Een close-up van de vleugel van een uitgeslopen smaragdlibel had ik al vaker aan lopen denken, maar door de extreme vergroting is het technisch een hele uitdaging: voldoende scherptediepte behalen is niet altijd makkelijk, zeker niet omdat er altijd wel wat wind staat en een libel dan al gauw continu om zijn as draait met de wind mee.
Naast een goede scherpte is op een verse vleugel het licht van enorme invloed: omdat de membranen nog aan alle kanten glimmen is direct zonlicht veel te hard en wil je het liefst werken met het zachte licht van een half bewolkte dag. Dan heb je nog de achtergrondkleur die van belang is omdat de vleugel doorzichtig is. In de onderstaande foto is het licht prachtig, de achtergrond van riet doet de vleugel mooi uitkomen en ook de scherpte is goed. Alles valt voor mij zo op zijn plek.
Het lijkt wel een knap staaltje glas in lood nietwaar?
