Soms heb je van die soorten, die je jaren geleden voor het laatste hebt vastgelegd. En als je dan weer eens door je eigen soortenlijst bladerd ben je niet echt tevreden over de beelden. In mijn geval was de bosparelmoervlinder een van deze soorten die dit jaar op het programma stonden om te verbeteren. En dat is best gelukt vind ik zelf!
Allereerst ben ik vroeg in het vliegseizoen gaan zoeken naar deze mooie vlinder, omdat ze vers toch extra helder en fotogeniek zijn. Als je dan een slapend exemplaar onder de dauw kan vinden ben ik wel tevreden.
Een klassieke manier om parelmoervlinders mooi vast te leggen is het gebruik van tegenlicht wanneer ze hun vleugels openen. Het licht valt dan heel mooi door de vleugels en toch zie je de mooi getekende onderkant van de vleugels. Best of both worlds! Als er dan nog iets van pluisjes door het tegenlicht zweven is het helemaal mooi!
