Elk voorjaar is het weer een feestje: de blauwborsten komen weer aan en proberen al zingend en baltsend hun territorium te claimen. Een mooie gelegenheid voor de natuurfotograaf om er op uit te gaan. Dit jaar kon ik het niet laten om ondanks de prachtige kleuren van het beestje toch ook met tegenlicht te spelen. Dit omdat de riet en lisdoddenvelden ook prachtig uitkomen in tegenlicht en het silhouet van een zingend vogeltje zeker ook de moeite van het fotograferen waard is.
De uitdaging bij het fotograferen van blauwborsten in tegenlicht is dat je eigenlijk van 2 walletjes wilt eten: je wilt de mooie blauw borst laten zien (dat gaat uiteraard het mooiste met licht in de rug) en tegelijk wil je de sfeervolle resultaten van een rietveld in tegenlicht met zijn gouden randjes. Mijn oplossing: in plaats van licht onderbelichten tijdens een tegenlicht opname om het contrast en de kleur extra mooi uit te laten komen ben ik juist 2/3e stop aan het overbelichten.
In de nabewerking kun je dan de schaduwen nog subtiel oplichten en dan krijg je het onderstaande resultaat.
Wanneer de vogel wel heel mooi en-profile gaat zitten kan ik het niet laten toch weer naar 2/3e stop onderbelichten over te stappen. De silhouetten in onderstaande setting komen wat mij betreft erg sterk uit en het open snaveltje met de parmantig opstaande staart maken het voor mij helemaal af: blauw of geen blauw.
Maar ja, na een aantal tegenlicht opnames wil je toch een keer die prachtig blauwe borst in het licht fotograferen. Het valt nog niet altijd mee het vogeltje goed in beeld te krijgen (deze 3 foto's zijn de resultaten van een uur of 6 buiten lopen), maar in de onderstaande foto kwam het beestje redelijk goed dichtbij zitten en liet zich iets meer in het licht fotograferen. De gespreide staart met de mooie roodbruine kleuren maken het plaatje af.
