in de grasduinen agenda weten te veroveren. Op een van de weinige beschikbare plekjes is mijn foto van een icarus blauwtje is geplaatst. Een erg leuke opsteker weer die voor mij bewijst dat ik goed bezig ben met mijn fotografie.

foto van een icarusblauwtje door Johannes Klapwijk in de grasduinen agenda
]]>
Hert in actie langs de wildbaan http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-331/Hert-in-actie-langs-de-wildbaan.htm Sun, 03 Oct 2010 00:00:00 +0200 De hertenbronst brengt bergen hormonen met zich mee en staat garant voor een prachtig spektakel waarin vooral de mannetjes herten het maar druk hebben met het bij elkaar houden van de hindes en het verjagen van de concurrentie. Een mooie aanleiding om eens mijn best te doen deze actie op een mooie manier vast te leggen. De keuze voor een lange sluitertijd en dus bewegingsonscherpte is voor mij dan favoriet. Toen ik, na veel bezoekjes langs de wildbaan dit hert dichtbij een uitval zag doen naar een jonge spitser waren de omstandigheden perfect. De lange sluitertijd was al gekozen en door het meetrekken van de actie was de kop nog goed scherp.

De foto is dan ook aan mijn zoogdieren portfolio toegevoegd.

Edelhert in actie
]]>
Bruine beren in Finland http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-335/Bruine-beren-in-Finland.htm Wed, 29 Sep 2010 00:00:00 +0200 Twee jaar geleden heb ik een prachtige fotoreis naar Finland mogen maken. Het doel was daar het fotograferen van wilde bruine beren vanuit professionele schuilhutten. De dieren worden er wel gevoerd, dus daardoor ben je bijna succes verzekerd. Ik moet zeggen, het was een ware belevenis om in 3 nachten op rij de hele nacht door te brengen in een hok van 2 bij 1 meter en de beren soms op 3,4 meter voor de hut langs te zien lopen. Mijn favoriete nacht was de nacht waarin ik in een hut zat die vlakbij een meer midden in het bos stond. Het meer gaf mogelijkheden tot prachtige reflecties en het typische Finse naaldbos in de achtergrond vormde een prachtige setting.

Een aantal foto's van deze trip staan al een poos op mijn website, maar nu ik ook een soortenlijst met zoogdieren heb is het een mooie gelegenheid om eens wat meer platen toe te voegen. Onderstaande actieopname met lange sluitertijd is daarin misschien wel het meest bijzonder.

Bruine beer in beweging
]]>
Haasachtigen: het konijn en de Europese haas http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-338/Haasachtigen:-het-konijn-en-de-Europese-haas.htm Sun, 26 Sep 2010 00:00:00 +0200 Een van mijn mooiste foto's waarin een zoogdier deel uitmaakt van het landschap is onderstaande opname van twee konijntjes in de grondmist. Het is natuurlijk eerder een landschapsfoto, maar het konijn is toch een essentieel detail in de plaat. Dus genoeg reden om deze foto, samen met een portretje van dit schattige ogende dier toe te voegen aan mijn soortenlijst. Ook van zijn grote broer, de haas heb ik een foto toegevoegd.

Konijn in grondmist
]]>
Lynxen in de sneeuw http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-334/Lynxen-in-de-sneeuw.htm Thu, 23 Sep 2010 00:00:00 +0200 De Europese lynx is denk ik mijn favoriete roofdier. Met hun pluimjes aan de oren, dikke gevlekte vacht en bakkenbaarden vind ik ze bijzonder mooi en fotogeniek. Toen ik in het Bayerische wald was heb ik dan ook meerdere bezoekjes gebracht aan het hok waarin de lynxen zaten in de hoop ze te kunnen fotograferen. Pas bij een derde bezoek waren ze actief en liepen ze door de sneeuw. Dat leverde onderstaande beelden op.

Lynx in de sneeuw
Lynx in de sneeuw
]]>
Eekhoorn portretjes http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-333/Eekhoorn-portretjes.htm Mon, 20 Sep 2010 00:00:00 +0200 Eekhoorns zijn met wat geluk en bos in de buurt te lokken met voer. Zelf heb ik die mogelijkheid niet, maar tijdens mijn fotografie trip naar Finland was er wel een voederplek beschikbaar. Ik heb mijn best gedaan om de eekhoorns daar te fotograferen terwijl ze nog in de bomen zaten, hun natuurlijke habitat. Eentje kwam wel heel mooi over een oude berkentak aanlopen en liet zich zo in het frisse groen fotograferen. Dit levert toch weer andere plaatjes op dan zittende eekhoorns op een voedertafel.

De onderstaande foto was al bekend op mijn website maar in de soorten pagina heb ik nog een tweede foto van deze fotogenieke dieren geplaatst.

Rode eekhoorn in de takken
]]>
Vossenplaat uit de Oostvaardersplassen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-332/Vossenplaat-uit-de-Oostvaardersplassen.htm Thu, 16 Sep 2010 00:00:00 +0200 De vos is een fascinerend dier. In meerdere sprookjes en verhalen word hij als sluw personage neergezet. En zoals bij elk roofdier is er veel op ze gejaagd door de mens. Aangezien de vos zich niet zo vaak midden overdag laat zien is het nog niet zo makkelijk om ze tegen te komen en te fotograferen.

Vaak zie je ze 's ochtends als je de eerste bezoeker van een natuurgebied bent, maar rond zonsopkomst heb je zelden genoeg licht voor een foto. Ik heb het geluk gehad een paar keer een ontmoeting te hebben gehad in de Oostvaardersplassen op een iets later tijdstip. Vooral het berijpte landschap maakt deze foto interessant voor mij.

Een foto van zijn grote broer, de wolf, is ook toegevoegd aan de soortlijst. Deze foto is een wolf in gevangenschap, genomen in wildpark het Bayerischer Wald.

Vos tussen het riet
]]>
De aanloop naar de herten bronst http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-330/De-aanloop-naar-de-herten-bronst.htm Mon, 13 Sep 2010 00:00:00 +0200 In de aanloop naar de hertenbronst ben ik meerdere keren naar de Hoge Veluwe geweest om daar de edelherten te fotograferen. Ik wilde graag wat meer het gedrag van de mooie zoogdieren leren kennen en daar mooie beelden van maken. Tijdens een aantal bezoekjes heb ik zowel hindes, kalveren als de mannetjes kunnen fotograferen en heb ik ook onder verschillende omstandigheden gefotografeerd: van zonneschijn tot regen.

Omdat ik nu steeds meer beelden van herten heb is het een mooi moment om ook de zoogdieren op te nemen in de soortenlijst. De komende weken zal ik nog een aantal soorten aan de lijst toevoegen.

Tijdens een zonnige middag liet deze hinde met haar kalf zich mooi fotograferen. De jonge herten hebben nog hun vlekkenpatroon.
Hinde met kalveren.
]]>
Steenrode heidelibel in tegenlicht http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-328/Steenrode-heidelibel-in-tegenlicht.htm Fri, 03 Sep 2010 00:00:00 +0200 Tegen het einde van het seizoen kom ik vaak weer toe aan spelen met tegenlicht opnames. Vooral de heidelibellen willen daarin vaak goed meewerken. Zo ook deze steenrode heidelibel die zich mooi liet fotograferen in het eerste licht.

Steenrode heidelibel in tegenlicht.
]]>
Resultaten van workshop deelnemers http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-326/Resultaten-van-workshop-deelnemers.htm Sat, 28 Aug 2010 00:00:00 +0200 Afgelopen zaterdag heb ik mijn workshop gegeven voor het fotograferen van libellen in de vroege ochtend. Tijdens de nabespreking van de foto's kwamen er een paar prachtige opnames langs van deelnemers. Erg leuk om te zien dat er mooie beelden worden gemaakt en dat de ochtend met zijn dauw en mooi licht ook echt mee helpt bij het maken van die prachtige opnamen. Deze resultaten deel ik dan ook graag, samen met een paar foto's van de workshop zelf.

Lout Meertens - Lantaarntje
Lantaarntje, gefotografeerd tijdens een workshop macrofotografie.
Ben Steinfort - Steenrode heidelibel
Steenrode heidelibel, gefotografeerd tijdens een workshop macrofotografie.
Janos Molnar - Gewone pantserjuffer
Gewone pantserjuffer, gefotografeert tijdens een workshop macrofotografie.

 

En de making of:

Workshop macro fotografie in de Wieden.
Workshop macro fotografie in de Wieden.
Workshop macro fotografie in de Wieden.
]]>
Paardenbijter in vlucht http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-329/Paardenbijter-in-vlucht.htm Mon, 23 Aug 2010 00:00:00 +0200 De paardenbijter is een van de weinig soorten die regelmatig goed stil hangt in de lucht. Een ideaal onderwerp dus voor het fotograferen van een libel in vlucht. Ze zijn wel klein, wat het scherpstellen nog tot een flinke uitdaging maakt, maar het is in ieder geval mogelijk. De mooie kleuren van deze soort maken het natuurlijk helemaal af.

Paardenbijter in vlucht.
]]>
Zonsopkomst in de mist http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-327/Zonsopkomst-in-de-mist.htm Wed, 18 Aug 2010 00:00:00 +0200 Wanneer er in deze tijd heldere nachten ontstaan heb je vaak dat de temperatuur flink keldert en dat er daardoor mistvorming is. Na zonsopkomst krijg je dan gouden momenten waarbij de lage zon door de mist schijnt. Een goede reden om de wekker te zetten en te genieten van deze schoonheid. Vastleggen hoort er natuurlijk ook bij onder zulke omstandigheden. Hieronder een tweetal foto's, waarvan mijn persoonlijk favoriet is toegevoegd aan de landschaps galerij.

Zonsopkomst door de mist.
Zonsopkomst door de mist.
]]>
Kleine heivlinder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-321/Kleine-heivlinder.htm Fri, 13 Aug 2010 00:00:00 +0200 Het gaat slecht met de kleine heivlinder. Zo slecht dat de soort in de komende 5 jaar wel eens zou kunnen verdwijnen uit Nederland. Dat zou bijzonder jammer zijn, maar in ieder geval is het een goede reden om nu te proberen deze vlindersoort mooi vast te leggen op de gevoelige plaat.

Na 1,5 uur zoeken heb ik nog een exemplaar gevonden en mooi kunnen fotograferen. Een aantal resultaten daarvan staan op de kleine heivlinder pagina.

Kleine heivlinder.
]]>
Dagpauwoog in pastel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-325/Dagpauwoog-in-pastel.htm Sat, 07 Aug 2010 00:00:00 +0200 Soms lukt het om een foto te maken die net even wat anders is. In dit geval werkte een dagpauwoog goed mee door mooi in een kleurenpalet van lichtroze en blauw te gaan zitten. De pasteltinten en patronen in de achtergrond maken zo'n foto voor mij dan een succesje.

Dagpauwoog in pastel.
]]>
Icarus blauwtje op kamille http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-320/Icarus-blauwtje-op-kamille.htm Mon, 02 Aug 2010 00:00:00 +0200 Het icarusblauwtje is een van de meest algemene soorten van Nederland. Doordat je ze dus redelijk veel kunt vinden kom je ze soms op de mooiste plekjes tegen. Op de bloem van een mooi kamille plantje bijvoorbeeld. Wanneer het dan 's ochtends vroeg is en de dauw en het licht voor frisse kleuren zorgen houd je er een mooi plaatje aan over.

Icarusblauwtje op kamille.
]]>
Tripje door Noord Limburg http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-324/Tripje-door-Noord-Limburg.htm Thu, 29 Jul 2010 00:00:00 +0200 Afgelopen week heb ik een dagje vrij genomen voor een rondje Limburg. De doelen waren een aantal zeldzame soorten die voornamelijk in zuid Nederland voorkomen. Het hoofddoel was de gaffellibel, maar juist die heb ik helaas niet kunnen vinden. Wat gelukkig wel is gelukt is het fotograferen van een bijzonder zeldzame vlindersoort waar het erg slecht mee gaat. Het spiegeldikkopje. Deze soort komt in Nederland helaas alleen nog in de Peel voor en ook daar gaat het erg slecht met ze. Reden genoeg om een keer te proberen deze mooi getekende vlindertjes vast te leggen nu het nog kan. Het koste even een uur zoekwerk, maar uiteindelijk heb ik er gelukkig nog een gevonden en kon ik de onderstaande foto maken.

Spiegeldikkopje in de Peel, Limburg.

Na het succes bij het spiegeldikkopje was het snel verder gaan, een eind verderop ben ik op zoek gegaan naar de zuidelijke overlibel op een landgoed bij Sint-Odiliëenberg. Deze prachtige, volledig blauw berijpte libel had ik graag in Frankrijk al gevonden, maar aangezien dat niet gelukt was is het leuk dat ze ook voorkomen in het zuiden van Nederland. Erg snel en gemakkelijk liet deze soort zich niet fotograferen en als je ze kon fotograferen zaten ze vaak te zonnen op een zandig plekje op de grond. Niet de meest fotogenieke zitplaats misschien, maar aangezien het toch wel typisch is heb ik ze zowel op het zand, als later ook op een uitkijkpost weten te fotograferen. De mooiste opname was nog wel een met tegenlicht, waarbij de glinsteringen in het water het erg goed doen. Deze foto heb ik dan ook aan mijn insecten galerij toegevoegd.

Zuidelijke oeverlibel man.

Slechts tien minuten verder rijden kwam ik aan bij de Roer, de enige locatie in Nederland met een kleine populatie aan gaffellibellen. Deze prachtige groen-gele rombout liet zich helaas in anderhalf uur zoeken niet goed zien, laat staan fotograferen. Vermoedelijk heb ik er twee keer een zien vliegen vanuit mijn ooghoek, maar met zekerheid kon ik dat niet zeggen, dus ben ik uiteindelijk maar doorgegaan naar een mooi plekje voor de bosbeekjuffer. Helaas kon je zelf niet goed bij het stroompje komen waar ze zaten en was ik dus afhankelijk van de beesten die zich wat meer in de bomen rondom de beek ophielden. Het lukte in ieder geval om deze soort in de bladeren te fotograferen, toch ook wel weer typisch voor deze soort.

Bosbeekjuffer.
]]>
Rivierrombout bij Zalk http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-322/Rivierrombout-bij-Zalk.htm Sun, 25 Jul 2010 00:00:00 +0200 De rivierrombout is een soort die niet bepaald makkelijk op de foto te krijgen is. Zeker dit jaar zijn de waargenomen aantallen vrij laag. Sinds ik in Frankrijk weer twee nieuwe rombouten op de foto had had ik toch de wens om deze in Nederland voorkomende soort te fotograferen. Dus ben ik meerdere keren wezen zoeken, totdat ik er eindelijk eentje te pakken had. Gelukkig lukte het de zoveelste keer wel om de soort echt goed op de foto te krijgen.

Een uitgebreid verslag over het vinden en fotograferen van de rivierrombout staat op photofacts.

Vrouwtje rivierrombout bij Zalk.
]]>
Verslag workshop macrofotografie http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-323/Verslag-workshop-macrofotografie.htm Thu, 22 Jul 2010 00:00:00 +0200 Afgelopen zaterdag verzorgde ik een workshop macro fotografie in Nationaal Park de Hoge Veluwe. Ik hoop met een kort verslagje een indruk te geven van hoe zo'n workshop er uit ziet. We hebben ons ongeveer een half uur voor openingstijd van het nationale park verzameld op de parkeerplaats. In deze tijd hebben we een kort introductierondje gedaan om elkaar een beetje te leren kennen en heb ik daarna geprobeerd op voorhand tips en aanwijzingen te geven die meegenomen konden worden het veld in. Kort heb ik zowel de techniek (sluitertijd en diafragma keuze, brandpuntsafstanden etc) als de creatieve kant (compositie, licht etc) behandeld.

We waren precies klaar toen het park open ging en we rijden met twee auto's het park in. Toen we aankwamen op de praktijklocatie hadden we nog tijd om te zoeken naar vlinders op hun slaapplek. Al gauw had ik een eerste bruine en kleine vuurvlinder gevonden en konden de deelnemers het statief opstellen. Uiteraard zijn de deelnemers zelf ook op zoek gegaan en werd er onder andere nog een heideblauwtje gevonden. Helaas was het weer vrij bewolkt, waardoor de vlinders nog niet echt actief nectar aan het drinken waren op de bloemen. Af en toe kwam de zon er gelukkig door en lieten vooral de grote parelmoervlinders zich zien op het talrijk aanwezige Sint-Jacobskruid en de akkerdistels. Tijdens het praktijkgedeelte kijk ik actief mee met de deelnemers en geef tips over de compositie, over het benaderen van vlinders en over de gekozen instellingen. Dit werd als zeer positief ervaren merkte ik in de feedback van de deelnemers.

Een indruk van het praktijkgedeelte: Indruk van mijn workshop vlinders fotograferen op de Hoge Veluwe.
Indruk van mijn workshop vlinders fotograferen op de Hoge Veluwe.
Indruk van mijn workshop vlinders fotograferen op de Hoge Veluwe.

Helaas begon het na elf uur opeens flink dicht te trekken en in no-time hadden we een plensbui over ons heen. Dus hebben we besloten iets eerder richting het restaurant te gaan om daar onder het genot van een kop koffie de foto's te bespreken. ook deze bespreking word als bijzonder leerzaam gezien: het is leuk te kijken wat andere deelnemers er van hebben gemaakt en het is interessant om te horen hoe een foto nog beter gemaakt kan worden of beter genomen had kunnen worden. Na twee deelnemers besproken te hebben nemen we een lekkere lunch waarna we de overige foto's bespreken. Rond een uur of drie is de workshop ten einde.

Bruine vuurvlinder door Ralph Hamberg Foto van een vuurvlinder tijdens mijn workshop vlinders fotograferen op de Hoge Veluwe.
Bruine vuurvlinder door Damien Fronscoise Foto van een vuurvlinder tijdens mijn workshop vlinders fotograferen op de Hoge Veluwe.
Heideblauwtje door Frans Tijink Foto van een vuurvlinder tijdens mijn workshop vlinders fotograferen op de Hoge Veluwe.
]]>
Vlinders in Nationaal park de Hoge Veluwe http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-319/Vlinders-in-Nationaal-park-de-Hoge-Veluwe.htm Sat, 17 Jul 2010 00:00:00 +0200 Vandaag heb ik in Nationaal Park de Hoge Veluwe een macrofotografie workshop gegeven, toegespitst op het fotograferen van dagvlinders. De zaterdag daarvoor heb ik ter voorbereiding nog even ter plekke gefotografeerd. Zoals gepland stonden de distels en het sint-jacobskruid in bloei. Beide bloemen trekken met hun nectar veel vlinders aan en maken het mogelijk om samen met de kleuren van de bloemen mooie foto's te maken. Zo heb ik daar onderstaand bruin zandoogje op Sint-Jacobskruid gefotografeerd en de zeldzame grote parelmoervlinder op een distel.

Bruin zandoogje op Sint-Jacobskruid Bruin zandoogje (Maniola jurtina) op Sint-Jacobskruid.
Grote parelmoervlinder op een akkerdistel Grote parelmoervlindere (Argynnis aglaja) op een akkerdistel.
]]>
Jong vrouwtje vuurlibel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-316/Jong-vrouwtje-vuurlibel.htm Thu, 15 Jul 2010 00:00:00 +0200 Al weer een poosje geleden fotografeerde ik dit pas uitgeslopen vrouwtje vuurlibel. Als ze nog zo jong zijn hebben ze nog weinig kleur, maar juist deze fletse indruk vind ik wel weer heel mooi. Door de afwezigheid van zonlicht (dit was voor zonsopkomst nog) komen de kleuren erg mooi uit dankzij de combinatie met het frisse groen.

Pas uitgeslopen vrouwtje vuurlibel.
]]>
Meerdere foto's gepubliceerd in de Grasduinen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-317/Meerdere-foto's-gepubliceerd-in-de-Grasduinen.htm Sun, 11 Jul 2010 00:00:00 +0200 In de grasduinen van deze maand staan meerdere foto's van mij. Mijn uitsluipserie van de bruine korenbout staat er in en ook mijn foto van het mannetje venwitsnuitlibel staat er in.

Mijn uitsluipserie van een bruine korenbout in de grasduinen.
Mijn foto van een venwitsnuitlibel in de grasduinen.
]]>
Zomervakantie in Zuid-Frankrijk http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-2/Zomervakantie-in-Zuid-Frankrijk.htm Wed, 07 Jul 2010 00:00:00 +0200 Deze zomervakantie hebben Margreet en ik gebruikt om eens het mooie Zuid-Frankrijk te verkennen. Van te voren hadden we een gebied in de Provence uitgekozen dat een goede uitvalsbasis voor gevarieerde tochten was. Wat betreft natuur zaten we in de buurt van de Camargue, het deltagebied van de Rhone en een van Europa's meest bijzondere vogelgebieden. We zaten in de buurt van Les Alpilles, een kalkstenen miniatuur berggebiedje dat rijk is aan orchideeën, bloemen en vlinders en we zaten in de buurt van La Crau, een vroegere rivierbedding die nu een uniek, woestijnachtig biotoop vormt. Voor iedereen die die kant op gaat kan ik van harte de crossbill gids over deze regio aanbevelen, ik heb er veel aan gehad!

We hebben de reis in een dag gedaan omdat we gekozen hadden voor twee weken vakantie. Ik wilde die dan ook optimaal benutten. Zaterdagavond 19 juni waren we ter plekke en na een goede nacht kon de vakantie echt beginnen. De lucht was strak blauw en het was heerlijk weer, maar het waaide wel erg stevig, wat fotograferen tot een uitdaging maakte. Ik had op google maps via de satellietbeelden wat potentieel interessante veldjes opgezocht en een route uitgeprint om eens te bekijken. De eerste plek is direct raak want tijdens een korte wandeling zie ik onder andere dambordjes, een resedawitje, meerdere Spaanse eikenpages en een redelijk aantal grote tanglibellen. Het lukt hier om een mooie opname te maken van een mannetje grote tanglibel die op het pad zit. Bij een tweede plekje daar vlakbij zien we oranje luzernevlinder, een tweekleurige parelmoervlinder, een twee bleke blauwtjes en een verse koninginnenpage. Helaas betekent zien nog niet direct dat je er ook een mooie foto van hebt.

Grote tanglibel (Onychogomphus uncatus) in Zuid Frankrijk Het mannetje grote tanglibel, let op het achterlijf.

Maandag beginnen we vanwege de wind met het bekijken van het mooie stadje Arles waarin onder andere nog een groot amfitheater te zien is. Op de terugweg naar het huisje maken we nog een verkennende wandeling in de Alpilles. Het stikt hier van de zuidelijke heidelibellen en naast meerdere witjes, dambordjes en Spaanse eikenpages lukt het vooral om een eerste goede foto te maken van een van Europa's mooiste dagvlinders: de koninginnenpage. Het diertje is erg onrustig en vliegt meer dan het stilzit, maar met een klein half uurtje aan geduld en doorzettingsvermogen heb ik toch een acceptabele plaat van een heel mooi, gaaf exemplaar. De foto is misschien iets te krap, maar verder hoor je mij niet klagen.

Verse koninginnenpage (Papilio machaon) in de Provence Prachtig vers exemplaar van de koninginnenpage

Dinsdag staat dan de Camargue op de planning. We slapen weer lekker uit en rijden dan richting dit grote gebied. Al gauw zien we, zodra we het gebied inrijden, twee koereigers bij paarden. Helaas gebeurt dit achter een hek, dus is het niet te fotograferen. We rijden door en komen meerdere koereigers tegen, maar helaas geen een die op een paard of stier meelift. Eenmaal aangekomen bij Etange le Vacerres zien we vanaf een verhoogd uitkijkpunt onze eerste flamingo. Gelukkig de eerste van velen. We rijden verder naar een klein museum, met bijbehorend een aantal uitkijkhutten naar kleine poeltjes. Hier zie ik mijn eerste steltkluten, nog een aantal flamingo's en een lepelaar. Op de terugweg zie ik een van mijn mooiste doelsoorten voor deze vakantie: een scharrelaar vliegt de weg over. Dus in de ankers, bij het eerste het beste weggetje keren en jawel, hij laat zich prachtig fotograferen in de top van een tak. Wat een mooie gekleurde vogel! Ook zien we nog een kwak en een ralreiger vliegen, maar die verdwijnen te snel aan de horizon om te fotograferen. Na nog wat koereigers ver weg in een veld geplaat te hebben gaan we weer richting ons huisje.

Scharrelaar (Coracias garrulus) in de Camargue Scharrelaar

Woensdag hebben we een mooie wandeling gekozen in de omgeving van Les Baux, een middeleeuws stadje in de Alpilles. De omschrijving verteld dat de wandeling prachtige vergezichten geeft en dat blijkt absoluut niet overdreven. De prachtige zandstenen rotsformaties in combinatie met het verre zicht over de vlakke omgeving zijn de moeite waard. Nog leuker voor mijzelf, ik krijg hier mijn eerste goede foto van de witbandzandoog, een grote, zwart-witte vlinder. Ook mijn eerste waarneming ooit van een koningspage en het dwergdikkopje. Twee parende tweekleurige parelmoervlinders maken het plaatje compleet. Zo bij elkaar al weer een geslaagd dagje. 's Avonds heb ik eindelijk wat energie over om nog eens in de omgeving van Tarascon wat te gaan zoeken. Het valt niet mee een goed veldje te vinden en uiteindelijk kan ik in een veldje nog wat dambordjes vinden. Het lukt gelukkig wel om hier bij het laatste licht als ze al op hun rustplek zitten wat mooie foto's te maken.

Dambordje (Melanargia galathea) in de Provence Slapend dambordje

Donderdag is het tijd om vroeg op te staan en op zoek te gaan naar slapende vlinders. Ik kies ervoor om naar dezelfde plek te gaan waar ik op woensdag onder andere parende tweekleurige parelmoervlinders en koningspage heb gezien en gefotografeerd. Het valt niet mee om de vlindertjes slapend te vinden, maar gelukkig vind ik in ieder geval een tweekleurige parelmoervlinder die nog te koud was om te vliegen. Nadat het beestje een poos later is opgewarmd en wegvliegt ga ik nog even kijken op de plek waar ik tanglibellen had gefotografeerd. Het kan tenslotte altijd beter. Een leuke verassing was dat ik er dit keer weer een nieuwe soort vond: de gele rombout. Erg mooi krijg ik hem er nog niet op, maar in ieder geval wel herkenbaar.

In de loop van de middag vertrekken we naar de Camargue: het doel is het parque ornotologique en de hele westkant van de Camargue. Het is een ware belevenis om in het park wilde flamingo's in groepen te zien vliegen en landen. De wilde flamingo's zijn hier ook gewend aan mensen en laten zich prima benaderen voor een portret waarin alle details van deze mooie vogel te zien is. In Saint Marie de la Mer vliegen heel wat geelpootmeeuwen rond, dus altijd leuk om zo ook nog even een nieuwe soort mee te pakken, zelfs al komen ze ook genoeg in Nederland voor, ik had ze nog nooit bewust gezien.

Flamingo portret (Phoenicopterus roseus) in de Camargue - Zuid Frankrijk Portret van een flamingo in de Camargue

Vrijdag gaan we pas wat later op de dag wat doen: een mooie wandeling in de Alpilles staat op de agenda. We kiezen dit keer de zuid helling, de kant die volgens het gidsje erg interessant moet zijn voor vlinders. Eigenlijk zijn we net iets te laat want in sommige bochten van het pad verdwijnt de zon al achter de heuvels. Alleen het is nog zeker 25 graden, dus er vliegt nog genoeg. Ik vind nog een tweekleurige parelmoervlinder slapend, en we komen weer een nieuwe soort tegen: op deze open hellingen vliegt het Spaans oranje zandoogje in grote aantallen. Nog leuker, op de terugweg zie ik een page op zijn slaapplekje zitten, het blijkt de wegedoornpage te zijn. Opnieuw een nieuwe vlindersoort voor mij. Ik markeer de plek waar hij slaapt met een grote steen uit de berm zodat ik hem morgenochtend rustig met het eerste licht kan fotograferen. Het bleek dat er onder de grote steen een prachtige jonge trapslang verborgen lag, zo blijft Zuid-Frankrijk verrassen.

Wegedoornpage (Satyrium spini) op zijn slaapplaats Wegedoornpage op zijn slaapplaats

Zaterdag is een dagje waarop we een stad gaan bekijken, minder interessant dus voor in dit verslag. 's Ochtends ga ik nog wel terug naar de wegedoornpage om hem er goed op te zetten en dat lukt gelukkig prima. Tijdens de wandeling terug kom ik toch nog weer een andere vlindersoort tegen: het kaasjeskruiddikkopje.

Zondag avond nemen we ons voor nog eens lekker te gaan wandelen in de Alpilles. Een feest in Tarascon zorgt er alleen voor dat de hoofdstraat is afgesloten en we zijn gedwongen om het dorp in een andere richting te verlaten. Dit blijkt geen straf want we komen al gauw langs een mooie snelstromende beek. Dus even de auto in de berm parkeren en wat rondkijken. Dat levert in tien minuutjes kijken een aantal nieuwe soorten op: de kanaaljuffer vliegt hier met honderden en zijn druk met het afzetten van eitjes, de witte breedscheenjuffer ook en opnieuw kom ik de gele rombout tegen, dit keer een pas uitgeslopen exemplaar die mooi op een uitgebloeide distel poseert. Er vliegen ook grote hoeveelheden weidebeekjuffer rond, maar helaas geen Iberische of koperen beekjuffer. Nog even verder rijden levert zo mogelijk nog wat mooiers op: op een mooie helling lijkt de natuur haar gang te mogen gaan en is het een ruige begroeiing van grassen, bloemen en her en der wat bremstruiken. Tot mijn grote vreugde vind ik hier mijn eerste tijgerblauwtje, een van de mooiste blauwtjes. Ook kom ik hier zuidelijk oranje zandoogje en Spaans dambordje tegen.

Tijgerblauwtje (Lampides boeticus) op gras Tijgerblauwtje

De maandag is gereserveerd voor La Crau. Maar omdat we dat pas later op de dag gaan doen om te veel hitte te voorkomen ga ik 's ochtends eerst nog eens langs bij mijn nieuwe vlinderparadijs. Ik vind een icarus blauwtje slapend en omdat hij op zo'n mooi plekje zit kan ik het toch niet laten hem er even op te zetten. Ook een resedawitje laat zich slapend vinden en met het eerste zonlicht op de achtergrond levert dat een mooi kleurenpalet op. Als de zon al een poosje op is en alles begint te vliegen lukt het me om de bovenkant van het Spaans dambordje te fotograferen. Ik zie nog een tweede tijgerblauwtje en neem de tijd om een koninginnenpage er nog beter op te zetten. Erg leuk, want nu is het gelukt om ook de onderkant van de vleugels te fotograferen. Een paar honderd meter verderop stroomt nog een beekje waardoor ik in dit veldje verrast word met een prachtig vrouwtje witpuntoeverlibel. Ook zie ik een bruine winterjuffer vliegen.

Aan het einde van de middag gaan we dan richting het Pau de Mau reserve, de kern van de Crau vlakte. Ik hoop hier griel en witbuikzandhoen te vinden, maar helaas gaat dit niet door. Wel lukt het hier om een zwarte wouw en een duinpieper te fotograferen. Het kanaaltje dat langs de vlakte stroomt (Canal de Vergieres) is wel een echte libellen hotspot: naast ontzettend veel grote tanglibellen vliegt er gele rombout, zuidelijke en grote keizerlibel, veel beekoeverlibellen, witpuntoeverlibel en vroege glazenmaker. En gelukkig ook nog nieuwe soorten: de koperen beekjuffer en de mercuurwaterjuffer.

Koperen beekjuffer (Calopteryx haemorrhoidalis) langs Canal de Vergieres Koperen beekjuffer langs het Canal de Vergieres bij La Crau.

Dinsdag begint langzaam het einde van de vakantie er aan te komen en omdat de lavendel pas in juli echt bloeit hebben we de lavendelvelden van de Provence bewaard voor deze laatste paar dagen. We rijden richting Apt, op zoek naar mooie lavendelveldjes, maar het blijkt dat dat toch nog wel even zoeken is. Soms zien we in een dalletje meerdere veldjes liggen, maar die staan nog niet in bloei. Gelukkig komen we op een mooie helling meerdere velden naast elkaar tegen die al deels aan het bloeien is. Ik zie hier mijn eerste cleopatra, het zuidelijk broertje van onze citroenvlinder en te herkennen aan zijn oranje blosjes op de bovenvleugels. Ook zie ik kleine parelmoervlinder vliegen, maar helaas laat deze prachtige soort zich niet goed vastleggen. De blauwe ijsvogelvlinder waar ik op hoop laat zich niet zien, maar een oranje luzernevlinder (De witte ondersoort helice) die zich prachtig laat fotograferen maakt een hoop goed.

Cleopatra (Gonepteryx cleopatra) op lavendel in de Provence Cleopatra op lavendel in de Provence

Woensdag wil ik nog een keer naar de Camargue. Er zijn veel bijzondere vogelsoorten daar die ik nog niet heb kunnen vinden en ik heb nog een plaatje in mijn hoofd van flamingo's in vlucht bij een mooie zonsondergang. Dus gaan we rond een uur of 4 's middags die kant op: tijd om nog even te vogelen en daarna voor de zonsondergang te gaan. Ter plekke blijkt er net een boer een veld vol met water te laten lopen. Dat levert flink wat vogels op: een scharrelaar laat zich zien en fotograferen tussen de bladeren, er zijn grote aantallen zwartkopmeeuwen ter plekke en na wat zoekwerk kon ik ook een dunbekmeeuw ontdekken. Ruim tien koereigers ruziën om gevangen voedsel. Een stuk verder in een prachtig moerassig stukje kan ik twee ralreigers en een purperreiger zien, maar ze zitten veel te ver weg om te fotograferen. Een eindje verderop laat een overvliegende purperreiger zich beter op de gevoelige plaat vastleggen. Dan is het op naar de dijk, een goede plek aan de zuidoostkant van de Camargue om flamingo's te fotograferen die hun overnachtingsplek opzoeken. Hele slierten van soms wel 40 dieren vliegen over en ik neem talloze foto's, maar toch valt het niet mee echt dat plaatje te krijgen wat ik in mijn hoofd had. Gelukkig houd ik er wel degelijk een paar mooie sfeerplaten aan over.

Flamingo silhouet (Phoenicopterus roseus) bij zonsondergang in de Camargue - Zuid Frankrijk Flamingo silhouetten tegen een ondergaande zon

Nieuwe soorten

De volgende soorten heb ik voor het eerst in mijn leven goed op de foto kunnen zetten. Naast deze lijst heb ik nog een heel aantal nieuwe soorten gezien die helaas niet goed op de foto staan. Zo heb ik in de Camargue zuidelijke keizerlibellen en kwak zien vliegen en op grote afstand ralreiger zien vissen.

Vogels

  1. Flamingo
  2. Koereiger
  3. Kleine zilverreiger
  4. Purperreiger
  5. Scharrelaar
  6. Geelpootmeeuw
  7. Zwartkopmeeuw
  8. Dunbekmeeuw
  9. Steltkluut
  10. Duinpieper
  11. Zwarte wouw

Libellen

  1. Grote tanglibel
  2. Gele rombout
  3. Witpunt oeverlibel
  4. Witte breedscheenjuffer
  5. Oranje breedscheenjuffer
  6. Kanaaljuffer
  7. Mercuurwaterjuffer
  8. Koperen beekjuffer
  9. Bronslibel

Vlinders

  1. Bleek blauwtje
  2. Tijgerblauwtje
  3. Resedawitje
  4. Oranje luzernevlinder
  5. Cleopatra
  6. Tweekleurige parelmoervlinder
  7. Spaanse eikenpage
  8. Wegedoornpage
  9. Dambordje
  10. Spaans dambordje
  11. Spaans oranje zandoogje
  12. Zuidelijk oranje zandoogje
  13. Witbandzandoog
  14. Koninginnenpage
  15. Koningspage
  16. Dwergdikkopje
  17. Kaasjeskruiddikkopje
]]>
Zuid-Frankrijk galerij http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-318/Zuid-Frankrijk-galerij.htm Fri, 02 Jul 2010 00:00:00 +0200 Ik ben net terug uit het prachtige Zuid-Frankrijk. We zijn in de buurt van de Camargue geweest, een van Europa's mooiste vogel gebieden en huis voor ongeveer 20.000 flamingo's. En tijdens een vakantie in de Provence hoort er ook een bezoekje aan lavendelvelden bij. Ook zaten we bij Les Alpilles, een kalkstenen miniatuur berggebied dat erg rijk is aan vlinders. Alles bij elkaar heb ik bijzonder veel gezien en kunnen fotograferen. Nu eerst een nieuwe galerij met de fotografische hoogtepunten, over een paar dagen zal ik hier een reisverslag publiceren met daarin ook links naar achttien nieuwe vlindersoorten, negen nieuwe libellensoorten en tien nieuwe vogelsoorten.

Cleopatra (Gonepteryx cleopatra) in het riet
]]>
Vroege glazenmaker http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-314/Vroege-glazenmaker.htm Tue, 15 Jun 2010 00:00:00 +0200 De vroege glazenmaker stond vorig jaar al op het verlanglijstje. Heel uitbundig gekleurd is hij niet, maar de subtiele grijze vlekken aan de vleugelbasis in combinatie met de gele spijker en de subtiele gele banden aan de zijkant van het borststuk maken deze soort voor mij toch erg mooi. Alleen vaak gaat de soort erg laag in de begroeiing hangen, of ze vliegen juist onvermoeibaar rondjes. Erg lastig dus om een goede, rustige foto te maken. Deze week ben ik met wisselvallig weer naar een goede plek gegaan en had ik geluk, ik kon na wat zon zien waar ze precies vlogen en het lukte ze, tijdens een bewolkt moment, hangend in het riet te fotograferen. Voor mij dus een nieuwe soort.

Vroege glazenmaker (Aeshna isoceles) in het riet
Vroege glazenmaker (Aeshna isoceles)
]]>
Boerenzwaluwen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-313/Boerenzwaluwen.htm Sat, 12 Jun 2010 00:00:00 +0200 Een klein tijdje terug kon ik met mooi zonnig weer een volwassen boerenzwaluw fotograferen. Toen ik deze week ook nog eens prachtig een voersessie kon fotograferen waarbij een heel rijtje jonge boerenzwaluwen zat te roepen naar de overvliegende ouders leek het me goed deze foto's ook eens aan de soortenlijst toe te voegen.

Volwassen boerenzwaluw (Hirundo rustica)
Jonge boerenzwaluwen (Hirundo rustica) worden gevoerd
]]>
Vlinders fotograferen in de Eifel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-1/Vlinders-fotograferen-in-de-Eifel.htm Mon, 07 Jun 2010 00:00:00 +0200 De afgelopen week heb ik met het mooie weer de donderdag en de vrijdag vrij genomen. Op het programma stond een paar dagen fotograferen in de Eifel. Het hoofddoel: de blauwe vuurvlinder. Deze prachtige vlindersoort heeft bij de juiste lichtinval een laag halogeen paarsblauw reflecterende schubjes. Erg bijzonder, dus een mooi doel om eens een keer een trip aan te besteden. Uiteraard probeer je ook de nodige andere mooie soorten die daar voorkomen mee te pikken. Een verslag van een heerlijke trip, om zo te proberen wat inzicht te geven in mijn aanpak.

Nog even een waarschuwing: ik probeer echt een beeld te schetsen van het hele programma, dus voor alleen plaatjes kijken gewoon lekker doorscrollen ;)

Vooraf had ik uiteraard een hoop gegoogled, rondgevraagd via e-mail en zo een goed beeld gekregen van een aantal goede locaties in de Eifel. Hieruit kwam als hoofdlocatie het prachtige perlenbachtal. Een beekdal dat beroemd is om de enorme hoeveelheden wilde narcissen die daar in het voorjaar bloeien. Een stevige wandelroute beschrijving van een bioloog die op zijn site de Eifel beschrijft was mijn uitgangspunt. Aangezien ik bij weinig slaap erg snel hoofdpijn krijg en ik ter plekke graag met zonsopkomst wilde fotograferen heb ik besloten om niet om 3 uur 's nachts te vertrekken zodat ik de eerste ochtend er al op tijd ben, maar mijn energie te sparen en de eerste dag als verkenningsdag te houden, zodat ik dan effectief aan de slag kon de volgende ochtend. Dus vertrokken ik en mijn vader (die wilde wel mee) om negen uur richting het zuiden.

Vanwege het al warme weer nemen we een korte pauze en uiteindelijk rijden we rechtstreeks naar het startpunt van onze wandelroute, het dorpje Hofen. Rond twaalf uur zijn we ter plekke. De wandelschoenen gaan aan, de fototas met onder andere 500 millimeter lens erin (zo'n 8 kilo alles bij elkaar) gaat de rug op en we lopen langs de stromende beek het dal, speurend naar mogelijke waterspreeuwen, die zich helaas niet laten zien. Maar de vlinders hebben nu ook absolute prioriteit, dus de aandacht ligt al meer op wat er in de rijk begroeide bermen van het pad rondvliegt. Een eerste veldje dat langs de beek ligt lopen we in. Ik hoop langs de oever misschien een uitgeslopen bosbeekjuffer te vinden, een zeldzame soort voor Nederland, maar tot onze verassing zie ik hier in een mooi begroeid strookje al de eerste vuurvlinders. De eersten zijn vrouwtjes en die hebben niet de blauwe glans, dus even twijfel ik of het misschien bruine vuurvlinders zijn (Van boven lijken de soorten erg veel op elkaar), maar al gauw komt er ook een mannetje langs vliegen en in vlucht zie je af en toe een paarse gloed. Mijn eerste aanraking met dit prachtige beestje. Uiteraard worden er wat foto's gemaakt, maar de diertjes zijn al wat versleten en op een volgend veldje staat in de routebeschrijving pas de blauwe vuurvlinder genoemd, dus ondanks dat er hier zeker vijf zitten lopen we gauw verder.

De mooie onderzijde van de blauwe vuurvlinder  (Lycaena helle)

En ja hoor, ook op het volgende veldje staat het vol met adderwortel (de plant waarop de blauwe vuurvlinder haar eitjes afzet) en ook hier zien we al langs het pad een tweetal blauwe vuurvlinders vliegen. En ook de verwachte bonte dikkopjes zien we hier voor het eerst vliegen. Ook dit is een nieuwe soort voor mij, al komen ze op sommige locaties in Nederland wel voor. Wat een mooie beestjes. Om jullie geduld niet op de proef te stellen (uiteraard worden de mooiste foto's pas later genomen) hier alvast een foto van de mooie onderkant van de blauwe vuurvlinder. Het beestje is in het echt trouwens een vrij klein ding!

De mooie onderzijde van de blauwe vuurvlinder  (Lycaena helle)

Ook op dit veldje worden wat foto's genomen, maar om niet de hele boel daar plat te stampen door achter de vlinders aan te rennen lopen we weer lekker verder over het pad. Tegen 5 uur zijn we een kleine 4 kilometer ver gewandeld. Niet echt een hoge wandelsnelheid, maar we hebben inmiddels een eerste aardbeivlinder, bonte dikkopjes, een bosbeekjuffer en zeker vijftig blauwe vuurvlinders gezien. Al een geweldige ervaring. Ook heb ik op een groot hooiland zeker twintig minuten achter een ringoogparelmoervlinder aangerend (een erg zeldzame soort), maar hij liet zich niet fotograferen. Terwijl mijn vader even uitrust in het zonnetje neem ik nog even goed de tijd om een mooie foto te maken van de blauwe vuurvlinder. Na wat experimenteren besluit ik dat ik graag wat minder registrerende foto's wil maken en dus stap ik over op mijn lievelingsmethode: tegenlicht. Zeker op het verse mannetje wat ik heb gevonden werkt dit goed omdat ze dan een mooie rand van witte franje langs de vleugel hebben. Grappig detail is dat hij hier op de narcis bladen zit te zonnebaden.

Een blauwe vuurvlinder (Lycaena helle) met tegenlicht gefotografeerd

We lopen de route terug en besluiten te eten bij een restaurantje aan het begin van de route, want ik heb me bedacht dat ik graag nog een keer gaan kijken of ik nu in het laatste licht deze mooie soort kan fotograferen en ik hoop dat ik ze al op hun slaapplek kan vinden of dat ik de ringoogparelmoer kan vinden. Als ik 's avonds al weet waar ze hun slaapplek hebben gekozen hoef ik 's ochtends niet extra vroeg uit bed om hun slaapplek voor zonsopkomst te zoeken. Ik moet zeggen, na ongeveer 8 kilometer (plus alles kilometers achter vlinders aan ;)) gaat een koud biertje er wel erg goed in. Om 7 uur begint de zon al redelijk te zakken en herhaal ik de route. De eerste veldjes loop ik voorbij en waar we erg veel blauwe vuurvlinders hadden gezien ben ik wezen zoeken naar slapende vlinders. Het lag inmiddels namelijk in de schaduw van de bomen. Tot mijn verbazing geen vlinder te vinden dus loop ik verder. Op een volgend veldje valt net het laatste zonlicht en hier zitten de blauwe vuurvlinders nog prachtig met open vleugels het laatste licht op te vangen. En het lukt me hier om in dit mooie licht de blauwe glans te fotograferen. Helaas hebben alle vuurvlinders de vervelende eigenschap hun vleugels nooit volledig open te houden, maar altijd in een V. Ik kies er dus voor om een kant helemaal scherp te hebben.

De prachtige glans op de blauwe vuurvlinder (Lycaene helle)

Wanneer ook hier de zon verdwijnt achter de bomen ontdek ik de reden waarom ze niet op hun slaapplek te vinden zijn: ik zie een tweetal vlinders de bomen in vliegen. Mijn hoop om dus een slapend exemplaar te vinden is nogal getemperd en dus loop ik nog verder naar het veldje waar ik de ringoog gezien had in de hoop hem slapend terug te vinden. Na ruim een uur zoeken geef ik het op en loop de 4 kilometer weer terug. Tot mijn verbazing vind ik op de rand van dit veldje toch nog een blauwe vuurvlinder. Erg gaaf, ik heb een reden om vroeg op te staan. Al teruglopend blijf ik de randen van het pad scannen op slapende bonte dikkopjes en vlakbij het laatste veldje vind ik ook nog een slapende aardbeivlinder. Met statief maak ik nog een foto omdat het beestje er erg mooi bijzit, net voor een grote grijze kei.

Aardbeivlinder (Pyrgus malvae) rustend op smalle weegbree

Bij de auto aangekomen is 1 ding zeker, ik ben geen ervaren wandelaar, want de blaren staan op mijn tenen. Bij ons appartement aangekomen lees ik snel de foto's uit, bewerk de mooiste kort na en na een douche duik ik lekker het bed in. Het is dan half twaalf en de wekker staat op 5 uur. Helaas kan ik meestal niet zo goed slapen wanneer ik veel nieuwe indrukken heb dus ik slaap slecht. Maar goed, je bent niet elke dag in de Eifel, dus even doorbijten en om 5 uur eruit, een broodje mee voor ontbijt achter het stuur en gaan met die banaan. Een beetje jammer dat de plek waar ik twee vlinders weet te zitten een kleine 4 kilometer wandelen is, en dus stevig de pas erin. Bij de vuurvlinder aangekomen kan ik hem mooi onder de dauw fotograferen. Wel bijzonder, maar helaas is het niet mijn beste foto, en voordat de zon er op komt te staan blijkt het beestje zich in een onhandige hoek gedraaid te hebben waardoor ik er geen goede foto meer van kan maken. De zon blijkt in een erg onhandige hoek op te komen want om half 7 komen pas de eerste boomtoppen in het licht te staan. Ik neem nog wat tijd om te zoeken naar de ringoog, maar zonder succes.

Dus maar terug naar de aardbeivlinder. Jammer, maar zo langs het pad onder de bomen duurt het wel tot 's middags voor de zon er een keer op staat. Dus pluk ik het bloempje waar hij op zit (vlinders vliegen dus niet weg als het te koud is) en loop het veld waar de zon inmiddels op staat in. Binnen 30 seconden zijn de vleugeltjes open gevouwen en kan ik een foto maken als het beestje zijn vleugeltjes weid strekt om zo veel mogelijk warmte op te vangen. Al snel vliegt hij definitief weg en omdat het al weer negen uur is geweest loop ik terug richting het apartement. Op de terugweg valt mijn oog op de kleuren die reflecteren in de beek. De zon schijnt helder groen op de bomen, de lucht is strakblauw en dat geeft prachtige kleuren in het water. Ik neem dus zeker twintig minuten de tijd om hier wat abstracte foto's met lange sluitertijd te maken. Helemaal mijn ding en ik ben dan ook erg tevreden over een van de resultaten.

Abstracte opname van stromend water

Hierna is het hoogste tijd om te ontbijten en dan op verkenning te gaan.

De middag gebruiken we om twee andere locaties te verkennen. Via wat tips had ik nog de naam van een mooi dal gekregen en dus rijden we die kant op (zo'n dertig kilometer verderop). Twee dalen worden verkend en in 1 treffen we vooral veel orchideën aan, in de andere weer een aantal blauwe vuurvlinders, maar vooral de bonte dikkopjes vallen hier op, zeker tien vliegen er op een veldje. Helaas begint mijn hoofd me rond drie uur te vertellen dat het zo genoeg is en dus rijden we terug naar ons appartement. Om 4 uur lig ik op bed. Ik hoop dat ik met een tukkie tot het eten nog weer wat moed heb om na het eten in het laatste licht te fotograferen. Helaas valt de hoofdpijn erg tegen en na het eten duik ik opnieuw het bed in.

Vanwege de hoge bomen om het veldje waar de vele dikkopjes zaten besluiten we 'uit te slapen' tot 7 uur. We kunnen dan de auto inpakken en vanaf half 8 is het mogelijk te ontbijten. Na het ontbijt gauw richting de bonte dikkopjes. Helaas blijkt het hele veldje dit keer al wel volop in de zon te liggen, maar gelukkig zijn de dikkopjes nog niet echt opgewarmd, dus houden ze hun vleugels nog mooi open af en toe. Dat levert, zeker bij dit vrij kleurrijke vlindertje, mooie plaatjes op.

Bont dikkopje(Carterocephalus palaemon) met de vleugels open

Tot mijn positieve verassing maken ook nog twee prachtige, verse ringoogparelmoervlinders hun opwachting en geven mij de kans hun mooie oranje bovenkant prachtig te fotograferen. Af en toe wil een van de twee prima met gesloten vleugels blijven zitten, dus ook de onderkant, waar de karakteristieke ringetjes te zien zijn, kan prima worden gefotografeerd.

Ringoogparelmoervlinder (Boloria eunomia) op zwarte rapunzel

Mijn vader had, toen ik met hoofdpijn op bed lag, het stadje Monschau nog verkend en daar in de stad zowel waterspreeuw als grote gele kwikstaarten gezien. Leuke soorten om te fotograferen, dus na twee uur vlinders fotograferen word het tijd te bewijzen dat ik mijn 500 millimeter niet voor niets meezeul. We gaan het stadje in en komen helaas alleen een grote gele kwikstaart tegen. Ik moet zeggen, met een grote telelens middenin een toeristisch stadje fotograferen trekt de nodige aandacht. Inmiddels is het twee uur 's middags en ik wil voor 5 uur nog mijn vlinder monitoring route voor de vlinderstichting lopen.

Dus met twee stevige blaren, zere voeten van het vele wandelen, drie tekenbeten en ruim duizend foto's rijd ik als een bijzonder tevreden man naar huis.

]]>
Grutto's tussen zuring en boterbloem http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-310/Grutto's-tussen-zuring-en-boterbloem.htm Wed, 02 Jun 2010 00:00:00 +0200 Mei is de maand waarin je prachtige portretten kan maken van grutto's tussen de bloemen: zuring, boterbloem en fluitekruid bloeit volop en geeft zo net even dat beeste extra aan de platen van deze prachtige weidevogel. Een mooie gelegenheid om eens een aantal foto's van deze prachtige soort toe te voegen aan mijn soortenlijst.

Grutto (Limosa limosa) tussen de wilde bloemen
Grutto (Limosa limosa) portret/></a></div>
<div class=Grutto (Limosa limosa) in een veld boterbloemen
Grutto (Limosa limosa) tussen het fluitekruid
]]>
Landkaartje voorjaarsvorm http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-312/Landkaartje-voorjaarsvorm.htm Mon, 31 May 2010 00:00:00 +0200 Het landkaartje is een erg mooi, maar ook bijzonder vlindertje. De soort vliegt namelijk in twee 'versies' rond. De voorjaarsgeneratie heeft veel oranje op de vleugels met zwarte stipjes, de zomergeneratie is zwart wit van boven. De mooie oranje bovenkant van de voorjaarsvorm fotograferen stond al een poosje op de verlanglijst. Eindelijk heb ik er eentje gevonden die goed meewerkte en mooi op een vrijstaande grasspriet ging zitten. Op dezelfde dag kon ik ook nog een mooie plaat maken van de mooi getekende ondervleugel van deze bijzondere vlindersoort.

Voorjaarsvorm landkaartje - bovenzijde van de vleugels
Voorjaarsvorm landkaartje - onderzijde van de vleugels
]]>
Weidebeekjuffer op fluitekruid http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-311/Weidebeekjuffer-op-fluitekruid.htm Thu, 27 May 2010 00:00:00 +0200 De afgelopen week ben ik op zoek geweest naar de zeldzame beekrombout, maar helaas zonder succes. Als troost werkte deze weidebeekjuffer wel geweldig mee door op een ideaal plekje in het fluitekruid te gaan zitten. Dat maakt dat je dan toch als een tevreden man naar huis kan.

Weidebeekjuffer (Calopteryx splendens) op fluitekruid
]]>
De meeuwen familie http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-285/De-meeuwen-familie.htm Sun, 23 May 2010 00:00:00 +0200 Voor de afwisseling ben ik eens mijn archief in gedoken om te kijken welke vogelsoorten ik nog wel gefotografeerd had, maar niet heb toegevoegd aan mijn soortenlijst.

De familie van de meeuwen bleek een groep die hier duidelijk in uitblonk, genoeg foto's, maar omdat ik me nooit echt in meeuwen had verdiept zaten ze allemaal bij elkaar in mijn archief. Met het vogelboekje erbij heb ik mijn kennis eens wat opgevijzeld en bij deze introduceer ik drie algemene meeuwensoorten: de kokmeeuw, de zilvermeeuw en de kleine mantelmeeuw.

Kleine mantelmeeuw (Larus fuscus)
]]>
Uitsluipende bruine korenbout http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-307/Uitsluipende-bruine-korenbout.htm Wed, 19 May 2010 00:00:00 +0200 Dit jaar heb ik voor de eerste keer de moeite genomen om een uitsluipserie te fotograferen. Dit vereist nogal wat geduld omdat het uitsluipproces van libellen enkele uren in beslag neemt. In mijn geval heb ik gezocht naar een uitsluipende bruine korenbout, waarvan de larve te herkennen is aan de haakjes op het lijf. Deze mooie libellensoort is vrij zeldzaam en daarom is het extra leuk hier een mooie foto serie van te maken.

De serie is toegevoegd als special in mijn portfolio. Aan het einde van dit hele proces ziet het verse, nog niet volledig uitgekleurde mannetje er zo uit:

Vers
]]>
Fitis tussen uitlopend groen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-308/Fitis-tussen-uitlopend-groen.htm Sat, 15 May 2010 00:00:00 +0200 Een poosje geleden kreeg ik de fitis die in de top van een wilg zat mooi op ooghoogte in beeld omdat ik in een verhoogde vogelkijkhut zat. In combinatie met tegenlicht en jong uitlopend groen leverde dat een leuk plaatje op. Aangezien het mijn eerste goede foto is van dit toch wel algemene vogeltje is het ook een nieuwe soort in mijn soortenlijst.

Fitis (Phylloscopus trochilus) in een wilg
]]>
Eerste workshop een groot succes! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-309/Eerste-workshop-een-groot-succes!.htm Mon, 10 May 2010 00:00:00 +0200 Afgelopen zaterdag heb ik voor het eerst een workshop verzorgd in macrofotografie. Het was een erg gezellige en leuke dag waarbij zowel ik als de deelnemers het prima naar onze zin hebben gehad. Dankzij het koude, bewolkte weer konden de deelnemers goed de tijd nemen om libellen te fotograferen.

De dag begon om half tien op dezelfde plek waar we ook gingen oefenen. We starten met een kort introductierondje om elkaar een beetje te leren kennen. Daarna heb ik mijn best gedaan om in een korte inleiding het nodige te vertellen over de uitdagingen in macro fotografie en dan ook toegespitst op het fotograferen van libellen.

Rond een uur of tien zijn we van start gegaan met het fotograferen van libellen. Ondanks het koude, regenachtige weer waren er die nacht een aantal libellen larven uitgeslopen en waren bezig zich uit hun oude huid te wurmen en zich te transformeren van een onderwater levende larve naar volwassen libel. Een langzaam proces waardoor je prachtig de kans krijgt de dieren te fotograferen. In het begin heb ik vooral ook laten zien hoe een statief in zo'n situatie van onschatbare waarde kan zijn.

Het gebruik van statief tijdens de workshop

Statief gebruik tijdens mijn workshop macro fotografie

Nadat ik zelf een aantal libellen had aangewezen begonnen ook de deelnemers in te zien hoe je het riet en de planten af kan speuren op zoek naar slapende of uitsluipende libellen en kwam iedereen goed aan fotograferen toe. Uiteraard heb ik ook geprobeerd om tijdens het fotograferen mee te kijken met de deelnemers en tips gegeven over de keuze van diafragma, de invalshoek en het kijken naar de omgeving. Voor mijzelf was het ook erg leuk om te zien hoe de deelnemers zelf toch ook weer hun eigen inbreng en kijk op fotografie meenemen, voor mijzelf ook zeker weer verfrissend.

De deelnemers in actie

De deelnemers in actie

Om twaalf uur was het praktijk gedeelte afgelopen en zijn we naar een restaurantje in de buurt gereden om daar de foto's te bekijken en bespreken. Dat dit een essentieel onderdeel was van de workshop bleek ook uit de feedback van een van de deelnemers:

"De bespreking was erg leerzaam en het is altijd erg fijn om meteen het resultaat te zien van iedereen. Deze stap is onmisbaar als je wilt leren."

Ook deelnemer Eljah Trum, oprichter van photofacts laat zich positief uit over de bespreking in een verslag van hem op photofacts.

Nabespreking van de foto's

Nabespreking van de fotoƎs

Ook Peter van Veen (medeblogger op photofacts) nam deel aan de workshop. Op zijn eigen blog moorfotografie heeft hij ook een verslag van de dag geschreven en in zijn artikel is er ook een korte video impressie te zien.

Al met al mag ik denk ik spreken van een geslaagde dag: ik heb het naar mijn zin gehad en ook de deelnemers vonden het een leerzame en gezellige ervaring. Reden genoeg dus om hier mee verder te gaan! Mocht u na het lezen van dit verslagje ook wel zin krijgen in een workshop macrofotografie, meld u dan aan als geïnteresseerde onderaan mijn workshop pagina, dan houd ik u op de hoogte over de komende workshops.

]]>
Rietzanger en kleine karekiet http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-296/Rietzanger-en-kleine-karekiet.htm Sun, 09 May 2010 00:00:00 +0200 Zoals al verteld heb ik mogen genieten van baltsende en zingende rietzangers bij Ameide. En uiteraard probeer ik dat natuurlijk mooi in beeld te krijgen, wat redelijk lukte aangezien de rietzangers drukker waren met elkaar dan met mij. In ieder geval zolang ik me maar rustig hield en op dezelfde plek achter mijn statief bleef staan. Aangezien ik ook al foto's had van zijn broertje, de kleine karekiet leek het me leuk om de familie van de rietzangers te introduceren in mijn soortenlijst.

Rietzanger

Rietzanger (Acrocephalus schoenobaenus) zingt in het riet

Kleine karekiet

Kleine karekiet (Acrocephalus scirpaceus) in een wilg
]]>
Zingende snor in het riet http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-306/Zingende-snor-in-het-riet.htm Fri, 07 May 2010 00:00:00 +0200 Een poosje terug ben ik op bezoek gegaan bij de Zouweboezem. Een bijzonder mooi en rijk natuurgebied bij Ameide, een stukje onder Utrecht. Deze plek is in het voorjaar bij uitstek geschikt om zingende vogels in het riet te bewonderen. Grote aantallen rietzangers zingen om het hardst in de rietpluimen om hun territorium af te bakenen en de continue triller van de snor is prachtig te horen. Echt een aanrader voor de natuurliefhebber!

De snor is een soort die zich meestal niet laat zien, je hoort hem alleen diep in het riet zingen. Dat ik dus direct bij mijn eerste bezoek deze soort vrij op de foto kon zetten was een buitenkansje. Het is dan ook een nieuwe soort in de soortenlijst.

Snor (locustella luscinoides) zingt in het riet
]]>
Geoorde fuut http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-291/Geoorde-fuut.htm Tue, 04 May 2010 00:00:00 +0200 Afgelopen week heb ik een ochtendje vrij genomen om een prachtige vogelsoort te fotograferen: de geoorde fuut. Deze kleine vogels laten zich in Breda prachtig fotograferen en dus ben ik met windstille omstandigheden om half 5 opgestaan om op tijd ter plekke te zijn. De vogels werkten lekker mee aan na een aantal uurtjes had ik er een paar prachtige foto's aan over gehouden. De onderstaande vind ik zelf het mooiste, maar ik heb nog twee andere foto's toegevoegd aan de soortenlijst.

Geoorde fuut met een laag standpunt
]]>
Kluut http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-281/Kluut.htm Tue, 27 Apr 2010 00:00:00 +0200 De kluut heb ik al een poosje in mijn vogel galerij staan, maar uiteraard hoort deze prachtige, gracieuze vogel ook in de soortenlijst. Op dit moment is het de enige soort in deze familie, maar ik hoop deze zomer ook zijn verwant, de steltkluut tegen te komen in zuid Frankrijk.

Deze foto is vlak voor zonsopkomst genomen en heeft daardoor prachtige subtiele kleuren

Kluut op Texel

Het silhouet van de kluut, met mooie schittering op het water om het af te maken.

Kluut in tegenlicht
]]>
De mussen familie http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-280/De-mussen-familie.htm Fri, 23 Apr 2010 00:00:00 +0200 Tijd om eens een algemene, maar vaak over het hoofd geziene familie toe te voegen aan de soortenlijst. De familie van de mussen is een kleine familie van onopvallende vogeltjes. De huismus is het bekendste en meest algemene lid en staat op de rode lijst vanwege grote achteruitgang in aantallen. Erg jammer, want het getjilp van deze vogeltjes geeft toch een gezellig sfeertje wat niet zou mogen verdwijnen. Zijn minder voorkomende broertje is de ringmus.

Huismus mannetje (passer domesticus).
]]>
Grote zilverreiger in broedkleed http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-289/Grote-zilverreiger-in-broedkleed.htm Mon, 19 Apr 2010 00:00:00 +0200 Soms kom je niet thuis met waar je op hoopt, maar is er onverwachts wel een ander onderwerp wat goed meewerkt. Vorige week heb ik een ochtend in de kijkhut van de lepelaarsplassen gezeten in de hoop op de zeldzame ringsnaveleend. De eend liet zich helaas niet bewonderen, maar deze grote zilverreiger in broedkleed liet zich prachtig fotograferen. Voor mij wel een leuke vangst omdat ik nog nooit eerder had gezien dat de grote zilverreiger een zwarte snavel kreeg in de broedtijd. Als je dan nog een mooie stoot naar prooi vast kan leggen heb je toch weer een mooi beeld.

Stotende grote zilverreiger in broedkleed
]]>
Grutto in tegenlicht http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-286/Grutto-in-tegenlicht.htm Wed, 14 Apr 2010 00:00:00 +0200 Meerdere trips in de vroege ochtend heb ik gemaakt in de hoop op een roepende grutto in tegenlicht. Het was al een keertje gelukt, maar met onderstaande foto vielen alle omstandigheden nog beter op hun plek: het was flink afgekoeld die nacht en door de lage temperatuur werd er een ademwolkje zichtbaar. Het allereerste warme zonlicht zorgde voor een prachtige warme tint en een oplichtend randje langs de veren. Reden genoeg om deze foto toe te voegen aan mijn favorieten.

Roepende grutto in tegenlicht
]]>
Scholekster in tegenlicht http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-269/Scholekster-in-tegenlicht.htm Mon, 12 Apr 2010 00:00:00 +0200 In het voorjaar kom je ook weer vaker de scholekster tegen in het binnenland. De vogel hieronder liet zich prachtig in sfeervol tegenlicht fotograferen.

Dit leek me ook een goed moment om deze soort toe te voegen aan mijn soortenlijst, en ik heb hier ook een foto van parende scholeksters en van een scholekster met worm toegevoegd. Ik wil de komende tijd meer beelden uit mijn archief toevoegen aan de lijst.

Scholekster in tegenlicht.
]]>
Nog een blauwborst http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-305/Nog-een-blauwborst.htm Wed, 07 Apr 2010 00:00:00 +0200 Met veel plezier heb ik de afgelopen week de nodige uurtjes langs een rietkraag doorgebracht in de hoop nog mooiere foto's van rietgors en blauwborst te kunnen nemen. Vooral het licht kon nog wel beter. Met onderstaande foto van een blauwborst mannetje in het allereerste, warme zonlicht ben ik dan ook erg tevreden! Ook het onscherpe riet vind ik hier veel toevoegen.

Blauwborst zingt in het riet
]]>
Rietgors mannetje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-304/Rietgors-mannetje.htm Sat, 03 Apr 2010 00:00:00 +0200 Hopend om de blauwborst nog een keer te kunnen bewonderen heb ik vanmorgen weer een tijd langs de rietkraag gestaan. De blauwborst liet zich helaas op een korte baltsvlucht na niet zien, maar gelukkig werkte dit mannetje rietgors wel mee, door prachtig op een stengel te gaan zitten zingen. Ook een volwassen man liet zich even fotograferen in het riet.

1e jaars rietgors in een rietpluim
Volwassen rietgors man in een rietpluim
]]>
Blauwborst in het riet http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-303/Blauwborst-in-het-riet.htm Sun, 28 Mar 2010 00:00:00 +0100 Een van de andere hoogtepunten van het voorjaar is voor mij absoluut de blauwborst. Dit prachtige vogeltje zingt volop rond deze tijd om zijn territorium te markeren en is soms prachtig te zien en fotograferen. Het onderstaande beeld ben ik erg blij mee omdat de natuurlijke rietomgeving zo mooi deel uitmaakt van de foto.

Nog bijzonderder eigenlijk is dat ik ook het vrouwtje blauwborst gezien heb. Dit onopvallende vogeltje zie je eigenlijk nooit omdat ze een verborgen leven in het riet leid. De foto van het vrouwtje is toegevoegd aan mijn blauwborst pagina.

Blauwborst zingt in het riet
]]>
De grutto&apos;s zijn er weer! http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-302/De-grutto&apos;s-zijn-er-weer!.htm Wed, 24 Mar 2010 00:00:00 +0100 Voor mij een ultiem begin van de lente. Grote groepen grutto's in de lucht die al roepend elkaar vertellen dat dit stukje weiland toch echt hun territorium is. Heerlijk!

En het genieten van dit soort prachtige momenten in de natuur gaat bij mij natuurlijk gepaard met het fotograferen van deze fotogenieke weidevogels. De onderstaande foto van een roepende grutto in tegenlicht geeft voor mij het voorjaar mooi weer.

Roepende grutto op een paal
]]>
Pestvogels op sierappels http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-301/Pestvogels-op-sierappels.htm Tue, 09 Mar 2010 00:00:00 +0100 Elk jaar hoop ik weer op een bezoek van pestvogels in de winter. Soms worden deze mooie vogels hele winters nauwelijks waargenomen, maar sinds een poosje zitten er weer 4 stuks in Zwolle. Een goede reden dus om er een langs te gaan.

De onderstaande foto vind ik zelf het meest geslaagd vanwege de opgezette kuif.

Pestvogel met opgezette kuif
]]>
Waterpieper en graspieper http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-300/Waterpieper-en-graspieper.htm Thu, 25 Feb 2010 00:00:00 +0100 Een poosje terug lukte het om een mooi portretje te maken van een waterpieper. Een onopvallend vogeltje dat moeilijk te onderscheiden is van zijn broertje, de veel gefotografeerde graspieper.

Een goede reden om deze twee vogeltjes eens op te nemen in de soortenlijst.

Waterpieper
Waterpieper
Graspieper
Waterpieper
]]>
Grote zilverreiger http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-299/Grote-zilverreiger.htm Mon, 22 Feb 2010 00:00:00 +0100 De weersvoorspelling beloofde winterse buien, dus had ik een goede reden om buienradar in de gaten te houden. Toen het er aan dreigde te komen heb ik een rondje gereden in de omgeving van Zwolle. Ik hoopte kleine zwanen te fotograferen, maar die zaten veel te ver van de weg af. Ik heb me wel uitstekend vermaakt met een jagende grote zilverreiger die op een braakliggend terrein in 5 minuten tijd twee woelmuizen wist te verschalken. Dat leverde de onderstaande plaatjes op.

Jagende grote zilverreiger met woelmuis
]]>
Witoogeend http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-298/Witoogeend.htm Mon, 15 Feb 2010 00:00:00 +0100 Op de dag dat ik op zoek ben gegaan naar de Siberische taling heb ik ook nog een rondje gemaakt in de omgeving van Zwolle. Bij Genemuiden kwam ik in een haven dit prachtige mannetje witoogeend tegen die dankzij het koude weer en meerdere andere eenden om zich heen niet schuw was.

Het zonnetje kwam ook nog even door en daardoor kon ik onderstaande foto maken.

Witoogeend in de haven van Genemuiden.
]]>
Siberische taling http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-297/Siberische-taling.htm Wed, 10 Feb 2010 00:00:00 +0100 De afgelopen week was er een prachtige exotische eendensoort waargenomen in Almelo. De siberische taling. Deze eend komt van oorsprong uit Azië (Japan en China) en Siberië. Het beestje kan lange afstanden trekken, maar of dit exemplaar daadwerkelijk op eigen kracht hier is gekomen is de vraag. Het dier kan ook ontsnapt zijn uit een voillere.

Maar het beestje komt niet op brood af, heeft geen ringen om, geen gekortwiekte vleugels, dus het zou een wild exemplaar kunnen zijn.

Wat het ook is, een prachtig eendje is het en een mooie soort voor op de soortenlijst.

Siberische taling in Almelo.
]]>
Boomsilhouet in de sneeuw http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-293/Boomsilhouet-in-de-sneeuw.htm Fri, 05 Feb 2010 00:00:00 +0100 Ik heb geprobeerd op een grauwige dag de egale lucht en het egale sneeuwdek te gebruiken om dit mooi boom silhouet tot zijn recht te laten komen. Het resultaat is het onderstaande grafische beeld dat aan de landschappen galerij is toegevoegd.

Boom silhouet in de sneeuw op het Kootwijkerzand.
]]>
Merel in de sneeuw http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-290/Merel-in-de-sneeuw.htm Tue, 26 Jan 2010 00:00:00 +0100 Het voordeel van in een appartementje wonen is dat je met wat geluk vogels op ooghoogte kan fotograferen, terwijl ze in een boom zitten. Als je dan nog een mooi laagje sneeuw op de takken hebt kun je leuke plaatjes maken vanuit de woonkamer. Zoals bij deze merel.

Merel mannetje in de sneeuw.
]]>
Kootwijkerzand in de sneeuw http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-292/Kootwijkerzand-in-de-sneeuw.htm Thu, 21 Jan 2010 00:00:00 +0100 Als er een laag sneeuw ligt is het Kootwijkerzand een prachtige plek om foto's te maken. Aangezien je niet de enige bent die dat idee heeft is het wel een uitdaging om er iets bijzonders van te maken, met net dat beetje meer. Mijn beste resultaat met een stukje originaliteit is een landschapsfoto met de maan in beeld en een mooi stukje sneeuw waar nog niet doorheen geploegd was. De foto is iets voor zonsopkomst gemaakt en is te vinden in de winter galerij.

Het Kootwijkerzand in de sneeuw.
]]>
Witte zwanen in een witte wereld http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-287/Witte-zwanen-in-een-witte-wereld.htm Sat, 16 Jan 2010 00:00:00 +0100 Tijdens een rondje in de omgeving van Kampen kwam ik deze twee knobbelzwanen in de sneeuw tegen. De onscherpe herhaling in de achtergrond en de witte vogels in een witte wereld maken het voor mij een mooi plaatje.

Een goede reden om deze foto toe te voegen aan mijn winter galerij.

Twee knobbelzwanen in de sneeuw.
]]>
De omstandigheden zijn cruciaal http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-277/De-omstandigheden-zijn-cruciaal.htm Sun, 10 Jan 2010 00:00:00 +0100 Misschien dat dit wel een beetje te veel een open deur is, maar ik weid er toch een tip aan omdat het een van de meest essentiële onderdelen van een foto is: de omstandigheden. Uiteindelijk maakt niet alleen je onderwerp, maar ook de omstandigheden de foto. Hierbij denk ik vooral aan weersomstandigheden: mist, wolken, een mooie zonsopkomst. Of juist regen en storm.

Eigenlijk zitten er twee aspecten in deze tip: kies bewust je weersomstandigheden. Maar tegelijk, wees daarin ook creatief: kijk verder dan naar alleen het eerste en het laatste licht.

Opnieuw zou ik hier gewoon wat voorbeeldjes noemen: wil je herfst kleuren fotograferen? Bezoek eens een bos terwijl het mistig is waardoor de kleuren prachtig uit kunnen komen. Wil je mooie kleuren in de lucht? Wacht eens tot de zon net onder de horizon is verdwenen bij een zonsondergang en het laatste licht de wolken van onderen beschijnt. Kijk uit naar de eerste heldere vriesnachten in het najaar waarin er vaak prachtige lagen grondmist ontstaan.

Maar probeer ook eens verder te denken: probeer eens 's nachts een foto van een ruige wolkenlucht te maken terwijl de maan half door de wolken schijnt, ga eens op zoek naar paddenstoelen terwijl het plenst van de regen. De omstandigheden kunnen vooral bij creatieve keuzen een doorslaand succes zijn.

Uiteindelijk zeggen beelden meer dan duizend woorden. Hieronder dus een paar voorbeeldjes ter illustratie.

Knobbelzwaan in perfecte verstilling
Knobbelzwaan in verstilde, mistige setting
Stralen in de mist in het bos.
Mist, zonlicht en bos kan prachtig combineren
Een winters landschap met sneeuw en een opkomende zon.
Sneeuw, opkomende zon en een heldere lucht
Eekhoorn met vallende sneeuw.
Eekhoorn in vallende sneeuw
]]>
Mezen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-282/Mezen.htm Mon, 04 Jan 2010 00:00:00 +0100 Deze winter zijn we al gezegend met prachtig winterweer en vooral de sneeuw levert natuurlijk mooie fotogenieke situaties op. Het is dan ook een leuke uitdaging om te proberen zangvogeltjes in vallende sneeuw te fotograferen. In de afgelopen weken heb ik mijn schuilhutje in mijn vaders tuin opgezet en heb ik wat uurtjes zitten verkleumen in de hoop dat de vallende sneeuw samenviel met een bezoekje van tuinvogels.

Een koolmeesje die met zijn opgezette veren een mooi pluizenbolletje vormde gaf mij de kans een mooie opname te maken terwijl de sneeuw met bakken naar beneden kwam. Een goede reden om de familie van de mezen te introduceren in mijn soortenlijst. Naast de koolmees heb ik ook de pimpelmees, de zwarte mees en de matkop toegevoegd aan mijn soortenlijst.

Koolmees met vallende sneeuw.
]]>
Kleine zwanen in vlucht http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-288/Kleine-zwanen-in-vlucht.htm Mon, 28 Dec 2009 00:00:00 +0100 Ik ben een laatst eens op zoek geweest naar kleine zwanen. Deze prachtige vogels hoopte ik te fotograferen in de sneeuw. Helaas is dat niet echt gelukt, maar dit stel dat met het eerste licht langsvloog leverden wel een mooi plaatje op.

Kleine zwanen in vlucht met zonsopkomst.
]]>
Goudplevieren http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-284/Goudplevieren.htm Tue, 22 Dec 2009 00:00:00 +0100 Tijdens mijn rondje Lauwersmeer kwam ik nog een groepje goudplevieren tegen tussen het berijpte gras. Altijd leuk om hier een plaat van te maken met een scherpe vogel en de rest van de groep onscherp in de achtergrond.

Goudplevieren in een berijpt veld.
]]>
Roodborstje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-283/Roodborstje.htm Wed, 16 Dec 2009 00:00:00 +0100 Ik heb dit jaar weer eens een rondje Lauwersmeer gedaan en heb daar natuurlijk redelijk wat vogels gezien. Dit roodborstje wilde het beste meewerken en ging prachtig tussen de duindoorn bessen zitten.

Roodborst in duindoorn.
]]>
Kraaien http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-279/Kraaien.htm Sat, 12 Dec 2009 00:00:00 +0100 Vandaag opnieuw de introductie van een nieuwe familie in de soortenlijst: de kraaien. Een afwisselende familie omdat ook de gaai en ekster er deel van uitmaken. Ook een lastig te fotograferen familie omdat het veelal schuwe vogels zijn.

Mooie beelden van deze familie zijn mijn opnames van bonte kraaien, genomen in Polen. Ze zijn daar erg tam omdat ze foerageren op restafval van de visserij. Maar mijn favoriet is dan weer gefotografeerd in Nederland, omdat het een mooie habitat opname is: de onderstaande foto waarin een bonte kraai op het ijs loopt tussen de meeuwen.

Ook kauwtjes zijn aangepast aan mensen in de stad en daardoor goed te fotograferen.

Bonte kraai op het ijs (Corvus cornix).
]]>
Kwikstaarten http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-264/Kwikstaarten.htm Sun, 06 Dec 2009 00:00:00 +0100 Met al het grijze weer en de korte dagen van de laatste tijd is het de hoogste tijd om eens in het archief te duiken en mijn soortenlijst eens uit te breiden.

Te beginnen met een nieuwe familie die ik nog niet heb toegevoegd: de kwikstaarten. Voornamelijk een voorjaars- en zomer familie, maar het is altijd leuk om in deze grijze tijden terug te denken aan deze vrolijke familie.

De gele kwikstaart, witte kwikstaart en rouwkwikstaart vullen mijn vogel soortenlijst aan tot honderd soorten.

Gele kwikstaart (Motacilla flava).
]]>
IJsduiker http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-278/IJsduiker.htm Tue, 01 Dec 2009 00:00:00 +0100 De ijsduiker is een zeldzame wintergast in Nederland. Ik had het geluk dat er eentje redelijk in de buurt was gesignaleerd. Het liefst had ik een flinke plensbui gehad voor net even wat extra's in de foto, maar je hebt het weer niet altijd voor het kiezen.

Na een middagje plat liggend op een steiger heb ik de vogel in ieder geval mooi kunnen fotograferen vanaf een goede afstand. Als hij zich dan ook nog even lekker uitrekt heb je al met al een leuke aanwinst.

IJsduiker rekt zich uit.
]]>
Geluk dwing je af http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-276/Geluk-dwing-je-af.htm Fri, 27 Nov 2009 00:00:00 +0100 In mijn vorige fototip over voorbereiding kreeg ik de vraag hoe je nu zo precies kan weten wanneer de weersomstandigheden goed uitvallen. Het eerlijke antwoord daarop is natuurlijk: dat weet je nooit zeker tot je daadwerkelijk ter plekke bent. Onderweg naar het Kootwijkerveen kwam ik door dichte mist heen, had ik een stuk totaal heldere lucht en een gedeelte bijna alleen maar wolken. Dat het ter plekke dus goed uitviel zou je ook geluk kunnen noemen. Deze tweede tip is dan ook een logisch vervolg op mijn tip over voorbereiding. Hoe goed je voorbereiding ook is, uiteindelijk moet je nog steeds het geluk afdwingen.

Ik denk dat in de jaren dat ik gefotografeerd heb de onderstaande foto hiervan het beste resultaat is: Dit is foto van een groep kraanvogels op het ijs, genomen in de Engbertsdijksvenen. Deze vogels zijn in Nederland flink zeldzaam en zulke grote groepen zijn helemaal een uitzondering. De combinatie met ijs is in Nederland met onze zachte winters nog weer meer bijzonder en dat je ze dan ook nog met het mooie eerste ochtendlicht kunt fotograferen betekend een kans van eens in je leven. Ik heb in mijn leven denk ik wel honderd bezoekjes gebracht aan het Engbertsdijksveen gebied, maar deze ochtend zal ik niet snel vergeten.

Kraanvogels op het ijs in de Engbertsdijksvenen
Een groep kraanvogels op het ijs in de Engbertsdijksvenen

Nou is het bovenstaande voorbeeld natuurlijk wel heel bijzonder, maar het is wel een sterk voorbeeld voor dat je uiteindelijk ook geluk moet hebben en afdwingen. Kort gezegd: hoe meer je buiten loopt, hoe vaker je op stap gaat, hoe vaker je 'gelukjes' tegenkomt. Ik ben soms tien of twintig keer op een plek op zoek geweest naar libellen terwijl je dan een keer een hele bijzondere soort tegen het lijf loopt. En soms ga je op zoek naar een leuke soort en de vierde keer lukt het om een vlinder prachtig op een mooie bloem vast te leggen, terwijl ze de andere keren veel te snel opvlogen, alleen hoog in de bomen rondvlogen of uberhaubt niet te zien waren.

Dit zijn zo maar wat voorbeeldjes die allemaal laten zien dat je zo vaak mogelijk op stap moet om geluk af te dwingen en betere foto's te krijgen, die net dat beetje extra hebben.

]]>
Een goede voorbereiding is het halve werk http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-275/Een-goede-voorbereiding-is-het-halve-werk.htm Fri, 20 Nov 2009 00:00:00 +0100 Volgens mij is een van de belangrijkste aspecten van een goede foto de voorbereiding. Dit is voor mij dus tip nummer een: goede voorbereiding. Je zou het zo kunnen samenvatten: 'bedenk goed wat je wilt en wanneer je waar wilt zijn'.

Deze tip is op alle aspecten van fotografie van toepassing, maar nog het meeste toepasbaar bij landschapsfotografie, omdat juist daar de weersomstandigheden een ontzettend essentieel onderdeel van het resultaat zijn. Je moet dus weten welk plekje je wilt fotograferen, wanneer de zon daar in de goede hoek staat, wat voor omstandigheden je wilt. Zo had ik al een poos een beeld in mijn hoofd van het Kootwijkerveen. Dit prachtige ven dat bij natuurfotografen vaak wel bekend is vanwege de mooie vliegden die daar staat is een prachtige locatie om een landschapje te fotograferen. Ik had nagedacht dat ik een windstille ochtend wilde vanwege de reflectie. Ik wilde het liefst wat mist (ik ben een sfeermens), en om het plaatje interessant te maken was ook een mooie wolkenlucht vereist. Voor subtiele kleuren zou ik de beste kans maken rond of voor zonsopkomst. Wanneer je zo duidelijk hebt wat je wilt, en je hebt een bepaald beeld in je hoofd, dan is het een kwestie van met dat beeld in je hoofd de omstandigheden in de gaten houden.

In de herfst heb je het meeste kans op wisselvallige weer, met af en toe zon, af en toe regen in combinatie met ochtendmist. Een interessante en mooie tijd voor landschapsfotografie dus. In die periode is het een kwestie van de weersvoorspellingen goed bijhouden en je kansen uit meten. Op den duur lijkt dan alles redelijk gunstig te zijn. Vervolgens kun je de wekker op tijd zetten (in mijn geval was het een uur of 2 voor zonsopkomst). Aangezien de voorspellingen nooit helemaal accuraat kunnen zijn kijk ik 's ochtends altijd even uit het raam hoe het eruit ziet. Lijkt het tegen te vallen kruip ik terug in bed. Lijkt het goed dan duik ik even snel achter de laptop om de laatste weersvoorspellingen en de satellietbeelden te bekijken. Zien de satellietbeelden er goed uit, dan stap ik in de auto.

De bovenstaande voorbereiding leverde deze foto op, genomen ongeveer 20 minuten voor zonsopkomst:

Kootwijkerveen in ochtendmist gehuld
Kootwijkerveen met mist en zachte pasteltinten
]]>
Kootwijkerveen in pasteltinten http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-274/Kootwijkerveen-in-pasteltinten.htm Sun, 15 Nov 2009 00:00:00 +0100 De afgelopen weken is het weer niet al te best, maar bij uitzondering valt het wisselvallige weertype bijzonder goed uit. En met een flinke dosis geluk kun je dan toch prachtige foto's maken. Op een windstille ochtend ben ik ruim voor zonsopkomst richting het Kootwijkerveen vertrokken in de hoop dat de omstandigheden ter plekke goed uit zouden vallen. Een subtiel beetje mist, wat wolken en subtiele kleuren van het zonlicht dat bijna doorkomt maakt het onderstaande beeld tot een van mijn meest favoriete foto's tot nog toe. Hij is dan met trots aan zowel mijn favorieten als aan de landschaps galerij toegevoegd.

Kootwijkerveen voor zonsopkomst.
]]>
Herfstbeekje in de Belgische Ardennen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-273/Herfstbeekje-in-de-Belgische-Ardennen.htm Sat, 07 Nov 2009 00:00:00 +0100 Als je al in zuid Limburg bent is een uitstapje naar de Belgische Ardennen natuurlijk een kleine stap. En de watervallen en stroompjes die je daar kunt vinden zijn natuurlijk vooral in de herfst een prachtige locatie om te fotograferen. Vandaar dat ik deze foto van dit mooie beekje heb toegevoegd aan mijn herfst galerij.

Bosbeek in de herfst.
]]>
Zonsopkomst in zuid Limburg http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-272/Zonsopkomst-in-zuid-Limburg.htm Mon, 02 Nov 2009 00:00:00 +0100 Tijdens een lang weekeinde in zuid Limburg werd ik getrakteerd op een prachtige zonsopkomst. Met een mooi uitzicht vanaf een heuvel en een groepje bomen krijg je dan al gauw een spectaculaire foto. Het resultaat is dan ook toegevoegd aan mijn landschaps galerij.

Zonsopkomst in zuid Limburg.
]]>
Holland polderlandschap http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-270/Holland-polderlandschap.htm Mon, 19 Oct 2009 00:00:00 +0200 De typisch Hollandse polderlandschappen kunnen best mooie foto's opleveren. Mits er een mooie lucht boven hangt. In de onderstaande foto ben ik erg tevreden over de pastel tinten en de weidsheid van het landschap.

Typisch Hollands polderlandschap
]]>
Sfeer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-266/Sfeer.htm Tue, 06 Oct 2009 00:00:00 +0200 September is werkelijk waar een prachtige maand om 's ochtends vroeg sfeerbeelden te fotograferen. De zon die prachtig door een mistige ochtend komt na een heldere nacht geeft mij een heerlijk gevoel als ik buiten loop met mijn camera. Het lukt niet altijd om deze sfeer vast te leggen in een foto, maar het onderstaande plaatje geeft voor mij die heerlijke, soms bijna magische sfeer erg goed weer.

De zon door de bomen op een mistige ochtend
]]>
Jonge ree http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-262/Jonge-ree.htm Sun, 27 Sep 2009 00:00:00 +0200 Deze jonge ree kon ik samen met moeder en broertje een hele tijd observeren en fotograferen vanuit de auto. Ze hadden mijn aanwezigheid geaccepteerd.

Ik heb uit de hele serie aan foto's het onderstaande beeld gekozen omdat ik de blik het beeld uit een stuk spanning vind toevoegen aan de foto.

Ree (Capreolus capreolus).
]]>
Living on the edge http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-267/Living-on-the-edge.htm Thu, 24 Sep 2009 00:00:00 +0200 Een poos geleden kreeg ik een mailtje met de vraag om het origineel van een foto van mij door te sturen. Het ging om een foto van een blauwe reiger in de sneeuw die gebruikt zou worden in een boek. Een paar dagen terug werd het onderstaande boek, 'living on the edge', langs gebracht met de post. Een prachtig dik boek met bijzonder veel informatie over vogeltrek.

Het is een eer om een heel klein onderdeeltje te mogen zijn van dit boekwerk.

Mijn foto van een blauwe reiger in living on the edge.
Mijn foto van een blauwe reiger in living on the edge.
]]>
Vrouwtje roodborsttapuit in ruig grasland http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-263/Vrouwtje-roodborsttapuit-in-ruig-grasland.htm Mon, 21 Sep 2009 00:00:00 +0200 Wanneer het macro seizoen afgelopen is kan ik me weer volledig richten op andere onderwerpen. En dat is zeker weer leuk, verfrissend en uitdagend. Vooral mijn streven om dieren sfeervol en met omgeving op de foto te zetten blijft een leuke uitdaging waarin je soms succesjes boekt.

Zo ook toen ik laatst deze roodborsttapuit in het eerste licht tegen het lijf liep. Ze liet zich goed benaderen met de auto en ik heb bewust gekozen voor een tegenlicht opname waarin ook de heide (het typische leefgebied van deze vogel) de ruimte heeft gekregen.

Roodborsttapuit (Saxicola torquata).
]]>
Bruinrode heidelibel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-245/Bruinrode-heidelibel.htm Thu, 17 Sep 2009 00:00:00 +0200 Een poosje geleden is kwam ik deze uitsluipende bruinrode heidelibel tegen. Altijd een buitenkansje om een libel te fotograferen en vooral de vleugeladers komen prachtig uit bij uitsluipers. Het blijft ook bijzonder om te zien hoe teer en kwetsbaar een pas uitgeslopen libel is. Het lichaam is nog zacht en doorzichtig en het beestje is nog niet mobiel.

Ik vrees dat ik met deze heidelibel afscheid moet nemen van het macro seizoen. Gelukkig is de herfst ook weer prachtig voor andere onderwerpen.

Bruinrode heidelibel (Sympetrum striolatum).
]]>
Vers mannetje bruine vuurvlinder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-260/Vers-mannetje-bruine-vuurvlinder.htm Sun, 13 Sep 2009 00:00:00 +0200 Dit jaar heb ik meerdere keren gezocht naar bruine vuurvlinders. Het grootste probleem, vooral bij de mannetjes, is dat ze zo ontzettend snel versleten zijn. Al gauw verliezen ze hun mooie witte franjes aan de vleugelranden en zit het bruin vol beschadigingen. Ik was dan ook blij verrast om laat in het seizoen opeens een prachtig vers mannetje rond te zien vliegen. Het diertje was nog puntgaaf en had een prachtige glans op de vleugels. Genoeg reden om er een poos achteraan te hollen.

Bruine vuurvlinder (Lycaena tityrus).
Bruine vuurvlinder (Lycaena tityrus).
]]>
Een plaatsje in de grasduinen agenda http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-261/Een-plaatsje-in-de-grasduinen-agenda.htm Tue, 08 Sep 2009 00:00:00 +0200 De afgelopen week viel er een leuk pakketje op de deurmat: een gratis grasduinen agenda. Het bleek dat ik met mijn inzending voor de fotowedstrijd van grasduinen (een krokus) een plekje had veroverd. Erg leuk natuurlijk om jouw foto te zien staan in een agenda die overal in de boekhandels ligt.

Foto in de grasduinen.
]]>
Heivlinder en kleine heivlinder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-258/Heivlinder-en-kleine-heivlinder.htm Thu, 03 Sep 2009 00:00:00 +0200 De kleine heivlinder is op dit moment de meest zeldzame vlinder van Nederland en het gaat niet goed met de soort. Misschien niet de meest spectaculaire of kleurrijke soort, maar toch zou het zonde zijn als deze vlinder uit Nederland verdwijnt. Reden des te meer om te proberen de soort te fotograferen nu het nog kan.

Samen met de kleine heivlinder voeg ik ook een aantal beelden van de heivlinder toe aan mijn lijst van vlindersoorten. Onderstaande foto is van de 'gewone' heivlinder.

Heivlinder (Hipparchia semele).
]]>
Sleedoornpage http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-259/Sleedoornpage.htm Sun, 30 Aug 2009 00:00:00 +0200 Wat mij betreft staat de sleedoornpage zeker in de top drie van mooiste vlinders van Nederland. Om te fotograferen is het alleen een erg lastige soort: de vlinders leven eigenlijk alleen hoog in de bomen en ze zijn vrij zeldzaam. Alleen overdag komen de vrouwtjes wel eens naar beneden om op de jonge sleedoornstruiken hun eitjes af te zetten en wat nectar te snoepen.

Ik ben dan ook vier keer wezen zoeken naar deze prachtige soort voordat het gelukt is er eentje te zien te krijgen. Dat maakt het natuurlijk wel extra uitdagend en daarom ben ik des te meer tevreden met deze foto van de prachtige onderzijde van deze vlinder. De foto laat nog wat te wensen over, dus volgend jaar ga ik het zeker weer proberen!

Sleedoornpage (Thecla betulae).
]]>
Kempense heidelibel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-257/Kempense-heidelibel.htm Wed, 26 Aug 2009 00:00:00 +0200 Ik had al een poos plannen om een keer achter de kempense heidelibel aan te gaan. Deze zeldzame en erg mooie soort komt helaas alleen in het zuiden van ons land voor, dus afgelopen week ging de wekker om vier uur af om met zonsopkomst ter plekke te zijn.

Het was een prachtige ochtend en ik heb de libel kunnen vinden, dus ik heb er geen spijt van gekregen.

Kempense heidelibel (Sympetrum depressiusculum).
]]>
Hooibeestje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-254/Hooibeestje.htm Thu, 20 Aug 2009 00:00:00 +0200 Het hooibeestje lijkt van afstand een vrij saai, bruinig vlindertje. Als hij vliegt zie je wel dat de bovenvleugel mooi oranje is, maar erg opvallend zal de soort nooit worden. Tenzij je het zonlicht door de oranje bovenvleugel ziet vallen en het hele beestje mooi oplicht, inclusief de harige randen van de vleugels en de snuit. Dan is het opeens een prachtig beestje.

Hooibeestje (Coenonympha pamphilus).
]]>
Bruin blauwtje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-255/Bruin-blauwtje.htm Tue, 18 Aug 2009 00:00:00 +0200 Het bruin blauwtje is een vrij zeldzame soort die in Nederland voornamelijk nog in de duinen te vinden is. Als Zwollenaar is het dan best handig om familie in Alkmaar te hebben, zodat je nog eens in het westen van het land komt en daar deze mooie vlinder op de foto kan zetten. De sterke wind aan de kust het erg uitdagend maakt om deze soort te fotograferen, maar het diepe bruin en oranje van dit mooie vlindertje is zeker de extra moeite waard.

Bruin blauwtje (Plebejus agestis).
]]>
Icarusblauwtje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-252/Icarusblauwtje.htm Fri, 14 Aug 2009 00:00:00 +0200 Opnieuw heb ik dit jaar een prachtig vrouwtje van het icarusblauwtje voor mijn lens gekregen. Dit keer heb ik er in de vroege ochtend een hele poos achteraan gezeten. Onderstaande beeld in het bedauwde gras vind ik een heerlijk frisse plaat van een prachtig vlindertje.

Icarusblauwtje (Polyommatus Icarus).
]]>
Groene glazenmaker http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-253/Groene-glazenmaker.htm Wed, 12 Aug 2009 00:00:00 +0200 De groene glazenmaker is een prachtige, maar zeldzame libellensoort die in Nederland helaas erg achteruit gaat. Reden des te meer dat ik blij ben dat ik er een poosje terug een paar mooie foto's van heb kunnen maken. Ik was erg blij dat het een mannetje was dat ik voor de lens kreeg vanwege de prachtig blauw gekleurde ogen met het heldergroene borststuk.

Groene glazenmaker (Aeshna viridis).
]]>
Vrouwtje bruine vuurvlinder in vedergras http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-251/Vrouwtje-bruine-vuurvlinder-in-vedergras.htm Sun, 09 Aug 2009 00:00:00 +0200 Ik heb dit jaar meerdere trips besteed aan het zoeken en fotograferen van bruine vuurvlinders. De vrij zeldzame soort had ik voor deze zomer nog nooit gezien en het was een mooie uitdaging om ze te vinden. Bijzonder is het dan als je ze onverwachts ook nog op andere plekken tegenkomt en kan fotograferen. Ik heb meerdere beelden van zowel het mannetje als het vrouwtje, maar met het onderstaande sfeerbeeld ben ik wel heel erg blij.

Bruine vuurvlinder (Lycaena tityrus).
]]>
Keizersmantel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-250/Keizersmantel.htm Thu, 06 Aug 2009 00:00:00 +0200 In Nederland is hij uiterst zeldzaam, in Oostenrijk heb ik ze op veel plekken gezien. De Keizersmantel. Maar ondanks dat ik ze veel gezien heb was het een hele uitdaging er goede foto's van te maken. Ik ben redelijk tevreden over het onderstaande resultaat.

Keizersmantel (Argynnis paphia).
]]>
Ringoogparelmoervlinder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-249/Ringoogparelmoervlinder.htm Tue, 04 Aug 2009 00:00:00 +0200 De grootste verrassing van mijn trip was een kleine populatie van ringoogparelmoervlinders. De soort is niet bepaald algemeen in Oostenrijk en komt in Nederland niet voor, dus het was erg leuk om een aantal exemplaren te vinden op adderwortel in een natte alpenweide.

Ringoogparelmoervlinder (Boloria eunomia).
]]>
Zilveren maan http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-228/Zilveren-maan.htm Sun, 02 Aug 2009 00:00:00 +0200 De zilveren maan is een prachtige parelmoervlinder die in Nederland vrij zeldzaam is. Omdat ik deze soort monitor voor de vlinderstichting heb ik ze toch al veel gefotografeerd. Nu ik de soort ook in Oostenrijk ben tegen gekomen, onder andere prachtig op echte koekoeksbloem, heb ik een mooie aanleiding om eens een aantal foto's van deze soort toe te voegen.

De onderstaande foto waarbij de soort op grote pimpernel zit is in Nederland genomen.

Zilveren maan (Boloria selene).
]]>
Purperstreepparelmoervlinder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-246/Purperstreepparelmoervlinder.htm Fri, 31 Jul 2009 00:00:00 +0200 De eerste ochtend na onze aankomst kwam ik vlakbij ons huisje al een nieuwe parelmoervlinder soort tegen. Erg leuk, aangezien de purperstreepparelmoervlinder een prachtige vlinder is. Ik heb er dan ook twee ochtenden aan besteed en ben erg tevreden over de resultaten.

Purperstreepparelmoervlinder (Brenthis ino).
]]>
Herdersparelmoervlinder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-248/Herdersparelmoervlinder.htm Wed, 29 Jul 2009 00:00:00 +0200 Een van mijn mooiste doelsoorten voor Oostenrijk was een typische bergsoort: de herdersparelmoervlinder. Dit vaak prachtig warm gekleurde vlindertje wilde ik graag met de vleugels dicht op de foto zien te krijgen. Wanneer de zon goed schijnt is de soort erg actief en zit nooit lang stil, maar dankzij wat bewolking is het toch gelukt om deze soort te portretteren.

Herdersparelmoervlinder (Boloria pales).
]]>
Nieuwe vlindersoorten uit Oostenrijk http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-247/Nieuwe-vlindersoorten-uit-Oostenrijk.htm Mon, 27 Jul 2009 00:00:00 +0200 De komende dagen zal ik met een aantal updates mijn mooiste vlinderfoto's uit Oostenrijk toevoegen aan de soortenlijst. Als start heb ik al een heel aantal nieuwe soorten toegevoegd:

Naast nieuwe soorten heb ik ook een heel aantal nieuwe of betere foto's kunnen nemen van bestaande soorten. Zo heb ik een aantal foto's van het koevinkje toegevoegd en is de zomervorm van het landkaartje toegevoegd. Mijn trots is een grote parelmoervlinder waarin mooi de onderkant van de vleugels te zien is.

Onderstaand groot geaderd witje is een van mijn favoriete foto's van de vakantie, deze prachtige soort ben ik meerdere malen tegen gekomen en daar had ik niet op durven rekenen.

Groot geaderd witje (Aporia crataegi).
]]>
Koevinkje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-244/Koevinkje.htm Fri, 10 Jul 2009 00:00:00 +0200 Soms lukt het om een foto te maken die net even wat meer heeft dan een standaard soorten foto. Over het onderstaande koevinkje ben ik erg te spreken omdat het meer dan gewoon een vlinder portret is. De plaat toont sfeer en habitat van de vlinder.

Koevinkje (Aphantopus hyperantus).
]]>
Grote parelmoervlinder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-243/Grote-parelmoervlinder.htm Wed, 08 Jul 2009 00:00:00 +0200 De grote parelmoervlinder is een vrij zeldzame parelmoervlinder die in Nederland alleen nog op de Veluwe en de Waddeneilanden voorkomt. Ik heb er twee daagjes Veluwe voor uitgetrokken, maar het blijft een uitdaging er een mooie foto van te maken.

grote parelmoervlinder (Argynnis aglaja).
]]>
Vuurlibel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-242/Vuurlibel.htm Mon, 06 Jul 2009 00:00:00 +0200 De vuurlibel is een soort die erg in opkomst is in Nederland. Deze prachtig rode soort hoopte ik dit jaar dan ook vast te kunnen leggen. Vanwege het tegenlicht vind ik de kleur erg mooi uitkomen.

Op de soorten pagina is er ook een foto van het minder fel gekleurde vrouwtje te zien.

Vuurlibel (Crocothemis erythraea).
]]>
Icarus blauwtje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-238/Icarus-blauwtje.htm Fri, 03 Jul 2009 00:00:00 +0200 Voor dit jaar had ik het vrouwtje icarusblauwtje op mijn wenslijst staan. De vrouwtjes hebben een bruine vleugel met een mooie blauwe berijping met oranje stippen langs de zoom. Erg fotogeniek, dus de uitdaging was om deze mooie bovenzijde goed op de foto te krijgen.

Icarusblauwtje (Polyommatus icarus).
]]>
Paapje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-241/Paapje.htm Tue, 30 Jun 2009 00:00:00 +0200 Toen ik op zoek was naar veenhooibeestjes in het Fochteloërveen kwam ik een aantal paapjes tegen die redelijk goed benaderbaar waren. Een goede reden om eens terug te komen met mijn telelens. En daar heb ik geen spijt van gekregen want het is me gelukt om een paar mooie foto's te maken van dit mannetje.

Paapje (Saxicola rubetra).
]]>
Veenhooibeestje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-240/Veenhooibeestje.htm Sun, 28 Jun 2009 00:00:00 +0200 Twee avonden heb ik besteed aan het fotograferen van het veenhooibeestje. Dit vlindertje vliegt in redelijk grote aantallen rond in het Fochteloëerveen, maar komt nog maar op een andere locatie in Nederland voor en is daarmee dan ook een erg zeldzame soort. De vlinders kruipen erg diep weg in de begroeiing als ze niet vliegen, dus het is een flinke uitdaging ze op de foto te zetten. Ik ben niet ontevreden.

Veenhooibeestje (Coenonympha Tullia).
]]>
Veenbesblauwtje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-237/Veenbesblauwtje.htm Mon, 22 Jun 2009 00:00:00 +0200 Het veenbesblauwtje is een bijzonder zeldzaam vlindertje omdat hij zulke hoge eisen stelt aan zijn omgeving. Eitjes worden bijna alleen op veenbes afgezet en hierdoor komt het vlindertje nog maar op een paar plaatsen in Nederland voor. Ik ben dan ook erg blij een mooie tegenlicht opname te hebben van dit mooie vlindertje.

Veenbesblauwtje (Plebejus optilete).
]]>
Plasrombout http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-234/Plasrombout.htm Fri, 19 Jun 2009 00:00:00 +0200 Toen ik 's ochtends vroeg deze plasrombout tegenkwam was dat een aangename verrassing. Ik had de soort niet verwacht op die plek, maar wilde hem wel graag eens fotograferen. De soort is redelijk zeldzaam en mijn eerste rombout, dus een leuke aanwinst.

Plasrombout (Gomphus Pulchellus).
]]>
Weidebeekjuffer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-233/Weidebeekjuffer.htm Tue, 16 Jun 2009 00:00:00 +0200 De weidebeekjuffer is een vrij algemene juffer die het goed doet. Ik vind de soort bijzonder fotogeniek met zijn glanzende lichaam en gebandeerde vleugels. De soort is wel gebonden aan beken en daardoor moet je toch iets meer op de juiste plekken komen om ze te vinden. Daarom ben ik nog steeds erg tevreden dat ik deze soort in de buurt van Zwolle heb kunnen vinden.

Weidebeekjuffer (Calopteryx Splendens).
]]>
Vuurjuffer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-236/Vuurjuffer.htm Sat, 13 Jun 2009 00:00:00 +0200 De vliegtijd van de vuurjuffers loopt weer hard op zijn eind. Het was dus een positieve verrassing toen ik dit mannetje hangend in de heide vond. De heide heeft op dit moment verse uitlopers die ook prachtig rood kleuren en dat maakt dit plaatje voor mij helemaal af.

Vuurjuffer (Pyrrhosoma nymphula).
]]>
Tengere grasjuffer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-231/Tengere-grasjuffer.htm Thu, 11 Jun 2009 00:00:00 +0200 Ik heb een aantal middagen besteed aan het fotograferen van de tengere grasjuffer. Een redelijk zeldzaam juffertje dat vooral in nieuw gegraven water voorkomt. Het mannetje lijkt erg op het lantaarntje, maar het blauwe deel achterop het lijf is verdeeld over twee segmenten. Het vrouwtje varieert nogal van kleur.

Tengere grasjuffer (Ischnura Pumilio).
]]>
Distelvlinder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-235/Distelvlinder.htm Sun, 07 Jun 2009 00:00:00 +0200 Misschien is het u wel opgevallen dat er erg veel vlinders te zien zijn overal. Op dit moment zijn er enorme aantallen distelvlinders in Nederland.

Deze vlinders zijn afkomstig uit Afrika. De distelvlinder kan over enorme afstanden trekken en bij gunstige omstandigheden kom je ze opeens overal tegen. Een buitenkans om ze te fotograferen dus dit jaar. Voor mij is het een nieuwe soort, dus ik ben er erg blij mee.

Distelvlinder (Vanessa cardui) op een margriet.
]]>
Glassnijder http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-232/Glassnijder.htm Thu, 04 Jun 2009 00:00:00 +0200 Een poos terug is het mij gelukt om 's ochtends vroeg een glassnijder te vinden die het nog te koud had om weg te vliegen.

Dat geeft de mogelijkheid om hem rustig op de foto te zetten en dan probeer ik altijd te zoeken naar een beeld waarin de omgeving ook een rol speelt. Het frisse groen van het riet vind ik hier zeker wat toevoegen.

glassnijder (Brachytron Pratense).
]]>
Wielewaal http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-221/Wielewaal.htm Fri, 29 May 2009 00:00:00 +0200 Ook redelijk algemeen in Roemenië, maar ontzettend schuw, is de wielewaal. Het is niet eenvoudig om een wielewaal te fotograferen, ik heb uren lang in een schuilhut gezeten om deze foto's te maken. Zweten als een otter omdat de zon op je hutje brand is niet echt leuk, maar het resultaat is het voor mij meer dan waard.

Wielewaal (Oriolus Oriolus)
]]>
Ooievaar http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-220/Ooievaar.htm Wed, 27 May 2009 00:00:00 +0200 Eentje die zeker in de lijst van typisch Roemeense vogels thuis hoort is de ooievaar. Bijna elk dorp heeft een eigen broedpaar vanwege het grote voedselaanbod van insecten, sprinkhanen en ander ooievaars voedsel.

Een goede reden om de familie van de ooievaars aan de soortenlijst toe te voegen. De foto bij dit nieuwsitem toont de ooievaar in zijn typische foerageer habitat.

Ooievaar (Ciconia Ciconia) in zijn territorium
]]>
Klauwieren http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-219/Klauwieren.htm Sun, 24 May 2009 00:00:00 +0200 Met een korte serie updates zal ik de komende tijd meer vogelfoto's uit Roemenië toevoegen aan de soortenlijst.

Om te beginnen de familie van de klauwieren. De grauwe klauwier is een erg algemene vogel in Roemenië en ook de klapekster en kleine klapekster heb ik mooi kunnen fotograferen daar.

Grauwe klauwier (Lanius Collurio) man
]]>
Gewone oeverlibel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-227/Gewone-oeverlibel.htm Sat, 16 May 2009 00:00:00 +0200 Deze gewone oeverlibel vond ik 's ochtends vroeg in het riet. De dauw voegt de heerlijk ochtendsfeer toe aan de foto.

Een foto waarop je de libel van achter ziet is ook toegevoegd aan de soortenlijst.

Gewone oeverlibel (Orthetrum Cancellatum) in de vroege ochtend.
]]>
Watersnuffel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-226/Watersnuffel.htm Thu, 14 May 2009 00:00:00 +0200 De watersnuffel is een erg algemeen juffertje. Maar dat maakt ze zeker niet minder mooi. Dit vrouwtje vond ik 's ochtends in de heide en ik kon mooi het takje in de achtergrond gebruiken voor een onscherpe herhaling.

Een tweede foto waarin de achtergrond kleur goed combineert met een ander vrouwtje is toegevoegd aan de soortenlijst.

Watersnuffel (Enallagma Cyathigerum) in struikheide
]]>
Indische ganzen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-209/Indische-ganzen.htm Tue, 12 May 2009 00:00:00 +0200 Een poosje terug heb ik mijn eerste goede foto's van Indische ganzen kunnen maken. De Indische gans is van oorsprong geen Nederlandse soort, maar kan wel in het wild worden aangetroffen. Ik vind het de mooiste ganzensoort die te vinden is in Nederland.

Een aantal foto's is toegevoegd aan de soortenlijst.

Indische gans (Anser Indicus) tussen grauwe ganzen.
]]>
Een grijs Kootwijkerveen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-229/Een-grijs-Kootwijkerveen.htm Sun, 10 May 2009 00:00:00 +0200 Tijd voor weer wat variatie in thema: dit maal weer eens een landschapje. De maanwaterjuffer van de vorige update is gefotografeerd in het Kootwijkerveen, een prachtig ven midden in het bos. Perfect ook om een landschapje te fotograferen als je er toch met het eerste licht bent.

Vliegden in het Kootwijkerveen
]]>
Maanwaterjuffer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-225/Maanwaterjuffer.htm Fri, 08 May 2009 00:00:00 +0200 De maanwaterjuffer is een nieuwe soort voor mij. De mannetjes hebben een prachtig blauw groene tint en wanneer je dan een pol pijpenstrootje kan gebruiken om een dynamische plaat te schieten dan ben ik helemaal tevreden.

Maanwaterjuffer (Coenagrion Lunulatum)
]]>
Groentje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-224/Groentje.htm Tue, 05 May 2009 00:00:00 +0200 Het groentje stond zeker op mijn verlanglijstje voor dit voorjaar. Ik had al best mooie foto's van dit grappig gekleurde vlindertje, maar zoals meestal kan het altijd beter.

Bij deze foto ben ik erg blij met de frisse uitlopers van deze spar die zowel een mooie ondergrond als een mooie achtergrond verzorgden.

Groentje (Callophrys Rubi)
]]>
Uitsluipende smaragdlibel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-223/Uitsluipende-smaragdlibel.htm Sun, 03 May 2009 00:00:00 +0200 De smaragdlibel vliegt weer in grote aantallen rond. Alleen het fotograferen van deze libel is toch best lastig, aangezien ze meestal redelijk hoog in de lucht rondvliegen op zoek naar prooi.

Ik had het geluk dat ik op een mooie dag een groot aantal dieren zag uitsluipen en ik ze nog zonder kleur kon fotograferen. Ik heb ook twee foto's toegevoegd van een uitgekleurd exemplaar.

Uitsluipende smaragdlibel (Cordulia Aenea)
]]>
Korhoen http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-222/Korhoen.htm Fri, 01 May 2009 00:00:00 +0200 In Nederland is er nog maar een plak waar het korhoen in het wild voorkomt. Dit voorjaar ben ik op de Haarlerberg op de Sallandse heuvelrug op zoek gegaan naar deze prachtige hoendersoort. In het voorjaar kun je genieten van de balts en ik had het geluk dat een haan zich van relatief dichtbij prachtig liet fotograferen.

Samen met de fazant en de patrijs is de soort ook toegevoegd aan de soortenlijst.

Korhoen (Tetrao Tetrix) tijdens de balt op de Holterberg
]]>
Klein geaderd witje op pinksterbloem http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-217/Klein-geaderd-witje-op-pinksterbloem.htm Tue, 28 Apr 2009 00:00:00 +0200 Op een ochtend vond ik dit klein geaderde witje hangend onder een pinksterbloem. Hij hing er erg mooi en ik kon goed gebruik maken van de bloem en de bloemen in de achtergrond voor een mooie setting.

Klein geaderd witje (Pieris Napi) op koekoeksbloem
]]>
Dagpauwoog http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-218/Dagpauwoog.htm Sun, 26 Apr 2009 00:00:00 +0200 De dagpauwoog is toch wel een van de meest kleurrijke vlinders van Nederland. De uitdaging is dan wel om daar een mooie foto van te maken. Over deze foto waarbij de dagpauwoog nectar drinkt van de pinksterbloem ben ik erg tevreden.

Dagpauwoog (Inachis Io) op pinksterbloem
]]>
Merel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-216/Merel.htm Thu, 23 Apr 2009 00:00:00 +0200 Het voorjaar is weer prachtig losgekomen met het warme weer van de laatste tijd. Sommige bomen staan prachtig in bloei, en als je dan de diepe klanken van de merel hoort en je kunt hem mooi fotograferen dan kan je je geluk niet op.

Wat is april toch een prachtige maand!

Merel (Turdus Merula) zingend
]]>
Bont zandoogje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-214/Bont-zandoogje.htm Mon, 20 Apr 2009 00:00:00 +0200 Een van de eerste vlindersoorten die in het voorjaar vliegt is het bont zandoogje. Een eenvoudig bruin vlindertje, die als je hem van dichtbij een goed bekijkt toch niet zo eenvoudig blijkt te zijn. Zeker met een mooi zonnetje erop levert het een mooi beeld op.

bont zandoogje (Pararge Aegeria)
]]>
Oranjetipje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-215/Oranjetipje.htm Thu, 16 Apr 2009 00:00:00 +0200 Ik heb al heel wat keren oranjetipjes gefotografeerd, maar dit keer heb ik hem echt. Een mooi mannetje, in de vroege ochtend tussen de dauw in het gras. Een prachtige ochtend met een heerlijk zonnetje maakt het plaatje helemaal compleet.

Oranjetipje (Anthocharis Cardamines) in de vroege ochtend
]]>
Denk na voordat je afdrukt http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-211/Denk-na-voordat-je-afdrukt.htm Thu, 16 Apr 2009 00:00:00 +0200 Wat je erg veel ziet bij mensen die nog niet zo lang met fotografie bezig zijn is dat ze onderwerpen rechttoe rechtaan fotograferen. Bij sommige foto's hoor je ze soms denken: "kijk, een groepje krokussen. Die zijn mooi, dat wil ik fotograferen!".

*klik*

En het resultaat is: een groepje krokussen, gefotografeerd vanaf boven (want je bekijkt ze natuurlijkerwijs natuurlijk altijd vanaf boven), precies midden in het beeld, gemaakt met een groothoek lens en grote scherptediepte.

Hieronder staan een aantal keuzes bij het maken van een foto waar je over na kunt denken. Wanneer je eens de tijd neemt om er wat moois van te maken dan kun je van een groepje krokussen iets veel interessanters maken!

De 1e keuze is die voor een lens. Bij mijn foto heb ik gebruik gemaakt van mijn 150mm macro lens. Vergeleken met de groothoeklenzen die veel gebruikt worden is dat een mooie lange brandpuntsafstand.

Vervolgens is keuze 2 de invalshoek. Vaak is het het beste om op 'oog hoogte' van je onderwerp te komen, plat op de buik dus.

Keuze 3 is het gebruik van je diafragma / scherptediepte. Ik heb er voor gekozen om in plaats van f/8.0 of hoger te kiezen mijn lens eens wide-open te zetten op f/2.8.

Keuze 4 is portret of landschap formaat. Probeer hierbij eens te letten op de lijnen van je onderwerp. Een krokus heeft een staande vorm. Deze kun je recht doen door ook je foto deze vorm te geven.

En dan word het spelen, neem er vooral de tijd voor om te zoeken naar dat mooie beeld. Ik heb zeker twintig minuten op mijn buik gelegen en een vijftigtal platen gemaakt. Wanneer je zo weinig scherptediepte kiest is het zoeken naar onscherpe bloemen in de voorgrond die kleur toevoegen aan het beeld. Ik heb er voor gekozen wel een krokus die mooi in het midden stond als onderwerp te kiezen. Vanwege het doorschijnende karakter van de bloemblaadjes heb ik voor tegenlicht gekozen, zodat het licht door de bladeren de teerheid van het bloempje versterkt.

Krokus.
]]>
Grasmus http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-213/Grasmus.htm Mon, 13 Apr 2009 00:00:00 +0200 Een ander lid van de familie van de zangers is de grasmus. Dit subtiel gekleurde vogeltje is een mooi onderwerp om te fotograferen aangezien hij nu ook volop aan het zingen is in de toppen van struiken en lage bomen.

Grasmus (Sylvia Communis) zingt in de bloesem.
]]>
Tjiftjaf http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-212/Tjiftjaf.htm Fri, 10 Apr 2009 00:00:00 +0200 Terwijl ik wachtte op een blauwborst die kwam zingen kon ik dit vogeltje fotograferen, die een paar seconden een kijkje kwam nemen. Het is een tjiftjaf en ik vind de kleuren combinatie van het vogeltje en zijn omgeving prachtig.

De tjiftjaf introduceert de familie van de zangers in de soortenlijst.

Tjiftjaf (Phylloscopus Collybita) in zijn natuurlijke habitat.
]]>
Blauwborst http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-210/Blauwborst.htm Tue, 07 Apr 2009 00:00:00 +0200 De eerste week van april roept bij mij altijd iets op: als kind ging ik in die week al op zoek naar de blauwborst in de Oostvaardersplassen. Deze prachtige, kleurrijke vogeltjes komen eind maart aan in Nederland om hier hun territorium voor de zomer te claimen. Dit jaar heb ik heerlijk kunnen genieten van het fotograferen van dit mooie vogeltje.

De blauwborst introduceert ook de familie van de vliegenvangers in de soortenlijst.

Zingende blauwborst (Luscinia Svecica) op lisdodde.
]]>
Vinken http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-208/Vinken.htm Thu, 02 Apr 2009 00:00:00 +0200 Met het plaatsen van de voorjaars galerij heb ik ook onderstaande vink in een bloeiende boom toegevoegd. Ik ben erg trots op de foto dus vind het een mooie gelegenheid om de vinken familie te introduceren in de soortenlijst.

Naast de vink zijn ook de goudvink, groenling, putter en keep aan de lijst toegevoegd.

Vink (Fringilla Coelebs) in een bloeiende boom.
]]>
Grutto http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-207/Grutto.htm Sat, 28 Mar 2009 00:00:00 +0100 Gelukkig zijn ze nu nog te fotograferen, al gaat het niet goed met de grutto. De afgelopen week heb ik de nodige uurtjes besteed aan het fotograferen van deze prachtige vogel. Een aantal resultaten zijn opgenomen in de soortenlijst.

Ik heb geprobeerd wat originele opnames te maken. Bij onderstaande foto ben ik tevreden over de keuze voor tegenlicht en over de onscherpe herhaling in de achtergrond.

Twee gruttos (Limosa Limosa)
]]>
Slobeend http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-206/Slobeend.htm Wed, 18 Mar 2009 00:00:00 +0100 De laatste wintergasten zullen nog een poosje in Nederland te vinden zijn en ik had het geluk om een paar mooie beelden te kunnen maken van een slobeend man. Ik beloof dat de volgende update echt voorjaar bevat ;)

Normaal gesproken zijn slobeenden erg schuw, dus ik ben blij dat ik dit mannetje van dichtbij kon fotograferen met die mooie reflecties.

Slobeend (Anas Clypeata) man.
]]>
Brilduiker bij zonsondergang http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-199/Brilduiker-bij-zonsondergang.htm Mon, 16 Mar 2009 00:00:00 +0100 Het voorjaar hangt in de lucht! Vandaag voor mijn website de afsluiting van de winter. Ik doe dat met een brilduiker tijdens zonsondergang. Een warm beeld van een typische wintergast.

Bruilduiker man (Bucephala clangula) bij zonsondergang.
]]>
Casarca in vlucht http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-195/Casarca-in-vlucht.htm Sat, 28 Feb 2009 00:00:00 +0100 Gisteren heb ik een ongelofelijk mooie dag mogen meemaken als bruidegom. Voor we vertrekken naar het mooie beierse woud om lekker samen te genieten van onze eerste dagen als getrouwd stel nog een nieuwe eendensoort.

Ik hoop dat deze foto van een casarca in vlucht in de smaak valt! De volgende update zal wel even duren.

Casarca (Tadorna Ferruginea) in vlucht.
]]>
Krakeend en tafeleend http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-192/Krakeend-en-tafeleend.htm Mon, 23 Feb 2009 00:00:00 +0100 Het word tijd om mijn lijst met eenden zo volledig mogelijk te maken. Ik heb nog drie soorten te gaan, vandaag de eerste twee. De krakeend en de tafeleend.

Het onderstaande beeld van een krakeend op het ijs ben ik erg blij mee.

Krakeend (Anas Strepera) op het ijs.
]]>
Dodaars http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-203/Dodaars.htm Mon, 16 Feb 2009 00:00:00 +0100 De laatste soort die zich erg goed laat fotograferen in de haven van het Lauwersmeer (naast de vele aanwezige eenden) is de dodaars. De kleinste futensoort en een prachtig bolletje wol. Het leuke in de haven is dat je ook kan zoeken naar mooie reflecties van menselijke objecten. Een verroeste metalen wand zorgt hier voor de mooie kleuren.

Dodaars (Tachybaptus Ruficollis) met mooie reflecties.
]]>
Roerdomp http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-196/Roerdomp.htm Mon, 09 Feb 2009 00:00:00 +0100 Het Lauwersmeer is ook een hele goede plek voor het waarnemen van roerdompen. Deze vogel had ik nog nooit in mijn leven gezien, maar bij mijn eerste bezoek was het raak. Precies op de plek waar ik hem hoopte te vinden stond er een tussen het riet.

Een goede reden om de reigerfamilie te introduceren in de soortenlijst. Twee algemene reigers zijn ook toegevoegd: de blauwe reiger en de grote zilverreiger.

Roerdomp (Botaurus Stellaris) in het Lauwersmeergebied.
]]>
Sneeuwgors http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-202/Sneeuwgors.htm Wed, 04 Feb 2009 00:00:00 +0100 Met wat geluk kun je sneeuwgorzen aantreffen in de haven van Lauwersoog. Het leukste aan deze mooie vogeltjes is dat ze redelijk tam zijn omdat ze niet gewend zijn aan mensen.

Met de sneeuwgors introduceer ik de gorzen familie in mijn soortenlijst, en ook zijn broertjes de rietgors, geelgors en grauwe gors zijn toegevoegd.

Het lage standpunt, de structuur van de begroeiing en de verticale lijn door het beeld maken dit voor mij een mooi schilderachtig beeld.

Sneeuwgors (Plectrophenax Nivalis) in de haven van Lauwersoog.
]]>
Koperwiek, kramsvogel en merel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-200/Koperwiek,-kramsvogel-en-merel.htm Sat, 24 Jan 2009 00:00:00 +0100 De duindoorn in het gebied trekken enorme aantallen vogels aan, vooral lijsterachtigen. Vandaar deze introductie van de familie met de leden merel, kramsvogel, koperwiek en zanglijster.

Het prachtige oranje op de flanken van een koperwiek komt mooi terug in de kleur van de bessen, vandaar de keuze voor onderstaande foto.

koperwiek (Turdus Iliacus) in duindoorn.
]]>
Roodhalsgans http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-198/Roodhalsgans.htm Mon, 12 Jan 2009 00:00:00 +0100 Afgelopen weekeinde ben ik opnieuw naar het Lauwersmeer afgereisd. Vanwege de grote vogelrijkdom in dit gebied zal ik een aantal updates verzorgen met soorten die ik in dit prachtige gebied heb kunnen nemen.

Bij mijn eerste bezoek had ik voor het eerst van mijn leven een roodhalsgans gezien en gefotografeerd. Het dier was erg ver weg en liep tussen de brandganzen. Bij mijn tweede bezoek heb ik met veel geduld een ander exemplaar op een afstand van ongeveer 25 meter kunnen fotograferen, dit maal tussen brandganzen.

Beide foto's hebben zo hun charme, vandaar dat ik zowel een close-up als een overzichtsplaat van deze prachtig getekende en vrij zeldzame gans heb toegevoegd aan mijn soortenlijst.

Met deze bijzondere ganzensoort zijn ook een aantal foto's toegevoegd van algemenere soorten: de kolgans en de canadese gans.

Roodhalsgans (Branta Ruficollis) tussen rotganzen in het Lauwersmeer gebied.
]]>
Baardmannetje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-193/Baardmannetje.htm Thu, 08 Jan 2009 00:00:00 +0100 Tijdens de kerstvakantie heb ik genoten van een heerlijk dagje vogelen in een prachtig gebied: het Lauwersmeer. Prachtige soorten gezien en gelukkig ook goede foto's gemaakt.

De beste foto vind ik zelf het onderstaande baardmannetje die met tegenlicht gefotografeerd is.

Baardmannetje (Panurus Biarmicus) in tegenlicht.
]]>
Bruine winterjuffer http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-197/Bruine-winterjuffer.htm Sun, 04 Jan 2009 00:00:00 +0100 Deze winter heb ik voor het eerst naar iets heel bijzonders gezocht. Een waterjuffer in de winter. Ik vind het erg bijzonder dat er in Nederland twee soorten waterjuffers zijn die als volwassen dieren (imago) overwinteren. Ze zijn bijzonder lastig te vinden, maar met wat hulp is het gelukt om ze te fotograferen, terwijl ze bedekt zijn met rijp.

Ik heb de bruine winterjuffer toegevoegd aan mijn insecten galerij en voor mij is het ook een nieuwe soort in de soorten lijst.

Bruine winterjuffer (Sympecma Fusca), bedekt met rijp.
]]>
Drijvende schuilhut http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-188/Drijvende-schuilhut.htm Thu, 01 Jan 2009 00:00:00 +0100 De winter is het beste seizoen voor het fotograferen van eenden, zwanen en ganzen. Veel leden van deze familie zitten in de zomer in Scandinavië en komen in de winter naar ons land om te overwinteren. Inmiddels zijn de eerste groepen al weer gearriveerd, dus het werd hoog tijd voor een dagje vrij om mijn drijvende schuilhutje weer eens van stal te halen...

Drijvende schuilhut? Yes, het is mijn nieuwste middel voor vogel fotografie. Het is een soort drijvend platform waar een schuilhutje overheen staat. Zelf loop ik dan in een waadpak, onder dat schuilhutje door het water. Het plateau heeft een U vorm, zodat ik in de uitsparing kan lopen.

Van buiten ziet er dan zo uit:

Drijvende schuilhut

Het hutje is zelf gebouwd. In de basis is het een vrij eenvoudige constructie: een houten plaat waar de uitsparing uit is gezaagd, een paar lagen piepschuim eronder gelijmd voor het drijfvermogen, 4 metalen pennen in de hoeken waar een elektriciteitsbuis overheen gebogen word waar dan camouflage zeil overheen gaat. Daarop heb ik dan een rijstzak liggen waarop mijn camera met lens ligt, inclusief een hoekzoeker.

Hierdoor verander je voor vogels in een solide object, in plaats van iets dat op poten loopt en dus wel een roofdier moet zijn. Ten minste, dat is het idee. In de praktijk schrikt de schuilhut nog steeds wel vogels af en heb je veel geduld nodig wil je mooie foto's van dichtbij maken. Erg eenvoudig is het sowieso niet om te fotograferen met een drijfhutje. Je kunt niet langs het water parkeren, dus je loopt een paar keer van auto naar water met de buizen, het zeil, je lens, een rijstzak en natuurlijk het vlot zelf. Voor ik goed en wel in het water lig ben ik een half uur verder en je wilt het liefst voor zonsopkomst in het water liggen te wachten. Gelukkig is het winter en wordt het pas laat licht, want om 3 uur opstaan voor fotografie is ook geen pretje.

ik ben inmiddels een paar keer te water gegaan en had laatst voor het eerst goede kansen met een gezinnetje knobbelzwanen. Er was sneeuw beloofd, dus had ik vrij genomen om foto's te maken van vogels in de vallende sneeuw. Helaas bleef dit uit, maar toch heb ik wel mooie platen kunnen maken. Ik moest weliswaar eerst een paar meter door een dun laagje ijs heen breken, maar toen ik eenmaal op het open stuk zat was het raak. Waar de zwanen de vorige keren duidelijk uit de buurt van mijn hutje bleven was het ding opeens geaccepteerd en deden ze alsof ik er totaal niet was. Ik had ze op een gegeven moment zeker binnen 5 meter voor mijn hutje langs zwemmen. Best indrukwekkend, maar niet echt praktisch, dat is echt veel te dichtbij.

Gelukkig heb ik zeker een uur bij ze in de buurt gelegen met wisselende afstanden. Ze waren rustig aan het foerageren, wat inhoud dat de kop steeds onder water gestoken word en druipend weer omhoog komt. Het beste resultaat vind ik zelf deze foto vanwege het ijs dat je om hem heen kan zien en de houding van de vogel. Ook de kleuren van de vogel (ik vind zelf een jong een stuk mooier dan een volwassen exemplaar) komen weer terug in de achtergrond.

Knobbelzwaan gefotografeerd vanuit de drijvende schuilhut
Meerkoet gefotografeerd vanuit de drijvende schuilhut
Witgatjes gefotografeerd vanuit de drijvende schuilhut
]]>
Witgatje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-191/Witgatje.htm Mon, 29 Dec 2008 00:00:00 +0100 Afgelopen week ben ik opnieuw te water gegaan met mijn drijfhutje. Omdat het water erg laag stond gaf dit mogelijkheden voor andere soorten. Ik ben erg blij met een paar mooie sfeerbeelden van witgatjes. De soort is dan ook samen met zijn nauwe verwanten toegevoegd aan de soortenlijst. De broertjes zijn de tureluur, de zwarte ruiter en de groenpootruiter.

Onderstaande foto is ook toegevoegd aan de drijfhut galerij.

Twee witgatjes (Tringa Ochropus) in de mist.
]]>
De eerste steltlopers http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-190/De-eerste-steltlopers.htm Thu, 25 Dec 2008 00:00:00 +0100 Op Texel heb ik ook een aantal steltlopers gefotografeerd. Een goede reden om ook de grote familie van de steltlopers te introduceren in de soortenlijst. Ik heb mogen genieten van grote groepen wulpen en de foto's geven dit goed weer. Naast de wulp staan ook direct soorten die ik in de zomer gefotografeerd heb online: de rosse grutto en de bontbekplevier.

Ook ben ik veel plezier beleeft aan de onderstaande drieteenstrandloper. Het is echt een feest deze vogeltjes tussen de golfen te zien rennen.

Drieteenstrandloper (Calidris Alba) tussen het schuim.
]]>
Nieuwe vlindersoorten http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-182/Nieuwe-vlindersoorten.htm Mon, 17 Nov 2008 00:00:00 +0100 Het weer is de laatste tijd niet echt optimaal voor fotograferen en de korte dagen helpen ook niet mee.

Gelukkig blijft er daardoor weer meer tijd over om mijn fotoarchief op orde te brengen. Het geeft me de mogelijkheid om ook mijn soortenlijst uit te breiden.

Vandaag heb ik onderstaande sleutelbloemvlinder toegevoegd en ook het staartblauwtje, de knoopkruidparelmoervlinder en het oostelijk resedawitje.

Sleutelbloemvlinder
]]>
Porseleinzwam http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-179/Porseleinzwam.htm Fri, 07 Nov 2008 00:00:00 +0100 Deze week heb ik een dagje vrij genomen om herfst foto's te maken. Ik had twee doelen, namelijk de herfstkleuren van een beukenbos en de porseleinzwam.

Van de porseleinzwam heb ik geprobeerd een abstracte foto te maken. Het zachte karakter en het lijnenspel maakt het voor mij een portfolio plaat.

Porseleinzwam
]]>
Een idee plannen en uitvoeren http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-177/Een-idee-plannen-en-uitvoeren.htm Sat, 01 Nov 2008 00:00:00 +0100 Tegenwoordig ben ik veel bezig met nadenken over wat mijn foto's beter kan maken, hoe ik kan groeien en beter kan worden. Het leek me leuk om een stapje daarin te delen in een artikeltje. De herfst is natuurlijk prachtig voor fotografie: herfstbladeren, mist, wisselvallig weer, paddenstoelen...

Over beelden van dit laatste onderwerp ben ik aan het nadenken geslagen en ben ik op zoek geweest naar mooie omstandigheden. Onderstaande foto vind ik een goed voorbeeld van een foto die net even meer is dan een standaard paddenstoel: ik was specifiek gaan zoeken naar paddenstoelen die in mos stonden voor een mooi groen kleurtje in de omgeving. Dit om eens wat anders te laten zien dan de vele paddenstoelen die logischerwijs tussen de gevallen bladeren worden gevonden. Je moet natuurlijk het geluk hebben dat je zo'n mooie paddenstoel vind waar een kleinere onder staat, maar tegelijk is dat ook een kwestie van er op uit gaan en goed zoeken naar goede kansen.

Paddenstoel met zijn grote broer.

Bij deze foto kwam dus nog wat geluk kijken, maar onderstaande vliegenzwam in de regen is volledig gepland: Ik wilde graag een foto van een vliegenzwam maken. Maar als meest gefotografeerde paddenstoel moet er wel wat bijzonders aan zijn. Dus ben ik aan het denken geslagen en bedacht ik me dat het dan een paddenstoel in de regen moest worden. Alleen tijdens een flinke plensbui is het aardedonker en regen komt niet goed uit met een sluitertijd van minder dan 1/100e omdat de strepen dan te lang worden. Vandaar dat ik er aan dacht om het te doen tijdens zo'n lokale stevige plensbui, waarbij direct de zon er al weer doorkomt. Zo kon ik het zonlicht ook gebruiken om de regendruppels op te lichten in een tegenlicht opname. De omstandigheden moeten dan wel erg goed meewerken.

Dus heb ik in de buurt van het werk een goede plek opgezocht voor paddenstoelen. (Vlak bij het werk is een prachtig plekje, dus daar heb ik weer geluk) Toen ik er een had gevonden die net uit de grond kwam (ik wist dat ze de dag nadat ze als ronde bol uit de grond komen een mooie bolle hoed hebben) ben ik de dag daarop terug gegaan. De weersvoorspellingen waren goed, maar tegen de tijd dat ik kon fotograferen (na werktijd) was het droog en zonnig. Ik had al verwacht dat die perfecte omstandigheden niet zo makkelijk zouden meewerken, dus heb ik ervoor gekozen om dat geluk af te dwingen door het na te bootsen. Ik had 4 kartonnen bekertjes meegenomen, waarvan ik in 2 gaatjes had geprikt. De camera op statief gezet en op de timer. Een probleem: ik wilde graag een sluitertijd van rond de 1/200e om de 'regen' er goed op te krijgen, maar zelfs in de zonnige omstandigheden haalde ik op 2.8 onder de bomen die sluitertijd niet. Dus is de onderstaande foto genomen op ISO 800. Op mijn camera levert dat helaas al een hoop ruis op, maar gelukkig is er goede software om dat te verwijderen. Vervolgens in een sloot in de buurt de 2 bekertjes met gaatjes in de goede bekertjes gezet en vol geschept met water. De camera 10 seconden laten aftellen en vlak voor tijd de bekertjes met gaatjes uit de bekertjes getrokken en boven de paddenstoel gehouden.

Dat ongeveer dertig keer gehaald met ondertussen steeds terugkijken, camera wat bijstellen om achtergrond en tegenlicht goed te krijgen, wat spelen met iso, diafragma en sluitertijden, wat gespeeld met de hoogte van de bekertjes. Uiteindelijk was ik erg tevreden over het resultaat.

Vliegenzwam in de regen.
]]>
Grauwe gans in wintertijd http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-174/Grauwe-gans-in-wintertijd.htm Tue, 07 Oct 2008 00:00:00 +0200 Toen ik weer eens terug aan het kijken was naar foto's van voorgaande winters vond ik dit plaatje van een grauwe gans op het ijs. Toen ik hem tegen kwam kreeg ik weer extra veel zin in de komende winter en ik vond hem goed genoeg om hem een plaatsje in mijn portfolio te gunnen.

The combinatie van de vogel, de houding en het winterlandschap maken hem voor mij de moeite waard.

Grauwe gans in winterlandschap.
]]>
Klein geaderd witje onder de dauw http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-173/Klein-geaderd-witje-onder-de-dauw.htm Sat, 30 Aug 2008 00:00:00 +0200 Waarschijnlijk een van mijn laatste insect updates van dit jaar. Persoonlijk vind ik de frisse tinten en de gele bloem met de zwarte pootjes een mooi geheel vormen.

Klein geaderd witje.
]]>
Silhouet voor de zonsopkomst http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-172/Silhouet-voor-de-zonsopkomst.htm Tue, 26 Aug 2008 00:00:00 +0200 Ik had al een poosje het idee in mijn hoofd om een libel silhouet voor de opkomende zon te fotograferen. De plek waar hij op zat zou niet te veel moeten afleiden, het zou ook weer niet te eenvoudig moeten zijn met de libel precies parallel, maar het zou net even wat extra's moeten hebben.

Ik heb wat moeten zoeken, maar ben nu erg tevreden met deze bandheidelibel.

Bandheidelibel
]]>
Macro fotografie in de ochtend http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-169/Macro-fotografie-in-de-ochtend.htm Thu, 14 Aug 2008 00:00:00 +0200 Op dit moment gebruik ik voor 99% van mijn macro opnames een statief. De reden hiervoor is dat er maar 1 nadeel en vele voordelen aan zitten. Het nadeel waardoor veel mensen afschrikken van het gebruik van statief is de 'onhandigheid'. Je word er traag van, het ding zit in de weg etc. etc. En laat ik eerlijk zijn, uit de hand is minder omslachtig, zeker laag bij de grond of midden tussen hogere begroeiing, je moet nou eenmaal rekening houden met waar en hoe je je statief plaatst.

De reden waarom dit argument voor mij totaal niet meeweegt is dat ik alle tijd heb voor het 'gepruts' met statief. Het overgrote deel van mijn foto's is namelijk vlak na zonsopkomst genomen. En omdat het 's nachts flink afkoelt (ik houd altijd de weerberichten in de gaten als ik van plan ben er vroeg uit te gaan) zijn veel insecten vroeg in de ochtend nog niet in staat om te vliegen. Ze moeten nog opwarmen. En dat geeft je dan dus alle tijd om er eens goed voor te gaan zitten en in alle rust je statief neer te zetten. Bijkomend voordeel is dat je de tijd hebt om te experimenteren met dichtbij, veraf, staand en liggend formaat, je kunt er zelfs omheen lopen en een tegenlicht opname maken. Een storende grasspriet die de aandacht opeist achter je onderwerp? Een schaartje behoort tot mijn standaard uitrusting als ik 's ochtends vroeg op pad ga. Als mensen twijfelen over de ethiek hiervan: regelmatig fotografeer ik bijvoorbeeld blauwtjes in heidegebieden. In die heidegebieden lopen vaak grote grazers rond die flink wat afgrazen en platstampen, dus voor mij genoeg reden om me niet schuldig te voelen als ik wat grassprietjes wegknip in de achtergrond. Wel vind ik het wel ontzettend belangrijk dat je niet doorslaat in het wegknippen van zaken in de achtergrond. Een volledig egaal achtergrondje laat je onderwerp mooi uitkomen, maar is misschien toch niet helemaal gewenst. Mijn vorige artikel gaat daar uitgebreider op in.

Nu moet ik zeggen dat een rondfladderende vlinder een stuk meer opvalt dan een dichtgevouwen beestje dat ergens stil aan een plantje hangt. Het vereist dus wel een stuk ervaring en geduld om de verschillende beestjes te vinden. Vooral ook omdat veel vlinders een goede schutkleur hebben wanneer ze hun vleugels dichtvouwen. Een parelmoervlinder bovenop een graspluim lijkt als je niet goed oplet net op de top van de pluim. Mijn tip hiervoor zou zijn om overdag eens te zoeken naar plekken waar veel insecten rondvliegen. Zoek in de buurt eens langs de slootranden naar libellen. Als je ze overdag kunt vinden kun je hun gedrag analyseren: blijven ze op dezelfde plek rondhangen? Vaak gebruiken libellen steeds dezelfde tak als uitvalspositie voor de jacht en met wat geluk kun je de volgende ochtend op de plek waar je hem veelvuldig hebt gezien hem ook op zijn slaapplek verrassen. Je moet wel op de juiste plekjes leren zoeken, want waar sommige soorten altijd in een topje hangen, moet je voor anderen weer lager bij de grond zoeken. Ook dat is een kwestie van oefening en ervaring.

Dus mocht je zin krijgen om het eens te proberen: let op het weerbericht en kijk naar een heldere nacht waarin de temperatuur flink zakt. Je hebt dan grote kans op dauwvorming en je hebt de tijd om de beestjes te fotograferen. Dat het allereerste zonlicht op je onderwerp ook positieve aspect is van het vroege fotograferen lijkt mij voor zichzelf spreken. En ook daar is juist je statief weer onmisbaar: voor macro fotografie wil je vaak je diafragma flink knijpen omdat je scherptediepte erg beperkt is. Maar iso 250, in combinatie met F8 en het allereerste licht levert sluitertijden van 1/30e op. Dat houd je met een 150 millimeter lens vanuit de hand niet scherp. Mijn pittigste voorbeeld is deze foto, waarin ik op 1/6e zat en op F11. Dankzij mijn statief haarscherp.

Full frame beeld van een steenrode heidelibel

Detail uit de vorige foto:

Detail uit de opname
]]>
Geelvlekheidelibel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-168/Geelvlekheidelibel.htm Sat, 09 Aug 2008 00:00:00 +0200 De laatste dagen is het weer niet echt goed voor fotografie, maar gelukkig zat er een goed dagje tussen. Die dag ben ik op zoek geweest naar de geelvlekheidelibel die op dit moment redelijk veel gezien word, terwijl hij in andere jaren maar heel weinig word waargenomen. Ik heb mijn kans gegrepen en ben op zoek gegaan. Onderstaande foto vind ik het meest succesvol, aangezien die de gele vleugels duidelijk laat zien.

Geelvlekheidelibel
]]>
Meer dan een beessie op een stokkie http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-165/Meer-dan-een-beessie-op-een-stokkie.htm Mon, 28 Jul 2008 00:00:00 +0200 Ik ben door de eigenaar van photofacts.nl gevraagd om blogs over natuurfotografie te schrijven om zo de diversiteit op dit foto blog te vergroten. De artikelen die ik voor de site zal schrijven zal ik ook hier toevoegen en dit is de eerste.

Wanneer je op populaire natuurfotografie fora rondkijkt zal je erg veel portretten zien van dieren. De uitdaging van de meeste leden lijkt te zijn om een dier zo scherp en groot mogelijk te portretteren. De hoeveelheid detail en scherpte van zo'n close-up is vaak indrukwekkend. Vogels staan er zo scherp op dat ieder veertje te tellen en de schubjes op vlindervleugels of facetten op libellenogen zijn duidelijk herkenbaar. Dat maakt het voor velen tot perfecte foto's.

Technisch is het erg knap. Er zit veel uitdaging in het maken van dergelijke beelden en het zijn goede foto's. Maar als je er over nadenkt, is het eigenlijk ook wel saai. Elke foto die online komt is een variatie op het thema 'een beessie op een stokkkie'. En als je niet geïnteresseerd bent in soorten dan zijn ook veel van de foto's gelijk. Het beeldvullende laat weinig ruimte over voor creativiteit. Qua compositie valt er weinig te spelen, zolang je zorg dat het beestje meer ruimte voor dan achter zich heeft is het goed.

Tot voor kort was ik ook vooral bezig om libellen en vlinders zo scherp mogelijk te fotograferen. Hoe rustiger en strakker de achtergrond, hoe beter het beestje uitkomt. De laatste tijd probeer ik meer te spelen met de leefomgeving van het beestje en daarmee wat toe te voegen. Ik zoek naar lijnen en probeer van iets verder af creatieve composities te maken. Tegelijk gaat een foto daardoor meer vertellen over het dier en zijn leefomgeving.

Zo is in het onderstaande beeld van een heideblauwtje mooi te zien dat deze soort ook daadwerkelijk op heide voorkomt. Maar tegelijk is de herhaling van de 2 korte en 1 lange stengel een leuk grafisch element in deze foto. Zo valt er dus meer te zien dan alleen de vlinder zelf.

Heideblauwtje op struikheide
]]>
That old pair of jeans http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-164/That-old-pair-of-jeans.htm Fri, 25 Jul 2008 00:00:00 +0200 Vanmorgen was de weersvoorspelling erg goed: niet te veel wind, het zou helder zijn en in de loop van de nacht afkoelen. Dus maar eens het plan opgepakt om eens wat verder weg te gaan naar de weerribben, op zoek naar een ontzettend zeldzame vlinder: de grote vuurvlinder. Het bleek in de praktijk erg warm te zijn, er waaide een briesje en er was geen dauw. Het leek dus nogal een teleurstelling te worden.

Maar natuurlijk ben ik op zoek gegaan naar de vlinder. Een uur later had ik er nog geen een gevonden en leek het inderdaad een vruchteloos ochtendje te zijn. Gelukkig hield ik terwijl ik weer richting auto liep mijn ogen goed open en vond ik toch nog een heel afgevlogen exemplaar. Normaal gesproken vind ik vooral verse beestjes echt heel mooi, maar bij deze versleten blauwe kleuren moest ik denken aan de titel van een liedje: 'That old pair of jeans'. En ik moet zeggen dat ik deze versleten vlinder eigenlijk meer karakter vind hebben dan een vers exemplaar. En vanwege het gebrek aan zon vind ik de kleuren denk ik nog mooier uitkomen dan wanneer ik wel zon had gehad. Dus al met al kunnen een aantal negatieve aspecten toch onverwachts tot een mooie foto leiden!

Lycaena dispar batava - Large copper
]]>
Zwartsprietdikkopje http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-163/Zwartsprietdikkopje.htm Mon, 21 Jul 2008 00:00:00 +0200 Gisterochtend vond ik, na een heel aantal dagen met regen een dikkopje. Het is nogal een uitdaging om ze tussen het gele gras te vinden, maar als je ze dan vind heb je het geluk van complementerende kleuren. De subtiele blauwtinten maken het voor mij echt af en al de verticalen van het gras zijn nog eens een leuke toevoeging.

Zwartsprietdikkopje
]]>
Weer een prachtige ochtend http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-162/Weer-een-prachtige-ochtend.htm Mon, 14 Jul 2008 00:00:00 +0200 Vanmorgen was weer een prachtige ochtend. We hadden een heldere nacht gehad, dus ben ik naar mijn favoriete libellen plekje gegaan. Een prachtig gebiedje, vooral voor heidelibellen. Er zitten zeker veertig a vijftig heidelibellen op een klein gebiedje.

Aangezien ik erg kritisch moet kiezen heb ik de volgende close-up van een steenrode heidelibel toegevoegd aan mijn portfolio:

Steenrode heidelibel
]]>
Bandheidelibel http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-161/Bandheidelibel.htm Mon, 07 Jul 2008 00:00:00 +0200 Vanmorgen vond ik een bandheidelibel in het midden van een pol biezen die op zichzelf stond. Dit gaf me een goede mogelijkheid om een beeld te maken met meerdere stengels in beeld, zonder dat het te druk of chaotisch werd. Het eerste licht en de dauw op de vleugels maakt deze plaat een winnaar voor mij.

Bandheidelibel
]]>
Blauwtjes http://www.johannesklapwijk.com/blog/artikel-160/Blauwtjes.htm Fri, 04 Jul 2008 00:00:00 +0200 De afgelopen week ben ik twee keer op pad gegaan, op zoek naar een bijzonder zeldzaam vlindertje: het veenbesblauwtje. Een klein, subtiel vlindertje. Het is gelukt om er een te vinden en het mooie is dat het ook een erg mooi exemplaar is. Ik ben dan ook erg blij met de foto: een zeldzaam vlindertje, mooi op dopheide in het eerste zonnetje. Wat wil je nog meer!

Veenbesblauwtje

Wat nog eens extra leuk was is dat ik ook veel heideblauwtjes heb gevonden. Twee leenden zich erg goed voor een foto waarin het vlindertje minder beeldvullend is. Zuring heeft prachtige kleuren en werkt erg leuk als het langzaam wegloopt uit je scherptediepte. De kleuren en het schilderachtige van de zuringbloemetjes maken dit tot een van mijn favoriet platen.

Als je dan ook nog een heideblauwtje in zijn natuurlijke omgeving vind waarbij drie sprietjes parmantig op rij staan en een blauwtje bovenop het hoogste sprietje zit dan is het weer een succesvol weekje geworden.

Met moeite heb ik een paar foto's weten uit te kiezen die ik kon vervangen, zodat de lijst met foto's niet al te groot groeit.

]]>