Na ons bezoekje aan Noord Frankrijk voor de tweevlek zijn we iets naar het oosten gereden, net over de grens België in. Het doel: de kalkgraslanden van de Viroinval met zijn vlinders en orchideeën. Ik had al veel gelezen over het gebied en hoewel we vroeg in het seizoen zaten wilde ik het graag eens verkennen.
Het weer was bewolkt en winderig. Gelukkig droog, maar toch niet bepaald ideaal vliegweer voor vlinders. Daarentegen vind ik zonlicht al heel gauw hard worden, dus we konden wel de hele dag doorfotograferen en zeker bij orchideeën is het zo erg nog niet om ze met een egale belichting vast te kunnen leggen.
Mijn eerste doelsoort was de paarse parelmoervlinder (Ook wel akkerparelmoervlinder genoemd). Deze mooie vlinder komt niet voor in Nederland en ook in de Eifel kom je hem niet snel tegen. Daarnaast is het een van de weinige vlindersoorten die half mei al voorkomt. Dankzij het grauwe weer vlogen ze niet en was het een hele zoektocht om een paar exemplaren tegen te komen. De regen van de dagen ervoor heeft hun uiterlijk niet echt goed gedaan, maar als je na een half uur zoeken een exemplaar vind ben je daar toch al blij mee. En gelukkig heb je maar één exemplaar nodig voor een foto.
Planten heb ik niet echt heel veel verstand van, maar sommige orchideeënsoorten vind ik zelf zo fotogeniek dat ze bij mij op de verlanglijst staan. Zo ook de hommelorchis, een prachtige bloem waarvan ik wist dat hij al zou moeten kunnen bloeien. We vonden meerdere exemplaren van dit plantje en dan kan je kiezen. Ik vond een mooi vrijstaand exemplaar die zich mooi in zijn geheel liet fotograferen en een andere met 2 mooie bloemen in de kracht van hun korte leventje. Beide foto's zijn focus-stacks op grote diafragma's (F2.8 en 4.0) om een zachte achtergrond te combineren met een grote scherptediepte.
Een goed gecamoufleerd en makkelijk te missen orchidee is de poppenorchis. Als je hem eenmaal van dichtbij bekijkt is hij prachtig, maar de mix van groen en rood vallen redelijk makkelijk weg in de achtergrond. Toen ik deze orchidee eens goed van dichtbij bekeek was hij toch zeker de moeite van het fotograferen waard.
De volgende dag zijn we nog op zoek geweest naar andere vlinders. Ik hoopte de kleurrijke moerasparelmoervlinder te vinden, maar zoals je altijd weet in de natuurfotografie: garantie tot succes heb je nooit, vooral niet als je bijzondere soorten zoekt. Helaas is het dus niet gelukt, maar we kwamen wel de zilvervlek tegen, een bijzonder zeldzame vlinder voor onze regionen. En ook nog eens een mooi, vers beestje van deze fraaie soort.
Na een dag fotograferen was het weer tijd om richting huis te rijden, maar niet zonder een tussenstop op een mooi plekje in de buurt van Maastricht. Op deze locatie vliegen niet alleen veldparelmoervlinders rond, maar er groeien vooral ongelofelijk veel orchideeën. Het soldaatje bloeit hier in slagorde: honderden exemplaren! De veldparelmoervlinder is ook een prachtige vlinder, zeker als hij een mooie frisgroene zitplaats kiest.
En zo kom ik moe, maar voldaan thuis. Qua weersomstandigheden had ik natuurlijk graag wat zon gehad en de belichtingen zijn wat vlak op de meeste foto's, maar ik heb toch mogen genieten van prachtige planten- en vlindersoorten. En dat was tenslotte het doel. Ik kom zeker nog een terug in de zomer: dan zijn de orchideeën voornamelijk uitgebloeid, maar zullen de vlinders en libellen zich vast in grotere getale laten vastleggen.